سلام علیکم و رحمه الله

باسمه تعالی *پرونده ویژه غدیریه* *امام، طریق محبت و ولاء* انسانها در زندگی خود، راهی بسیار طولانی از قبل ورود به دنیا تا زندگی در آن با همه فراز و نشیبش، و بعد از خروج از دنیا تا ابدیت طی می کنند، این راه طولانی مانند همه راه های مرسوم، نیازمند نور و روشنایی است. بارها تجربه کرده ایم که بر سر دوراهی ها مانده ایم، دچار حیرت و سرگردانی شده یا گاهی تردید کرده ایم. خاصیت نور، نجات دادن از حیرت ها و ظلمات است. اگر این نور طلوع و ظهور کرد، سیر و حرکت انسان در این مسیر طولانی، در شعاع نور واقع میشود و میزانی که انسان بتواند از این نورانیت خود را بهره مند کند، حجاب ها و حصارهای وجود انسان شکسته شده و زندانها به روی او باز می شود، در غیر این صورت، در این دنیا و در عالم دیگر نابینا محشور شده و در ظلمات و گمراهی ها خواهد ماند. «الله نور السماوات و الارض» نور و هادی آسمانها و زمین و تمام عوالم وجود، خدای متعال است. این خدای متعال است که مومن را تحت سرپرستی خود گرفته و مسیر او را روشن میکند. با دقت در آیات و روایات در می یابیم که همه انسانها در این دنیا دو دسته اند: یا کسانی اند که با نور هدایت خدای متعال زنده شده اند و با همین نور در جامعه زندگی می کنند و با این نور محشور می شوند:«اومن کان میتا فاحییناه و جعلنا له نورا یمشی به فی الناس» و دسته دوم کسانی هستندکه در ظلمات مادیات مانده اند و راه خروج را بر خود بسته اند:«کمن مثله فی الظلمات لیس بخارج منها» لذاست که جویای نور هدایت خدای عزوجل بودن، همه هستی ما در دنیا و آخرت را تشکیل داده و معیار سعادت ما در ابدیت خواهد بود. ذیل آِیه کریمه ای که اشاره شد، روایت بسیار زیبایی وجود دارد که میفرماید:مراد از این نور،«اماماً یؤتمّ به» امامی است که امامت جامعه را برعهده دارد. اتفاق زیبایی که در روز غدیر افتاد، و دستان ما را به دامان پرفیض و برکت امامت و ولایت متمسک کرد در راستای همین نور و هدایت معنا میشود. انسان برای ادامه راهش که گریزی از آن نیست، نیازمند نور و هدایت است. او باید به این نور الهی ایمان بیاورد و اگر در ایمانش ثابت قدم باشد، قلبش به نور ایمان روشن و نورانی میشود. «هم و الله ینوّرون قلوب المومنین» اهل بیت علیهم السلام هستند که قلبهای مومنان را نورانی میکنند و با این نور، از گمراهی ها، حیرت ها و ظلمات متراکم زمانه نجات می بخشند. اما چگونه میتوانیم از نور اهل بیت علیهم السلام در قلب خود بهره مند شویم؟ همه ما قطعا و یقینا اهل بیت علیهم السلام را از صمیم قلب دوست می داریم، به عشق ایشان زندگی و فعالیت میکنیم و حاضریم همه جان و مال و خانواده خود و همه امکاناتی که خدای متعال به ما هدیه فرموده در راه اوامرشان فدا کنیم و بازهم بدهکاریم، اما محبت قلبی به اهل بیت علیهم السلام تنها یک گنج نیست که در صندوقچه ای بنهیم و خوشحال به وجودش باشیم، بلکه سرمایه ای گرانبها برای ورود به عرصه های مبارزاتی در راه عالمگیر شدن ندای توحید است. و لذاست که در حوادث زمانه و پیچ و خم زندگی دنیا و فراز و نشیب حوادث فتنه گون و در دار تزاحم منافع باید همواره به این سرمایه الهی و نعمت عظمی توجه داشت و از آن هدایت خواست، خدای نخواسته ذره ای بی توجهی به سرمایه گرانبهایی که داریم آن را کمرنگ و ضعیف میکند و بی معرفتی نسبت به منزلت این نعمت به تدریج موجب محرومیت از آن خواهد شد. بنابر روایات، نور اهل بیت علیهم السلام در قلب مومن، روشن تر از نور خوشید در روز است، پس چه میشود که گاهی نمیتوانیم از هدایتش برخوردار شویم؟ مگر کسی برای وجود خورشید در روز و نورافشانی بی دریغش دلیل می طلبد؟؛ پس چه میشود که گاهی برای فدا کردن منفعتی پای آرمان این خورشید درخشان، نیازمند دلیل و برهان و دو دو تا چهارتای مادی میشویم؟ نقل است که امام صادق علیه السلام در مسجد الحرام ایستاده بودند و ابابصیر هم نزد ایشان بود. امام به ابابصیر فرمودند از کسانی که وارد مسجد میشوند بپرس آیا جعفر بن محمد علیهما السلام را ندیدید؟ یکی یکی وارد میشدند و ابابصیر سوال میکرد، می گفتند: خیر! وقتی ابوهارون مکفوف که نابینا بود، وارد شد، حضرت فرمودند از او هم سوال کن. ابابصیر سوال کرد و ابوهارون گفت: حضرت کنار شما ایستاده اند. چگونه است که گاهی یقین به حضور و مدیریت امام در وجود برخی کمرنگ میشود؟ و راز پررنگ بودن یقین به حضور و مدیریت امام در سراسر عالم-جزء و کل- آن در قلب برخی مومنان چیست؟ در راستای پاسخ به این سوالات، باید بدانیم که برای بهره مند شدن از نعمت عظیمی که داریم باید بنا بر روایات اقداماتی انجام دهیم.

