~ نام اثر : اشفع لنا #جدید #امیرالمؤمنین #زمینه #شور 🍂ـــــ🍂علی‌حاجیان‌فر🍂ـــــ🍂 #بنداول🎼 🍃مولانایاعلی دست ما و دامان شما ای ولی خدا اشفع لنا 🍃مولانا یاعلی ضربان قلب ما همه نقش بازوی یل علقمه شیر کردگار/تویی الگوی صبر و اقتدار تویی صاحب تیغ ذولفقار/جانم علی قبله عالمی عشق مجسمی ذکر دمادمی یاحیدر بود و نبودمی ذکر سجودمی همه وجودمی یاحیدر مشکل گشای شیعه ها علی مدد یامرتضی 🍂ـــــ🍂ـــــ🍂ـــــ🍂ـــــ🍂 #بنددوم🎼 🍃مولانایاعلی تویی گوهر و قلب ما صدف دل ما تنگه واسه نجف 🍃مولانا یاعلی خیلی ممنونیم آقا ازت تویی باعث عزت مملکت یا ابوتراب/مارو امشب کردی انتخاب میمونیم همه پای انقلاب/جانم علی (میبرم با ذکر تو ثواب) روزی سالمی ‌/ برکت مالمی تو پرو بالمی/ یاحیدر مهرو مهتابمی/ باده ی نابمی ابالاربابمی یاحیدر امضا بزن یک کربلا علی مدد یامرتضی 🍂ـــــ🍂ـــــ🍂ـــــ🍂ـــــ🍂 ✍شعر از : #علی_حاجیان_فر یکشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۰

حضرت علی (ع)  _  شهادت     کیسه های نان و خرما خواب راحت می کنند دستهای پینه دارش استراحت می کنند   نخل ها ازغربت و بغض گلو راحت شدند مردم از دستِ عدالت های او راحت شدند   ای خوارج ، بهترین فرصت برای دشمنی ست شمع بیت المال را روشن کنید ، او رفتنی ست   درد را با گریه های بی صدا آزار داد با لباس نخ نمایش ، کوفه را آزار داد مهربانی نگاهش حیف مشکل ساز بود روی مسکین ها در دارالخلافه باز بود   دشمنانش در لباس دوست بسیارند و او بندگان کیسه های سرخ دینارند و او   سادگی سفره اش خاری به چشم شهر بود  مرتضی با زرق و برق زندگی شان قهر بود   نیمه شب ها کوچه ها را عطرآگین می کند درعوض ، در حق او هر خانه نفرین می کند   حرص اهل مکر ، از بنده نوازی علی ست داستان بچه هاشان بی نمازی علی ست   گام در راه فلانی و فلان برداشتند از اذان ها نام او را مغرضان برداشتند   جرم سنگینی ست ، بر لب خنده را برجسته کرد چاه ها دیدند مولا خستگی را خسته کرد   جرم سنگینی ست ، تیغ ذوالفقاری داشتن زخمها از بدر و خیبر یادگاری داشتن   جرم سنگینی ست ، از غم کوله باری داشتن مثل پیغمبرعبای وصله داری داشتن   جرم سنگینی ست ، بر تقدیر حق راضی شدن با یتیمان روزهای گرم همبازی شدن   جرم سنگینی ست ، جای زر ، مقدر خواستن در دو دنیا خیرخواهیِ برادر خواستن   جرم سنگینی ست ، در دل عشق زهرا داشتن سالها در سینه داغ کهنه ای را داشتن   هیچ طوفانی حریف عزم سکانش نبود تیغ تیز ابن ملجم قاتل جانش نبود   پشت در ، آیینه اش را سنگ غافلگیر کرد زخم بازویی ، امیرالمومنین را پیر کرد   مرگ سی سال است که بر او ، خنجر از رو می کشد هر چه مولا می کشد ، از درد پهلو می کشد     وحید قاسمی

اگر تو را نداشتم، بدان خدا نداشتم آری خدا نداشتم، اگر تو را نداشتم نبود اگر کرامتت، نبود اگر طبابتت هزار درد داشتم ولی دوا نداشتم به نام تو خدا صفا به زندگیم داده است بدون نام تو در این جهان صفا نداشتم نوای من علی علی،صدای من علی علی بدون این علی علی،خدا خدا نداشتم سنگ شدم طلا شدم،شاه شدم گدا شدم چه می­شدم اگر علی مرتضی نداشتم اگر نبود زادگاه تو قسم به فاطمه این همه سمت کعبه هم برو بیا نداشتم من اسمه دوا علی و ذکره شفا علی کمیل تو اگر نبود به لب دعا نداشتم نبودی یا علی اگر، حسن نبود و هم حسین بدون تو مدینه و کرب و بلا نداشتم

