🔻تبریک به #مجید_قیصری برای برگزیده شدن رمان #سه_کاهن در جایزه اوراسیای روسیه ▪️سی و یکمین دوره نمایشگاه کتاب مسکو از 14 تا 18 شهریور برگزار شد. رمان «سه کاهن» مجید قیصری، که در انتشارات صدرای مسکو به روسی ترجمه شده بود نیز در این نمایشگاه رونمایی و روز گذشته برنده جایزه ادبی اوراسیا شد. این جایزه، دیروز در موزه یرمولوف روسیه و با حضور نویسنده به وی اهدا گشت. مجید قیصری، نویسنده توانای کشورمان که تاکنون جوایز و افتخارات متعددی را کسب کرده است؛ او در سال 91 این کتاب را در «عصرداستان» و بعد از آن در سال 95 در انتشارات علمی و فرهنگی به انتشار رسانده. داستان سه کاهن به زندگی پیامبر اسلام، محمد (ص)، در سن چهار سالگی بازمی‌گردد. در این داستان، حلیمه دایه پیامبر در تلاشی قابل توجه، سعی دارد تا جان پیامبر را از گزند کاهنانی نجات دهد که می‌خواهند بر اساس نشانه‌های ظاهری پیامبر خاتم، وی را در کودکی از بین ببرند. جذابیت، هیجان ناشی از تنش‌های داستان، فضاسازی‌های مطلوب و نثری که قیصری برای نگارش این اثر در نظر داشته، رمانی را حاصل شده که می‌تواند مخاطب بزرگسال و نوجوان به خوبی با خود همراه کند. اتحادیه خلاقیت‌های هنری اورآسیا با هدف تشویق مؤلفان و نویسندگان مستعد در رشته‌های مختلف ادبیات هنری و مستند و در راستای تقویت و غنای متقابل فرهنگی کشورهای منطقه اوراسیا تأسیس شده است. جوایز مسابقه در بخش های شعر و نثر تحت عناوین ذیل اعطا می شود: اشعار درخشان گنجینه نثر شاهکارهای درام تحقیقات تاریخی مفهوم جهان هستی مطالعات قوم نگاری و قوم‌شناسی روانشناسی و فرهنگ مرکزیت اورآسیا نظری به آینده و وحدت فرهنگ‌ها پیش از این نیز در سال 93 #محمدرضا_بایرامی به بهانه رمان #مردگان_باغ_سبز نشان نقره این جایزه را دریافت کرده بود. لازم به ذکر است موسسه صدرا، شامل بنیاد مطالعات اسلامی و انتشارات است که تولید محتوا و تألیف به زبان روسی و ترجمه آثار مطرح ایرانی را در دستور کار خود دارد. انتشارات صدرا که ترجمه و پخش رمان «سه کاهن» را به انجام رسانده، از انتشارات مطرح روسیه در حوزه فعالیت‌های خود است و در حدود سی درصد کتاب‌های این انتشارات جزأ منابع دانشگاهی روسیه می‌باشد. این انتشارات به تازگی با همکاری انتشارات وچه اثری را با عنوان ‌«نورعشق و ایمان» ترجمه و منتشر کرده. این مجموعه داستان دربردارنده داستان‌های ناصرارمنی از رضا امیرخانی، سانتاماریا از سید مهدی شجاعی، لبخندمسیح از سارا عرفانی و بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم از نادر ابراهیمی است که در 350 صفحه ترجمه و ویراستاری شده است. 🔸موسسه فرهنگی هنری شهرستان ادب و مجموعه نویسندگان همراه با این موسسه، این موفقیت بین‌المللی را به استاد مجید قیصری تبریک می‌گویند و به خاطر این موفقیت تازه‌ی ادبیات ایرانی، به خود می‌بالد. گفتنی‌است مجید قیصری از داستان‌نویسان سرشناس کشور و مدرس و مسئول کارگاه داستان یک‌شنبه‌های شهرستان ادب است. 