1. *تطهیر قلب*: «و الله یا اباخالد لایحبنا عبد و لایتولانا حتی یطهر الله قلبه»؛ تنها کسی به مقام حب و ولای اهل بیت علیهم السلام میرسد که خدای متعال قلب او را برای این نعمت عظمی تطهیر فرموده باشد. این اصل ثابتی است که مظروف پاک و طاهر را در ظرف آلوده قرار نمی دهند. خدای متعال اگر اراده بفرماید که نعمت حب و ولای اهل بیت علیهم السلام را در قلبی قرار دهد، ابتدا آن قلب را تطهیر میکند. همه دستورات شریعت برای تطهیر قلوب ماست. واجب ها و حرام هایش، مستحب ها و مکروه هایش همه و همه طریق رسیدن ما به نعمت ولایت است و از آنجا تازه زندگی شروع میشود. بلاها و مصیبت هایی که می رسد نیز همه در راستای تطهیر ما و پاک شدن قلب از غبار و آلودگی ها است. قرار است قلب مومن محل ولایت اهل بیت علیهم السلام و تنها مامن ایشان باشد، هر چه تعلقات مادی وارد قلب مومن شود، اگر خدای متعال خیر او را بخواهد با روش های مختلف قلبش را از تعلقات پاک و تطهیر میکند و این عین لطف و رحمت الهی است. همه دستورات شریعت و نیز ابتلائاتی که در زندگی مومن وجود دارد، برای دستیابی به مقام حب و ولای اهل بیت علیهم السلام است. اما قبل از این مرحله، مسئله ای وجود دارد که زمینه ساز تطهیر قلب محسوب میشود: 2. *تسلیم ولایت بودن*:«ولایطهر الله قلب عبد حتی یسلّم لنا و یکون سلماً لنا» خدای متعال قلب کسی را تطهیر میفرماید که تسلیم ولایت اهل بیت علیهم السلام باشد و در این دوام تسلیم به مقام «سِلم» برساند. مومنی که دائما اراده خود را به ولیّ الله و امام معصوم علیه السلام تسلیم کند تا جایی که به مقام سلم برسد، همه دیواره ها و مقاومت های وجودی اش و همه تعلقاتش در برابر ولایت اهل بیت علیهم السلام بریزد و پذیرای تطهیر الهی و قبول حب و ولای خاص ایشان شود. اگر توانستیم قلب و وجود و زندگی مان را تسلیم اهل بیت علیهم السلام نماییم، تازه سیرمان به سوی کمالات و سعادت آغاز میشود. نتیجه این تسیلم بودن به ولایت اهل بیت علیهم السلام دو چیز است: «فاذا کان سلما لنا سلّمه الله من شدید الحساب و آمنه من فزع یوم القیامه الاکبر» یکی سلامت، دوم امنیت. سلامت و امنیت، محصول همین تسلیم بودن است. کسی که تسلیم است از شدت ها در سلامت و از همه خوف ها در امان است که شدید ترین آنها حساب شدید و فزع اکبر قیامت است، کسی که در مقام سِلم است، از این شدت ها و خوف ها در سِلم و امان است. اگر در این مسیر قدم برداشتیم، زندگی زیبایی زیر سایه ولایت اهل بیت علیهم السلام خواهیم داشت که اثری از خوف و حزن در آن نیست. مدیریت همه عالم توسط اهل بیت علیهم السلام است، لذا چنانچه با تسلیم محض و سپس تطهیر قلبمان به ساحت حبّ و ولای اهل بیت علیهم السلام برسیم و در چارچوب طرح ایشان مطابق با جاده شریعت حرکت کنیم، هرگز دچار خوف و حزن نخواهیم شد. خوف ما از تعلقات غیرالهی است که در دل گرفتیم و حزن ما از محروم شدن از منافعی است که در غیر مسیر اهل بیت علیهم السلام بدان دلبسته ایم. اگر محبت اهل بیت علیهم السلام در دلمان جای گرفت، جریان مدیریت ایشان در عالم را خواهیم دید و خود در طرح ایشان قرار میگیریم، دیگر نه خوفی به دل خواهیم داشت و نه حزنی. زندگی زیبای انسان در دنیا تنها در همین چارچوب معنا میشود. *مومن، شعاع وجودی امامش است* همچنان که شعاع خورشید به خورشید وابسته و جدایی ناپذیر است. همچنانی که جاذبه زمین در اعماق سلول های ما هم جاریست، روح مومن نیز در جاذبه امام زمانش قرار دارد. حبّ و ولاء از سوی ما همان قرار گرفتن ما در شعاع جاذبه امام است. شعاع جاذبه ای که از سوی امام آغاز شده و ما را گرد خود جمع کرده است.

