✅ شرح و تفسیر حکمت ۲۰۳ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻
✨ همه آنچه امام در این گفتار حکیمانه فرموده در واقع برگرفته از آیات قرآن مجید است.
🔺 در آیه ۷ سوره «مجادله» مى‌خوانیم:
🍃 «آیا نمى‌دانى که خداوند آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمین است مى داند؛ که هیچ‌گاه سه نفر با هم نجوا نمى‌کنند مگر این که خدا چهارمین آنهاست، و هیچ‌گاه پنج نفر با هم نجوا نمى‌کنند مگر این که خداوند ششمین آنهاست، و نه تعدادى کمتر و نه بیشتر از آن مگر این که او همراه آنهاست هر جا که باشند، سپس روز قیامت آنها را از اعمالشان آگاه مى‌سازد، چرا که خدا به هر چیزى داناست».
🔸 در جایى دیگر مى‌فرماید: «ما انسان را آفریدیم و وسوسه‌هاى نفس او را مى‌دانیم و ما به او از رگ قلبش نزدیک‌تریم!».
🔹 در جایى دیگر مى‌فرماید: «بگو مرگى که از آن فرار مى‌کنید سرانجام با شما ملاقات خواهد کرد؛ سپس به سوى کسى که داناى پنهان و آشکار است بازگردانده مى‌شوید، آن‌گاه شما را از آنچه انجام مى‌دادید خبر مى‌دهد»
❇️ به راستى اگر انسان #ایمان_محکمى به محتواى این آیات و محتواى کلام امام (علیه السلام) داشته باشد تسلیم هواى نفس و وسوسه‌هاى شیطان و آلوده به گناه و معاصى نخواهد شد.
🔸 نیز اگر انسان مرگى را که براى همه #مسلم است فراموش نکند و بداند این زندگى دیر یا زود #پایان مى‌گیرد و آنچه را براى گردآورى آن تلاش کرده رها مى‌سازد و رخت بر مى‌بندد و سپس در دادگاه عدل پروردگار حضور مى‌یابد و نامه اعمال خود را که به مقتضاى همه اعمال و گفتار او از کوچک و بزرگ را در دست دارد و باید پاسخ‌گوى همه آنها باشد، به یقین چنین انسانى با چنین اعتقادى جز در راه #تقوا گام بر نمى‌دارد.
💠 #مشکل انسان از آنجا شروع مى‌شود که نظارت خدا را در اعمال و گفتارش در همه حال #فراموش کند و مرگ را به دست نسیان بسپارد.
🔸 مرحوم علامه مجلسى در حدیثى از امیرمؤمنان نقل مى‌کند که ضمن خطبه مفصلى معروف به خطبه «دیباج» فرمود: «بشتابید به سوى ذکر خداى متعال که بهترین ذکر است و انسان را از نفاق در امان مى‌دارد و سبب برائت از آتش دوزخ است و نعمت‌هایى را که خدا به او مى‌دهد یادآورى مى‌کند و این ذکر صدایى در زیر عرش خدا طنین‌انداز دارد».
💠 در حدیثى از پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله) می‌خوانیم: «زیاد به یاد #مرگ باشید که گناهان را محو مى‌کند و انسان را نسبت به زرق و برق دنیا بى‌اعتنا مى‌سازد»
@syed213
✅ شرح و تفسیر حکمت ۲۱۰ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻
✨مى‌دانیم #تقوا و #پرهیزگارى
🔸بهترین زاد و توشه سفر آخرت
🔸و والاترین نشانه شخصیت انسان و قرب او در درگاه خدا
🔸و جواز عبور از دروازه‌هاى بهشت است.
💠ولى تقوا مراحلى دارد که بستگى زیادى به #انگیزه‌هاى آن و نشانه‌هایى در #آثار آن دارد و امام (علیه السلام) در اینجا #بالاترین مرحله تقوا را پیشنهاد مى‌کند که پنج وصف در آن موجود است.
1️⃣نخست به شخص #باایمانى اشاره مى‌کند که دامن همت به کمر زده و خود را از #علایق_مادى جدا ساخته است.
2️⃣دومین وصف این است که بعد از آمادگى کامل با جدیت تمام در این مسیر گام برمى‌دارد.
3️⃣سومین وصف این که در عین #جدیت، #با بصیرت و #دقت حرکت مى‌کند و چالاکى را با #فکر و #اندیشه مى‌آمیزد.
4️⃣چهارمین توصیف این که انگیزه او ترس از مجازات الهى به علّت گناهان و یا ترس از پایان یافتن عمر پیش از اندوختن زاد و توشه براى سفر آخرت است.
5️⃣پنجمین وصف این که او دائماً درباره #سعادت_جاویدن و جایگاهش در آخرت و سرانجامِ این حرکت و منزلگاه اصلى که به آن منتهى مى‌شود مى‌اندیشد.
❇️به یقین کسى که با این انگیزه‌هاى بسیار قوى و مؤثر و با آمادگى کامل و تلاش توأم با بصیرت در این راه گام بردارد به #عالى‌ترین درجه #تقوا رسیده است.
✨در تفسیر آیه شریفه «اى کسانى که ایمان آورده‌اید! آن گونه که حق تقوا و پرهیزکارى است، از (مخالفتِ فرمانِ) خدا بپرهیزید، و جز بر آیین اسلام از دنیا نروید»
🔺از رسول خدا (صلى الله علیه وآله) نقل شده که منظور از به جا آوردن حق تقوا این است که: «که خدا (هرگز) معصیت نشود و به یاد خدا باشند و هرگز او را فراموش نکنند».
🔺در تفسیر همین آیه از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است: «حق تقوا این است که خدا اطاعت شود و معصیت نشود و به یاد او باشند و فراموش نکنند و شکر نعمت‌هایش به‌جا آورند و کفران نکنند».