فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🦋🖤
🖤
#استوری
#جمعههایامامزمانے
یابن الحسڹ بگو ڪجایـے؟💔
دلم آسمون میخآد
دلم آسمون میخاد🔎📷
🦋🖤 🖤 #استوری #جمعههایامامزمانے یابن الحسڹ بگو ڪجایـے؟💔 دلم آسمون میخآد
الهم العجل الولیک فرج بالحق زینب (س)🖤😔
دلم آسمون میخاد🔎📷
#رذائل_اخلاقے حسادت ڪردن🔥 {سورهیفلق_آیهی5} 📋وَ مِنْ شَرّ حَاٰسِدً إِذَا حَسَدْ ترجمه: وازشر ه
#رذائل_اخلاقے
قضاوت ڪردن🔥
{سورهیحجرات_آیهی11}
📋یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثیراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً أَ یُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَنْ یَأْکُلَ لَحْمَ أَخیهِ مَیْتاً فَکَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحیم.
ترجمه:
اى کسانۍ که ایمان آوردهاید ؛
ازبسیارۍ ازگمانهابپرهیزیدچراکه بعضۍ ازگمانهاگناه است وهرگزدر کاردیگران تجسّس نکنیدوهیچ یڪ ازشما دیگرۍ راغیبت نڪند،آیاکسۍازشما دوست داردکه گوشت برادرمرده خودرا بخورد؟!
به یقین همه شمااز این امرکراهت دارید پس تقواى الهى راپیشه کنیدکه خداوند توبهپذیرومهربان است !
ڪانالدلمآسمونمیخآد🌱
دلم آسمون میخاد🔎📷
#رذائل_اخلاقے قضاوت ڪردن🔥 {سورهیحجرات_آیهی11} 📋یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثیر
..
🦋|ماازدرون انسان هاونیت آنهاآگاه نیستیم !تنهاخداوندحڪیم است که می دانددردل هرانسانۍ چه میگذردوهم اوست که براساس آنچه میداندقضاوت میڪندو جزاۍ عمل انسان رامیدهد ؛
🦋|پس بدانیم وآگاه باشیم که قضاوت درموردخوب وبددیگران ونیت اعمالشان در حوزه صلاحیت مانیست ؛
لذاماانسان ها به جاۍ خداوندمتعال حق نداریم درموردخوبے ویابدۍ کسۍ نظرداده و"نباید قضاوت کنیم!"
برای ترڪ این گناه تاهفته ی بعدیه تلاشے بڪنیم!🙂
دلم آسمون میخاد🔎📷
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂🍃 🍃🍂 🍃 #نسل_سوخته #پارت_صد_چهارم _چرا که نه پسرم…برو ب
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
🍃🍂🍃🍂🍃🍂
🍂🍃🍂🍃
🍃🍂
🍃
#نسل_سوخته
#پارت_صد_پنجم
خندیدم و زدم روی شونه اش…
_قربانت…ولی اگه نخوابم نمی تونم از اون طرف بیدار بشم...
تا چشمم گرم می شد…هر چند وقت یک بار جیغ دخترها بلند میشد…و دوباره سکوت همه جا رو پر می کرد…استاد قصه گویی بود…
من که بیدار شدم هنوز چند نفری بیدار بودن…سکوت محض…توی اون فضای
فوق العاده و هوای تازه…وزش باد بین شاخ و برگ درخت ها…نور ماه که هر چند هلالی بیش نبود…اما می شد چند قدمیت رو ببینی…
وضو گرفتم و از نقطه اسکان دور شدم یه فرورفتگی کوچیک بین اون سنگ های
بزرگ پیدا کردم…توی این هوا و فضای فوق العاده…هیچ چیز، لذت بخش تر نبود …
نماز دوم تموم شده بود…سرم رو که از سجده شکر برداشتم…سایه یک نفر به سایه های جنگل و نور ماه اضافه شد…یک قدمی من ایستاده بود…
جا خوردم…
نیم خیز چرخیدم پشت سرم…سینا بود…با نگاهی که توی اون مهتاب کم هم،تعجبش دیده میشد…
_تو چقدر نماز می خونی…خسته نمیشی؟…
از حالت نیم خیز،دوباره نشستم زمین و تکیه دادم به سنگ های صخره ای کنارم ...