#به_وقت_حاج_قاسم 🦋🌸🦋

#استوری بی‌سبب نیسـت ؛ شبِ جمعه‌؛ شبِ رَحمَت شد ! مآدَریٖ گُفت ❤️| حُسین | ❤️ همِه‌را بَخشیدَند ... #شب_جمعه #محرم دوستانتان را دعوت کنید به عاشقانه هایی با طعم 💚کربلا💚👇🏻 •●@karbalaah●•

#حاج_قاسم #مرد_میدان 🎥 قرائت فرازی از دعای پر فیض کمیل توسط سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی رضوان الله تعالی علیه 💠 خداوندا! مارا از شفاعت شهدای عزیزمان بی‌نصیب نفرما... 🔹 بازدید مجازی از مزار مطهر سردار: tour.soleimany.ir/ 🌷 شادی ارواح طیبه شهداء و امامشان، الفاتحة مع الإخلاص و الصلوات‌...

بسم الله الرحمن الرحیم سلوک با مقامات عاشورایی-۱ یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت انسان در سیر و سلوک، ابتلائات الهی است که متناسب با موقعیت عبد و برای رشد معنوی او فراهم می‌گردد. همه ریاضت‌ها برای رشد انسان مفیدند، اما هیچ یک به اندازه‌ی ابتلائات الهی، موثر نیستند. در ریاضت‌ها، آفاتی چون عجب و تکبر نفوذ می‌کند لکن در ابتلائات الهی چنین آفاتی نیست. بیماری، فقر، خرج کردن از آبرو و امثالهم، از یک سو مانع عُجب و تکبر انسان می‌شود و از سوی دیگر موجب انکسار و شکستگی در درگاه الهی (که از ارزشمندترین سرمایه‌های انسان است) می‌گردد. حتی یکی از برکات پیری که همه قوای انسان در آن معکوس می‌شود، همین انکسار است. پیری، احساس غرور جوانی را که احساس می‌کند توان فتح عالم را دارد، از او می‌گیرد و در او حالت بدهکاری ایجاد می‌کند و این احساس، سرمایه‌ی ارزشمندی برای رفتن از دنیاست. ابتلائات الهی، متناسب با انسان است. بلای الهی هم نقص و عیب را نشان می‌دهد و هم آن را رفع می‌کند. لذاست که بلا برای مومن، غفران گناه و ترفیع درجه می‌گردد. چراکه اگر غافل نباشد، همین بلا، نقص‌های او را برطرف می‌کند. ادامه دارد.... #محرم #امام_حسین 🏴@shab_amaliat

بسم الله الرحمن الرحیم ماه محرم، دلها را به آسمان ملکوت روانه می‌دارد و لباسی از نور را بر دلها می‌پوشاند... حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام کاری کرده است که تمامی عالم مدیون اوست. تمامی عالم، به تاسی از زینب کبری سلام‌الله‌علیها مرثیه‌خوان و پاسدار نهضت اوست... در این میان، آنانکه می‌بایست در انجام این رسالت قافله‌سالاری کنند، روحانیت معزز می‌باشند. روحانیت هستند که می‌توانند بشریت را برای قیام منتقم شهیدکربلا آماده نمایند. روحانیت هستند که می‌توانند لبیکی عظیم به ندای هل من ناصر امام زمان ارواحنالتراب مقدمه فداء برانگیزند. و روحانیت هستند که می‌توانند یالیتنا کنا معکم را نمود عینی بخشند. هل من معینی که در معرکه‌ی کربلا عمومی شد، در منا مخاطب خاص داشت که علما و بزرگان درس‌دین‌خوانده‌ی قوم بودند؛ که اگر آنان به یاری امام برخاسته بودند، کار به شش ماهه نمی‌رسید... این مسئولیت سنگین ما را بر آن داشت که در این ماه محرم، به سراغ منشور روحانیت برویم و با الگوی روحانیت اصیل و امام حسینی یعنی امام خمینی رضوان الله تعالی علیه ، قدم به قدم خود را بازیابی و بازسازی کنیم. مخاطب این سطور، اولا نگارندگان آن هستند و ثانیا تمامی کسانی که به نوعی در جرگه‌ی حراست از دین حضور یافته‌اند. امید که با عنایت و دستگیری حضرت ارباب، محرمی مملو از آمادگی برای لبیک به حضرت قائم ارواحنافداه داشته باشیم... مشتاق نظرات و نکات تکمیلی همه بزرگواران هستیم. یا علی 🏴 @shab_amaliat

بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم منشور روحانیت - فراز اول خدمت حضرات روحانیون سراسر کشور و مراجع بزرگوار اسلام و مدرسین گرام و طلاب عزیز حوزه‏‌هاى علمیه و ائمۀ محترم جمعه و جماعات دامت برکاتهم صلوات و سلام خدا و رسول خدا بر ارواح طیبۀ شهیدان خصوصاً شهداى عزیز حوزه‌‏ها و روحانیت. درود بر حاملان امانت وحى و رسالت پاسداران شهیدى که ارکان عظمت و افتخار انقلاب اسلامى را بر دوش تعهد سرخ و خونین خویش حمل نموده‏‌اند. سلام بر حماسه‏‌سازان همیشه جاوید روحانیت که رسالۀ علمیه و عملیۀ خود را به دم شهادت و مرکب خون نوشته‏‌اند و بر منبر هدایت و وعظ و خطابۀ ناس از شمع حیاتشان گوهر شب‌چراغ ساخته‌‏اند. افتخار و آفرین بر شهداى حوزه و روحانیت که در هنگامۀ نبرد رشتۀ تعلقات درس و بحث و مدرسه را بریدند و عقال تمنیات دنیا را از پاى حقیقت علم برگرفتند و سبکبالان به میهمانى عرشیان رفتند و در مجمع ملکوتیان شعر حضور سروده‌‏اند. سلام بر آنان که تا کشف حقیقت تفقه به پیش تاختند و براى قوم و ملت خود مُنذران صادقى شدند که بند بند حدیث صداقتشان را قطرات خون و قطعات پاره‏‌پارۀ پیکرشان گواهى کرده است و حقاً از روحانیت راستین اسلام و تشیع جز این انتظارى نمی‌رود که در دعوت به حق و راه خونین مبارزۀ مردم، خود اولین قربانی‌ها را بدهد و مُهر ختام دفترش شهادت باشد. آنان که حلقۀ ذکر عارفان و دعاى سحر مناجاتیان حوزه‏‌ها و روحانیت را درک کرده‏‌اند در خلسۀ حضورشان آرزویى جز شهادت ندیده‌‏اند و آنان از عطایاى حضرت حق در میهمانى خلوص و تقرب جز عطیۀ شهادت نخواسته‏‌اند. البته همۀ مشتاقان و طالبان هم به مراد شهادت نرسیده‌‏اند. یکى چون من عمرى در ظلمات حصارها و حجاب‌ها مانده است و در خانۀ عمل و زندگى جز ورق و کتاب منیت نمی‌یابد و دیگرى در اول شب یلداى زندگى سینۀ سیاه هوسها را دریده است و با سپیدۀ سحر عشق عقد وصال و شهادت بسته است. و حال من غافل که هنوز از کَتم عدمها به وجود نیامده‏‌ام، چگونه از وصف قافله‏‌سالاران وجود وصفى کنم؟ من و امثال من از این قافله فقط بانگ جرسى می‌شنویم، بگذارم و بگذرم.

بسم الله الرحمن الرحیم پرونده ویژه محرم شرح منشور روحانیت-فراز اول @shab_amaliat قرائت این سطور، حقیقتا قلب انسان را متاثر و دلتنگ همه عالم قدس می‌نماید. ترجیع‌بند کلام امام عزیز، #شهادت است که به صورت مکرر و در هرجمله به نوعی ذکر می‌گردد. روحانیت اصیل باید همواره بداند که امانت‌دار وحی و رسالت شهداست. اوست که می‌تواند با منبر وعظ و خطابه‌‌ی خویش، عقل‌ها را سیراب نماید و با مرکّب خون خویش، مرشد قلب‌های سرگردان به سوی کهف حصین ولایت الهیه باشند... روحانیت از یک سو وظیفه دارد که حقیقت علم را دریابد و تجردش از تمنیات دنیا را نگهبانی کند، و از سوی دیگر موظف به مراقبت درونی است که مبادا درس و بحث و مدرسه، اسباب ``اثاقلتم الی الارض`` را فراهم سازد. و همین جمع اضداد است که روحانیت را از خلوتگه عارفانه‌ی سحرگاهی به صف اول مبارزه‌ی با طاغوت می‌برد و از اشک و آه کودکانه، به غرش‌های بی‌امان بر سر اصحاب باطل می‌رساند... آری این چنین است که روحانیت راستین، امام متقین می‌گردد و اولین قربانی در راه اعتلای حق و حقیقت میشود. صبر بر بلاها، صبر بر ترک معصیت و انجام طاعات آن‌چنان که شایسته‌ی اصحاب خاص‌الخاص ولایت الهیه است، برای خود ایشان عامل رشد و اسباب قرب است و برای یک ملت عامل نجات و اسباب شفاعت و مجرای عنایات حضرت حق ... و این‌چنین است که روحانیت راستین در هر نقطه‌ای که قرار گیرد دریچه‌ای می‌گشاید به سوی اهالی کتم عدم که خانه‌ی عمل را از اوراق ناتمام منیت بتکانند و سینه‌ی سیاه هوس‌های خفته در زوایای شب یلدای حیات مادی، را بدَرند و عقد وصال با سپیده‌ی سحر شهود وجه‌الله ببندند... شهودی که عقل‌ها را واله و خونِ قلب‌ها را بی‌قرار و بی‌تاب فداشدن می‌کند... آری شهادت هنر مردان خداست هنر قافله‌سالاران وجود است هنر زیباسیرتان پاک‌باخته‌ای که شب و روزشان به عشق دیداری سرخ‌فام با معبود یگانه و معشوق دُردانه، در تکاپوی خروج از ظلمات حصارها و حجابها از پیش روی بندگان خدا می‌گذرد و شهادت، مهر قبولی عشق‌شان و عیار علو صدق‌شان است... هنیئا لکم یا اولیاء الله... رزقناالله و ایاکم ان‌شاالله #امام_خمینی #محرم #روحانیت 🏴 @shab_amaliat درود خدا بر امام بزرگوار و شهدای عزیز ما که این مسیر را به روی ما گشودند...

