#حضرت_زهرا_بعداز_شهادت چشم در راه مانده ام ، مادر! اشک را بی اراده می داند غصه ی ما زداغ مرگت را مادر از دست داده می داند مادر از دست داده یعنی ما -ما که قربان نام یار رویم- مثل هر داغدیده ای، یارب! "کاش" می شد سرِ مزار رویم...! کاش می شد سر مزار بتول با هیاهو می آمدیم، خدا...! کاش چون کودکان بی مادر به سر و سینه می زدیم، خدا ...! اینک اما تفاوتی نکند! بسته ایم عهد عشق با زهرا از همین راه دور ، می خوانیم: «السلام علیک یا زهرا» السلام علیک یا امّاه ازچه پاسخ نمی دهی؟ مادر! گله دارم -به اذن تو- با «میخ» شِکوِه دارم -به اذن تو- با «در» آه... ای میخ در! بتول است این...! از چه این قدر شعله ور شده ای!؟ آه... ای در! به این فشار عجیب، قاتل مادر و پسر شده ای !! آه... ای در! چگونه رویت شد!؟ چه کسی گفته خون به پای تونیست!؟ میخ در! شرم کن ز اطفالش ... "سینه ی حوریه" که جای تو نیست! سینه ی حوریه ست جای حسن سینه ی حوریه ست جای «حسین» ... نامِ «ارباب» آمده! برویم، از همین جا به «کربلای حسین» دست نامرد پای مرکب ها نعل نو تا که بست، یازهرا زیرپای ستور... در گودال... استخوانها...شکست... یازهرا... شاعر: #احمد_بابایی 🔹 #اشعار_ناب_آیینی 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7