_یادته گفتی تا آخر شب با رفیقت می گشتید…از اون طرف هم گرگ و میش با بقیه رفقات، قرار بیرون شهر داشتی؟…
چند لحظه سکوت کردم…
_خیلی دوست داشتم داستان کیانوش رو گوش کنم…مخصوصا که صدای هیجان بچه ها بلند شده بود…ولی یه چیزی رو می دونی؟…من از تو رفیق باز ترم…
با حالت خاصی بهم نگاه کرد…و چشمش چرخید روی مهر و جانماز جیبیم…
ساکت بود اما،معلوم بود داره به چی فکر میکنه…
_آفريقا پر از معادن بزرگ طلا و الماسه…چیزی که بومی های صحرا نشین آفريقا از وجودش بی خبر بودن…اولین گروه های سفید پوست که پاشون به اونجا رسید…می دونی طلا و الماس رو با چی معامله کردن؟…شیشه های کوچیک رنگی …
رفتن پیش رئیس قبایل و به اونها شیشه های رنگی دادن یه چیزی توی مایه های
تیله های شیشه ای…اونها سرشون به اون شیشه رنگی ها گرم شد…و حتی در عوض گرفتن اونها حاضر شدن به قبایل دیگه حمله کنن…و اونها رو به بند بکشن …انسانیت و آزادی، هموطن هاشون رو…با تیله ها و شیشه های رنگی عوض کردن…
نگاهش خیلی جدی بود…
_کلا اینها با هم خیلی فرق داره،قابل مقایسه نیست…
این بار بی مکث جوابش رو دادم ...
_دقیقا…این رفاقت توش خیانت و نارو زدن نیست…از نامردی و پیچوندن و دو رویی خبری نیست…
فقط باید ارزش طلا و الماس رو بدونی…تا سرت به شیشه رنگی پرت نشه باارزش تر رو فدای یه مشت تیله کنی…
این رفاقت چیزیه که کافیه پات رو بزاری توی عالمش و بیای جلو…از یه جا به بعد،هیچ لذتی باهاش برابری نمی کنه…خستگی توش نیست…اشتیاقی وجودت رو پر میکنه که خواب رو از چشم هات می بره…
سکوت عمیقی فضا رو پر کرد…غرق در فکر بود…نور مهتاب، کمتر شده بود چهره
اش رو درست تشخیص نمی دادم…فکر می کردم هر لحظه است که اونجا رو ترک کنه…اما نشست…
در اون سیاهی شب…جمع کوچک و دو نفره ما…با صحبت و نام خدا…روشن تر از روز بود…
بحث حسابی گل انداخته بود که حواسم جمع شد…داره وقت نماز شب تموم میشه…
کمتر از ۱۰ دقیقه به اذان صبح باقی مونده بود…
یهو بحث رو عوض کردم…
_سینا بلدی نماز شب بخونی؟…
مثل برق گرفته ها بهم نگاه کرد…این سوال…اونم از کسی که می گفت…نماز خوندن خسته کننده است…بلند شدم ایستادم رو به قبله…
نماز مستحبی رو لازم نیست حتما رو به قبله باشی یا حتما سجده و رکوعش رو
عین نماز واجب بری…نیت میکنی،یه رکعت نماز وتر می خوانم قربت إلى الله…
اما واقعا نیت و ایستادم به نماز…فکر می کرد دارم بهش نماز شب خوندن یاد میدم…اما واقعا نیت نماز وتر کرده بودم…
به ساده ترین شکل ممکن…۵ تا استغفر الله…۱۴ تا الهی العفو…و یک مرتبه…اللهم
اغفر لي ولوالدي و للمسلمين والمسلمات و المؤمنين و المؤمنات…
و این آغاز ماجرای دوستی جدید من و سینا بود…
#نویسنده_شهید_سید_طاها_ایمانی
#ادامه_دارد
★🌻★ . ↓ . 📿 🌿
ʝσɨŋ»https://eitaa.com/joinchat/958332942Cbe70f94293
#صـَلَـوآٺبِـفـرِښـٺمُـۏمِـڹ 🍃•😌√
#فدائیان_رهبریم🇮🇷✌️
🍃🍂
🍂🍃🍂🍃
🍃🍂🍃🍂🍃🍂
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
دلم آسمون میخاد🔎📷
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂🍃 🍃🍂 🍃 #نسل_سوخته #پارت_صد_پنجم خندیدم و زدم روی شونه ا
