17 ای کعبۀ امید دل ای قبلۀ مراد ریحانۀ امام رضا حضرت جواد باب الکرم امام نهم سیدالعباد جن و بشر به مهر تو دارند اتحاد ای کوثر امام رضا نجل فاطمه جود جوادی ِ تو شده شامل همه ای خاک کاظمین تو عطر بهشت من مهر شما ز روز ازل سرنوشت من بوی گل محبت تو در سرشت من خطی بکش به نامۀ اعمال زشت من بر قلب من ولای علی را نوشته اند نام محمّد بن علی را نوشته اند (غلامرضا سازگار)

بیت آخر"علی را نوشته اند"صحیح است

18 حضرت امام حسین(ع)(درمسیرشام) سر تو، بر سر نی، آفتاب داور من بتاب و سایه کن ای آفتاب بر سر من تو آفتاب خدا و هلال فاطمه‌ای بگو چه خوانمت ای نازنین برادر من گلوی پارۀ تو بود، باورم اما سر بریده، سَرِ نی، نبود باور من محاسن تو، که خونین شده است، ارث علی است کبودی رخ من هست، ارث مادر من من و تو چون دو سپاهیم در برابر خصم که نیزه، سنگر تو، محمل است سنگر من (غلامرضا سازگار)

19 اربعین حسینی «چشم گریان سویت از شام خراب آورده ام خیز ای لب تشنه از بهر توآب آورده ام» گر ز من پرسی رثایت بعد تو با من چه کرد نیمه جانی در برت بهر جواب آورده ام اشک سرخ و چهره زرد و تن سیاه و مو سفید همرهم سوغات از شام خراب آورده ام اشک می بارم ز داغ چارساله دخترت گر چه پرپر شدگُلت اما گلاب آورده ام حضرت زین العباد این حجت دادار را با دلی مجروح از بزم شراب آورده ام (علی انسانی)

20 یاری ز که جوید؟ دلِ من، یار ندارد یک مَحرم و یک رازنگهدار ندارد! از گریۀ پنهان علی در دل شب‌ها پیداست که دل دارد و دلدار ندارد در گلشن آتش‌زدۀ عصمت و ایثار پرپرشدن غنچه که انکار ندارد با فضه بگویید بیاید، که در این باغ نیلوفر بیمار، پرستار ندارد بر حاشیۀ برگ شقایق بنویسید: گل، تاب فشار در و دیوار ندارد محمدجواد غفورزاده (شفق)

21 فراقیه رفتی و درد و داغ توام یادگار ماند صد حسرت از تو در دل امیدوار ماند بلبل کشید رنج گلستان و عاقبت گل را صبا ربود و ازو بهره خار ماند دریا شد از سرشک کنارم ولی چه سود کان گوهر یگانۀ من برکنار ماند آن کس که بود آرزوی جان ز دست رفت این جان زار مانده ندانم چه کار ماند خاری همی خلید مرا در دل از گلی آن گل نماند و در دلم این خار خار ماند (جامی)

22 مدافعان حرم ای بر شما سلام خداوندگارتان برقلۀ شرف، قدمِ اقتدارتان جان برکفان مکتب ایثار اهل بیت خون خدا معلم و آموزگارتان فریاد یا علی است نفس های ظلم سوز لبیک یا حسین به گردون شعارتان روی حسین را که ندیدید پس چرا از شوقِ مرگ، رفته زکف اختیارتان شاگرد های میثم تمار حیدرید خواندند از ولادتتان سر به دارتان (غلامرضا سازگار)