#امام_حسین علیه السلام ولادت بُگشوده اند باز، درهای مغفرت روح الامین زَند آوای مغفرت نوری دگر گرفت دنیای مغفرت فطرس گرفته است ویزای مغفرت از درگه حسین دریای مغفرت پوشیده از خدا دیبای مغفرت این صوت دلنشین خیزد ز عالمین صَلّوا عَلی النبی صَلّوا علی الحسین شهر مدینه غرق، در صد چمن گل است در کوچه ها گل است در انجمن گل است در هر سخن دُر است در هر دهن گل است حُب علی گل است، مهر حسن گل است ام الائمّه را در پیرهن گل است فرموده مصطفی زهرای من گل است زین گل دمیده است یک گل که سرمدی ست در برگ و ساقه اش عطر محمدی ست امشب امام عشق مهمان فاطمه است سرشار نور او دامان فاطمه است زین لاله سرخ رو، بُستان فاطمه است محو نگاه او چشمان فاطمه است سُکرِ کلام او در جان فاطمه است او جان حیدر و جانان فاطمه است گلبوسه می‌زند زهرا به روی او اما چرا نبی بوسد گلوی او؟ زهرا که نَفْس او، نَفْس پیمبر است از طفل دیگرش تمدید کوثر است طفلی که چهره اش مِرآت داور است طفلی که بر لبش الله اکبر است عشق مجسم است حُسن مصوّر است طفلی که در رَحِم دم ساز مادر است با مادرش سخن، می گوید آن وحید گاه از "انا الغریب" گاه از "انا الشّهید" سنگین تر از فلک سنگ کرامتش بر فرق کهکشان دست عنایتش جبریل غوطه ور در بحر رحمتش در چنگ قدسیان دامان رحمتش از عرش هم گذشت کوی شهادتش روزی که وا شود چتر شفاعتش آید ز هر کران فریاد یاحسین گویند انبیا مائیم با حسین نام کبیر او باب الحوائج است رأی منیر او باب الحوائج است عباس امیر او باب الحوائج است مسلم سفیر او باب الحوائج است سردار پیر او باب الحوائج است طفل صغیر او باب الحوائج است باب الحوائجی یک منصبش بُوَد آنکس که چشم خلق بر زینبش بُوَد دارد جهان قرار با ذکر یاحسین جان‌پَروَرد بهار با ذکر یاحسین گل میدمد ز خار با ذکر یاحسین ای دل نَفَس برار با ذکر یاحسین جان میکنم نثار با ذکر یاحسین شادم به روزگار با ذکر یاحسین قدوسیان که مِیْ از جام او زدند نقش بهشت را با نام او زدند جان های خسته را در دو جهان کفیل _گم کرده راه_ را داناترین دلیل با حرز نام توست پرواز جبرئیل قربانیت ذبیح،شیدائیت خلیل با سید الکریم هستم تورا دخیل یا ایها العزیز رحمی بر اين ذلیل جان مرا بگیر از خود جدا مکن دستم گرفته ای دیگر رها مکن ای قدر انبیا از آبروی تو عمرم تمام گشت در گفتگوی تو با وصف موی تو با یاد روی تو جانم به لب رسید در آرزوی تو کی میرسد لبم بر خاک کوی تو ای در نماز عشق از خون‌وضوی تو هم چون "مؤید"ت یک نوکرم بخوان یا در کِشم به خون یا در بَرم بخوان ✍️سیدرضاموید

سخنرانی حجت الاسلام رمضانی #نکته_مداحی اگر می‌خواهی بعداً منت بگذاری که پاکت نمی گیری ، بگیری بهتر است...

#امام_حسین علیه‌السلام #سرود 🔹دخیل دل🔹 👈بند اول: تو مدینه دوباره غوغا برپا شده دوباره چشما دریا شده دوباره زهرا مادر شده دوباره حیدر بابا شده وَهَبْتَ الْحُسَيْنَ لِجَدِّه چشم پیمبر شده روشن وَ عَاذَ فُطْرُسُ بِمَهْدِه به گهواره‌ش دخیل می‌بندن فَاِنّی عَائِذٌ بِقَبْرِه به دور شش‌گوشه می‌گرده از سرِ شب تا صبح دل من دخیل بستم و دیگه دخیل دل من باز نمی‌شه بگیر دستمو با تو دل من شروع عاشقیشه فدات هستم و فدایی تو می‌مونم تا همیشه «صلی الله علیک یا اباعبدالله» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 👈بند دوم: آسمونا عاشق روی ماه حسین عالمه خاطرخواهِ حسین هر دلی با یادش می‌تپه وقتی که ثاراللهِ حسین رسیده کشتی نجات و چشم امید ما به دستش رسیده چشمۀ حیات و رشتۀ ماسوا به دستش رسیده معنی صلات و برات جنت خدا و شفاعت فردا به دستش نگام می‌کنی؟ آروم و قرار دلم یک نگاته صِدام می‌کنی؟ حاجت دلم دیدن کربلاته دعام می‌کنی؟ هر چی توی دنیا دارم از دعاته «صلی الله علیک یا اباعبدالله» ادامه👇👇👇

