#امیرالمؤمنین_علیه_السلام حدیثِ عشقِ تو نَجوایِ آسمانی هاست نوایِ عـرشِ مُعلّا علی علی مولا است عجب ندارد اگر ذکرمان شده بِ علی علی مسیرِ رسیدن به آستانِ خداست گرفته فاطمه در صحنِ مرتضی اِحیاءِ تمامِ معـنیِ شبهایِ قدر این آقاست صدایِ ضربه یِ قلبِ من است یاحیدر علی علی رجزِ پادگانِ کرب وُ بلاست به نامِ نامـیِ شاه نجف به نامِ علی "علی امامِ من است وُ منم غلامِ علی" دوباره قصه یِ تشییع می شود تکرار شبانه می رود از خانه شاهِ مردُم دار سکوتِ تلخِ اهالیِ خانه....بُغضِ شهر... ادامه دار شده روضه یِ در و دیوار به گـوشِ چاهِ غریبی نمی رسد آهی اذانِ شاه شده بُغض در گـلوی مِنار به رویِ شانه یِ لرزانِ مجتبی و حسین به سویِ مادرِ پهلو شکسته پَر زد یار تمامِ عرش شده خَم به احترامِ علی "علی امامِ من است وُ منم غلامِ علی" رسیده فصـلِ وصالِ ابوتراب وُ تراب آهای شیعه یِ مولا شدیم خانه خراب حسن به سَر زد وُ می زد حسین برسینه نَفَس کشیدن زینب از امشب است عذاب برایِ بستنِ زخـمِ سرِ امـیر آمد از آسمان گلِ یاسِ کبود او بی تاب یکی شکسته پَر است وُ یکی شکسته سَر است چکیده خونِ دلِ زخمِ کوچه در محراب به عشقِ فاطمه گفتم پس از سلامِ علی "علی امامِ من است وُ منم غلامِ علی" عـلی که رفت شدیِ وادیِ بَلا کوفه کشانده ای به حرم داغ وُ درد راکوفه اگر چه نانِ یتیم تو را علی می داد تو با یتیمِ علی می کنی چه ها....کوفه مفسِّرِ غم وُ قـرآنِ بانوانِ شهر کشیده ای سرِ بازار بی حـیا کوفه سری به نیزه بلند است وُ شهر می خندد رقیّه خورد زمین....می زنی چرا کوفه؟ دعایِ ندبه نوای عَـلیَ الدَّوامِ علی "علی امامِ من است وُ منم غلامِ علی" #حسین_ایمانی http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7

#امیرالمؤمنین_علیه_السلام به خاک تربتت بابا نهادم تا سر خود را شنیدم نالۀ جانسوز زهرا مادر خود را نظر بر دیدۀ گریان مادر کردم و دیدم که می شوید به اشک دیده زخم شوهر خود را امامی مهربان بودی که کردی در شب قتلت به آب و دانۀ مرغان سفارش دختر خود را به یاد غربت مادر فتادم پای تابوتت چو دیدم گریه های بی صدای خواهر خود را ملاقات خدا رفتن عذار لاله گون خواهد از آن شستی به خون، در سجده روی انور خود را ز تو پوشید دائم روی سیلی خورده را مادر تو هم امشب نشان او مده زخم سر خود را به گلزار جنان محسن در آغوشت چو بنشیند ببوس از جانب من روی تنها یاور خود را تو پیشانی سپر کردی به شمشیر عدو، من هم نهم با کام عطشان زیر خنجر حنجر خود را بود در خاطرم زخم جبینت خاصه آن ساعت که گیرم در بغل نعش علی اکبر خود را غذای آخر تو شیر بود و یاد من آمد که باید پیش تیر از شیر گیرم اصغر خود را زبان طبع (میثم) را به محفل ها دُر افشان کن که ریزد بر قدوم خاندانت گوهر خود را #میثم_سازگار http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7