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
🍃🍂🍃🍂🍃🍂
🍂🍃🍂🍃
🍃🍂
🍃
#نسل_سوخته
#پارت_صد_ششم
انتخاب واحد ترم جدید…و سعید بالاخره نشست پای درس…در گیر و دار مسائل روز…تلفن زنگ زد…با یه خبر خوش از طرف مامان…
_مهران…دنبال یه مدرسه برای الهام باش …این بار که برگردم با الهام میام…
از خوشحالی بال در آوردم…خیلی دلم براش تنگ شده بود…
مادر،اسکن آخرین کارنامه اش رو به ایمیل دایی محسن فرستاد…نمراتش افتضاح…
شهریور ماه و ثبت نام با چنین نمرات و معدلی؟!…کدوم مدرسه خوبی حاضر به ثبت نام می شد؟…
به هر کسی که می شناختم رو زدم… بعد از هزار جا رو انداختن…بالاخره به مدرسه حاضر به ثبت نام شد…
زنگ زدم که این خبر خوش رو به مامان بدم…اما خبر دایی بهتر بود…
_الان الهام هم اینجاست…
هر بار که تلفنی باهاش حرف می زدم…خیلی پای تلفن گریه کرد…مدام التماس میکرد...
_بیاید، من رو با خودتون ببرید…من می خوام پیش شما باشم…
مادرم پای تلفن می سوخت…و من هر بار می پریدم وسط و تلفن رو می گرفتم…
اونقدر مسخره بازی در می آوردم تا می خندید…هر چند، دردی رو دوا نمی کرد… نه از الهام، نه از مادرم…نه از من…
حالا بیش از یک سال بود که هیچ تماسی از الهام نداشتیم...و من حتی صداش رو
نشنیده بودم…
دل توی دلم نبود…على الخصوص وقتی دایی اون جمله رو گفت…صدام، انرژی گرفت
_جدی؟…می تونم باهاش صحبت کنم؟…
دایی رفت صداش کنه…اما دوباره کسی که گوشی رو برداشت، خودش بود…
_مادرت و الهام،فردا دارن با پرواز میان مشهد…ساعت ۴ بعد از ظهر فرودگاه باش…
جا خوردم…ولی چیزی نگفتم…
تلفن رو که قطع کردم…تمام مدت ذهنم پیش الهام بود…چرا الهام نیومد پای تلفن؟!…
از نیم ساعت قبل فرودگاه بودم…پرواز هم با تاخیر به زمین نشست…
روی صندلی بند نبودم دلم برای اون صدای شاد و چهره خندانش تنگ شده بود انرژی و شیطنت های کودکانه اش… هر چند،خیلی گذشته بود و حتما کلی بزرگ تر شده بود…
توی سالن بالا و پایین می رفتم…با یه دسته گل و تسبیح به دست…برای اولین بارتازه اونجا بود که فهمیدم…چقدر سخته منتظر کسی باشی که این همه وقت حتی برای شنیدن صداش هم دلتنگ بودی…
پرواز نشست…مسافرها با ساک می اومدن…از دور،چشمم بين شون می دوید تا به الهام افتاد…همراه مادر، داشت می اومد…قد کشیده بود نه چندان اما به نظرم بزرگ تر از اون دختر بچه ریزه میزه ی سیزده، چهارده ساله قبل می اومد… شاید تا نزدیک قفسه سینه من می رسید…مادر، من رو دید…و پهنای صورتم لبخند بود…لبخندی که در مواجهه با چشم های سرد الهام…یخ کرد…
آروم به من و گل های توی دستم نگاه کرد…الهامی که عاشق گل بود…
برای استقبال، کلی نقشه کشیده بودم… کلی طرح و برنامه برای ورود دوباره خواهرکوچیکم…اما اون لحظه نمی دونستم… دست بدم؟… روبوسی کنم؟… بغلش کنم؟…یا فقط در همون حد سلام اول و پاسخ سردش…کفایت می کرد؟…
کمی خم شدم و گل رو گرفتم سمتش…
_الهام خانم داداش…خوش اومدی…
چند لحظه نگاه کرد…خیلی عادی دستش رو جلو آورد و دسته گل رو از دستم
گرفت...