👈بند سوم: اومد از راه چلچراغ شب‌های حسین یعنی ماه زیبای حسین تشنه‌لب‌ها! دریا اومده اومد از راه سقای حسین از دست و بازوی رشیدش علی گل بوسه می‌چینه دریایی از مهر و وفا رو داره توی نگاش می‌بینه می‌بینه فردا رو که عباس علمدار حسین زهراس آبروی اُم البنینه علم‌داره و علم حسینو داره روی شونه حرم داره و بی‌قرار صحن و سراش آسمونه کرم داره و ماها رو به کرب‌وبلا می‌رسونه «صلی الله علیک سَیّدی یا عباس» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 👈بندچهارم: می‌شه روشن این شبا چشم مولا حسین دوباره می‌شه بابا، حسین شب شادی مولای ماست شده ذکر لب‌ها یا حسین خورشیدی داره توی آغوش که مثل و همتایی نداره صلابت و هیبت حیدر از توی هر نگاش می‌باره داشته باشه صد تا پسر هم به کوری چشمای دشمن اسم‌شونو علی می‌ذاره شبیهِ علی توی عبادت نداره مثل و همتا شبیهِ علی عاشق مناجاتشن آسمونا شبیهِ علی دل همه رو می‌بره با دعاها «صلی الله علیک یا امامِ سجاد» ✍🏻جمعی_از_شاعران منبع:شعرهیات

اشعار ولادتی کوتاه با مضمون سه مولود مبارک شعبان: دوبیتی سه نور آمد به عالم پر ز احساس معطر هر سه از عطر گل یاس سه نور تابناک آسمانی حسین بن علی ، سجاد و عباس —————- رباعی شعبان شد و پیک عشق از راه آمد عطر نفس بقیه الله آمد با جلوۀ سجاد و ابوالفضل و حسین یک ماه و سه خورشید در این ماه آمد

#امام_حسین علیه السلام #ولادت #مثنوی #دهه_فجر از افق تابید ماه مرحمت بر همه شد باز باب مغفرت آمده دریای بخشایش به جوش تا در این دریا بشویندت، بکوش خیز و راهی جانب یزدان بجوی با سرشک توبه، جان و دل بشوی قُرب حق جوی و قِرابت را نگر در دعا کوش و اجابت را نگر چون که این ماهی عطاگستر بُوَد ماه شعبان، ماه پیغمبر بُوَد ماه غفران خواستن از هر خطاست ماه جبران کردن بُگْذشته‌ هاست ماهِ پشت پای بر دنیا زدن دست خود در شاخه‌ی طوبی زدن ماه رفتن بر سر خوان حسین دست افکندن به دامان حسین ماه تقوا و تقدّس یافتن حکم آزادی چو فطرس یافتن ماه مُحرم در حریم دل شدن بنده‌ی کوی ابوفاضل شدن ماه مولانا علی بن الحسین انس بستن با علی بن الحسین ماه پرچم های نصر افراشتن جشن میلاد سه مولا داشتن ماه میلاد سه مرد روزگار در دبستان خِرد، آموزگار ماه میلاد سه روح انقلاب فُلک هستی را سه نوح انقلاب ماه میلاد سه خوش رفتار عشق دلبر و دل داده و بیمار عشق ماه میلاد سه نور عالمین سیّد سجّاد و عبّاس و حسین هر سه مست از باده‌ی "قالوا بلا" هر سه جان باز قیام کربلا از پیِ سرکوبی کاخ فساد هر سه را تا پای جان، عزم جهاد با اسارت، با شهادت، هر چه هست باید آخر داد دشمن را شکست گر شدندی یا اسیر و یا شهید عاقبت کندند بنیاد یزید در ره قرآن، ابوالفضل و حسین از شهادت خوش ادا کردند دیْن آن که بر پایش سعادت بوسه زد بندبندش را شهادت بوسه زد وز پی آنان پی احیای دین شد اسارت، سهم زین العابدین تا نماند دِیْن دین در گردنش گردنش را بست در غُل، دشمنش آن که او را هر نفس معراج بود از عبودیّت به فرقش تاج بود در نیایش باز فتح باب کرد تشنگان فیض را سیراب کرد در مصاف کربلا بیمار شد آن توان‌بخش جهان، تب‌دار شد آتش تب شعله زد بر پیکرش وز عطش می‌سوخت جان اطهرش آن خلیلِ عصرِ عاشورای عشق سوخته در آتش سودای عشق با بیانش کوفه را محکوم کرد حقّ خود را بر جهان معلوم کرد آن سکوت مرگ را در هم شکست پرده‌ی اوهام را از هم گسست خطبه‌ها در مسجد و بزم شراب خوانْد و برْانگیخت مردم را ز خواب خلق را آگاه کرد از مکتبش گاه گاهی او و گاهی زینبش در مسیر آن خدایی انقلاب ملّت ما راه او کرد انتخاب مرد آزادی ز نسل آن امام داشت بر دوشش لوای این قیام خلق را عشق حسینی زنده کرد مُلک را عزم خمینی زنده کرد آن که چون دریا برآوردی خروش تا صدای ظالمان سازد خموش از خدا خواهد "موید" هر زمان تا برآید سربلند از هر امتحان ✍️سیدرضاموید

