✅ دین سوپرمارکتی؛ #اعتقادات خیلی از تفکرات ما، بخاطر بی اطلاعی از آموزه های دینی است؛ مثلا یک عده فکر میکنند حضرت علی هیچوقت گلایه نمیکرد و همیشه سکوت میکرد. هیچ وقت عصبی نمیشد و همیشه میخندید! نه چنین نیست؛ این نگاه فانتزی به دین مشکل اساسی ماست. اهلبیت یه جاهایی سکوت کردند، یه جاهایی داد زدند، یه جاهایی تندی کردند حتی یه جاهایی حرفهایی زدند که از نظر من و‌ شما ،حرف زشت محسوب میشود. علتش هم این است که ما جایگاه سزا و ناسزا را خلط میکنیم. به شخصی که واقعا حرامزاده است بگویی حرامزاده، سزا گفتی نه ناسزا. اگر حلال زاده بود و گفتی حرامزاده این اشتباه است ولی فحشی بالاتر از این بین ما نیست ولی اساسا این فحش نیست. چون او واقعا حرامزاده است و حضرت به او گفته حرامزاده. امام حسین علیه السلام در روز عاشورا فرمودند: أَلا وَاِنَّ الدَّعِىَّ ابْنَ الدَّعِىِّ قَدْ تَرَکَنى بَیْنَ السِلَّةِ وَالذِّلَةِ، وَهَیْهاتَ لَهُ ذلِکَ مِنّى! هَیْهاتَ مِنَّاالذِّلَّةِ!! أَبَى اللّه ُ ذلِکَ لَنا وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَ حُجُورٌ طَهُرَتْ وَ جُدُودٌ طابَتْ، اَنْ یُؤْثِرَ طاعَةَ اللِّئامِ عَلى مَصارِعِ الْکِرامِ؛ آگاه باشید این حرام زاده پسر حرام زاده ما را میان شمشیر کشیده و خوارى (بیعت) قرار داده ولى خوارى و ذلّت از ما بدور است، ما و ذلّت هرگز!! خداوند و پیامبرش و مؤمنان و دامنهاى پاک و دودمان پاکیزه براى ما نپسندیدند که فرمان بردارى از پست فطرتان را بر جنگ با عزّت برگزینیم. یا خطبه ی ۶۹ نهج البلاغه را بخوانید تا ببینید حضرت امیر که کوه صبر است چگونه از خودی ها گلایه میکند. حضرت میفرمایند: چقدر با شما مدارا كنم؟ همچون مدارا كردن با شتران تازه كار كه از سنگينى بار، پشتشان مجروح مى شود و يا همچون جامه كهنه و فرسوده اى كه هرگاه گوشه اى از آن را بدوزند، از سوى ديگر پاره مى شود! هر زمان گروهى از لشكريان شام به شما نزديك مى شوند، هر يك از شما در را به روى خود مى بندد و همچون سوسمار در لانه خود مى خزد و يا همانند كفتار كه در خانه خويش پنهان شده، مخفى مى گردد. به خدا سوگند! ذليل آن كس است كه شما ياور او باشيد و آن كس كه به وسيله شما به سوى دشمن تيراندازى كند، همچون كسى است كه تيرى بى پيكان و بدون پايه رها سازد. من به خوبى مى دانم چه چيز شما را اصلاح مى كند و كژى هاى شما را راست مى نمايد؛ ولى هرگز اصلاح شما را با تباه ساختن خويش جايز نمى شمرم. در حديثى كه در كتاب «الغارات» آمده است، مى خوانيم كه روزى على(عليه السلام) مردم كوفه را مخاطب ساخت و فرمود: «وَ اللّهِ لَقَدْ ضَرَبْتُكُمْ بِالدَّرَةِ الَّتِي أَعِظُ بِهَا السُّفَهَاءَ فَمَا أَرَاكُمْ تَنْتَهُونَ وَ لَقَدْ ضَرَبْتُكُمْ بِالسِّيَاطِ الَّتِي أُقِيمُ بِهَا الْحُدُودَ فَما أَرَاكُمْ تَرْعَوُونَ، فَمَا بَقِىَ إِلاَّ سَيْفِي! وَ إِنِّي لاَعْلَمُ الَّذِي يُقَوِّمُكُمْ بِإِذْنِ اللّهِ وَ لكِنِّي لَا أُحِبُّ أَنْ آتِىَ تِلْكَ مِنْكُمْ»؛ (اى اهل كوفه! به خدا سوگند! من شما را با تازيانه كوچكى كه براى اندرز افراد نادان آماده كرده ام، زدم؛ ولى تأثيرى در شما نكرد! سپس با شلّاقى كه حدود الهى را اجرا مى كنم، زدم باز از راه خطا بازنگشتيد! تنها چيزى كه باقى مانده، شمشير من است و من مى دانم چه چيز كجى شما را راست مى كند؛ ولى دوست ندارم از اين وسيله استفاده كنم [و براى اصلاح شما خون هاى گروهى را بريزم]). مشکل ما نگاه سوپرمارکتی به دین است؛ هرجای دین که با نگاه ما تناسب نداشت ، صدجور توجیه میکنیم. ما یک تصویر کاریکاتوری از دین و معصومین در ذهن داریم ، اهل مطالعه هم نیستیم و فکر میکنیم انسانها ربات هستند، گلایه و عصبی شدن و... برای انسان ممنوع است درحالیکه حضرت امیر هم چنین حالاتی داشته است. روزهای بعد بیشتر در مورد این مسائل اعتقادی سخن خواهیم گفت. یاعلی... ✔️ #شیخ_فرهاد | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/1246560365Ca5e65155c1