از خود در حیرت بودم. غمگین و افسرده و به‌هم‌ریخته بودم و پریشان‌خاطر. تن در یاسوج و جان در نجف و کربلا. به ناچار تفأل کردم به «کوه‌زاد» با این نیّت که منِ لر که در یاسوج هم غریبه‌ام، که هستم و آمد: «از شانۀ صخرۀ عطش‌باری آویخته پیچک نگون‌ساری گنجشک غریبی‌ام که از دنیا قانع شده‌ام به بوتۀ خاری» و با هر بیت، اشک بی‌اختیار می‌آمد: «چنبر زده بر دلم غمی، گویی لم داده به روی صخره‌ای ماری خاموشم و سینه‌ام پر از نغمه‌ست چون چلچلۀ شکسته‌منقاری» و با بیت بعد، یاد این مصرع خود از مثنوی «سیاکو» افتادم و عنانم از کف رفت: «منمه بی چار و چدر چی دال پیری هام دلیز خوم چی دس بسی اسیری» گریستم مصرع به مصرع: «سر برده به زیر بال خود روحم مانند عقاب پیر بیماری» و تا آخر این مویه بود و به تعبیر خود شاعر: «این شعر غزل نمی‌شود، بگذر بذر علفی است در نمکزاری» *متن این پیام از صفحۀ شخصی یوسفعلی میرشکاک و تصویر آن مربوط به صدا و سیمای مرکز یاسوج است* #یوسفعلی_میرشکاک #صدا_سیما_یاسوج #کوه‌زاد #قادر_طراوت‌پور #نشر_شهرستان_ادب @shahrestanadab

«اگرچه در كوه‌زاد ابیات قابل توجهی از طریق همدلی و یگانگی شاعر با طبیعت شكل گرفته‌است، اما بیشتر از همۀ این‌ها با «حلول» مواجهیم؛ در چنین حالتی از منِ شاعر، شخصیتی مجزا باقی نمی‌ماند، بلكه «من» در جهان و اجزای آن حل می‌شود و شاعر به شكل طبیعت درمی‌آید، در این صورت نه تنها خود شاعر، بلكه پدر و مادر و اجدادش هم ممكن است بدل به درخت و كوه و صخره و... ‌شوند...» یادداشت کامل حسنا محمدزاده بر کتاب کوه‌زاد را از پیوند زیر بخوانید: https://shahrestanadab.com/Content/ID/12453/ #قادر_طراوت‌پور #کوه‌زاد #حسنا_محمدزاده @shahrestanadab

نقد و بررسی «کوه‌زاد» اثر قادر طراوت‌پور را از پیوند زیر ببینید: https://ketab.tv/video/نقد-و-بررسی-کتاب-کوه-زاد-اثر-قادر-طراوت-پور #کوه‌زاد #قادر_طراوت‌پور #نقد_کتاب @shahrestanadab

دو اثر شهرستان ادب، به طور مشترک، برندهٔ بخش کلاسیک جشنوارهٔ شعر فجر شدند. شهرستان ادب، ضمن تبریک به قادر طراوت‌پور و فاطمه عارف‌نژاد، موفقیت‌های روزافزون را برای هر دو عزیز شاعر، از خداوند منان آرزومند است. #کوه‌زاد #شبانماه #فاطمه_عارف‌نژاد #قادر_طراوت‌پور #شهرستان_ادب #جشنواره_فجر @shahrestanadab