🌸 مراسم شب ِ نیمه شعبان ✅ آمل - مسجد امام حسن عسکری (ع) 🌷 ۸ فروردین ۱۴۰۰ 🌺 استاد صمدی آملی @shakhehtoba

💕عصر ظهور؛ ثمره عروج عقول بشریت به اوج اعتدال و لطافت 💢آیت‌الله صمدی آملی(حفظه‌الله): 💕 انتظار، "انفطار" است. ┅───ه💥ه───┅ 💚 انتظار فرج یعنی "فطر" و شکفته شدن قابلیت‌های نهفته در عقول و جانهای بشریت است ┅───ه💥ه───┅ ❤️ فرج و ظهور در واقع #شخم‌زنی #دفائن‌نهفته در #عقول‌انسان است ┅──ه💥ه──┅ 💜 #بذرهای‌قابلی که در #عقول‌بشری مدفون شده به #انفاس‌قدسی‌انسان‌‌کامل #شخم‌زده و سبز خواهد شد #عقلهادرخت‌مُثمِر می‌شوند 💙 بقیه‌الله‌(عج) #مکتشف #معادن‌_وجودی_خلایق است چرا که به فرموده‌علی(ع) #عقول‌مردم‌معادن طلا و نقره هستند ❤️اقبال بشریت در عصر ظهور به طلوع #دولت_صلح_کل_مهدوی(عج) بجهت عروج بشریت به اوج اعتدال و لطافت عقلی است؛ لذا دولت کریمه صلح کل مهدوی طلب و میل درونی جوامع بشری به #حاکمیت_عقلانیت_وحیانی است چنانچه پرفسور کربن مسیحی فرانسوی حقیقت مهدوی را از عمق عقل و دل وجدان نمود و به سِرّ امامیه راه یافت @shakhehtoba

علامه حسن زاده املی حفظه الله تعالی: 📝ما نیز بفضل پروردگار،امثال این امور منقول از علمای اقدمین را کره ای بعد کره و عالمی بعد عالم مشاهده کردیم و وقتی از آن مشاهدهٔ قلبیه و حالت روحانیه انصراف کردیم دانستیم که امر،رفیعتر از آنی است که در احوال طبیعیات و شرایط ادراک آنها تفوه کرده اند 📚شرح منظومه با تعلیقهٔ علامه حسن زاده ،ج۵ص۳۳ @shakhehtoba

وحدت در کثرت استاد صمدی آملی حفظه الله @shakhehtoba

دعای کمیل #استاد_صمدی_آملی_حفظه_الله @shakhehtoba

بیان خاطره ای از علامه محمدتقی آملی رحمةالله در بیان حضرت علامه حسن زاده آملی عارفان را در تجدد امثال اشعار بسیار لطیف است، از آن جمله مجدود بن سنایی غزنوی فرماید:  عارفان هر دمی دو عید کنند - عنکبوتان مگس قدید کنند عارف شبستری در گلشن راز فرماید:  جهان را نیست مرگ اختیاری - که آن را از همه عالم تو داری  ولی هر لحظه می گردد مبدل - در آخر هم شود مانند اول  همیشه خلق در خلق جدید است - وگر چه مدت عمرش مدید است  همیشه فیض فضل حق تعالی - بود از شأن خود اندر تجلی  از آن جانب بود ایجاد و تکمیل - وزین جانب بود هر لحظه تبدیل  جهان کل است و در هر طرفة العین - عدم گردد و لا یبقی زمانین  دگرباره شود پیدا جهانی - به هر لحظه زمین و آسمانی  @shakhehtoba

