روزهای برفی، حکایتی از #آرامش و #سکوت‌اند. گویی زمین، پتوی سپیدی بر خود کشیده و در خوابی عمیق فرو رفته است. دانه‌های #برف، آرام و بی‌صدا از آسمان فرود می‌آیند، همچون رازهایی که آسمان با زمین در میان می‌گذارد. هر کدام، قصه‌ای در دل دارند؛ قصه‌ای از دوردست‌ها، از ابرهایی که هزاران فرسنگ سفر کرده‌اند تا بر شانه‌های شهر بنشینند. در این روزها، خیابان‌ها ردپای آرامش می‌گیرند و سقف خانه‌ها باری از لطافت را به دوش می‌کشند. هر شاخه درخت، دست‌های سفیدش را به سوی آسمان دراز کرده، گویی در نیایشی بی‌پایان غرق شده است. هوای سرد، گونه‌ها را سرخ می‌کند، اما دل‌ها را به گرمای خاطرات پیوند می‌زند؛ به روزهای کودکی، به ردپای کوچک روی برف، به آدم‌برفی‌هایی که لبخندشان همیشه جاودان بود. روزهای برفی، دعوتی است به درنگ، به گوش سپردن به موسیقی خاموش طبیعت، به چشیدن طعم داغ یک فنجان چای کنار پنجره‌ای که پشت آن، جهان در آغوش سفیدی گم شده است. برف، نامه‌ای از آسمان است؛ نامه‌ای که هر بار، با جوهری سپید نوشته می‌شود و تنها آنان که با چشم دل می‌بینند، می‌توانند آن را بخوانند. ‎‎‌‌‎‎@shayad_etefagh ┈┈•✾🌿🌺🌿✾•┈┈ #داستانهای_آموزنده #شاید_برای_شما_هم_اتفاق_بیفتد