از آن زمان که شاخه یاست شکسته شد چشمت هنوز بر در و دیوار مانده است سی سال رفته است ولی جای آن طناب برروی دست و گردنت انگار مانده است آنقدر زخم ضربه دشمن عمیق هست زینب برای بستن آن زار مانده است

به نماز بست قامت كه نهد به عرش پارا به خدا علي نبيند به نماز، جز خدا را چو بگفت نام « الله» و ادا نمود « اكبر» بگرفت هيبت حق همه ملك ما سِوي را نَبًوُد زسجده خوشتر، به خدا قسم، علي را كه خداي مي پسندد به سجود او دعا را به نماز آخرينش چه گذشت؟ من ندانم كه نداي دعوت آمد، شه ملك«هل اتي» را شب تار از اين مصيبت، بدريد سينه خود اثرات اين سحر شد همه جاي آشكارا چه گذشت يارب آن دم به دل غمين زينب؟ چو بديد غرفه در خون،سر و روي مرتضي را زشهادت علي شد چو تمام صبر زينب چه كند اگر كه بيند شهداي كربلا را؟ زگناه خود به محشر چه غمت بود «حسانا» كه ولاي او كشاند بسوي بهشت ما را

شور *********** نام تو به زر حک شده بر لوح دل من مهر تو مولا از روز ازل حل شده در آب و گل من مهرتومولا وای وای، یا علی اغثنی ای خاک درت روشنی چشم امیران جانم علی جان مولای یتیمانی و مولای فقیران جانم علی جان وای وای، یا علی اغثنی تو ساقی مظلوم غریبان غدیری در حرم خود ما روسیهان را چه شود گر بپذیری درحرم خود وای وای، یا علی اغثنی با بار گناه آمده ام خسته به سویت قبله عالم در غربتت این بس که منم زائر کویت قبله عالم وای وای، یا علی اغثنی شاعر : میلاد عرفان پور

شور جونم فداته،نجف بهشت قلب این سینه زناته یا علی مولا،دل شکسته ام اسیر و مبتلاته   علی علی جان،نوای آسمونی ِ خوبای عالَم شبای قدره،با داغ تو برای ما مثل محرّم   یه شبی هم ایشالا ما،با غم و سوز دیرینه توی ایوون طلای تو،میزنیم بر سر و سینه   علی مولا علی مولا علی مولا علی مولا... امام دلها،پیرو ِ تو باید که باشه اهل تقوی با ذکرت آقا،میفته تو دلای ما شور تولّا از کرم تو،مِسِ وجود ِ ما با یا حسین طلا شد دل حزینم،هوایی ِ زیارت کرببلا شد به غم نور عین تو،ما شدیم مبتلا آقا دعا کن روزی ِ ما شه،اربعین کربلا آقا گل زهرا حسین مولا...

شور ای جان مصطفی،بر عالمین ولی آوای فاطمه،جانم علی علی در جنگِ با ستم،بی مثلی و یلی آوای فاطمه،جانم علی علی من مشتاق نجفم،ای نور ارض و سما سرتا پا ایزدی و،هستی تو عبد خدا مولا مولا یا علی... نور شعاع عشق،هستی به هر محیط غوغا نموده ای،در لیلة للمبیت بذل و عطا و جود،لطف قلیل تو عَمرِ بن عَبدُوَد،خار و ذلیل تو آری از روز ازل،خلقت مدهوش تو بود هر شب بار فقرا،بر روی دوش تو بود مولا مولا یا علی... از تیغ فتنه شد ای رهبر همه مرثیه خوان تو گردیده فاطمه رفتی به دیدنش اما چه دیدنی مجروح کینه ی آن دشمنِ دَنی ای جان و نور دل،پیغمبر فاطمه جان از تو پهلو بِشِکست،از من سر فاطمه جان مولا مولا یا علی... زهرا بیا کنیم گریه به نور عین مظلومِ کربلا،آن تشنه لب حسین گردد عزیزمان،در قتلگه فدا وَ رأس او شود،از پیکرش جدا از این غم تا به ابد،هر دل بیچاره شود از داغ دلبر خود،زینب آواره شود مظلوم کرببلا...

سلام ما سلام ما به محضر شما ابالحسن ابالحسین عزیز مصطفی مَعَ الحقی و مظهر خدای لم یَزَل حلاوت ولایت تو خوشتر از عسل یا مولا یا حیدر... تو کشته ی عدالتی به خانه ی خدا گل بهشت نور تو سفینةُ النّجاة چه گویم از تویی که مادحت خدا بُوَد جدایِ از تو از خودِ خدا جدا بُوَد یا مولا یا حیدر... برای دعا نما که با وفا شویم به راه تو شهید و اهل کربلا شویم دوباره نوحه سر دهم به اشک و سوز و غم به یاد اون شهیدای مدافع حرم ((هوای این روزای من هوای سنگره به حسّی روح و تا زینبیه می بره تا کِی باید بشینم و خدا خدا کنم به عکس صورت شهیدامون نگاه کنم...))

با مدد از حیدر،شور شرف دارم به این دل محزون،شوق نجف دارم به لطف ثارالله،وَ حضرت زهرا شده نوای من،ابالحسن مولا ابالحسن مولا... ز عمق جان خود،کنم سلامِ او علی امام من،منم غلام او سلام ما بر تو،ای قبله ی حاجات تو کعبه ی عشقی،به مادر سادات ابالحسن مولا... باید برای تو،ارض و سما گرید هم فاطمه گرید،هم مصطفی گرید دمِ تو هَمرَهْ با،سوز عجیبی شد وَ مَحرمِ رازت،چاه غریبی شد ابالحسن مولا... چون بین آن محراب،فدا شدی مولا رفتی به دیدارِ،حبیبه ات زهرا روضه بخوانم من،با یک دل خسته از فرق خونین و،پهلوی بشکسته ابالحسن مولا... به وقت هجرانت،ای رهبر مکتب مرثیه می خواندی،بر دخترت زینب به یاد آن دم که،ظلم و جفا بیند سرِ حسینش را،به نیزه ها بیند واویلا واویلا...