🔰#یکشنبه_های_علوی ✌️ داستان شنیدنی قسمت ۵ 🔺 قرآن خوانی که جهنمی شد. 💢 شیخ #فرهاد_فتحی / عضویت 👇🏻 @sheikh_farhad_fathi

🔰#یکشنبه_های_علوی ✌️ داستان شنیدنی قسمت ۶ 🔺 قدر این محبت را بدانیم😍 💢 شیخ #فرهاد_فتحی / عضویت 👇🏻 @sheikh_farhad_fathi

﷽ #یکشنبه_های_علوی؛ چرا اسم حضرت علی (ع) در قرآن نیامده است؟! قسمت ۷ ✌️ انتشار با شما ✍شیخ #فرهاد_فتحی / عضویت 👇 https://eitaa.com/joinchat/1246560365Ca5e65155c1

📽 #یکشنبه_های_علوی 🛎 هشدار جدی حضرت امیر(ع) 💢 شیخ #فرهاد_فتحی / عضویت 👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/1246560365Ca5e65155c1

#یکشنبه_های_علوی قسمت ۹ 🔺 تا حالا فکر کردی حضرت علی (ع) با چه شرطی مهمونی میرفت؟! 🇯‌🇴‌🇮‌🇳 ↯ شیخ فرهاد @sheikh_farhad_fathi

#یکشنبه_های_علوی قسمت ۱۰ 🔺 لطفا لطفا لطفا مستند حرف بزنیم؛ شیعه ی مولا باید دقیق حرف بزند. 🇯‌🇴‌🇮‌🇳 ↯ شیخ فرهاد @sheikh_farhad_fathi

#یکشنبه_های_علوی قسمت ۱۱ هرکس حضرت علی (ع) رو قبول نداشته باشد حرام زاده است؟! 👳‍♂ شیخ #فرهاد_فتحی / عضویت 👇🏻 @sheikh_farhad_fathi

#یکشنبه_های_علوی قسمت ۱۲؛ اگر قسمت های قبل را ندیدید، روی هشتگ بالا بزنید و ۱۱ قسمت قبل را ببینید. ✅ معاویه و محب حضرت امیر(ع) 👳‍♂ شیخ #فرهاد_فتحی / عضویت 👇🏻 @sheikh_farhad_fathi

#یکشنبه_های_علوی قسمت ۱۳؛ بازنشسته ها و کارافتادگان 👳‍♂ شیخ #فرهاد_فتحی / عضویت 👇🏻 @sheikh_farhad_fathi

#یکشنبه_های_علوی قسمت ۱۴؛ مسئولین ناتوان و کوتوله😊 👳‍♂ شیخ #فرهاد_فتحی / عضویت 👇🏻 @sheikh_farhad_fathi

#یکشنبه_های_علوی قسمت ۱۵؛ قابل توجه مسئولین 😊 👳‍♂ شیخ #فرهاد_فتحی / عضویت 👇🏻 @sheikh_farhad_fathi