سرم رو بالا آوردم و نگاه غرق تعجب و سوالم به مادر دوخته شد…
حالا که اون اشتیاق و هیجان دیدار الهام، سرد شده بود تازه متوجه چهره
به ظاهر آرام مادرم شدم…نگاه عمیقی بهم کرد و با حرکت سر بهم فهموند…
_دیگه جلوتر از این نرو…تا همین حد کافیه…
اون دختر پر از شور و نشاط صدا و گوشه گیر شده بود...با کسی حرف نمیزد
…این حالتش به حدی شدید بود که حتی مدیر مدرسه جدید ازمون خواست بریم
مدرسه…
الهام، تمام ذهنم رو به خودش مشغول کرده بود…اینطوری نمی شد…باید این وضع رو تغییر می دادم…مغزم دیگه کار نمی کرد…نه الهام حاضر به رفتن
پیش مشاور بود نه خودم، مشاور مطمئن و خوبی رو می شناختم…دیگه مغزم کار
نمی کرد…
_خدایا به دادم برس…انگار مغزم از کار افتاده…
هیچ ایده و راهکاری ندارم…
بعد از نماز صبح، خوابیدم…دانشگاه نداشتم اما طبق عادت، راس شیش ونیم از جابلند شدم و از پنجره، نگاهم به بیرون افتاد حیاط و شاخ و برگ های درخت گردو از برف،سفید شده بود… اولین برف اونسال…یهو ایده ای توی سرم جرقه زد…
سریع از اتاق اومدم بیرون…
مادر داشت برای الهام، صبحانه حاضر می کرد…
_هنوز خوابه؟…
_هر چی صداش می کنم بیدار نمیشه…
رفتم سمت اتاق…دو تا ضربه به در زدم …جوابی نداد…
رفتم تو…پتو رو کشیده بود روی سرش …با عصبانیت صداش رو بلند کرد ..
_من نمی خوام برم مدرسه…
با هیجان رفتم سمتش…و پتو رو از روی سرش کنار زدم…
_کی گفت بری مدرسه؟…پاشو بریم توی حیاط آدم برفی درست کنیم…
زل زد توی چشم هام و دوباره پتو رو کشید روی سرش…
#نویسنده_شهید_سید_طاها_ایمانی
#ادامه_دارد
★🌻★ . ↓ . 📿 🌿
ʝσɨŋ»https://eitaa.com/joinchat/958332942Cbe70f94293
#صـَلَـوآٺبِـفـرِښـٺمُـۏمِـڹ 🍃•😌√
#فدائیان_رهبریم🇮🇷✌️
🍃🍂
🍂🍃🍂🍃
🍃🍂🍃🍂🍃🍂
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
- میان تلخۍ این روزگار ، مهدۍ جان
دلم هواۍ تو ڪرده بگو چه چاره ڪنم!؟🌿 . . .
ڪانالدلمآسمونمیخاد
- عاشـق خدا بود ، ڪارۍ ڪرد ڪه خودش اومد دنبالش ☘ :) . . .