بسم الله الرحمن الرحیم کاروان سیدالشهدا علیه السلام کربلایی شد و آنان که عمری سودای همراهی با ولیّ زمانه را در سر داشته اند، به معیت ایشان رسیده و وارد عرصه شده اند. عرصه همراهی با ولیّ مهمترین و حساسترین عرصه حیات آدمی است. نیروی پاک و خالص می‌طلبد که در کوران حوادث با قلبی راسخ تر از کوه و زلال تر از آب، امامش را بفهمد و پشتیبانی کند، چراکه ممکن است اقدامات امام با فهم رایج زمانه متفاوت بوده و خبر از عقلی قدسی ماوراء مشهورات زمانه بدهد. اصلا سختی همراهی با امام برای عموم در همین نکته نهفته است که می‌خواهند امام را با معیارهای خود تطبیق داده و اندازه بگیرند؛ حال آنکه امام خود معیار اصلی است و ملاک سنجش همه امور. اما آنان که قلبشان وسعتی بیش از مادیات دنیا داشته و با شرح صدر، ابدیت را در محاسبات خود اصل می‌دانند، در می یابند که تنها و تنها همراهی با امام است که لذت حقیقی دنیا و آخرت است و هیچ مشقّتی در این معیّت نیست. تنها سختی آنان، رنج فراق امام محبوبشان است و انتظار فدا شدن پای رکابش... اینانند کسانی که شرط همراهی با امام را رعایت نموده و به افتخار معیّت ایشان نائل می آیند. همچنان که حضرت سیدالشهدا علیه السلام شرط همراهی با کاروان باشکوهشان را چنین بر شمرده اند: من کان باذلا فینا مهجته و موطنا علی لقاء الله نفسه فلیرحل معنا... باید دلداده‌ی شهادت بود (باذلا فینا مهجته)، وطن را قرب الهی دانست (موطنا علی لقاءالله)، اهل کوچ و رحیلی بی‌بازگشت از چرب و شیرین دنیا بود (فلیرحل) و دست در دست امام حرکت کرد (معنا)... آری... این چنین می‌توان در شبکه‌ی اصحاب آخرالزمانی ارباب اسم‌نویسی کرد... #یالیتناکنا‌معک ⚫️ @shab_amaliat

بسم الله الرحمن الرحیم *سلوک با مقامات عاشورایی-۲* بلاها چندگونه‌اند: گاهی بلا، کفاره گناهان است که در افراد معمولی مصداق دارد، مانند روایتی که در آن بعد از به زمین خوردن یکی از یاران امیرالمومنین علیه‌السلام، ایشان فرمودندکه علت این به زمین خوردن غفلت از ذکر بسم‌الله بود. کفاره‌ای بود که برای غفلت، به او اصابت کرد. (و چه بسیار از این نوع بلاها، که هرروز گرفتار آن می‌شویم و از تلاش برای یافتن علت آن نیز غفلت می‌ورزیم). بلا برای اولیای خدا، ترفیع درجه است و برای کافران، عقوبت می‌باشد. ظرفیت بلاها نیز متفاوت است؛ بعضی بلاها فقط صاحب بلا را نجات می‌دهد، اما بعضی از بلاها، برای صاحب بلا «ضیافت» و برای سایرین «عامل نجات و شفاعت» است. برخی انسان‌ها ظرفیت تهذیب تاریخی دارند. در اصول کافی آمده است: « ان الله لیدفع بالمومن الواحد عن القریه الفناء: یعنی گاهی صبر یک مومن، عامل نجات یک قوم می‌شود»؛ همچنان که تحمل حضرت یوسف علیه‌السلام در مقابل آن بلای بزرگ، یک قوم را از گرسنگی و مرگ و بت‌پرستی نجات داد. یوسف هنگامی که در چاه بود، درپاسخ به اظهار کمک جبرئیل فرمود: تا خداوند چه بخواهد. بعد از نجات از چاه نیز می‌توانست بگوید که من برده نیستم بلکه پیغمبرزاده‌ام و به نزد پدرش بازگردد اما تحمل کرد تا آنچه خداوند برای بندگانش اراده کرده محقق گردد و آن آثار بزرگ به وجود آمد. صبر بندگان خدا بر بلاها، صبر بر ترک معصیت‌ها، صبر بر انجام طاعات، هم عامل رشد خودشان می‌گردد و هم عامل نجات یک ملت و مجرای عنایت حضرت حق... ادامه دارد... 🏴 @shab_amaliat