زمزمه به آن شیر دلاور   علی ساقی کوثر ببخشا گنهم را    به خون سر حیدر علی فاتح خیبر   علی اول وآخر ( الهی بعلیٍ   الهی بعلیٍ ) 2     یتیما همه گریون     برا غم باباشون به کف کاسه شیر و  دعا روی لباشون علی شیر خدا بود   معین الضعفا بود ( الهی بعلیٍ   الهی بعلیٍ ) 2

شب بیست و سوم فضای تو چقَدَر غم فزاست ای کوفه بگو امام غریبت کجاست ای کوفه صدای یا ابتا از خرابه ها آید تمام شهر پر از این صداست ای کوفه قسم به شام غریبان مرتضی، سه شب است که سفرۀ فقرا بی غذاست ای کوفه هنوز از جگر نخل های تو به فلک صدای نالۀ شیر خداست ای کوفه دل شکسته یتیمی نشسته چشم به راه هنوز منتظر مرتضاست ای کوفه به اشگ غربت و خون سر علی سوگند تو را نه دوستی و نه وفاست ای کوفه زدست مردم نامرد تو علی چه کشید که مرگ خود ز خداوند خواست ای کوفه چرا علی دل شب دفن شد جواب بده مگر نه او شه ارض و سماست ای کوفه گذشت هر چه شد، از زینبش تلافی کن اگر چه کار تو جور و جفاست ای کوفه بیا و بعد علی با حسین خوبی کن که از تو خون جگر مجتباست ای کوفه روا بود که خرابت کنند از ریشه ز بس تو را ستم نارواست ای کوفه ز بی وفائی و جور و جفای مردم تو هماره ناله «میثم» به پاست ای کوفه غلامرضاسازگار

نوحه سنتی شب ۲۳ ماه مبارک موضوع: شهادت امیر المؤمنین و اسب تاختن بر بدن مبارک سید الشهدا(علیه السلام) صدای یارب رسد از افلاک پیکر خورشید رفته زیر خاک خدا دهد به زینب طاقت و صبر اِنّا اَنزلناهُ فی لیلةِ الْقدر واویلا واویلا آه و واویلا... اشک او جاری،از هر دو عین است نگاه زینب،بر حسنین است چهره ها محزون و تابنده چون بدر اِنّا اَنزلناهُ فی لیلةِ الْقدر واویلا واویلا آه و واویلا... در همین کوفه،گفتند از جفا با عُبیدالله،آن دَه بی حیا یَوْمُ الْعاشورا،نَحْنُ رَضَضْنَا الصّدر وَ بِکُلِّ یَعْسوبٍ شَدیدَ الاَسْرْ واویلا واویلا آه و واویلا...

شب ۲۳ ماه مبارک رمضان گریم ز داغ آن نور اعلا ذکر عالم شد یا علی مولا یا علی مولا... شد شب سوّم از شبهای قدر خدا دهد بر آل عبا صبر موسم اشک و سوز و بُکا شد مسجدِ کوفه دارُالعزا شد آسمان از این غم سینه چاک است خورشید عالَم در زیر خاک است حاجتروا شد چه غریبانه تدفینش مثل زهرا شبانه آه و واویلا آه و واویلا... نشسته بر جانْ داغِ عظیمی زینب و رنج و درد یتیمی با اشک چشم و با سوز سینه قیاسی دارد یاد مدینه بابا رفته با یک قلبِ خسته مادر دلخون و پهلو شکسته بابا بر جانش از غم نشانه مادر آزرده با تازیانه بابا و ظلم و جور تحمیلی مادر و جای ضربه ی سیلی

زینب کنار لاله پرپر صبور باش در داغ بال های کبوتر صبور باش من می روم شبانه غریبانه دخترم بر سوز این غریبی حیدر صبور باش اینجا هنوز اوّل راه است دخترم زینب کنار تشت برادر صبور باش مانند کوه باش و کنار حسین خود در اضطراب لحظه ی آخر صبور باش تو عزّت قبیله ای ای دخت فاطمه دختر کنار پیکر اکبر صبور باش تقدیرِ هر چه نام ِ علی تیغ در گلوست آرام باش و با دل اصغر صبور باش ای خواهر دلاور سردار علقمه بر داغ دست های دلاور صبور باش تنها توئی و دشت پر از درد بی کسی در چشم بی حیائی لشکر صبور باش بر نیزه می شود سر هفتاد و چند عشق زینب به زیر سایه ی یک سر صبور باش دستان اهل شام سبک نیست دخترم آئینه دار صورت مادر صبور باش آن دم که چوب بر لب عطشان سر زدند جان پدر به جان پیمبر صبور باش شرمندگی بد است علی هم کشیده است در آن خرابه خوانی دختر صبور باش وحيد محمدی