شعر پنج میلاد ماه شعبان 🌺🌺🌺🌺🌺🌺 رستخیزشادمانی ماه شعبان آمده آیۀ انا فتحنا جان قرآن آمده صبح سوم، از ره یا نور و یا قدوس ها آیۀ سوم ز آیات درخشان آمده مهر تابیده ز انوار علی و فاطمه تا حسین از عرش حق بر روی دامان آمده بی قرینی مه جبینی از تبار پاکها نورهستی آفرینی، رکن تبیان آمده زهرۀ ازهر بتابد، ماه از او نور گیرد از حسین آرام یابد تا به امکان آمده صبح چهارم آمده پروانه ای از باغ وصل تا شود او شمع جمع اهل ایمان آمده نام او هم قافیه با یاس، عباسِ حسین با دلی بی حد خدایی مثل باران آمده آمده در دست گیرد پرچم الله را در میان معرکه بر عهد و پیمان آمده با وجودش تا قیامت می‌تراود کربلا تا رود بی دست علیین انسان آمده صبح پنجم جوشش زمزم به یارب شد فزون آنکه بود از ابتدا مشهور عرفان آمده زندگی اش یک صحیفه بود از مشق دعا او علی دست و علی هست و علی سان آمده مقتدای سالکان و مبتدای ساجدان هم به عاشوراییان تا حشر برهان آمده ماه شعبان، روز روزش شربت و شیرینی است هریکی بر غم هزار امضای پایان آمده شاد صبح یازده از ماه، دارد مژده ای چون علی اکبر ز لیلا در گلستان آمده روزگار از این جوانه شد جوان و سرو قد بر جوان الگوست او آنکه مسلمان آمده خَلق رویش، خُلق و خویش، رزم و بزمش احمدی با دوای روضه بر مردم به درمان آمده شاد صبح پانزده از ماه، روی سامره شد شکوفا چون بهاران، لیک پنهان آمده حضرت مهدی موعود آنکه بود و باید است جان جانان صاحب عصر و دل و جان آمده دین و دل هر دو خراب است از غیابش در دو چشم او که قرآن گفت از حق، بهر عمران آمده نیمۀ شعبان نسیمی از سرکویش رسید چشم واکن تا ببیند دیده طوفان آمده خندۀ گل خواندن بلبل بگوید آشکار شعر جانبخش تو طاهر! جان دیوان آمده   مجیدطاهری #آموزش_مداحی_ولایت

به نام خدا 🌺چند رباعی-ماه شعبان🌺 خوش باش که میلاد حسین(ع) آمده است عالم همه دل شاد حسین آمده است هم روز تولد ابوالفضل علی ست هم مژ د ۀ سجا د حسین آمده است 🌺 ا ز بیت علی صد ا ی عبا س آ مد ا لگو ی و فا و عشق و ا حسا س آ مد صا حب علم سپا ه خو ر شید و لا! آ ن ما ه منیر و ا شجع ا لنا س آ مد! 🌺 ا ی حجتِ ا ز د ید ه نها ن ا د ر کنا ا ی مصلح و منجی جها ن ا د ر کنا تا سختی ا نتطا ر ما ر ا نکشد یا حضر ت صا حب ا لز ما ن ا د ر کنا 🌺 عا لم همه مشتا ق جما لش هستند د لد ا د ۀ عد ل و ا عتد ا لش هستند ذ ر ا ت تما م آ فر ینش آ ر ی مفتو ن و جو د بی مثا لش هستند 🌺 ا ی جا ن جها ن کی ا ز سفر می آ یی آ ر ا مش جا ن کی ا ز سفر می آ یی تا ر و ز شو د شب ا ر ا د تمند ا ن خو ر شید نها ن کی ا ز سفر می آ یی 🌺 بعد ا ز د ه و چا ر قر ن نا مش با قی ست! آ ز ا د گی و ر ا ه و مر ا مش با قی ست « ز نها ر که ز یر با ر ذ لت بر و ید! پیو سته طنین ا ین کلا مش با قی ست محمد قولی میاب«کوثر»

