از تيرهای حرمله يک تير مانده بود
آن هم نشد حرام...بماند بقيه اش
هرکس ک زخمی از علی و ذوالفقار داشت
آمد به انتقام...بماند بقيه اش
شمشيرها تمام شد و نيزه ها تمام
شد سنگ ها تمام...بماند بقيه اش
گويا هنوز باور زينب نمی شود
بر سينه امام؟...بماند بقيه اش
پيراهنی که فاطمه با گريه دوخته
در بين ازدحام...بماند بقيه اش
راحت شد از حسين همين که خيالشان
شد نوبت خيام....بماند بقيه اش
رو کرد در مدينه که يا ايّها الرسول
يا فاطمه! سلام...بماند بقيه اش
از قتلگاه آمده شمر و ز دامنش
خون علی الدوام...بماند بقيه اش
سر رفت، آه، بعد هم انگشت رفت، کاش
از پيکر امام... بماند بقيه اش
بر خاک خفته ای و مرا می برد عدو
من ميروم به شام...بماند بقيه اش
دلواپسم برای سرت روی نيزه ها
از سنگ پشت بام...بماند بقيه اش
دلواپسی برای من و بهر دخترت
در مجلس حرام...بماند بقيه اش
حالا قرار هست کجاها رود سرش
از کوفه تا به شام...بماند بقيه اش
تنها اشاره ای کنم و رد شوم از آن
از روی پشت بام...بماند بقيه اش
قصه به "سر" رسيده و تازه شروع شد
شعرم نشد تمام... بماند بقيه اش
#صاحب_نفس