🔹مطالعه بیشتر: یادداشتی بر کتاب سه کاهن پیش از این در سایت شهرستان ادب منتشر شده بود: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/3697 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻گزیده مطالب منتشر شدۀ سایت شهرستان ادب در خصوص «لِف نیکلایویچ #تالستوی» (به بهانه زادروز #لئو_تولستوی، نابغه ادبیات داستانی کلاسیک) goo.gl/vzGmQB ▪️امروز نهم سپتامبر، صد و نودمین سالروز تولد «لِف نیکلایویچ تالستوی» معروف به #لئو_تالستوی است. تولستوی اسطوره ادبیات کلاسیک و نابغه داستان‌نویسی روسی ۹ سپتامبر ۱۸۲۸ در یاسنایا پالیانا (از توابع استان تولای روسیه) متولد شد و در ۲۰ نوامبر ۱۹۱۰ در همان دیار درگذشت. #آناکارنینا و #جنگ_و_صلح از معروف‌ترین و معتبرترین رمان‌های تاریخ نویسی دو اثر از #تولستوی هستند. همچنین از دیگر آثار او می‌توان به #پدر_سرگی و #مرگ_ایوان_ایلیچ اشاره کرد. با گرامی داشت سالروز تولد تولستوی، شما را به خواندن گزیده مطالبی که با موضوع این نویسنده بزرگ جهانی پیش از این در سایت شهرستان ادب منتشر شده بود دعوت می‌کنیم: 🔸معرفی بهترین کتاب‌های تولستوی 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/6000 🔸 نگاهی به رمان جنگ و صلح: جنگی برای صلح |به قلم #پرستو_علی_عسگرنجاد 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/5999 🔸نگاهی به رمان آناکارنینا : پیامبری در میان نویسندگان |به قلم #مجید_اسطیری 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/3084 🔸 نگاهی دیگر به رمان آناکارنینا : رویارویی میان نو و کهنه |به قلم #مریم_سادات_حسینی 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9192 🔸 خوانش یک صفحه زیبا از مرگ ایوان ایلیچ: حقوق آقای وزیر 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/6740 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻سفر (ستون شعر سایت شهرستان ادب را با شعری از کتاب #بهارخواب سروده‌ی جناب آقای #محمدحسین_نجفی تازه می‌کنیم) ▪️یک مشت غزل در چمدان سفرم ریخت مادر، که دلش آب شد و پشت سرم ریخت برگشتم از آنجا و دلم پیش کسی ماند با آمدنم اشک، غرور پدرم ریخت آری همه‌ی شوکت ایلاتیِ یک مرد تا گفت «خدا یار تو باشد پسرم» ریخت آن روز که اشکم به تسلّای من آمد تا دید که از راز دلش باخبرم ریخت آخر چه کسی بود که از اوّل عمرم آه اینهمه دل، اینهمه دل دور و برم ریخت؟ ای شهر! ببخشید پر از اشک شد این شعر این شعر که ناخواسته از چشم ترم ریخت ☑️ @ShahrestanAdab

🔻نظر دکتر #شفیعی_کدکنی درباره کتاب تازه شهرستان ادب (روایتی درباره کتاب #از_پیله_تا_پروانگی سروده #محمدرضا_روزبه) ▪️«...