🌺سرود سه مولود🌺 ماه شعبان شد بی قرار از قدوم سبز نگار سومین روز آمد ز راه خنده زد ماه من سه بار مدینه شد سوره ی محمدی یک یک آیند آیه های احمدی از قرآن جانفزای سرمدی یا ثارالله آمدی خوش آمدی(۳) بی دریغ آمد یار عشق جان نثار دربار عشق ساقی دشت کربلا تکسوار بازار عشق ام البنین مه گرفته روی دست گوئی علمداری آمد از الست که پشت هر دشمنی از او شکست ابوفاضل آمدی خوش آمدی(۳) شکرلله از این برات داده حق چون آب حیات آمده زین العابدین تا عبادت گردد نبات فصل باران و طراوت آمده آئینه ی روح و رحمت آمده مرد دعا و عبادت آمده ابن الحسین آمدی خوش آمدی(۳) #مجید_طاهری

🌱 آیه ی عشق🌱 سپهر تار زمان راستاره یی عباس به چشم آینه ها ماه پاره ای عباس اذان جلوه ی عشقت به کهکشان پیچید بلال مسجد دل بر مناره ای عباس خروش تندر و تیر شهاب را مانی به جان خصم زبون چون شراره ای عباس طبیب زخم دل عاشقان شیدایی تو مرهم جگر پاره پاره ای عباس کشیده دست فلک نقش آب و دستانت به ذهن سبز زمان یادواره ای عباس به جز خیال تو در سر هوای دیگر نیست انیس جان من از گاهواره ای عباس اسیر جذبه ی عشقت بُود دل (کوشا) بدیع شعر مرا استعاره ای عباس 🌹ولادت حضرت ابوالفضل العباس(علیه السلام) مبارک باشد🌹 سیدمحمدصالحی کوشا ♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️ امام سجاد(علیه السلام) سرچشمه ی زمزم دعایی سجاد لبریز ثنای کبریایی سجاد بر سجده ی تو رشک برد روح ملک آیینه ی دشت کبریایی سجاد 🌹ولادت باسعادت حضرت سجاد(علیه السلام) مبارک باشد🌹 شاعر:سیدمحمدصالحی کوشا

آمده روح دعا آمده نور جلی که حسین ابن علی در بغل دارد علی رسیده عید حق رسیده جشن دین سیدنا سیدنا سید الساجدین گشته سجاده ی تو زینت عرش برین از خدایت شد خطاب انت زین العابدین شفیع یوم الحشر مالک یوم الدین سیدنا سیدنا سید الساجدین ای قیام کربلا زنده از تکبیر تو برق اشک چشمانت می شود شمشیر تو زخطبه های تو شکسته پشت کین سیدنا سیدنا سید الساجدین تو بهشتی و کردند مقدمت را گلباران پدرت از مدینه مادرت اهل ایران پدر و مادرم فدای این آیین سیدنا سیدنا سید الساجدین (میثم مؤمنی نژاد)

فروغ ازلی وقتی که فروغ ازلی دیدن داشت انوار خداوند جلی دیدن داشت با دیدن فرزند عزیزش سجاد لبخند حسین بن علی دیدن داشت سجاده نشین محبوب حریم حق تعالا آمد تفسیر گر نور و تجلا آمد درفصل شکفتنشن سروشی می گفت سجاده نشین عرش اعلا آمد سیدهاشم وفایی

💠 سالروز ولادت امام حسین (علیه السلام) و روز پاسدار مبارک باد.