🔆جلسات آموزش و رفع اشکال و ارتقاء مداحی ⬅️مدرس: دکتر حاج مجید طاهری ✅هرهفته یکشنبه از ساعت ۱۸تا۲۱.۳۰ ❌مناسبت این هفته:ولادت امام حسین(علیه السلام) ، اعیاد شعبانیه و دهه فجر ✴️تهران، میدان امام حسین(علیه السلام) ، کنارگذر اتوبان امام علی(علیه السلام) ، خیابان ثارالله غربی ، پلاک۱۱۱ 📚کانون فرهنگی ولایت📚

📌کانون فرهنگی ولایت📌مرکز آموزش مداحی اهل البیت(علیهم السلام)📌آموزش مداحی عمومی-📌آموزش مداحی خصوصی-📌برادران،خواهران،نوجوانان

#امام_سجاد علیه السلام #ولادت #نقددارد چراغِ دامنِ محرابِ عشق من تا اوست مرا به سینه نهان و به دیده پیدا اوست ***دل شکستۀ خود را به دست او دادم که اوست دلبر من، اختیار من با اوست ***به دیده خاک رهش می کِشم که می دانم یگانه ای که بُوَد قبله گاه دل ها اوست امید بسته ام امشب به رحمت عامش که ماه پنجم شعبان ز چهرِ زیبا اوست ***امام زهد و نماز و دعا که در عالم به هر کجا که زند عشق خیمه، مولا اوست مدینه را ز جمالش ستاره باران کرد که یادگار منا و صفا و بطحا اوست ز آسمان امامت دوباره کرد طلوع مهی که آینه دار علیّ اعلا اوست ***ولیّ چارم یزدان کز آدم و عالم تمامْ بندۀ فرمانبَرند و مولا اوست فروغ دیدۀ عُبّاد، حضرت سجاد کسی که ترجمۀ آیه های تقوا اوست حدیث ماهی و نان های خشک و دُرّ و نمک بُوَد عجیب ولیکن بر آن توانا اوست جمال پنج تن اَر جویی اندر او بنگر حسن، حسین، محمد، علی و زهرا اوست کسی که زهد از او کسب می کند "یحیی" کسی که ناز لبش می کشد مسیحا اوست کسی که یوسفِ صدیّق را رهایی داد به یک شهادتِ طفل از کف زلیخا اوست کسی که کرد عصا را چو مار، وز نظرش دوباره مار عصا شد به دست موسی اوست به جز به "اشهدُ اَن لا اله الّا الله" کسی که هیچ نیاورده بر زبان "لا" اوست کسی که حال نمازش به نیشِ مُهلِک مار نیافت هیچ تزلزل، نداشت پروا اوست سفیرِ عشق در احیای انقلابِ حسین امامِ خَلق به فرمان حق تعالی اوست ***کسی که کشتی در خون نشستۀ دین را فکند باز بر امواجِ سبزِ دریا اوست کسی که پرچم خونْ رنگِ دشتِ "ماریه" را به دست همت خود داشته است برپا اوست بگو خلیل که یک جا اگر در آتش رفت خلیلِ در دلِ آتش فتاده، صد جا اوست ***اگر به مصلحتی بود مدتی بیمار حیات بخشِ قلوب و طبیبِ جان ها اوست ***گل عشيرۀ عشق و گلاب عاشورا که دل نواز ترین عطر لاله ها با اوست ***گهی به اشک و دعا، گاه با نماز و پیام نگاه داری اسرار کربلا با اوست شنیدى اَر عظمت های صبر زینب را امام زینب کبری، ولیّ والا اوست به قتلگاه خرید اَر چه جان او زینب به هر بلیّه، دل عمّه را تسلّا اوست ***دلیل دفن، تنِ بی سر شهیدان را کفیلِ قافله در سایبان سر ها اوست ***میان آن همه مردان کربلا، مردی که ماند و دادِ شهیدان گرفت، تنها اوست ***نثار کردن خون با برادرانش بود خراب کردن کاخ یزیدیان با اوست ***بنای ظلم و ستم از کلام او بشکست اگر اسیر ولیکن امیر دل ها اوست به رغم نرمی آهن به پنجۀ "داود" کسی که بسته به زنجیر شد سراپا اوست به دست، سلسله دارد که که این رضای خداست کسی که سلسله جنبان امر دنیا اوست ز خطبه خواندن او کوفه کرد یادِ علی کیانِ کوفه به حیرت که این علی یا اوست هنوز از در و دیوار مسجد اُمَوی رسد ندا که چراغ حریم طاها اوست ***به وقت خطبۀ او از اذان خصم چه غم؟ که شامیان همه دانسته اند مولا اوست ***مگو موذّن مسجد! اذان بی هنگام که مفتخر به اذان و اقامه تنها اوست عزا برای شهیدان، میان کاخِ ستم کسی که کرد به شام این حماسه اجرا اوست ***اگر یزید بپرسد ز چوب منبر هم کند خروش که او بر حق است و حق با اوست ***از این زیاده "مؤید" توان مدحش نیست که طبع ما چو یکی قطره است و دریا اوست سلام ما به حریم مقدسش به بقیع! که در مدینه یکی قبلۀ دل ما اوست شب بقیع به چشم فرشتگان،روز است در آن حریم که "والشمس" و هم "ضحاها" اوست ✍️سیدرضاموید ❌نکته:ابیاتی که ستاره دارند از جهت قافیه ، تکراری هستند که صحیح نیست، همچنین قافیۀ «ها» نیز نباید بیاید چون جزء کلمۀ قافیه نیست.