بسم الله الرحمن الرحیم منشور روحانیت- فراز دوم تردیدی نیست که حوزه‏ های علمیه و علمای متعهد در طول تاریخ اسلام و تشیع مهم ترین پایگاه محکم اسلام در برابر حملات و انحرافات و کجروی ها بوده‏ اند. علمای بزرگ اسلام در همه عمر خود تلاش نموده‏ اند تا مسائل حلال و حرام الهی را بدون دخل و تصرف ترویج نمایند. اگر فقهای عزیز نبودند، معلوم نبود امروز چه علومی به عنوان علوم قرآن و اسلام و اهل بیت- علیهم السلام- به خورد توده‏ها داده بودند. جمع ‏آوری و نگهداری علوم قرآن و اسلام و آثار و احادیث پیامبر بزرگوار و سنت و سیره معصومین- علیهم السلام- و ثبت و تبویب و تنقیح آنان در شرایطی که امکانات بسیار کم بوده است و سلاطین و ستمگران در محو آثار رسالت همه امکانات خود را به کار می‏گرفتند، کار آسانی نبوده است که بحمد اللَّه امروز نتیجه آن زحمات را در آثار و کتب با برکتی همچون «کتب اربعه» و کتاب های دیگر متقدمین و متأخرین از فقه و فلسفه، ریاضیات و نجوم و اصول و کلام و حدیث و رجال، تفسیر و ادب و عرفان و لغت و تمامی رشته‏ های متنوع علوم مشاهده می‏ کنیم. اگر ما نام این همه زحمت و مرارت را جهاد فی سبیل اللَّه نگذاریم، چه باید بگذاریم؟ 🏴 @shab_amaliat

بسم الله الرحمن الرحیم پرونده ویژه محرم شرح منشور روحانیت- فراز دوم 🏴 @shab_amaliat در طول تاریخ، مصلحان اجتماعی همواره دشمنانی از جنس جهل و عناد داشته‌اند. و اساسا اصلی‌ترین رسالت هر مصلح، چنین است که با ریشه جهل و عناد و سردمداران آن دو به مبارزه برخیزد. چراکه هرکجا این دو بوده‌اند، استکبار شکل گرفته و مردم را به استخفاف کشانده است تا برده‌ی جهالت گردند «فاستخف الناس فاطاعوه». در عصر غیبت کبری، رسالت اصلاح امورات اجتماع برعهده‌ی فقیهانی نهاده شده که صائنا لنفسه حافظا لدینه و مطیعا لامر مولاه باشد. لذاست که حوزه‌های علمیه شیعه به رهبری مرجعیت جلیل‌القدر و در عصر کنونی امامین انقلاب اسلامی، پیش‌قراولان احیای حق و حقیقت بوده‌اند. مهم‌ترین گلوگاهی که پنجه‌ی دشمن بارها بر آن فشرده شده و امید بسیار دارد که نهایتا به مرگ حق بینجامد، پروژه‌ی تحریف است. تحریف حلال و حرام الهی، تحریف سخن و سیره‌ی معصومین علیهم السلام، دستبرد در علوم وحیانی و امثالهم، اصلی‌ترین تیر مستکبرین است که می‌تواند تمامی زحمات مصلحان را بر باد داده و پیروان آنان را به غلامان حلقه به گوش استکبار مبدل می‌سازد. حراست از اصول اساسی دین و مرزبانی اعتقادی جامعه اسلامی، بزرگترین عرصه‌ی جهادی است که باید چشم در چشم خطرناک‌ترین و وحشی‌ترین دشمنان حق، محقق ‌گردد. و چنانچه سنگر مرزبانی از سوی استکبار فتح گردد، روحانیت، خود به مرکز مولد آنتی‌تز مبدل می‌گردد و موجب نابودی خود می‌شود. چنین جهاد عظیمی که با جان و آبروی روحانیت معزز انجام گرفته و می‌گیرد، نشان از زمان‌شناسی و شجاعت منحصربفردی دارد که دین مبین اسلام در قلب ابشان روشن نموده است و باید کوشید تا آن را تابناک نگاه داشت. تبلیغات سازمان‌یافته‌ی دشمنان، نباید موجب سایش تدریجی آحاد روحانیت و استحاله‌ی این نهاد مقدس گردد؛ و استقامت ایشان در برابر طوفان‌های گاه‌به‌گاه شیاطین است که حافظ دین مبین و ایمان بندگان خداست. هرچند که حملات به دین و روحانیت شدید و سهمگین و مداوم است، لکن کبریت احمر در دستان خود روحانیت است. روحانیت است و عملکرد خود او! جهاد بی‌وقفه در صبر بر ترک معاصی و محرمات و انجام واجبات و مستحبات، جهاد بی‌امان در برابر سردمداران کفر و گناه و اذناب کوچک و بزرگ انها، جهاد بی‌چشم‌داشت برای اصلاح امور مسلمین با علم مقدسی که در سینه دارند و ... می‌تواند باطل‌السحر تمامی تلاش‌های جبهه‌ی باطل و اهالی آن در تمامی عرصه‌ها باشد... امید که همه‌ی دین‌مداران و روحانیت جلیل‌القدر، تراث سلف خویش را به گوهر جان حفظ نموده و بستانی مملو از گل‌های شکفته شده از باغ دین را برای اخلاف خود به ارث بگذارند... 🏴 @shab_amaliat