#‌مناجات_با_خدا به جگر سوز آتشین دارم توبه را با گِلم عجین دارم آه از روز واپسین دارم لشگر نفْس در کمین دارم در دلم ترس، بیش از این دارم ترس دارم از آن زمانی که می‌برندم به آن مکانی که نه کسی هست نه زبانی که گوید العفو، بیش از آنی که به لحد چهره بر زمین دارم شده‌ام بنده‌ای گریزان و دلشکسته ترین پریشان و مثل دریاچه‌ای خروشان و خسته از حیله‌های شیطان و عرق شرم، بر جبین دارم نفْسِ من تا جسورتر می‌شد دل زارم که خیره سر می‌شد وَ گناهم که بیشتر می‌شد ناله‌هایم چه بی اثر می‌شد اینچنین شد دلی غمین دارم بینِ این چشم، حلقه زد تا اشک شستشو داد معصیت را اشک ما نوشتیم یا مَلَک یا اشک؟ گِلِ آدم سرشته شد با اشک راستی هم که آفرین دارم روز محشر که می‌شود بر پا در همان روز، روزِ وانفسا با دو دست بریده‌ی سقا (( دوستان را جدا کند زهرا )) راستی،! مادری چنین دارم #کربلایی_رضا_باقریان http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7

#مناجات_باخدا_سیدالشهداء #ماه_مبارک_رمضان لااقل این روزها خوب است عطشان می‌شوی در مرام نوکری پاره گریبان می‌شوی در کنار آب لب تشنه شدن بیهوده نیست این‌چنین، همدرد سالار شهیدان می‌شوی این لبِ خشکیده را نذر لبی خشکیده کن خود به خود با گفتن یک آب، گریان می‌شوی آب می‌نوشی بگو جانم فدایت یاحسین بی طبیب و نسخه اینجا زود درمان می‌شوی این کرمخانه گدا را مثل آقا می‌کند مور هم باشی اگر، روزی سلیمان می‌شوی هر که هر جا می‌رسد با او به جایی می‌رسد خاک پای او شوی یک روزه سلمان می‌شوی پلک چشمت زخم بردارد اگر در ماتمش شامل فرمایش شاه خراسان می‌شوی #‌کربلایی_رضا_باقريان http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7

#مناجات_با_خدا #ماه_مبارک_رمضان خوبیِ این روزها در معصیت بخشیدن است با لبِ تشنه، لبِ لب تشنه‌ها را دیدن است توبه‌های کال، ما را از نفس انداخته حال، وقت توبه‌های راستین روییدن است معنیِ این روزه داری‌های معنادار چیست نیمه شب‌ها یار را بوییدن و بوسیدن است آنقدَر بد کرده‌ایم و آنقدَر او خوب بود این چه رسم نامه‌ی اعمال را پیچیدن است حیف، این ساعات را در خوابِ غفلت بوده‌ام غافلم از اینکه این ایام را فهمیدن است سفره آماده، غذا آماده، اما حیف حیف این چه وقتِ گرم عصیان بودن و خوابیدن است ما که از افعال خود این روزها آگه تریم کِی زمان شکوه و از خود چنین پرسیدن است نوکر از ارباب باید ارثِ لاهوتی بَرَد ارث ما در عالم زر تشنه لب خشکیدن است #کربلایی_رضا_باقريان http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7

#شهادت_حضرت_امیرالمؤمنین_علی_علیه‌السلام #شام_غریبان باز داغِ سینه بی اندازه شد بارِ دیگر کُهنه زخمی تازه شد شب رسید و بامِ كوفه تار شد باز دردی آشنا تكرار شد گرچه شب بود و فلک در خواب بود سینه‌هایی تا سحر بی تاب بود آه فصلِ زخم‌ها آغاز گشت نیمه‌شب آرام دَربی باز گشت میچکد خون از دلی افروخته باز شد در مثلِ دربِ سوخته رختِ مشكی را به تن پوشید و رفت سنگِ غُسلی را حسن بوسید و رفت گریه‌ای بر سینه خنجر میزند باز هم عباس بر سر میزند چشمِ زینب در قَفا مبهوت بود بر سرِ دوشِ دو تَن تابوت بود می‌كِشد آه از جگر از بی كسی می‌رود تابوتی از دِلواپسی روضه‌هایش مانده اما در گلو می‌رود بابایِ زینب پیشِ رو بسكه زد خود را ، نوایَش زخم شد چشم‌ها و گونه‌هایش زخم شد با دلی پُر خون و زار و آتشین ناله زد بر شانه‌ی ام‌البنین دردِ تشییعِ جنازه دیدنیست رویِ سنگی خونِ تازه دیدنیست #حسن_لطفی http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7