ولادت امام سجاد(علیه السلام) مربع ترکیب مژده کز آفاقِ روشن، گل به دست آمد بهار برگ برگ سبزه را شیرازه بست آمد بهار دید دریا تشنه، صحرا عاشق است آمد بهار جام بر کف، خنده بر لب، مِی‌پرست آمد بهار در مسیرش مخمل سبز چمن گسترده‌اند حُلّه رنگینِ یاس و یاسمن گسترده‌اند باغ باید در قدومش عنبر‌افشانی کند هدهد شهر سبا، بال و پرافشانی کند ماه بَذر نقره پاشد، گوهرافشانی کند آفتاب از مشرقِ گیتی زرافشانی کند تا ببیند آسمان اوج و فرود عشق را تا بخوانند اختران با هم سرود عشق را انتظار عاشقان فجر امید دیگری‌ست روشنی‌بخش جهان صبح سپید دیگری‌ست در بهار آرزو عید سعید دیگری‌ست زاد‌روز سید سجاد عید دیگری‌ست عید تقوا و عدالت، عید آزادی رسید جشن ایثار و شهامت، موسم شادی رسید کیست این مولا که شد صدق از صفایش جلوه‌گر عشق از او پیدا شد و مهر از وفایش جلوه‌گر حُسن یوسف از جمال دلربایش جلوه‌گر مطلع‌الفجر اجابت از دعایش جلوه‌گر لیلة‌القدر امامت، ناز‌پرورد حسین از دو عالم آشنا‌تر با غم و درد حسین آن که آیین وفا را جلوه بخشید و جلا شاهد بزم و شهادت، یادگار کربلا روح ایمان و عبادت، اسوۀ اهل ولا خطبه‌خوان بی‌نظیر و... خسته از شام بلا راهبان کعبۀ آزادی و عشق و جهاد پاسدار مکتب توحید و عدل و اتحاد دفتر آزادگی با سعی او شیرازه شد از گلاب اشک او گلزار ایمان تازه شد عشق عالم‌گیر شد، عرفان بلندآوازه شد آسمان در حیرت از آن صبر بی‌اندازه شد چون دم پاک مسیحا خطبه‌های شام او زخمه بر تار عواطف زد صلای عام او گر چه عمری حسرت ایام را در دل نهفت گر چه در گلزار احساسش گل ماتم شکفت دشمن از اندیشۀ بیدار‌باش او نخفت از قیام روز عاشورا سخن بی‌پرده گفت لاله‌های دشت خون را باغبانی کرد و رفت نهضت سرخ شقایق را جهانی کرد و رفت ای مدینه! ای که اعجاز لبش را دیده‌ای ای که در هجرانِ گل، تاب و تبش را دیده‌ای گریۀ صبح و مناجات شبش را دیده‌ای صبر طاقت‌سوز و سعی زینبش را دیده‌ای موج‌زن دریای خون را دیده‌ای تا کربلا در رکابش یک چمن گل چیده‌ای تا کربلا ای مدینه! ما که از آن روضه دور افتاده‌ایم چون پرستو در بهار، از شوق و شور افتاده‌ایم خانه بر دوشیم و از فیض حضور افتاده‌ایم ما مگر از چشم آن دریای نور افتاده‌ایم ای مدینه! ارغوانی رنگ شد دل‌های ما سینه‌ها آتش گرفت و تنگ شد دل‌های ما ای مدینه! باز در کوی تو منزل می‌کنیم باز از دریای حسرت رو به ساحل می‌کنیم پشت دیوار بقیعت خاک را گِل می‌کنیم نور زهرا را چراغ روشنِ دل می‌کنیم ای مدینه! ای که بوسیدی رکاب جبرئیل باز کن بر روی این پروانه «باب جبرئیل» ای مدینه! ما که با گل‌ها تبسم ‌می‌کنیم در خیال خود تو را هر شب تجسم می‌کنیم گر بخوانی در حضورت دست و پا گم می‌کنیم با نسیم صبحدم، گاهی ترنم می‌کنیم جلوۀ جنت به چشم خاکیان دارد بقیع یا صفای خلوت افلاکیان دارد بقیع شاعر:محمدجواد غفورزاده