- شبتونشهدایی✋
ڪانالدلمآسمونمیخاد
-شنبھهارادوستدارمـ ؛
-چُـون . . :
-آغازِدوستداشتنتُوست˘˘!
ڪانالدلمآسمونمیخآد🌱
2655063489.mp3
1.34M
مرگ ناگهانے فرامیرسد!🌿
«حجت الاسلام عالے📻»
#صوت
دلمآسمونمیخآد🌱
- حدِ پروازم نگـاهِ توسـت ، بالـم را بگـیر ای شهـید 🌱 . . .
ڪانالدلمآسمونمیخاد
دلم آسمون میخاد🔎📷
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂🍃 🍃🍂 🍃 #نسل_سوخته #پارت_صد_ششم انتخاب واحد ترم جدید…و س
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
🍃🍂🍃🍂🍃🍂
🍂🍃🍂🍃
🍃🍂
🍃
#نسل_سوخته
#پارت_صد_هفتم
صدای جیغش بلند شده بود…که من رو بزار زمین…
اما فایده نداشت…از در اتاق که رفتم بیرون…مامان با تعجب به ما زل زد… منم بلند و با خنده گفتم…
_امروز به علت بارش برف، مدارس در همه سطوح تعطیل می باشد…از مادرهای
گرامی تقاضا می شود،درب منزل به حیاط را باز نمایند…اونم سریع تا بچه از
دستم نیوفتاده...
یه چند لحظه نگاه کرد و در رو باز کرد…
سوز برف که به الهام خورد…تازه جدی باور کرد می خوام چه بلایی سرش بیارم…
سرش رو از زیر پتو آورد بیرون و دستش رو دور گردنم حلقه کرد
_من رو نزاری زمین…نندازی تو برف ها…
حالتش عوض شده بود…یه حسی بهم می گفت عقب نشینی نکن…
آوردمش پایین شروع کرد به دست و پا زدن…منم همون طوری با پتو، پرتش کردم وسط برف ها…جیغ می زد و بالا و پایین می پرید…
خنده شیطنت آمیزی زدم و سریع یه مشت برف از روی زمین برداشتم…و قبل از اینکه به خودش بیاد پرت کردم سمتش…
خورد توی سرش…با عصبانیت داد زد…
_مهران…
و تا به خودش بیاد و بخواد چیز دیگه ای بگه…گوله بعدی رفت سمتش…
سومی رو در حالی که همچنان جیغ می کشید،جاخالی داد…
سعید با عصبانیت پنجره رو باز کرد…
_دیوونه ها…نمی گید مردم سر صبحی خوابن…
گوله بعدی رو پرت کردم سمت سعید… هر چند، حیف،خورد توی پنجره…
_مردم…پاشو بیا بیرون برف بازی… مغزت پوسید پای کتاب…
الهام تا دید هواسم به سعید پرته… دوید سمت در…منم بین زمین و آسمون گرفتمش…و دوباره انداختمش لای برف ها…پتو از دستش در رفت و قل خورد اون وسط…بلند شد و با عصبانیت یه گوله برف برداشت و پرت کرد سمتم
تیرم درست خورده بود وسط هدف… الهام وارد بازی و برنامه من شده بود
شد…
جنگ در دو جبهه شروع شد…تو اون حیاط کوچیک…گوله های برفی مدام بین دو طرف، رد و بدل می تا اینکه بالاخره عضو سوم هم وارد حیاط شد…برعکس ما دوکه بدون کاپشن و دست و کلاه و حتی کفش وسط برف ها بالا و پایین
می پریدیم سومین طرف جنگی، تا دندان، خودش رو پوشونده بود…
تا از طرف عضو بزرگ تر اعلان جنگ شد …من و الهام، یه طرف...سعید طرف… دیگه ماموریت: تسخیر کاپشن و دستکش سعید…و در آوردن چکمه هاش…
دیگه برفی برای آدم برفی نمونده بود