شعر فوق👆 با حذف ابیاتی که از جهت قافیه، اشتباه و تکراری هستند.👇 چراغِ دامنِ محرابِ عشق من تا اوست مرا به سینه نهان و به دیده پیدا اوست امید بسته ام امشب به رحمت عامش که ماه پنجم شعبان ز چهرِ زیبا اوست امام زهد و نماز و دعا که در عالم به هر کجا که زند عشق خیمه، مولا اوست مدینه را ز جمالش ستاره باران کرد که یادگار منا و صفا و بطحا اوست ز آسمان امامت دوباره کرد طلوع مهی که آینه دار علیّ اعلا اوست عزا برای شهیدان، میان کاخِ ستم کسی که کرد به شام این حماسه اجرا اوست فروغ دیدۀ عُبّاد، حضرت سجاد کسی که ترجمۀ آیه های تقوا اوست حدیث ماهی و نان های خشک و دُرّ و نمک بُوَد عجیب ولیکن بر آن توانا اوست جمال پنج تن اَر جویی اندر او بنگر حسن، حسین، محمد، علی و زهرا اوست کسی که زهد از او کسب می کند "یحیی" کسی که ناز لبش می کشد مسیحا اوست کسی که یوسفِ صدیّق را رهایی داد به یک شهادتِ طفل از کف زلیخا اوست کسی که کرد عصا را چو مار، وز نظرش دوباره مار عصا شد به دست موسی اوست به جز به "اشهدُ اَن لا اله الّا الله" کسی که هیچ نیاورده بر زبان "لا" اوست کسی که حال نمازش به نیشِ مُهلِک مار نیافت هیچ تزلزل، نداشت پروا اوست سفیرِ عشق در احیای انقلابِ حسین امامِ خَلق به فرمان حق تعالی اوست کسی که پرچم خونْ رنگِ دشتِ "ماریه" را به دست همت خود داشته است برپا اوست بگو خلیل که یک جا اگر در آتش رفت خلیلِ در دلِ آتش فتاده، صد جا اوست گل عشيرۀ عشق و گلاب عاشورا که دل نواز ترین عطر لاله ها با اوست شنیدى اَر عظمت های صبر زینب را امام زینب کبری، ولیّ والا اوست به قتلگاه خرید اَر چه جان او زینب به هر بلیّه، دل عمّه را تسلّا اوست میان آن همه مردان کربلا، مردی که ماند و دادِ شهیدان گرفت، تنها اوست به رغم نرمی آهن به پنجۀ "داود" کسی که بسته به زنجیر شد سراپا اوست به دست، سلسله دارد که که این رضای خداست کسی که سلسله جنبان امر دنیا اوست ز خطبه خواندن او کوفه کرد یادِ علی کیانِ کوفه به حیرت که این علی یا اوست هنوز از در و دیوار مسجد اُمَوی رسد ندا که چراغ حریم طاها اوست از این زیاده "مؤید" توان مدحش نیست که طبع ما چو یکی قطره است و دریا اوست سلام ما به حریم مقدسش به بقیع! که در مدینه یکی قبلۀ دل ما اوست شب بقیع به چشم فرشتگان،روز است در آن حریم که "والشمس" و هم "ضحاها" اوست ✍️سیدرضاموید