🔴 بحران‌های تکراری، راه‌حل‌های تکراری‌تر . یکی از معایب ما در ایران #ضعف علوم انسانی و آینده‌نگری رشته‌های مرتبط با ”ساخت جامعه” است. جامعه بدون دانشگاه ساخته نمی‌شود. هر جامعه‌ای حتی جوامع پیشرفته با مساله، معضل و بحران مواجه می‌شوند، این یک امر طبیعی است. غیرطبیعی آنجاست که شما برای پدیده‌ها و بحران‌های جامعه راه‌حل نداشته باشید. محل تولید نظریات و ارائه راه‌حل دانشگاست. ما نمی‌توانیم بدون توجه به ریشه موضوعات، به سطح نگاه کنیم و هر بار یک شکست را تکرار و تجربه کنیم. بحران اقتصادی و ارزیِ امروز، در دوره نخست‌وزیری دکتر اقبال، دوره نخست وزیری مرحوم مصدق، اوایل و اواخر دوره امیرعباس هویدا هم عیناً تکرار شد. سقوط پول ملی و کاهش درآمد ارزی، حال آنکه در آن دوره میزان صادرات غیرنفتی ما بسیار اندک بود، جمعیت کشور هم به ۳٠ میلیون نفر هم نمیرسید، سبک زندگی پرخرج امروزی وجود نداشت. اما بحران ارزی آن سالها زندگی را بر مردم سخت کرد! چرا؟ چون اساسِ اقتصاد ما غیـرعلمـی و نفـت‌محـور است. راه‌حل کاهش بسیاری از معضلات حتی فساد و ناکارآمدی، خروج نفت از زندگی این ملت است. درآمد نفتی یعنی دوری از تولید، وقتی #دولت بجای ایجاد شغـل امن برای شهروندان به سمت درآمد نفتی حرکت می‌کند یعنی نیازی به مردم خود ندارد. قریب هشتاد سال است ما در یک دور باطل اقتصادی قرار داریم و با تمام تلاش‌های دو دهه اخیر برای افزایش صادرات غیرنفتی هنوز دولت‌ها و دلال‌ها حاضر نیستند از آماده‌خوری پول نفت، به سمت تولید حرکت کنند. در آینده به این سوال خواهیم پرداخت که چرا در دوره پهلوی دوم با وجود عالی‌ترین سطح رابطه با آمریکا از لحاظ سیاسی، در دولت‌های اقبال، منصور و هویدا ایران با بحران ارزی مواجه شد. اینکه امروز برخی راه‌حل کشور را صرفا ارتباط حسنه با آمریکا می‌دانند چقدر به واقعیت تاریخی نزدیک است؟ @seraj1397 .