اما نیم ساعت، بعد از ورود سعید ... صدای خنده های الهام بعد از گذشت چند ماه، بلند شده بود… حتی برف های روی درخت رو هم با ضربه ریختیم و سمت هم پرتاب کردیم…
وطی یک حمله همه جانبه…موفق به دستیابی به اهداف عملیات شدیم
چندین گوله برف … به صورت خودجوش و انتحاری وارد یقه سعید شد…
وقتی رفتیم تو…دست و پای همه مون سرخ سرخ بود …و مثل موش آب کشیده،
خیس شده بودیم…
مامان سریع حوله آورد… پاهامون
روخشک کردیم…
بعد از ظهر، الهام رو بردم پالتو، دستکش و چکمه خریدم…مخصوص کوه…و برای
جمعه، ماشین پسر خاله ام رو قرض گرفتم…چرخ ها رو زنجیر بستم و زدیم بیرون…
من، الهام، سعید…مادر باهامون نیومد
اطراف مشهد…توی فضای باز…آتیش روشن کردیم و چای گذاشتیم…برف مشهد آب شده بود…اما هنوز، اطرافش تقریبا پوشیده از برف بود…و این تقریبا برنامه هر چه سعید می تونست بیاد چه به خاطر درس و کنکور توی خونه میموند
اوایل زیاد راه نمی رفتیم … مخصوصا اگر برف زیادی نشسته بود… الهام تازه کار بود…
و راه رفتن توی برف، سخت تر از زمین خاکی…مخصوصا که بی حالی و شرایط روحیش…خیلی زود انرژیش رو از بین می برد…
اما به مرور… حس تازگی و هوای محشر برفی…حال و هوای الهام رو هم عوض می کرد…
هر جا حس می کردم داره کم میاره، دستش رو محکم می گرفتم…
_نگران نباش…خودم حواسم بهت هست…
کوه بردن های الهام …و راه و چاه بلد شدن خودم…از حکمت های دیگه اون استخاره بود…حکمتی که توی چهره الهام، به وضوح دیده می چهره گرفته، سرد و بی روحی که کم کم و به مرور زمان می شد گرمای زندگی رو توش دید … اوج این روح و زندگی…رو زمانی توی صورت الهام دیدم…که بین زمین و آسمان،معلق…داشتم پنجره ها رو برای عید می شستم…
با یه لیوان چای اومد سمتم…
_خسته نباشی…بیا پایین…برات چایی آوردم…
نه عین روزهای اول…و قبل از جدا شدن از ما…اما صداش، رنگ زندگی گرفته بود…
عید، وقتی دایی محمد چشمش به الهام افتاد خیلی تعجب کرد…خوب نشده بود
اما دیگه گوشه گیر، سرد و افسرده نبود…
هنوز کمی حالت آشفته و عصبی داشت
که توکل بر خدا…اون رو هم با صبر و برنامه ریزی حل می کردیم…
اما تنها تعجب دایی، به خاطر الهام نبود…
_اونقدر چهره ات جا افتاده شده که حسابی جا خوردم…با خودت چی کار کردی پسر؟…
#نویسنده_شهید_سید_طاها_ایمانی
#ادامه_دارد
★🌻★ . ↓ . 📿 🌿
ʝσɨŋ»https://eitaa.com/joinchat/958332942Cbe70f94293
#صـَلَـوآٺبِـفـرِښـٺمُـۏمِـڹ 🍃•😌√
#فدائیان_رهبریم🇮🇷✌️
🍃🍂
🍂🍃🍂🍃
🍃🍂🍃🍂🍃🍂
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
دلم آسمون میخاد🔎📷
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂🍃 🍃🍂 🍃 #نسل_سوخته #پارت_صد_هفتم صدای جیغش بلند شده بود…ک
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
🍃🍂🍃🍂🍃🍂
🍂🍃🍂🍃
🍃🍂
🍃
#نسل_سوخته
#پارت_صد_هشتم