امروز با خانواده از سفری خوش و خاطره‌انگیز به سوی شهر و دیارمان برمی‌گشتم. در حال رانندگی، گه‌گاه نگاهی گذرا داشتم به مناظر طبیعی زیبای اطراف و خصوصأ کوه‌های باشکوه منطقه و سرشار بودم از لذت مهربانی‌ها و مهمان‌نوازی‌های دوستان دیرین و شیرینم که در این چند روز برای ما سنگ تمام گذاشتند و خاطراتی خوب و بی‌غروب را بدرقۀ راهمان کردند. در همین حین، تلفن همراهم به صدا در آمد. طبیعتاً پاسخ ندادم و گفتم بماند تا بعد؛ اما ناگهان نمی‌دانم چه حسی به من دست داد که منصرف شدم و از همسرم خواستم که به جای من پاسخ دهد. ابتدا سلام و احوال‌پرسی معمول و متعارف بود و ناگهان صدای وجدآمیز و هیجان‌زدۀ همسرم: "وای! جناب استاد شفیعی کدکنی؟!" طنین همین نام عزیز و عظیم کافی بود که خودم و خودرویم برجا میخکوب شویم _ که همین هم شد!_ با هر زحمتی بود، به "حاشیۀ" جاده گریختم تا وارد "متن" این حادثۀ ناب و نایاب شوم! استاد در گفتگو با همسرم، با توجه به وضعیت من، پیشنهاد می‌داد که سفرمان را به خطر نیندازیم تا در فرصتی مناسب تماس بگیرند؛ اما مگر می‌شد آن لحظه‌های خوش و خجسته را از دست داد؟ یا اصلا با چه رویی تماس استاد بزرگم را ناتمام می‌گذاشتم؟ بیش از یک دهه است که سعادت زیارت استاد را از نزدیک نداشته‌ام و سیمای ایشان را در این سال‌ها فقط در آیینۀ زلال آثارشان دیده‌ام و حالا صدای ناب و نازنین استاد، سرزده، مهمان سرّ و سکوت من شده بود. اردیبهشت ماه بود که مجموعه شعر جدیدم «از پیله تا پروانگی» را از محل نمایشگاه کتاب تهران از طریق پست برای استاد ارسال کردم و استاد، به گفتۀ خودشان، ظرف این مدت بارها برای تماس با شاگرد کوچکش، اقدام کرده بود؛ اما همیشه شماره را اشتباه می‌گرفته است و حالا به قصد تشکر و تشویق و نواختن این شاگرد کوچک، تماس گرفته بود و چه فرصتی مهیاتر و مهناتر از این برای من تا از زلال صدای استاد، جامی بنوشم و روحم را تر و تازه کنم؟...» ادامه‌ی این متن را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9395 #محمدرضا_شفیعی_کدکنی ☑️ @ShahrestanAdab

🔻«گلدسته ها و فلک» | داستان کوتاهی از #جلال_آل_احمد (به بهانه چهل و نهمین سالروز درگذشت او) ▪️«...بدیش این بود که گلدسته‌های مسجد بدجوری هوس بالارفتن را به کلة آدم می‌زد. ما هیچ کدام کاری به کار گلدسته‌ها نداشتیم؛ اما نمی‌دانم چرا مدام توی چشم‌مان بودند. توی کلاس که نشسته بودی و مشق می‌کردی یا توی حیاط که بازی می‌کردی و مدیر مدام پاپی می‌شد و هی داد می‌زد که "اگه آفتاب می‌خوای این ور، اگه سایه می‌خوای اون ور." و آن وقت از آفتاب که به سمت سایه می‌دویدی یا از سایه به طرف آفتاب، باز هم گلدسته‌ها توی چشمت بود. یا وقتی عصرهای زمستان می‌خواستی آفتابه را آب کنی و ته حیاط، جلوی ردیف مستراح‌ها را در یک خط دراز بپاشی تا برای فردا صبح یخ ببندد و بعد وقتی که صبح می‌آمدی و روی باریکة یخ سر می‌خوردی و لازم نداشتی پیش پایت را نگاه کنی و کافی بود که پاها را چپ و راست از هم باز کنی و میزان نگه شان بداری و بگذاری روی یخ تا آخر باریکه بکشاندت؛ یا وقتی ضمن سریدن، زمین می‌خوردی و همان جور درازکش داشتی خستگی در می‌کردی تا از نو بلند شوی و دورخیز کنی برای دفعة بعد و در هر حال دیگر که بودی، مدام گلدسته‌های مسجد توی چشم‌هات بود و مدام به کله‌ات می‌زد که ازشان بالا بروی. خود گنبد چنگی به دل نمی‌زد. لخت و آجری با گله به