برایش مهم نبود که کتانی را با کت شلوار نمیپوشند و یا مانتوی بلند را با شلوار گشاد یا حتی سبز به صورتی نمی آید!
چه فرقی میکرد مردم چه حرف های بیخودی پشتش سینه به سینه نقل میکردند؟
عرف؟چه کسی این قانون های نانوشته رابه وجود آورده و در میان مردم چو انداخته؟
کی میشود مزخرفات و از خرافات مردم هایی که فقط چشمشان به دهن دیگران است فرار کرد؟
مردمی که تا گوشت خواهر شوهر و مادر شوهرشان تموم میشود شروع میکنند از ساختن مزخرفات مضحک.
علاقه به افراد مشهور؟
وقتی به چیزی یا کسی علاقه داشته باشی ،خودت رو شبیه به اون شخص یا.. میکنی و البته به اون اعتماد میکنی.
وقتی که شبیه به اون آدم بشی هر چیزی که میگه چه درست و چه غلط بدون فکر کردن میپذیری .
و تو میشی نسخه دوم اون آدم خواه عقاید درست وخواه نادرست.
پس نه.
علاقه ای به آدم خاصی ندارم.
-اعتمادِ خاصی به خودش داشت.
فکر میکرد با سادگی ،خوش رویی و مهربانی بی اندازه اش میتواند دیگران را مجذوب خودش کند.
میخواست یخ بی تفاوتی آدم هارا آب کند و گرمای خورشید را نصیبشان کند.
خوش بینی اش بی اندازه بود و باعث میشد احمق به نظر بیاید .
برایش مهم نبود .
متاسفانه یا خوشبختانه درباره هیچ چیزی جز عشق نمیتوانم بنویسم.
یک پیچک که دور قلبت میپیچد تا جایی که نتوانی فرقشان را تشخیص دهی.
عشق یک حماقت است!
حالا فکر کن عشق یک طرفه دیگر چه خریتی است،که کم نیستند آدمهایی که دچارش میشوند و به نیم نگاهی از معشوقه دنیارا پیش کش میکنند.
عشق درد است.
عشق دردِ شیرین است.
زخم هایی که بودنش آدم را غره میکند .
عشق مثل خورشید و ماه است.
خورشید برای دیدن روی ماه تاب طلوع میکند و ناکام می ماند.
ماه هم برای دیدن شمس اسمان را تیره تار میکند و میلیارد ها سال است از دیدن هم ناکام ماندند اما امیدوار دهنده ادامه میدهند.