و من فقط خندیدم…روزگار، استاد سخت گیری بود… هر چند، قلبم با رفاقت وحمایت خدا ارامش داشت…
از دانشگاه گشتم که تلفنم زنگ زد… صدای کامل مردی بود، ناآشنا… خودش
رو معرفی کرده…
_شما رو آقای ابراهیمی معرفی کردن… گفتن شما تبحر خاصی در شناخت افراد دارید…
و شخصیت شناسی تون خیلی خوبه… ما بر حسب توانایی علمی و موقعیتی می
خوایم نیرو گزینش کنیم… می خواستیم اگر برای شما مقدوره از مصاحبت تون تو این برنامه استفاده کنیم…
از حالت حرف زدنش حسابی جاخوردم …محکم…و در استفاده از کلمات و لغات فوق العاده دقيق…
_آقای ابراهیمی نسبت به من لطف دارن …ولی من توانایی خاصی ندارم که به درد کسی بخوره …
شخصیت و نوع حرف زدنش، من رو مجاب کرد که حداقل…به خاطر حس عمیق کنجکاوی هم که شده…یه سر برم اونجا…
تلفن رو که قطع کرد سری شماره ابالفضل رو گرفتم…مونده بودم چی بهشون گفته
که چنین تصویری از من…برای اونها درست کرده…
_هیچی چیز خاصی نگفتم…فقط اون دفعه که باهام اومدی سر کارم…فقط همون ماجرا رو براشون گفتم و…
جا خوردم…تو اون لحظه هیچ چیز خاصی یادم نمی اومد…
_ای بابا…همون دفعه که بچه های گروه رو دیدی…بعدش گفتی از اینجا بیا بیرون
اینها قابل اعتماد نیستن تا چند وقت بعد هم، همه شون می افتن به جون هم… ولی چون تیم شدن تو این وسط ضربه می خوری…دقیقا پیش بینی هایی که در مورد تک تک شون و اون اتفاقات کردی درست در اومد…
فقط همین ماجرا و نظرم رو به به علیمرادی گفتم…
من دو دل شدم…موندم برم یا زنگ بزنم و عذرخواهی کنم به نظرم توی ماجرایی که اتفاق افتاده بود…چیز چندان خاصی نبود…و تصور و انتظار اون آقا از من فراتر از این كلمات بود...
_این چیزها چیه گفتی پسر؟…نگفتی میرم…خودم و خودت ضایع میشیم؟پس فردا هر حرفی بزنی می پرسن اینم مثل اون تشخیص قبليته؟…
تمام بعد از ظهر و شب، ذهنم بین رفتن و نرفتن مردد بود در نهایت دلم رو زدم به
دریا…هر چه باداباد…حس کنجکاوی و جوانی آرامم نمی گذاشت…و اینکه اولین بار بود توی چنین شرایطی به عنوان مصاحبه کننده قرار می گرفتم…هر چند برای اونها عضو مفیدی نبودم اما دیدن شیوه کار و فرصت یادگرفتن از افراد با تجربه تونست تجربه فوق العاده ای باشه…
خبری از ابالفضل نبود…وارد ساختمان که شدم…چند نفر زودتر از موعد توی سالن،
به انتظار نشسته بودن…رفتم سمت منشی و سلام کردم…پسر جوانی بود بزرگ تر از خودم
_زود اومدید…مصاحبه از ۹ شروع میشه…اسم تون…و اینکه چه ساعتی رو پای تلفن بهتون اعلام کرده بودن؟…
#نویسنده_شهید_سید_طاها_ایمانی
#ادامه_دارد
★🌻★ . ↓ . 📿 🌿
ʝσɨŋ»https://eitaa.com/joinchat/958332942Cbe70f94293
#صـَلَـوآٺبِـفـرِښـٺمُـۏمِـڹ 🍃•😌√
#فدائیان_رهبریم🇮🇷✌️ 🍃
🍃🍂
🍂🍃🍂🍃
🍃🍂🍃🍂🍃🍂
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