گله سوراخ‌هایی برای کفترها، عین تخم مرغ خیلی گنده‌ای از ته بر سقف مسجد نشسته بود؛ نخراشیده و زمخت. گنبد باید کاشی‌کاری باشد تا بشود بهش نگاه کرد؛ عین گنبد سید نصرالدین که نزدیک خانه اولی‌مان بود و می‌رفتیم پشت بام و بعد می‌پریدیم روی طاق بازارچه و می‌آمدیم تا دو قدمیش و اگر بزرگ تر بودیم؛ دست که دراز می‌کردیم؛ بهش می‌رسید؛ اما گلدسته‌ها چیز دیگری بود. با تن آجری و ترک ترک و سرهای ناتمام که عین خیار با یک ظرب چاقو کله شان را پرانده باشی و کفه‌ای که بالای هرکدام زیر پای آسمان بود و راه پله‌ای که لابد در شکم هر کدام بود و درهای ورودشان را ما از توی حیاط مدرسه می‌دیدیم که بیخ گلدسته‌ها روی بام مسجد سیاهی می‌زد. فقط کافی بود راه پله بام مسجد را گیر بیاوری. یعنی گیر که آورده بودیم؛ اما مدام قفل بود و کلیدش هم لابد دست موذن مسجد یا دست خود متولی. باید یک جوری درش را باز می‌کردیم؛ وگرنه راه پلة خود گلدسته‌ها که در نداشت. از همین توی حیاط مدرسه هم می‌دیدی...» متن کامل این داستان را می‌توانید در سایت #شهرستان_ادب مطالعه کنید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/3040 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻بازخوانی گزیده مطالب منتشر شدۀ سایت شهرستان ادب با موضوع #جلال_آل_احمد (به بهانه چهل و نهمین سالروز درگذشت او) goo.gl/Ld5yUh ▪️چهل و نه سال پیش در چنین روزی مرگ مشکوک جلال آل احمد در اسالم گیلان رقم خورد. سید جلال آل احمد، داستان‌نویس، متفکر، مترجم و روشنفکر ایرانی بود که بسیاری او را بزرگ‌ترین داستان‌نویس و روشنفکر معاصر ایرانی می‌دانند. بیشتر چهره‌های شاخص ادبیات معاصر ایران در همه یا بعضی از آثارشان تحت تاثیر نثر و شیوه تفکر این نویسنده بودند. اگر شیوه تفکر و نویسندگی جلال آل احمد در نیمه نخست زندگی‌اش سرمشق روشنفکران ایرانی بود، شیوه تفکر و نویسندگی او در نیمه دوم زندگی‌اش سرمشق مبارزان و نخبگان مذهبی و انقلابی شد. از این‌رو سخنان بسیاری که در اهمیت او گفته‌اند بیش از اغراق و مبالغه به حقیقت و واقعیت نزدیک می‌شود. از جمله آثار داستانی مشهور او می‌توان به #نفرین_زمین (۱۳۴۶)، #سنگی_بر_گوری (۱۳۴۲)، #نون_والقلم (۱۳۴۰)، #مدیر_مدرسه (۱۳۳۷)، #سرگذشت_کندوها (۱۳۳۷) و #از_رنجی_که_می_بریم (۱۳۲۶) اشاره کرد. همچنین کتاب‌هایی چون #غرب_زدگی (۱۳۴۱)، #ارزیابی_شتاب_زده (۱۳۴۳)، #در_خدمت_و_خیانت_روشنفکران (۱۳۵۶)، #اسرائیل_عامل_امپریالیسم (۱۳۵۷) از جمله مهمترین آثار تحلیلی و فکری او هستند. این دو سلسله، جدا از سفرنامه‌ها و دیگر آثار این نویسنده هستند. با گرامی داشت سالروز درگذشت مرحوم جلال آل احمد، شما را به خواندن گزیده مطالبی که پیش از این با موضوع این نویسنده بزرگ ایرانی در سایت شهرستان ادب منتشر شده بود دعوت می‌کنیم: 🔸شانه به شانه تا سوژه ایرانی |یادداشتی از #محمدقائم_خانی 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/7319 🔸سید جلال آل احمد |یادداشتی از #احمدرضا_رضایی 