⁉️ چه باید کرد؟! 🔰 قسمت ششم 🔰 « علی تنها راه نجات است نه یکی از راه ها » به نظر می رسد زندگی ما نسبت درستی با مولایمان ندارد و تمام مشکلات بخاطر دوری از مکتب علوی است. همه و همه از مسئول تا مردم باید خودمان را به حضرت عرضه کنیم تا مشکلاتمان را بفهمیم و اندازه ی توان به سمت او برگردیم‌ و بدانیم تنها راه نجات ، مکتب علوی است و لاغیر. حوصله داشتید در کانال به هشتگ #یکشنبه_های_علوی مراجعه کنید، چندنمونه هم در این مطلب ذکر میکنم تا بفهمیم چند چندیم ؟! ۱-میزان رفتار با دیگران؛ اجْعَلْ نَفْسَكَ مِيزَاناً فِيمَا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ غَيْرِكَ... خودت را ميزان بين خود و ديگران قرار بده، بنا بر اين آنچه براى خود دوست دارى براى ديگران هم دوست بدار و هر چه براى خود نمى خواهى براى ديگران هم مخواه، به كسى ستم مكن چنانكه دوست دارى به تو ستم نشود و نيكى كن چنانكه علاقه دارى به تو نيكى شود، آنچه را از غير خود زشت مى دانى از خود نيز زشت بدان، از مردم براى خود آن را راضى باش كه از خود براى آنان راضى هستى، هر آنچه را نمى دانى مگو اگر چه دانسته هايت اندك است و آنچه را دوست ندارى در باره تو بگويند تو هم درباره ديگران مگوى. ۲: مهربانی و عطوفت؛ فَإِنَّهُمْ صِنْفَانِ: إِمَّا أَخٌ لَكَ فِي الدِّينِ وَ إِمَّا نَظِيرٌ لَكَ فِي الْخَلْقِ... مردم دو دسته اند، دسته اى برادر دينى تو، و دسته ديگر همانند تو در آفرينش مى باشند. اگر گناهى از آنان سر مى زند يا علّت هايى بر آنان عارض مى شود، يا خواسته و ناخواسته، اشتباهى مرتكب مى گردند، آنان را ببخش و بر آنان آسان گير، آن گونه كه دوست دارى خدا تو را ببخشايد و بر تو آسان گيرد. ۳: مدارای حداکثری؛ عَلَیک بِالرِّفْقِ فَانَّهُ مِفْتاحُ الصَّوابِ... بر شما باد مدارا که کلید خیرات و خُلق عاقلان است. وَ اخْفِضْ لِلرَّعِیةِ جَناحَک... پر و بالت را بر مردم بگستر، و با چهره گشاده با آنها روبه رو شو و نرمش را بکار گیر. ۴: مشورت با عقلا و نخبگان و عدم خودرایی؛ مَنِ اسْتَبَدَّ بِرَأْيِهِ هَلَكَ...  هر كه مستبد به رأى شد به هلاكت رسيد و هر كه با مردم مشورت كرد خود را شريك عقل آنان نمود. ۵: قناعت و اکتفا به ضروریات زندگی؛ مَنِ اقْتَصَرَ عَلَى بُلْغَةِ الْكَفَافِ ... كسى كه به اندازه كفايت زندگى از دنيا بردارد به آسايش دست يابد و آسوده خاطر گردد در حالى كه دنيا پرستى كليد دشوارى و مركب رنج و گرفتارى است. ۶: غیرت نابجا و تندروی در غیرت ورزی إِیَّاکَ وَ التَّغَایُرَ فِی غَیْرِ مَوْضِعِ ... از غيرت نابجا نسبت به زنان بپرهيز كه آن زن سالم را به افسردگی و گناه می کشاند. ۷:آزاداندیشی و دوری از تعصب و تقلید بی جا؛ لا تَكُنْ عَبْدَ غَيْرِكَ... بنده ديگران مباش ، در حالى كه خداوند تو را آزاد آفريده است. هر كس دين خود را از مردم بگيرد، مردم او را از دين بر مى گردانند و هر كس دين خود را از قرآن و سنّت رسول خدا فراگيرد، كوه ها از بين مى روند ولى ايمان او ماندگار است. ۸: ساده زیستی و جدی نبودن دنیا؛ إنَّ اللّه َ جَعَلَني إماما لِخَلْقِهِ... خدا مرا امام و پیشوا قرار داده و بر من واجب کرده است که در رفتار و خوراک و پوشاکم مانند مردم ضعیف و مستمند بر خود تنگ گیرم تا فقیر از فقر من پیروی کند و ثروتمند هم به واسطه ثروتش طغیان نکند. خداوند بر پيشوايان عادل واجب كرده است كه خود را با مردم ناتوان همسان كنند تا تنگدستىِ فقير او را برنياشوبد. عبد اللّه بن عباس می گوید که بر اميرالمؤمنين در منطقه ذى قار وارد شدم در حالى كه حضرت كفش خود را پينه مى زد. از من پرسيد: اين كفش چقدر مى ارزد؟ گفتم: ارزشى ندارد. فرمود: به خدا قسم اين را از حكومت بر شما دوست تر دارم مگر آن كه بخواهم حقّى را بر پا دارم يا باطلى را براندازم. فرمود: آدم عاقل در خانه ای که باید از آن منتقل شود اثاث نمی چیند در حالی که در جلوی ما خانه اقامت و آخرت است، ما متاع خود را به آنجا انتقال دادیم و خود هم بدانجا منتقل خواهیم شد. من اگر مى خواستم مى توانستم از عسل پاك و از مغز گندم و بافته هاى ابريشم براى خود غذا و لباس فراهم آورم، امّا هيهات كه هواى نفس بر من چيره گردد و حرص و طمع مرا وا دارد كه طعامهاى لذيذ بر گزينم، در حالى كه در «حجاز» يا «يمامه» كسى باشد كه به قرص نانى نرسد، و يا هرگز شكمى سير نخورد يا من سير بخوابم و پيرامونم شكم هايى كه از گرسنگى به پشت چسبيده و جگرهاى سوخته وجود داشته باشد. آيا به همين رضايت دهم كه مرا امير المؤمنين عليه السلام خوانند و در تلخى هاى روزگار با مردم شريك نباشم و در سختى هاى زندگى الگوى آنان نگردم؟! آفريده نشده ام كه غذاهاى لذيذ و پاكيزه مرا سرگرم سازد چونان حيوان پروارى كه تمام همّت او علف و يا چون حيوان رها شده كه شغلش چريدن و پر كردن شكم بوده و از آينده خود بى خبر است. سوال: نسبت ما با این سخنان چیست؟! ✅ تا قسمت بعدی، یاعلی... . .