🔻بررسی فلسفه و اصالت نوحه و شعر #اربعین (در گفتگو با #حسن_صنوبری) ▪️«شعر هنرش این است که نتایج تفکر را خلاصه کند و سعی کند با همه مخاطبان، تفکر را تقسیم کند. وظیفه ما این است که همه ابعاد اربعین را منتقل کنیم. هم بعد عرفانی و سیاسی و هم بعد هم‌زیستی مسالمت‌آمیز و ارتباط فرهنگی را در شعرها بیاوریم و کاری کنیم مخاطب به آن فکر کند و نتیجه فقط احساس نباشد. دین احساسی صرف دینی درون‌تهی است، مثل دین عقلی صرف که هیچ ارزش و ماندگاری ندارد. یکی از اتفاق‌های مهمی که در حوزه شعر اربعین افتاده است، نوحه عربی‌ای است که آقای میثم مطیعی خواندند. همان نوحه «انتم الشرفا، انتم الکرماء». آن سالی که خواندند جوابش نیامده بود ولی امسال آمد و ما دیدیم که چند مداح عراقی جواب آن را دادند. یعنی حالا که تو قدردانی می‌کنی ما هم از شما قدردانی می‌کنیم. این یکی از مهم‌ترین کارکردهای هنر است که به هم بگوییم که دوست داریم همدیگر را..» ادامه‌ی این گفتگو را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9648 پرونده #ادبیات_عاشورایی ☑️ @ShahrestanAdab

🔻در اخبار نبشته‌است... | شماره پنجم (گزیده اخبار مهم هفته با موضوع کتاب و ادبیات در ایران و جهان به روایت شهرستان ادب) ▪️در پنجمین مطلب ستون #در_اخبار_نبشته_است از شما دعوت می‌کنیم گزیده اخبار مهم هفته با موضوع کتاب و ادبیات را به روایت شهرستان ادب بخوانید. در این هفته خبرهایی داریم از حواشی فهرست نهایی نامزدهای #جایزه_تی_اس_الیوت ، اتفاقی که در موضوع #قاچاق_کتاب افتاده است ، یک #راننده_تاکسی عجیب غریب و همچنین چهره‌هایی چون #کلر_ژوبرت ، #ناصر_ایرانی و #محمد_سرور_رجایی . مطالب این هفته، از نوشته‌های هفته گذشته خبرگزاری مهر، خبرگزاری فارس، گاردین، ایبنا و با همکاری #گروه_ترجمه_شهرستان_ادب گردآوری شده است. این اخبار را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9647 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻شگفتا راه عشق است این! ▪️ستون شعر سایت شهرستان ادب را با غزلی خواندنی و زیبا از خانم #فاطمه عارف_نژاد با موضوع راه‌پیمایی با شکوه #اربعین به‌روز می‌کنیم. عارف‌نژاد متولد زاهدان و از شاعران توان‌مند عضو دوره آفتابگردان‌هاست. شگفتا راه عشق است این، که مرد جاده می‌خواهد حریفی پاک باز و امتحان پس داده می‌خواهد مسافر را پیاده، داغ‌دیده، صاحب دردی ورای دردهای پیش پا افتاده می‌خواهد دلی آرام و پر غوغا، سری شوریده و شیدا دلی سرمست جان دادن، سری دل‌داده می‌خواهد مسلمان و مسیحی را به حریت فراخوانده جدا از دین و ایمان، آدمی آزاده می‌خواهد ندارد هیچ آدابی و ترتیبی اگر عشق است نه محرابی و نه تسبیح، نه سجاده می‌خواهد هلا جامانده از این راه! آخر تو چه کم داری؟ مگر این جاده غیر از شوق فوق العاده می‌خواهد؟ حسین بن علی تنهاست ای یاران به پا خیزید که اینک وارث او لشکری آماده می‌خواهد کشانده در بیابان اندک اندک جمع مستان را بگو ساقی بیاید! میهمانش باده می‌خواهد ☑️ @ShahrestanAdab