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/7318 🔸اولین جشن تولد شهرستان ادب برای جلال آل احمد 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/3045 🔸دومین جشن تولد شهرستان ادب برای جلال آل احمد + گزارش تصویری 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/6042 🔸نقد داستان بچه مردم جلال آل احمد در کارگاه مجازی شهرستان ادب 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/1648 🔸داستان کوتاهی از جلال آل احمد: گلدسته‌ها و فلک 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/3040 🔸روایت جلال آل احمد از «حج»، «منا» و «سعودی‌ها» در کتاب #خسی_در_میقات 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/5855 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻اینستاگرام شهرستان ادب به‌روز است 🔗 instagram.com/shahrestanadab/ ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 یادداشت #محمدرضا_شرفی_خبوشان درخصوص #علی_اصغر_عزتی_پاک (در پرونده‌ی ویژه‌ی روزنامه‌ی قدس برای مدیر مدرسه رمان شهرستان ادب) ▪️ «... اعتقاد و باور عزتی پاک مثال زدنی است و نگاهش بشدت عدالت محور است. یعنی هر کس توان نوشتن دارد و باور دارد نوشتن می‌تواند به زیستن ما ایرانیان کمک کند عزتی پاک بدون اینکه بداند او کیست و چه فکری دارد، سعی می‌کند او را کمک کند و این دست‌گیری با حضورش در شهرستان ادب به خوبی نمایان است؛ با طرح و پیاده کردن برنامه‌های هدفمندی که برگزار می‌کند. محصول کار او را به عینه می‌توان دید. نتیجه حضور عزتی پاک در تولیدات ادبیات داستانی این ادعا را ثابت می‌کند. آثار تولید شده در مدرسه رمان تاکنون جایزه‌های معتبری را به دست آورده و هر کدام‌شان پنجره‌ای رو به ادبیات داستانی باز کرده است. عزتی پاک جزو آن دسته نویسندگانی است که برای نوجوانان و کودکان هم قلم می‌زند. در واقع او خلأ موجود در این حوزه را به خوبی درک کرده و در دوره‌ای که چرتکه کمیت آثار ادبی در حوزه نوجوانان بشدت به نفع آثار ترجمه‌ای است که رنگ و بوی فرهنگ ما را ندارد، وارد این حوزه شده و آثار برجسته‌ای از خود به یادگار گذاشته است. ما نویسندگان برجسته‌ای در حوزه کودک و نوجوان داریم اما این تعداد کم است و باید بیشتر از این‌ها نویسنده حوزه کودک و نوجوان داشته باشیم... » ادامه‌ی این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9479/ ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 چاره‌ی بیجاری ( یادداشت #محمدقائم_خانی درباره‌ی #بیژن_بیجاری) ▪️ «... زبان بیجاری رنگارنگ و موسیقایی است و این، نه‌تنها تناسبی با مضمون‌هایی که گِرد تنهایی بشر مدرن می‌گردند ندارد، بلکه در تضادّ با آن هم هست. نکته همین‌جاست که این تضادّ، دلیل محکمی دارد و به‌نظر می‌رسد با هدف بیجاری هم‌خوان‌تر است، تا زبانی خشک و عصا قورت‌داده که به‌ظاهر، مناسب چنان مضمون‌هایی هستند. مسأله اینجاست که تنهایی برای بیجاری، یک درد تمام‌نشدنی و یک معضل حلّ‌ناشدنی است. بیجاری