#تربیت #فرزند #مدرسه #دانشگاه بسم الله الرحمن الرحیم با عمر فرزندانمان چه کنیم؟! مدت زیادی است که قورچ دانشگاه درآمده! مردم فهمیده‌اند که دانشگاه بیشتر از آنکه منبعی برای درآمد باشد، مَکشی برای دارایی پدر و مادرهاست. شاهدش هم اینکه مردها مثل گذشته سراغ دانشگاه نمی‌روند. البته نمی‌دانم چرا هنوز خانم‌ها دست از سر دانشگاه بر نمی‌دارند و بیشتر استقبال می‌کنند؟! به‌هرحال، چنین فهمی برای بسیاری از افراد، نسبت به مدرسه هم ایجاد شده؛ افرادی را دیده‌ام که دیگر دنبال از بین بردن عمر فرزندان خود در مدرسه نیستند. همین دیروز، یکی از دوستان به من می‌گفت: پسر دایی من، اصلا مدرسه نرفت و به جایش تا ۱۶ سالگی، به چهار زبان مسلط شد؛ الان، یعنی در ۱۸ سالگی، مترجم است و به اندازۀ پدر خودش و پدر من درآمد دارد! فهم بی‌مصرفی مدارس و اتلاف عمر در آن یک چیز است و ریسک کردن برای تغییر مسیر فرزندمان و حرکت در خلاف مسیر، چیز دیگری. عجب جرئت و جسارتی داشته‌اند این پدرومادر! آفرین! ما هم اگر می‌خواهیم عمر فرزندانمان تباه نشوند، چارۀ دیگری جز تغییر مسیر نداریم. انتخاب دست ما پدر و مادرهاست. الحمدلله