بسم الله الرحمن الرحیم *سلوک با مقامات عاشورایی-۳* مهمترین وسیله‌ی سلوک، توجه به ابتلائات اولیای خدا و به ویژه اعظم بلاها و ابتلائات،یعنی مصیبت سیدالشهدا علیه السلام است؛ مصیبتی که در حقیقت، ابتلای رسول خدا صلی اللله علیه و اله می‌باشد. ابتلا، اعظم وسایل سلوک به سمت خدای متعال و محور تهذیب همه جوامع و همه تاریخ است؛ حتی انبیای اولوالعزم علیهم السلام نیز از این ابتلا بهره برده و به واسطه‌ی آن رشد کرده‌اند. سیر و سلوک با بلای اولیای الهی، سریع‌الوصول‌تر است و منازل، مراحل و شرایط دیگری دارد. اساسا غرض از خلقت انسان و بعثت انبیا این است که انسان به مقام توحید و عبودیت برسد؛ راه رسیدن به این مقام، تولی تام نسبت به ولایت الهی و تبری تام نسبت به ولایت اولیای طاغوت است؛ حقیقت دین‌داری نیز همین است. نتیجه‌ی این تولی و تبری تام هم این است که انسان تحت ولایت خداوند قرار می‌گیرد. اساس سلوک انسان، سلوک با ولایت خداوندست تا جریان ولایت الهیه در انسان به نورانی شدن او به نور الهی منجر گردد. و تولی به ولایت خداوند متعال، محملی جز تولی به ولایت ۱۴ معصوم علیه السلام که اولین میثاق را سپرده‌اند، ندارد. 🏴 @shab_amaliat

بسم الله الرحمن الرحیم در دست حسین باش تا معجزه شوی و معجزه کنی... طیف رنگارنگی از اصحاب حسین از گذشته تا امروز بوده‌اند که با دستان ارباب سعادتمند و خوشبخت شده‌اند. از دورترین و بعیدترین‌هایی که امیدی به آنها نبود، جذب نگاه گیرای حضرت حسین علیه السلام شدند تا اولیا و عرفایی که بی‌عنایت چشمش این مقامات را نمی‌یافتند... اگر چوبی هم باشی، در دست موسای کلیم باش تا معجزه‌ات کند...نه در دست یزید که خیزران شوی بر لب و دندان حسین... ⚫️ @shab_amaliat

سعید بن عبدالله در شب عاشورا قرار گذاشته بود به پای امام، بسوزد و خاکستر شود و دوباره بسوزد و خاکستر شود و هفتاد بار چنین گردد... خود را وقف حسین علیه السلام کرده بود... این وقف، سابقه دیرینه داشت... از کوفه تا مکه پیک کوفیان به امام بود از مکه تا کوفه جواب نامه امام را به کوفیان رسانده بود از کوفه تا مکه پیک مسلم به سمت امام بود از مکه تا کربلا همپای امام آمده بود و ظهر عاشورا ، مدافع نماز سیدالشهدا علیه السلام شده بود...تا آخر نماز پیشاپیش امام سینه سپر کرد...با وجود سیزده چوبه‌ی تیر در بدنش، دیگر نای سخن گفتن نداشت...اما تمام نیرویش را به حنجره‌اش سپرد و عصاره‌ی همه دغدغه‌هایش را به عرض امام رسانید: «أوفیتُ یابن رسول الله» آقاجان وفا کردم؟ قرا بود هفتاد بار به پایت قربانی شود؛ نشد...مرا همینگونه می‌پذیری مولای من؟ و مولا فرمود: تو پیشاپیش من هستی وقتی که به سوی بهشت حرکت می‌کنیم... آری باید چون سعید، همواره نگران بود که آیا زندگی‌اش عصای موسی است یا خیزران یزید...راز مراقبه‌ها و محاسبه‌های روزانه اینجاست...تا مبادا به خوی یزیدیان عادت کنیم و از خیمه‌ی ارباب فاصله بگیریم...تا همواره پا به رکاب ارباب در تمامی چالش‌هایی که شیاطین می‌افکنند، فعال باقی بمانیم... حضرات پشیمان و خسته را، راهی به کربلا نیست... ⚫️ @shab_amaliat