از تنهایی انسان مدرن، شادان نیست و با نظر مثبت به آن نمی‌پردازد، تا این پذیرش، خود را در نثر او نیز نشان دهد. بیجاری به این تنهایی اعتراض دارد و می‌خواهد آن را کنار بزند. او به نبرد این تنهایی می‌رود و در این نبرد، تنها سلاحش، نثر اوست. او با نثر رنگارنگ و موسیقایی خویش می‌خواهد به جنگ تنهایی انسان جدید برود، و الحق هم که در حین خواندن کار، موفّق می‌شود؛ او حدّاقل، برخی سلائق میان مخاطب خویش را راضی نگه دارد؛ امّا وقتی داستان پایان می پذیرد و نثر، قوّت خویش را در ذهن از دست می‌دهد، همۀ تلخی تنهایی باز می‌گردد و چه بسا این‌بار دو چندان هم می‌شود... » ادامه‌ی این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9401/ ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 احیای قصیده (نظر استاد #بهاءالدین_خرمشاهی درباره کتاب #سیاه_مست_سایه_تاک سروده استاد #مرتضی_امیری_اسفندقه) ▪️ «... وقتی در اولین فرصت دیوان را گشودم و چند قصیده، یا به قول خود شاعر «قصیده‌واره» را خواندم، حال و هیجان شگرف پیدا کردم... به قول مرحوم مجتبی مینوی که در حق نظم یا نثر کسی گفته بود: «مثل شکرپنیر در دهان آب می‌شود». درباره این همه شعر و شط شهد و شهود شاعر شگفتی‌آفرینی چون جناب مرتضی امیری اسفندقه، جای سخن بسیار است. شاعری که توازن و تعادلی بس هنرمندانه بین صورت و محتوا، و «جوشش و کوشش» دارد. اما در بضاعت صاحب این قلم نیست و در مجال این مقال هم نیست. اصولا قصد من از نوشتن این مقاله، معرفی اجمالی این جمال جميل است و سپس طرح دو قصيدة اخوانیه یکی و نخست سروده از بنده، و دوم از استاد اسفندقه که به نحوی پاسخ آن است... » ادامه‌ی این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9480/ ☑️ @ShahrestanAdab

🔻فرداست، روز وعده‌ی دیدار (ضمن عرض تسلیت به مناسبت فرارسیدن ایام عزای سید شهیدان و آزادگان #امام_حسین علیه السلام و محرم‌الحرام سال ۱۴۴۰ هجری قمری، شعری می‌خوانیم از کتاب #گلنفسی_ها سروده‌ی بزرگ شاعر آیینی کشورمان استاد #محمدعلی_مجاهدی) ▪️فردا که بر فراز نِی افتد گذارمان حیرت‌فزای طور شود، جلوه‌زارمان فردا که کهکشان تجلّی ا‌ست، نیزه‌ها گَردش کند زمین و زمان بر مدارمان فردا که روزِ سرخِ عروج من و شماست بر روی نیزه‌هاست، قرار و مدارمان فردا که سرفرازی ما را رقم زنند خورشید و ماه می‌شود، اخترشمارمان فردا که روز عرضه‌ی عشق و شهادت است حیرت کنند، عالم و آدم ز کارمان فردا که از تبار تبر، زخم مانْد و داغ غیرت، شقایقی بُوَد از لاله‌زارمان فرداست، روز وعده‌ی دیدار و دیدنی ا‌ست بر نیزه‌ها، تجلّی پروردگارمان منظومه‌ی بلند شهادت، سرودنی‌است فردا که عشق، خیمه زند در کنارمان وارونه نیست، طالعِ خونِ من و شما قد می‌کشد به عرش خدا، آبشارمان! در ما عیان، جمال خدا، جلوه می‌کند چشمی کجاست تا شود آیینه‌دارمان؟ رنگِ پریده‌ای‌است به چشم سپهر، مِهر وقتی سپیده می‌دمد از شام تارمان کاملْ عیارِ سنگ محک‌خورده‌ایم ما غیر از خدا کسی نشناسد، عیارمان ما هر چه داشتیم، به پای تو ریختیم ای عشق! ای تمامی دار و ندارمان! چشم امید ماست به فردای دوردست بر تک‌سوار مانده به جا از تبارمان ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 بازگشایی #پرونده_ادبیات_عاشورایی در سایت شهرستان ادب ▪️بنا به سنت هرساله همزمان با فرارسیدن ایام عزاداری امام حسین بن علی (علیه السلام) پرونده ادبیات عاشورایی به عنوان موکبی ادبی در سایت شهرستان ادب گشوده شده است. در این پرونده شاعران و نویسندگان کلمات را در سوگ حضرت ارباب (علیه السلام) نشانده و تلاشی در ادای دین به فرهنگ عاشورایی کرده‌اند. این پرونده شامل مطالب متنوعی است از جمله پیشنهادهای مطالعاتی ویژه‌ی ایام محرم، گزیده‌ای از بهترین شعرهای عاشورایی، گفتگو با اهالی ادبیات درباره ادبیات آیینی، گزارش شب‌های شعر عاشورایی و انتشار داستان‌ها و روایت‌هایی با موضوع عاشورا است. در این پرونده تاکنون اشعاری عاشورایی از صائب تبریزی، ایرج میرزا، غالب دهلوی، نیّر تبریزی، سلمان هراتی، حسین منزوی، علی معلم دامغانی، علیرضا قزوه، محمدرضا شفیعی کدکنی، مرتضی امیری اسفندقه، علی اکبر لطیفیان، یوسفعلی میرشکاک، حمیدرضا شکارسری، محمدرضا ترکی، ابوالفضل زرویی نصرآباد، عباس چشامی، مهدی جهاندار، سیداکبر میرجعفری، بهروز آورزمان، محسن رضوانی، ناصر حامدی و شاعران جوان و اعضای دوره‌های آفتابگردان که در این پرونده به انتشار رسیده است. همچنین اخبار مربوط به تازه‌‌های کتاب‌های عاشورایی، نشست‌های نقد و بررسی و... در این پرونده دیده می‌شوند.این پرونده همزمان با ایام محرم با مطالبی تازه به روز خواهد شد. شما می‌توانید برای مطالعه پرونده تخصصی ادبیات عاشورایی به لینک زیر مراجعه کنید: 🔗 www.shahrestanadab.com/پرونده-ادبیات-عاشورایی ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 پیشنهاد مؤسسه #شهرستان_ادب به #رضا_امیرخانی ▪️بسمه تعالی مؤسسه فرهنگی هنری شهرستان ادب حمایت از همه اهالی ادبیات را رسالت خود می‌داند و در حد توان برای آموزش و افزایش توانمندی‌های فنی نویسندگان و شاعران کشور تلاش می‌کند. این موسسه بدین‌وسیله آمادگی خود را برای حضور نویسنده گرامی و متعهد، آقای «رضا امیرخانی» در دوره‌های آموزشی و نشست‌های ادبی مؤسسه شهرستان ادب به صورت افتخاری اعلام می‌دارد. باور ما این است که حضور ایشان در این دوره‌ها ، هم موجب کسب اطلاع دقیق‌ترشان از شیوه کار مؤسسه خواهد شد و هم از تداوم سیر نزولی و تبدیل یک «استعداد درخشان» به یک ژورنالیست سطحی پیشگیری خواهد کرد. همچنین به ایشان پیشنهاد می‌شود، به حکم صداقت و صراحت، مسائل شخصی خود با افراد و مؤسسات را بیش از این در قالب نظریه‌پردازی‌های خام‌دستانه بیان نفرمایند. و من الله التوفیق روابط عمومی مؤسسه فرهنگی هنری شهرستان ادب ☑️ @ShahrestanAdab

🔻گزارش تصویری نشست نقد و بررسی مجموعه شعر #از_پیله_تا_پروانگی سروده‌ی #محمدرضا_روزبه 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9489 ☑️ @ShahrestanAdab