شعر1 شهادت امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) ای چشم ها به صورت مولا نظر کنید جاری به زخم، خود همه خون جگر کنید زینب! حسن! حسین! علی چشم خویش بست بر آن غریب، جامۀ ماتم به بر کنید شیر خدا نیاز ندارد دگر به شیر اشک عزا روانه بر او از بصر کنید امشب به جای آنکه بر او شیر آورید خون جگر نثار، به زخم پدر کنید از قصّۀ خرابۀ شام آورید یاد یک شب گر از خرابۀ کوفه گذر کنید ( غلامرضاسازگار )

2 امام حسین(علیه السلام) کلیم اگر دعا کند بی تو دعا نمی شود مسیح اگر دوا دهد بی تو دوا نمی شود گریه اگر کنم همی بهر تو گریه می کنم ورنه زدیده ام عبث اشک رها نمی شود گرد حرم دویده ام صفا و مروه دیده ام هیچ کجا برای من کرب و بلا نمی شود کسی که گشت گرد تو گرد گنه نمی رود پیرو خط کربلا اهل خطا نمی شود جز سر غرق خون تو که شد چراغ قافله رأس بریده بر کسی راهنما نمی شود (غلامرضاسازگار )

3 مرثیۀ امام حسن مجتبی(علیه السلام) مهرت به كائنات برابر نمى شود داغى ز ماتم تو فزون تر نمى شود تنها جنازۀ تو شد آماج تير كين يك ره شد اين جنايت و ديگر نمى شود بى بهره از فروغ ولاى تو يا حسن مشمول اين حديث پيمبر نمى شود فرمود ديده اى كه كند گريه بر حسن آن ديده كور وارد محشر نمى شود از داغ جانگداز تو اى گوهر وجود سنگ است هر دلى كه مكدّر نمى شود ( سیدرضامؤید)

4 لطف حسین ما را تنها نمی‌گذارد گر خلق وا گذارند، او وا نمی‌گذارد هل من معین او را باید جواب دادن شیعه امام خود را تنها نمی‌گذارد زهرا به دوستانش قول بهشت داده است بر روی گفته خویش او پا نمی‌گذارد ما و فِسُرده حالی مولا نمی‌پسندد مسکین و دست خالی مولا نمی‌گذارد از بس گناهکاریم ما مستحق ناریم باید که سوخت ما را زهرا نمی‌گذارد (سیدرضامؤید )

5 حضرت رباب س مادر گرامی حضرت علی اصغر ع در پرده، ای رباب همیشه خروش کن خود را گلاب آن گل و آن گل فروش کن تو هاجر ذبیح حسینی صبور باش تو مریم مسیح حسینی صبور باش دانم که داغ با دل مادر چه می‌کند باران به غنچۀ شده پرپر چه می‌کند غمگین مباش ازین که شهید تو کودک است طومارها بزرگ ولی مهر کوچک است این فخر بس تو را به بر داور شهید هم همسر شهیدی و هم مادر شهید (علی انسانی)

6 حضرت ابوالفضل العباس ع دریـا کشیـد نعـره، صـدا زد مرا بنوش غیرت نهیب زد که بـه دریا بگو خموش وقـتی کـه آب را بـه روی آب ریـختی آمد چو موج در جگر بحر خون به جوش گفتـی بــه آب، آب، چـه بی‌غیرتی برو بی‌آبـرو بــه ریـختن آبــرو مکــوش تـو مـوج می‌زنـی و علی‌اصغر از عطش گاهی به هوش آید و گاهی رود ز هوش از بس کـه «آب آب» شنیـدم ز تشنگان دیگر نفس به سینۀ تنگم شده خـروش (غلامرضا سازگار)