بسم الله الرحمن الرحیم منشور روحانیت - فراز سوم در بُعد خدمات علمی حوزه ‏های علمیه سخن بسیار است که ذکر آن در این مختصر نمی‏ گنجد. بحمد اللَّه حوزه‏ ها از نظر منابع و شیوه ‏های بحث و اجتهاد، غنی و دارای ابتکار است. تصور نمی‏ کنم برای بررسی عمیق همه جانبه علوم اسلامی طریقه ‏ای مناسب تر از شیوه علمای سلف یافت شود. تاریخ بیش از هزار ساله تحقیق و تتبع علمای راستین اسلام گواه بر ادعای ما در راه بارور ساختن نهال مقدس اسلام است. صدها سال است که روحانیت اسلام تکیه گاه محرومان بوده است، همیشه مستضعفان از کوثر زلال معرفت فقهای بزرگوار سیراب شده‏ اند. از مجاهدات علمی و فرهنگی آنان که بحق از جهاتی افضل از دماء شهیدان است که بگذریم، آنان در هر عصری از اعصار برای دفاع از مقدسات دینی و میهنی خود مرارت ها و تلخی هایی متحمل شده ‏اند و همراه با تحمل اسارت ها و تبعیدها، زندانها و اذیت و آزارها و زخم زبان ها، شهدای گرانقدری را به پیشگاه مقدس حق تقدیم نموده ‏اند. 🏴 @shab_amaliat

بسم الله الرحمن الرحیم السلام علیک یا اباعبدالله پرونده ویژه محرم شرح منشور روحانیت - فراز سوم از رسالت‌های اصیل و بی‌بدیل حوزه‌های علمیه، روشن نگاه داشتن چراغ پرفروغ فقاهت و اجتهاد دینی است. تمامی آنچه از فواید دین و ضرورت حضور او در تمامی ابعاد حیات بشر می‌گوییم و بدان معتقدیم، ثمره تلاش روحانیت راستین در حفظ و نگهداری تراث اسلامی و نیز کشف حکم موضوعات مستحدثه و جدید الوقوع است. در غیر این صورت، آرمان مدیریت اسلام بر همه ابعاد حیات بشر محقق نشده و حاکمیت اسلام عزیز را از دست خواهیم داد. متد متقن و قویم روحانیت شیعه در استنباط فروع از اصول و کشف احکام از منابع آن، بر اساس فقه جواهری، سامان یافته و ظرفیت آن را دارد که نظر خدای متعال را در هر اقدام ریز و درشت بشر، کشف و مدلی جامع و صحیح برای رفتار بشر مطابق با شریعت الهی ارائه دهد. *فقه جواهری* یکی از دو رکن اساسی انقلاب اسلامی است که در کنار رکن دوم، یعنی *حکمت متعالیه*، حوایج نظام اسلامی در کشف احکام الله در حوادث جاری را برطرف می‌نماید. فقه جواهری، مدل ومتد استنباط احکام شرعی است و استفاده درست از این مدل، اسلامی بودن نتیجه اجتهاد را تضمین می‌کند. در غیر این صورت، درافتادن به چاله انحراف و چاه تحریف، برای روحانیت و غیر او بسیار محتمل خواهد بود. لذاست که فقه جواهری و اجتهاد علمای حوزه در حفظ جامعه ایمانی از حربه‌های دشمنان، از جمله نفوذ، تحریف، توطئه و... اهمیت بسیاری دارد. اینجاست که یکی از مصادیق مرزبانی علمای شیعه از ایتام ال محمد صلوات الله علیهم اجمعین که در عصر غیبت از امام خود جدا افتاده‌اند، در اجتهاد و فقاهت اصیل نهفته است. لذاست که همواره روحانیت اصیل تکیه‌گاه مستضعفان و خار چشم دشمنان حق بوده است. نمونه کامل این مرزبانی را در ولایت فقیه که آشناترینِ افراد به دین هستند، می‌بینیم. سایه شان مستدام... مجاهدت امروز روحانیت اصیل، حفظ پایگاه اسلام در جهان یعنی نظام ولایت فقیه است؛ که اگر این پایگاه حفظ گردد، فقه و فقاهت نیز باقی خواهد ماند و الّا فلا... 🏴 @shab_amaliat

. به قولت عمل کن دوباره.. منو بغل کن دوباره.. کبوترت میمیره.. بهونتو میگیره.. به قولت عمل کن.. #تا‌چشم‌کارمیکند‌جای‌تو‌خالیست... #دختران_حاج_قاسم

🎐 #مکتب_حاج_قاسم |#ما_ملت_امام_حسینیم 🏴سلام بر خون خدا حسین ⚫️پدرم و مادرم و خودم و خانواده ام و دارايى ام فدايتان باد ! 🔰 نشر دهید و همراه ما باشید 📌 @maktabehajghassem | مکتب حاج قاسم