#شهادت_حضرت_امیرالمؤمنین_علی_علیه‌السلام #شام_غریبان كوفه امشب چه ساكت و سرد است كوفه امشب چقدر پُر درد است كوفه امشب نميرود در خواب كوفه گرچه عجيب نامرد است چشمهایِ يتيمها پُر خون سرِ راهِ اميرِ شبگرد است كاسه‌ها خالی است از شير و... چهره از فرطِ گريه‌ها زرد است آه مادر ، غريبه امشب نيست نانِ ما را پدر نياورده است نذر دارم كه خونجگر نشوم من يتيمم يتيم تر نشوم پيرمردی كه می‌رسید اينجا مو سپيدی كه در دلِ شبها رویِ دوشش هميشه زخمی بود ردّی از بارِ كيسه‌ی خُرما در كنارِ تنور نان می‌پخت خنده‌اش می‌ربود غمها را جایِ بازیِ ما به دامنِ او پهلوان بود بود مَركبِ ما آه مادر بگو كجا رفته؟ آه بابا دلم گرفته بيا چهره‌اش بينِ خانه ديدن داشت حرفهایِ دلش شنيدن داشت گفت با ما كه طعنه‌ها نزنيد دستِ رد بر من و خدا نزنيد گريه می‌كرد و زيرِ لب ميگفت كه نمك رویِ زخمِ ما نزنيد روزگاری يتيم اگر ديديد خنده بر اشک بی صدا نزنيد پيشِ چشمانِ دختری كوچک سنگها را به نيزه‌ها نزنيد سرِ زنجير را به هر طرف نكشيد عمه‌اش را به ناسزا نزنيد #حسن_لطفی http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7

#امام_علی علیه‌السلام #غزل خدا مرا ز ولای علی جدا نکند من و خیال جدایی از او؟ خدا نکند به آنچه در حق من می‌کند خوشم اما خدا کند که دلم را ز خود جدا نکند کسی که جانب بیگانه را نگه دارد نمی‌شود که نگاهی به آشنا نکند به خانه‌زادی او کعبه می‌کند اقرار دلِ شکسته علی را چرا صدا نکند؟ کسی ز کار دلی عقده وا نخواهد کرد اگر اشاره به دست گره‌گشا نکند سزد به حضرت او منصب یداللّهی که غیر او گره از کار خلق وا نکند مرا حواله به لعل لب مسیح مده که جز نگاه تو درد مرا دوا نکند خدا کند که قَدَر اَندر این لیالی قَدْر مرا به هجر تو این قَدْر مبتلا نکند چه لذتی‌ست ندانم به زخم شمشیرت که کشتۀ تو دمی فکر خونبها نکند #محمدعلی_مجاهدی http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7

#امام_علی_علیه‌السلام #غزل کنار من، صدف دیده پر گهر نکنید به پیش چشم یتیمان، پدر پدر نکنید توان دیدن اشک یتیم در من نیست نثار خرمن جان علی، شرر نکنید اگر چه قاتل من کرده سخت بی‌مهری به چشم خشم، به مهمان من نظر نکنید اگر چه بال و پرکودکان کوفه شکست شما چو مرغ، سر خود به زیر پر نکنید از آن خرابه که شب‌ها گذرگه من بود بدون سفرۀ خرما و نان گذر نکنید به پیرمرد جذامی سلام من ببرید ولی ز مرگ من او را شما خبر نکنید #علی_انسانی http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7

#امام_علی_علیه‌السلام #غزل به نسخه نیست نیازی طبیب را ببرید برای مرگ علی دست بر دعا ببرید نیاز نیست مداوا کنید زخم مرا بر آن مریض خرابه‌نشین دوا ببرید اگر بناست تسلی دهید بر دل من برای قاتل سنگین دلم غذا ببرید دلم برای یتیمان کوفه تنگ شده کمک کنید مرا در خرابه‌ها ببرید جنازۀ من مظلوم را چو مادرتان شبانه، مخفی و آرام و بی‌صدا ببرید سلام گرم مرا در خرابه‌ها دل شب بر آن یتیم که خوابیده بی‌غذا ببرید به ملک خویش ز بیگانگان غریب‌ترم مرا به دیدن یاران آشنا ببرید سلام من به شما ای فرشتگان خدا به نزد فاطمه با خود مرا شما ببرید #غلامرضا_سازگار http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7

