📌 زندگی در تنگنای #تراکم_شهری 💠 امروزه بیش از ۷۰ درصد از جمعیت ایران در شهرها زندگی می‌کنند، این نسبت در دهه ۱۳۵۰ کمتر از ۵۰ درصد بوده است و برآوردها نشان‌ می‌دهد با روند فعلی #رشد_جمعیت، سهم شهرها تا سال ۱۴۲۰ به ۸۶ درصد از جمعیت ایران خواهد رسید و با این اتفاق تراکم جمعیتی شهرها بیش از پیش افزایش خواهد یافت. دو عامل در افزایش تراکم جمعیتی شهرها نقش داشته است: 1️⃣ مساحت محدوده شهرها به دلیل ضابطه «جلوگیری از افزایش محدوده شهرها» در سال ۱۳۷۸، افزایش کمی داشته و در برخی موارد نیز نسبت به دهه‌های گذشته کاهش یافته است. 2️⃣ طی دهه ۹۰ روند تراکم در پروانه‌های ساختمانی صادر شده افزایشی بوده و به منظور افزایش عرضه مسکن، مجوز افزایش تراکم ساختمانی به سازندگان اعطا شده است. ❗️این دو علت معایبی همچون افزایش بار ترافیکی، برهم خوردن تعادل زیست‌محیطی، کاهش کیفیت زیست شهری، آسیب‌های اجتماعی و افزایش هزینه خدمات شهری را برای شهرداری‌ها در پی داشته است. 💠 با وجود این، راهبردهایی برای بهبود این وضعیت وجود دارد: ✅ تعیین و توسعه مناطق جاذب جمعیت مبتنی بر ظرفیت‌های صنعتی، کشاورزی و گردشگری ✅ برنامه‌ریزی هماهنگ میان طرح‌های کلان #تامین_مسکن با آمایش سرزمینی و تهیه طراحی منطقه‌ای برای کلانشهر تهران ✅ افزایش محدوده شهرها و روستاها در نقاط قابل بارگذاری جمعیت جهت ایجاد شهرک‌ها و محله‌های جدید ✅ جلوگیری از افزایش تراکم ساختمانی در داخل محدوده‌های فعلی شهرها ✍️ شهاب‌الدین فتحی‌؛ کارشناس مسکن و شهرسازی ستاد راهبری معماری و شهرسازی اسلامی🔻 @setad_memari