✅ این شعر، در زمان شروع حمله‌ی بی‌رحمانه‌ی امریکای جهانخوار به سرزمین و مردم بی‌گناه افغانستان سروده شده است که گویی زبانحال امروز است. به گمان من، هر کشور و ملتی که آغازگر جنگ و کشتار هم‌نوع باشد ظالم، و محکوم به جنایت است.‌ ‌‌ #ماجرای_جنگ ‌‌ آوخ رسد به گوش نهیب صلای جنگ وز گوشه و کنار ، بر آید نوای جنگ آوای جنگ می‌شنوم همچو بلبلی کز شاهباز می‌شنود مَرغَوای جنگ آهنگ جغد شومِ نفاق و مخاصمت گوش فلک، خراش دهد از برای جنگ بانگ سروش مرگ بوَد نغمه‌های آن صوت فنا و ذلت و خواری ندای جنگ ابلیس غرب وسوسه‌ی جنگ می‌کند تا عالمی ز کینه کند مبتلای جنگ اهریمنان خائن و خونخوار غرب دون از جهل و خودسری شده خود رهنمای جنگ از آستین غرب برون گشته دست ظلم تا آستان شرق ، کشیده‌است پای جنگ از بهر قتل عام بشر ، عزم کرده جزم خصمانه سوی معرکه‌ی مرگ‌زای جنگ خواهد به خون خلق کند موی خود خضاب آن پیر ِ دیر ِ رزمگهِ پُر بلای جنگ بر آسمان ، زبانه کشد آتش نفاق سوزد جهان ز گرمی خود شعله‌های جنگ صحرای امن و راحت و آرامش بشر نا امن گشته از خطرِ اژدهای جنگ هر چاشت یک گروه جوانان به کام مرگ افتند تا که باز شود ، اشتهای جنگ مام جهان ، غمین و عزادار گشته است از مرگ صلح، در صفِ دهشت‌فزای جنگ افسوس! کآن کبوتر صلح و صفا و مهر جانش ز تیر کینه همی شد فدای جنگ دیگر صفا و مهر و وفا در جهان مجوی در گیرودار معرکه‌ی پر جفای جنگ آتش فتد به جان رجالی که سال‌ها در سر بپرورانده ز نخوت ، هوای جنگ معمار جنگ ، دست جفایش بریده باد کز خشت خون نموده مُقرنس بنای جنگ آوخ...! ز خبث طینت گرگان بدمنش اِمریکِ جنگجوی، شده مقتدای جنگ با این رژیم شوم شود غرق و غوطه‌‌ور کشتی غرب ، در یم بی انتهای جنگ بی شبهه انعکاس جنایات غربیان... گردد نصیب عامل جنگ از قفای جنگ یارب! رسان ز غیب یکی پیشوای صلح تا ریشه کن کند ، شجر پیشوای جنگ باری فنا کننده‌ی جان‌های بی‌گناه در چنگ انتقام کند جان، فنای جنگ گر مبتلای جنگ و جدل کرده عالمی روزی شود ز خبط و خطا مبتلای جنگ (شمس قمی) دعای تو صبح و مسا بود صلح و مسالمت بنشیند به جای جنگ. ‌‌ شادروان سید علیرضا شمس قمی 1380 #شمس_قمی eitaa.com/shamseqomi

#دو_مست_خواب گل روی گرم‌خویت به شراب ناب ماند بربوده دل به سویت که به آفتاب ماند رخ جانفزایت ای گل! شده رشک باغ و گلشن خوی شرم بر عذارت به صفا گلاب ماند بوَد آتشین‌نگاهت ، قبسی به وادی دل مژه‌های برق‌خیزت به مَثل شهاب ماند ز دو لعل نوش‌بخش‌ات لب جان شده‌ست شیرین لب توست تنگِ شکّر که به شهد ناب ماند بخدا که گنج حسنت نبوَد مصون ز یغما که دوچشم پاسدارت به دو مست خواب ماند هله گیسوی پریشان، مفکن به ماه عارض که به چشم اهل بینش شبح سحاب ماند به نوای عشقم ای گل! لب غنچه‌فام بگشا نه رواست مرغک دل ، که بلاجواب ماند منگر به چشم ظاهر که جهان و رنگ و رویش چو نظر کنی به باطن ، به یکی سراب ماند غم بیش و کم چه حاصل که به بحر زندگانی همه عمر (شمس قمّی) ! به یکی حباب ماند. شادروان سید علیرضا شمس قمی #شمس_قمی eitaa.com/shamseqomi

#تک_بیت ز کم علمی بُوَد غوغای اطفال دبستانی... سبوی نیمه‌پُر، بر دوش، غلغل می‌کند پیدا شادروان سید علیرضا شمس قمی #شمس_قمی eitaa.com/shamseqomi

#تک_بیت تهی‌مغزان فزون‌تر دم زنند از دانش و بینش ز هر کس بیشتر در جنگ، طبل جنگ می‌نالد شادروان سید علیرضا شمس قمی #شمس_قمی eitaa.com/shamseqomi

#تک_بیت تربیت در مردمان بَدگُهر بی‌حاصل است سنگِ خـارا می‌کند پـامـال ، رنج تیشه را شادروان سید علیرضا شمس قمی #شمس_قمی eitaa.com/shamseqomi

#تک_بیت سیلی سنگ است پاسخگوی لطف ٱبشار... دردِ دل گفتن چه حاصل مردم دل‌سنگ را شادروان سید علیرضا شمس قمی #شمس_قمی eitaa.com/shamseqomi

#تک_بیت اگر جود و سخا داری ، به مسکینان رسان یاری که چون بود استخوان سالم چه حاجت مومیایی را شادروان سید علیرضا شمس قمی #شمس_قمی eitaa.com/shamseqomi

#تک_بیت به زندگی نکند گر وفا بُـوَد چون خار گُلـی که یـار ، به سنگ مـزار می ریزد شادروان سید علیرضا شمس قمی #شمس_قمی eitaa.com/shamseqomi

#تک_بیت با صبر و پایمردی خود خصم را بکوب سندان دهد به چکٌش آهنگران شکست شادروان سید علیرضا شمس قمی #شمس_قمی eitaa.com/shamseqomi

#تک_بیت نور دانش گر که خواهی از جماعت دور باش مـاه از آن تـابـان بوَد کز اختــران افتاده فـرد شادروان سید علیرضا شمس قمی #شمس_قمی eitaa.com/shamseqomi

#تک_بیت صبور باش چو خواهی رسی به حد کمال درون خـُـم ، عِنب از فرطِ صبر بـاده شود شادروان سید علیرضا شمس قمی #شمس_قمی eitaa.com/shamseqomi