🌾هم اکنون که این قلم سیاه را بدست گرفته و بر روى برگه سفید و بى‏ آب و رنگ مى‏ نویسم، شب چهارشنبه ۱۳۶۷/۴/۲۸ مى‏ باشد. 🌸عددهاى نگاشته شده در تاریخ گویاى شرایط سخت این برهه براى هر خواننده این نوشتار مى‏باشد. 🌾غم و اندوه هجر یاران، مظلومیت حزب‏ ا... و امام، سقوط افکار چندین و چند ساله بچه بسیجى‏ هاى نشسته بر بال ملائک، آن عارفان الهى و سالکان طریقت و عشق، همه و همه دردهاى بى‏ درمان ساعتها و لحظه‏ هاى روزهاى تلخ ترک جبهه است که در واقع باید گفت روزهاى سخت بدرود گفتن ارزشهاى نهفته در جبهه و جنگ. 🌸در این حال و هوا مبادرت به نوشتن وصیتنامه نمودم، کارى که چند سال در جنگ بودم اما هرگاه که خواستم وصیت‏نامه بنویسم اراده‏ ام یارى ننموده. احساس مى‏ نمایم هنوز هم وصول به توفیق شهادت ممکن است. 🥀در این لحظات با تمام وجود از خداوند طلب شهادت را مى‏ نمایم چرا که به خداوندى خدا دگر تاب تحمل فراق را ندارم و مرا توان زیست در این جامعه و دنیاى زشت نمى‏ باشد. 🌱 خدایا به آن بدنهاى قطعه‏ قطعه شده و عشق‏ آلود حسین و دیگر شهدا قسم مى‏ دهم تو را نگذار شاهد نامردى‏ ها و خیانت‏ ها و در کنارش دلسوختگى باشم..... ☘بدانید که اگر به آن نتیجه مطلوب در جنگ نرسیدیم نباید از حفظ انقلاب غافل باشیم و خداى نخواسته راه پیموده طى چند سال انقلاب را به یکباره برگردیم و موجبات دفن اسلام را فراهم آوریم.... 🌹با شمایم ای دوستان و اقوام با وفا! بشنوید اما تو را به مظلومیت امام عمل کنید. پادگان دوکوهه – اندیمشک ۱۳۶۷/۴/۲۸ساعت ۹:۳۰ شب #شهید_مرتضی_خانجانی #عملیات_غدیر http://eitaa.com/shahidaneh110