گفتن اذکار برای تاثیر گذاری مطلوب نیاز به وقت گذاشتن و خلوت کردن و با توجه ذکر گفتن داره.
چطور ما برای درس خوندن مطلوب و آشپزی و کارهای دیگه از هرکاری فارغ میشیم و با توجه و تمرکز و حواس جمعی به اون کار مشغول میشیم تا بتونیم به درستی اون رو انجام بدیم، اما وقتی به ذکر گفتن و عبادات و کارهای مستحبی که میرسیم میخواهیم با خستگی و بدون فراغت ذهنی و در زمان های مرده اون رو انجام بدیم و انتظار هم داریم که نتیجه بده؟!
همونطور که مثلا آشپزی کردن بدون تمرکز ذهنی و نشاط و فراغت بال به درستی به نتیجه نمیشینه، ذکر گفتن که به مراتب بالاتر از آشپزی کردنه بدون توجه و تمرکز و نشاط و فراغت بال، به درستی نتیجه نمیده!
تمام حرف بنده اینه که اگه بخواهیم صرفا وقت های مرده رو برای ذکر گفتن بذاریم انتظار نتیجه مطلوب رو نباید داشته باشیم و اگه میخواهیم نتیجه مطلوبی از ذکر گفتنمون و عباداتمون داشته باشیم، وقت براشون خالی کنیم و وقت خاص براشون بذاریم!
#ذکر
#توجه
#عبادت