🔻«ترکانِ پارسی‌گوی در #ادبیات_عاشورایی (یادداشتی از #امیر_سلیمانی) ▪️«... چه سعادتی بالاتر از این که نام بزرگانی چون نیّر تبریزی، انور اردبیلی، سیدرضا حسینی تبریزی (سعدی زمان)، یحیوی اردبیلی، عاصم زنجانی، صراف تبریزی، منزوی اردبیلی، دلکش زنجانی، ذهنی‌زاده‌ی تبریزی، غریق زنجانی، ناظم تبریزی و... امروز در هر جمع عزادار سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام زنده است و آثارشان متبرک از اشک‌های خالصانه‌ی خیل مشتاقان عاشوراست. شاعران اهل تغزل و عاشقانه‌سرای خطه‌ی آذربایجان هم از این قافله‌ی عشق دور نبوده‌اند و آزادگی خویش را با اشعار آیینی خویش فریاد کرده‌اند. اگرچه بخش اعظمی از سروده‌های بزرگانی چون استاد شهریار و استاد حسین منزوی غزلیات عاشقانه است، اما خاکساری و ارادت خود بر آستان قدس اهل بیت علیهم السلام را پنهان نکرده‌اند. مرحوم استاد شهریار اشعاری فاخر به دو زبان ترکی و فارسی در مدح و مرثیه‌ی اهل بیت(ع) سروده است که دو غزل «شیعیان دیگر هوای نینوا دارد حسین» و «علی ای همای رحمت» از معروف‌ترین آن‌هاست. زنده‌یاد استاد حسین منزوی نیز کتابی مستقل در مدح و مرثیه‌ی حضرات معصومین (ع) با عنوان «فانوس‌های آفتابی» منتشر کرده است. شاعران شوریده‌ای هم عمر خود را وقف دلدادگی بر سید و سالار شهیدان کرده‌اند و جز برای مدح و ثنای اهل بیت پیامبر(ع) دست به قلم نبرده‌اند. در مجال کوتاه این نوشتار سعی بر این است پس از آشنایی مختصر، ابیاتی از ترکان پارسی‌گوی، استاد مرحوم رحیم منزوی اردبیلی، استاد عسگر شاهی‌زاده اردبیلی و استاد ولی‌الله کلامی زنجانی، که شهرتی درخور یافته‌اند را بازخوانی کنیم...» ادامه‌ی این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9651 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 یک واقعه‌ی فاجعه‌بار (دهمین صفحه از #یک_صفحه_خوب_از_یک_رمان_خوب را به بازخوانی صفحه‌ای از رمان #مرشد_و_مارگریتا اثر معروف #میخائیل_بولگاکفاختصاص می‌دهیم) ▪️ «...برای مدتی مردم را این‌طوری دست‌به‌سر می‌کردند که می‌گفتند لیخودیف در آپارتمانش است، ولی این کار سبب می‌شد تلفن‌کنندگان بیشتر عصبانی شوند؛ آن‌ها اعلان می‌کردند که به منزل لیخودیف زنگ زده‌اند و جواب گرفته‌اند که به واریته رفته است. یک‌بار خانم برافروخته‌ای زنگ زد و مصرانه خواست که با ریمسکی صحبت کند، ولی به او پیشنهاد شد که با خانم ریمسکی در منزل تماس بگیرد، گوشی هق‌هق‌کنان جواب داد که خودش خانم ریمسکی است و اثری از آثار ریمسکی در منزل نیست. داستان عجیبی بر سر زبان‌ها افتاد. یکی از زنان نظافت‌چی همه‌جا شایعه می‌کرد که وقتی برای نظافت وارد اتاق حسابدار شده، دیده که در باز است و چراغ، روشن است و پنجرۀ مشرف به باغ، شکسته و یک‌صندلی در اتاق، دمر افتاده و کسی هم در اتاق نیست... » ادامه‌ی این صفحه را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9605 ☑️@ShahrestanAdab

🔻بگذار بماند (داستانی در حال و هوای پیاده‌روی #اربعین از #مهدی_کفاش) ▪️ «... آقااسماعیل هوس کرد از روی ویلچر پایین بیاید و پیاده‌روی کند. اول سختش بود و بعد پابه‌پای پیاده‌ها می‌آمد. ویلچر شده‌بود چرخ دستی و رویش ساک و کوله‌ها بود. گاهی ابراهیم آن را هل می‌داد و گاهی سمیرا. آقااسماعیل دیگر صحبت نمی‌کرد. شده بود صمٌ بکم. اما وقتی که ابراهیم می‌خواست عکس بگیرد، می‌خندید و ابراهیم و سمیرا را به آغوش می‌کشید. عکس‌های یک‌نفره‌اش کمتر شده بود و بیشتر اشاره می‌کرد که سه‌نفره عکس بگیرند. صبح روز چهارم در هلالیات مهمان خانواده‌ی عربی بودند. وقتی سمیرا برای نماز صبح بیدار شد و رفت تا اتاق مردانه که ابراهیم را برای ادامه‌ی مسیر از خواب بیدار کند، ابراهیم فریاد زد که پدر نیست. خانواده‌ی عرب نمی‌فهمیدند که چه اتفاقی افتاده است. مَبیت شان حاشیه‌ی کانال آبی بود که می‌‌رسید به شعبه‌ای از فرات. ابراهیم دوید تا لب کانال، چشم چرخاند به هر دو سوی کانال پرآب، شاید نشانی از پدر ببیند... » ادامه‌ی این داستان را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9653 ☑️@ShahrestanAdab