بسم الله الرّحمن الرّحیم و صلّی الله علی محمّد و آله الطّاهرین و لعنة الله علی اعدائهم اجمعین درد دل علامه حسن‌زاده آملی با یک پزشک این متن، نامه ای است از علّامه حسن زاده که در سال 1349 خطاب به رفیق شفیقشان، دکتر حسن سپهری نگاشته اند و حاوی دقائق و لطائف زیادی برای پزشکان و غیرپزشکان است:   *چند فرقه که سرتاپا عبرت هستند، از گورکن تا پزشک! بسم‌الله کلمة المعتصمین وجود مبارکت همه خیر است و نیات مقدست همه خیر، خدای متعال خیرات و برکاتش را بیشتر فرماید، گرچه تقدیم نامه به طول انجامید، ولی آن جمال حسنی که زینت سپهر جان است شمس فروزان، حسن سپهری است، یکی از نام‌های بزرگ الهی، طبیب است و دیگر شافی، یا طبیب یا شافی. آقای عزیز! چند فرقه شب و روز کارشان سر تا پا عبرت است، ولی خودشان اغلب و اکثر بی‌خبر: یکی از آن‌ها این دعاگو که همواره با کتاب و سنت و محراب و منبر و حرف بهشت و جهنم و امثال اینگونه امور است، ولی گویا برایش فقط صنعت و بازار است. از هزار حرف‌ها و کرّ و فرّها و امر و نهی‌ها یکی را اگر در خودش پیاده می‌کرد، اکنون می‌بایستی چون ملائکه اُولی اَجْنِحَه باشد. دوم اطبا و دکترهای داروساز - البته دور از جنابت دکتر حسن آقا سپهری - که می‌بینند این همه بیماری‌های گوناگون از درد می‌نالند و برای معالجه امراض جسمانی خودشان تا چه حد در اضطراب و ناراحتی هستند و با چه حرص و ولع به اطبا رجوع می‌کنند و با چه اشتها دارو می‌خرند و می‌خورند، نه آنان در راه چاره بیماری‌های روانی خودند و نه اینان، هم پزشک بی‌خبر است و هم بیمار، هم طبیب مریض است و هم مریض! گر مسلمانی از این است که حافظ دارد/آه اگر از پی امروز بود فردایی دیگر گورکن‌ها که پشت هم روزانه چه قدر مرده‌ها را در قبر می‌گذارند و خودشان قساوت و غفلت دارند، گویا این گونه شغل‌های بنده و جنابعالی و گورکن قساوت و غفلت می‌آورد و انسان بدان‌ها معتاد می‌شود، خدای متعال عاقبت را خیر کند. هنوز آقای دکتر حسن آقای سپهری جوان است، إن‌شاءالله تعالی عمرش که از 120 سال متجاوز شد، آن وقت تسبیح در دست می‌گیرد و مثل دیگر خشک مقدس‌های روزگار بِس‌بِس می‌کند و در آن گاه سعادت خویش را تأمین و تحصیل می‌کند، آرزو برای جوانان عیب نیست. * من اگر در خوابم جنابعالی چرا در خواب باشی! شاید افرادی باشند که نگذارند دوست عزیزم به فکر خود باشد و یا اقتضای عصر اجازه نمی‌دهد و یا آقا خیال می‌کند اگر خویشتن را دریابد چه خواهد شد؟! نه مزاحم کارت هست نه مانع بازارت، اینکه هستی و هر چه داری و البته هزار بار از آن بهتر خواهد شد بلکه بالاتر بالاتر بالاتر؛ باز هم بالاتر بالاتر بالاتر؛ باز هم بالاتر بالاتر بالاتر، این خداوند صادق‌الوعد است که می‌فرماید: « لِّلَّذِینَ أَحْسَنُواْ الْحُسْنَی وَ زِیَادَةٌ» و می‌فرماید: «لَهُم مَّا یَشَاؤُونَ فِیهَا وَلَدَیْنَا مَزِیدٌ»، خواهی فرمود: آیا خودت بیداری یا واعظ غیرمتعظی؟ عرض می‌شود: من اگر در خوابم جنابعالی چرا در خواب باشی. من اگر نیکم و ار بد تو برو خود را باش/هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت خواهی فرمود: این بیداری چیست و از کجا باید به دست آورد و بیدار کیست؟ و به قول سنایی: عالمت خفته هست و تو خفته/خفته را خفته کی کند بیدار؟ عرض می‌شود که جناب دوست «لاتأخذه سنةٌ و لانومٌ» و فرمود: «وَالَّذِینَ جَاهَدُواْ فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا» و فرمود: «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَی آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَکَاتٍ». عاشق که شد که یار مراو را نظر نکرد/ای خواجه درد نیست و گرنه طبیب است *درد ما را عشق درمان است و بس! خداوند متعال دل دوستان را به انوار معرفتش منور فرماید و به محبت واقعی به پیغمبر و آل پیغمبر(صلّی الله علیه و آله وس) که کاروان سعادتمند توفیق مرحمت کند، در این روزها چند بیتی بلغور کرده‌ایم، به عنوان هدیه اهدا شد: باز پیک روضه رضوان عشق/ خواند ما را جانب سلطان عشق کای همایون طائر عرش آشیا/ وقت آن شد تا شوی مهمان عشق مرحبا ای پیک فرخ‌فام دوست/ ای یگانه محرم دیوان عشق گرچه مهمانی است در آغاز کار/عاقبت باید شدن قربان عشق درد ما را عشق درمان است و بس/ بعد از این دست من و دامان عشق عشق را بنگر که این خورشید و ماه/ شمع عشاقند در ایوان عشق این همه گل‌های زیبای جهان/ سایه‌هایی هست از بستان عشق ای خوش آن شوریده دل باخته/ از صفا شد بنده فرمان عشق

