آیت‌الله حائری شیرازی می‌گفتند: اگر روزۀ اول شوال را حرام نمی‌کردند، عده زیادی روز اول شوال را روزه می‌گرفتند و می‌گفتند: «می‌خواهیم بدرقه ماه رمضان برویم»! خداوند چون می‌خواهد همه [با هم] دست بکشند، روزه را حرام کرده. امام صادق(علیه السلام) درباره روز عید فطر و تشخیص آن می‌فرمایند: «دست #امام_مسلمین است»؛ اگر امام مسلمین گفت: «عید است»، همه باید افطار کنند و نماز عید بخوانند. اگر امام مسلمین گفت: «این آخر رمضان است»، بر همه واجب است روزه بگیرند. چرا این را برای امام مسلمین گذاشته؟ برای اینکه اینجور نشود که زن مقلد این آقاست و آقا می گوید برای من ثابت نشده که امروز آخر رمضان است؛ شوهر مقلد دیگری است؛ او گفته برای من ثابت شده امروز عید بگیریم. اگر بعضی روزه باشند و بعضی روزه نباشند، در خانه چه اتفاقی می‌افتد؟ روزی که باید جشن بشود، روز عیش باشد، روز سرور باشد، روز خوشحالی باشد، روز حزن می‌شود. [اعیاد رسمی مسلمین یعنی] عید فطر و عید قربان را برای این خاطر روزه‌اش را حرام کردند که #وحدت ایجاد بشود؛ یعنی همه «با هم» دست بکشند از روزه. خود این وحدت یک ابهتی دارد، اسلام را در نظر دشمنان با مهابت می‌کند. ........ اختلاف در این شش مبنای مختلف نشان داد که این وحدت را برهم می‌زند و مؤمنین را آزرده! از میان این مبانی، مبنای کفایت وحدت بخشی از لیل که مثلا در شهری در برزیل که در قسمتی از لیل با ما مشترک است ماه دیده شده است پس اینجا هم عید باشد، بیشترین تناسب را برای حکم واحد در حکومت‌های بزرگ اسلامی دارد.