#امام_علی_علیه‌السلام #مثنوی بیا که عزم به رفتن کنیم اگر مَردیم بیا دوباره به شب‌های کوفه برگردیم نفاق ما به مرور زمانه محکم شد برنده‌تر ز دم تیغ ابن‌ملجم شد تمام روز فرو برده سر به زاویه‌ایم ولی چو شب رسد آلودۀ معاویه‌ایم خدای من! چه شد آن عهدها و پیمان‌ها چرا هنوز سرِ نیزه‌هاست قرآن‌ها؟ هنوز در دل این کوچه‌ها علی تنهاست هنوز تیغِ به زهر آب داده در کف ماست من و تو نیز در آن جبهه با علی بودیم امید جاه نبود از علی، ولی بودیم هر آسمان ز بدن‌های پاره‌پاره نبود در آن میانه نیازی به استخاره نبود چه شد که روز جمل دوستدار غیر شدیم؟ اسیر وسوسۀ طلحه و زبیر شدیم؟ نسوج بیعت ما، حیف! انسجام نداشت به قدر پینۀ کفش علی دوام نداشت میان معرکه سردرگمیم، ای مردم! چه نارفیق و چه نامردمیم، ای مردم! علی ز همسفر نیمه‌راه می‌گوید علی شکایت ما را به چاه می‌گوید «بیا دلا که ز مردم به خود پناه بریم ز دست مردم نااهل سر به چاه بریم» چه در طبیعت ما مردمان فراهم بود؟ که ما شفیق نبودیم و چاه مَحرم بود؟ رها شدیم و گرفتار زرق و برق شدیم میان برکۀ مال و منال، غرق شدیم به ما که مرد خداییم، کفر چیره‌تر است قلوب خلق ز «لیل‌المبیت» تیره‌تر است در این میانه یکی پاک و رستگار نماند به جز پلیدیِ مشتی گناهکار نماند مکن شفاعت آنان که رستگارانند «که مستحق کرامت، گناهکارانند» به سر به راهی ما احتیاجی آیا هست؟ سیاهی دل ما را علاجی آیا هست؟ نشانی خَتَمَ‌الله‌مان مجازی نیست به نقش مُهر جبین‌هایمان نیازی نیست خدا گواست که من بوی یار می‌شنوم صدای صیقلِ بر ذوالفقار می‌شنوم میان باطل و حق چند استخاره کُنَد؟ مگر که فکرِ مرا ذوالفقار چاره کند میان سینۀ ما قلب بی‌وفا، افسوس برای حضرت مولا نمانده جا، افسوس علی علی‌ست به لب‌هایمان ولی پیداست هنوز در شب دل‌هایمان علی تنهاست #ابوالفضل_زرویی_نصرآباد http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7

#امام_علی_علیه‌السلام #غزل مانند تو غریب، زمین و زمان نداشت انبوه دردهای تو را آسمان نداشت افسوس... با تمام بزرگی، زمین ما جایی برای ماندن تو در میان نداشت پیش از تو روزگار، کریمی ندیده بود بعد از تو سفرۀ فقرا آب و نان نداشت محراب مانده بود در آن صبح فتنه‌خیز می‌خواست نعره سر دهد امّا توان نداشت بعد از شهادت تو سخاوت به خاک رفت دستان مهربان تو را آسمان نداشت پیش از تو ای بهانۀ هر آفرینشی! هستی هنوز هستی خود را گمان نداشت آری عدالتی که بنا ریخت در جهان جز کینه از برای علی ارمغان نداشت گاهی کنار نخل و زمانی کنار چاه شب‌های سوگ فاطمه چشمت امان نداشت یا مرتضی! پس از تو جهان تیره‌روز شد زیرا بدون تو پدری مهربان نداشت من خاک را قدم زدم و هیچ جا دلم جز سایه‌سار مِهر علی سایه‌بان نداشت یا مرتضی! ببخش اگر در رثای تو شعر «خروش»، قدرت شرح و بیان نداشت #عباس_شاهزیدی http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7