درخواست علامه برای یک پزشک حبیبم حَسَنا [دکتر حسن سپهری]! گر چه داروی دردها در دست تو است، ولی از آنکه هر درد را درمان دهد درخواست دارم که دل پردردی دهدت که جز داروی سوز و گداز عطار عشق درمانش نبود که دل بی‌درد، گوشت پاره‌ای سرد است نه جان دارد نه جانان، از روز جدایی تاکنون در اندیشه نوشتن نامه‌ام، ولی شرمسارم که چه ریسم و چه نویسم. در جامع کافی از کشّاف حقایق حضرت امام صادق(ع) روایت است: «التواصل بین الاخوان فی الحضر التزاور و فی السفر التکاتب» یعنی وصلت میان برادران در حضر به دیدار یکدیگر است و در سفر به نامه‌نگاری. از این رو خواستم که بدین بهانه به آن دوست یگانه دیداری شود و پیمان دوستی پایدار و استوار، ندانم دوستم در چه کار است، در خواب است یا بیدار است؟ در شب سَهَر دارد یا نه، سهرش در احیای سحر است یا افشای سَمَر. در اندیشه سرای جاویدان به کجا رسیده است. آیا بدین گفتارم کار بسته است یا نه: در فکر شبانه روح نیرو گیرد/ چون ماه ز آفتاب پرتو گیرد در فکر نشین که مرغ عرشی دلت/ پروازکنان جانب مینو گیرد امروزش بهتر از دیروز است یا نه، گاهی آه آتش سوز دارد یا نه. وقتی دیده اشکبار دارد یا نه، در حضور و مراقبت به سر می‌برد یا در جهل و غفلت، این گفتارم را چون حلقه در گوش کرده است یا نه. سرمایه راهرو حضور و ادب است/آنگاه یکی همت و دیگر طلب است ناچار بود رهرو از این چار اصول/ورنه به مراد دل رسیدن عجب است در خلسه ملکوتی است یا غفلت مُلکی، یا بندگان خدا به خصوص با زیردستان به ویژه با همسر و فرزندان نیک مهربان است یا نه. به فکر گذشتگان هست یا نه. حبیبم حسنا! دغل دوستان گرفتارت نکنند. مبادا روزانه با قرآن کریم که عهد خدای متعال است تجدید عهد نکنی. حبیبم حسنا! خردمند پرهیزکار از مرگ هراس ندارد، مرگ او را زیان نرساند، بلکه سود دهد، گویم که نمرد زنده‌تر شد. حکیمان گفته‌اند که اگر نفس را مشغول نداری او تو را به خود مشغول می‌کند و گفتند روح از پر خوردن جسم می‌شود و جسم از کم خوردن روح می‌گردد. * از مکر زنان اگر آگاهی از مکر دنیا ایمن مباش امام صادق(ع) فرمود: در خانه‌ای که خوانندگی(غناء) می‌شود از نزول بلاهای دردناک ایمن نیست و دعا مستجاب نمی‌شود و فرشتگان نازل نمی‌شوند و خدای متعال از اهل خانه اعراض نموده و روی رحمت برگردانیده است. حبیبم حسنا! دنیا به مثل زنی زیبا و ‌آراسته است، از مکر زنان اگر آگاهی از مکر دنیا ایمن مباش، با مردم باش و بی‌مردم باش، نه می‌شود با مردم بود نه می‌توان بی‌مردم. خدای، نور حضورت دهاد و سوز و شورت را افزون کناد که از این بنده شرمنده دستور نماز شب خواستی: 1- چون از خواب بیدار شدی بگو: «اَلْحَمْدُ ِللهِ الَّذِی اَحْیانِی بَعدَ مَا اَماتَنِی وَ اِلَیهِ النُّشُورُ». 2- بعد از وضو 11 رکعت نماز می‌خوانی که 8 رکعت از آن نماز شب است و دو رکعت شفع و یک رکعت وتر. هیچ یک اذان و اقامه ندارد، همه دو رکعتی‌اند، مگر وتر که یک رکعت است و در هر دو رکعت یک سلام «السلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته» کافی است و همچنین در وتر. 3- در قنوت نماز وتر چهل مؤمن را دعا می‌کنی، مثلاً «اللهم اغفر لفلان»، بعد از آن هفت بار می‌گویی: «هَذَا مَقَامُ الْعَائِذِ بِکَ مِنَ النَّارِ» و پس از آن هفتاد بار می‌گویی «اَسْتَغْفِرُ اللّهَ رَبِّی وَ اَتُوبُ اِلَیهِ» و بعد از آن سیصد بار می‌گویی: «العفو» و نماز را خاتمه می‌دهی. نامه ها و برنامه ها @shakhehtoba