در کوچه بود جسم امام جوان، جواد؟ یا بام، شاخه بود و گُلش بر زمین فتاد ملعون دهر، داد به معصوم عصر، زهر بس اُمّ‌فَضل داشت به اِبن‌الرّضا عِناد این جسم سبز بوی گل سرخ می‌دهد دست که داد دسته‌گل فاطمی به باد؟ شد کوچه‌های شهر پر از عطر و بوی گل گویی فتاده باغ گلی روی دوش باد گه نام باب برد و گهی آب آب کرد لب‌تشنه داد جان و جوابش کسی نداد آن کس که اَنُفس از نَفس او نَفس گرفت زد همچنان نفس نفس و از نفس فتاد ✍🏻علی انسانی

آن روز کاظمین چو بازار شام شد دنیا برای بار نهم بی‌امام شد دجله که دیگر آبروی رفته هم نداشت آن‌قدر اشک ریخت که چشمش تمام شد جنت وزید و حُجرهٔ در بستهٔ امام در بارش ملائکه خود، بار عام شد تا سایه‌بان شود به تن زهر دیده‌اش خورشید شد کبوتر و بر روی بام شد.. آن روز ذوالجناح حسین از نفس فتاد آن روز ذوالفقار علی در نیام شد آتش نشست در جگر کربلایی‌اش یعنی به رسم خون خدا تشنه‌کام شد.. ✍🏻عباس احمدی

ای کعبه ی امید دل ای قبله ی مراد ! ریحانه ی امام رضا ، حضرت جواد . باب الکرم ، امام نهم ، سیدالعباد جن و بشر به مهر تو دارند اتحاد . ای کوثر امام رضا نجل فاطمه جود جوادیِ تو شده شامل همه . ای خاک کاظمین تو عطر بهشت من مهر شما ز روز ازل سرنوشت من . بوی گل محبت تو در سرشت من خطی بکش به نامه ی اعمال زشت من . بر قلب من ولای علی را نوشته‌ اند نام محمّد ابن علی را نوشته‌ اند . من کیستم گدای تو یا حضرت جواد خاک در سرای تو یا حضرت جواد . یک عمر آشنای تو یا حضرت جواد دارم به لب ثنای تو یا حضرت جواد . تا صبح حشر گردن من زیر دین توست هر جا سفر کنم دل من کاظمین توست . احسان و بذل و جود و کرامت مرام تو در چارده جواد ، جواد است نام تو . گیرد پدر به اوج جلال احترام تو دل‌ ها کبوتر حرم و مرغ بام تو . بر پای قطره‌ ات سر خجلت ، یم آوَرد هستی به پیش کثرت جودت کم آوَرد . ای کاظمین تو نجف و کربلای من نام تو استجابت و ذکر و دعای من . صحن تو و رواق تو سعی و صفای من پیش از من و ولادت من ، آشنای من . جایی که با تو گفت رضا ، جان فدای تو درِّ سخن چگونه بریزم به پای تو ؟ . مأمون چو دید عزت و قدر و جلال تو چندین هزار مسئله در یک سؤال تو . خود را حقیر یافت به پیش کمال تو گردید با تمام حشم پایمال تو . در پیش عزت و شرف مرتضایی‌ ات پی برد بر حقیقت ابن الرضایی‌ ات . در سینه ی تو علم خداوند عالم است این است و نیست ، نیست به جز این ، مسلّم است . گفتار تو تمام چو آیات محکم است مبهوت و لال نزد تو یحیی ابن اکثم است . او را نمانده زهره که آرَد دمی دگر گویی که رخت بسته سوی عالمی دگر . گفتار علمی تو جهان را فرا گرفت آثار تو زمین و زمان را فرا گرفت . احسان تو عیان و نهان را فرا گرفت تنها زمان نه، کون و مکان را فرا گرفت . تقوا و علم و جود و کرامت از آن توست اقرار می‌ کنم که امامت از آن توست . تو کیستی که جود نهد چهره بر درت تعظیم برده خصم ، مکرر به محضرت . بخشی به قاتل پدرت ، حرز مادرت دردا که ام فضل چه آورد بر سرت . آن روسیاه روی پدر را سفید کرد آخر تو را به فصل جوانی شهید کرد . در بین حجره سوختی و دست و پا زدی گه جد و گاه مادر خود را صدا زدی . وز سوز سینه ناله به یاد رضا زدی وز ناله شعله بر دل اهل ولا زدی . چندین کنیز چشم سوی حجره دوختند بر غربت تو پشت در بسته سوختند . هر روز بود لشکر غم در مقابلت مانند شمع آب شد و سوخت حاصلت . بگریست در مصیبت تو چشم قاتلت بر تو چه می‌ گذشت خدا داند و دلت . هر لحظه از حیات تو یک عمر ماتم است فریاد سینه سوز تو در نظم ” میثم ” است  ✍🏻غلامرضا سازگار

#رباعی دلخسته و بی شکیب بودن سخت است هم صحبت نانجیب بودن سخت است هر مرد غریب مأمنش خانۀ اوست در خانۀ خود غریب بودن سخت است ✍️یوسف رحیمی

🌸 سالروز پیوند آسمانی امام علی(ع) و حضرت زهرا(ع) مبارک‌باد ▫️پیامبر گرامی اسلام ازدواج دخترش را به ساده‌ترین و راحت‌ترین شیوه انجام داد تا برای همه جوانانی که در آستانه زندگی مشترک هستند، سرمشق نیکویی باقی بماند.

#مربع_ترکیب #ازدواج_امیرالمومنین_و_حضرت_زهرا_علیهم_السلام #عروسی_خوبان شب عروسیِ خوبان، شبی دل انگیز است سپهرِ دیدۀ دامادِ ما گُهر ریز است عروسِ صبح سعادت، خوش و سحرخیز است فضای جشن حبیبان، محبت آمیز است سبد سبد گل نرگس تو از بهار بیار برای آنکه بریزی بپای یار بیار ترنّم دل میهمان و میزبان عشق است چه شادمان و غزلخوان، دوان دوان عشق است بزرگ° رازِ شگفتِ میانمان عشق است سرودِ شادی یاران در این مکان عشق است تبسم دل و دلبر به هم چه روح افزاست شب زفاف گل آغوش عاشقان زیباست بپای عاشق و معشوق، گل برافشانید عبوس را به عروسِ چمن بخندانید لباس شور و شعف بر تنش بپوشانید دلی که خسته و مانده ست را بجوشانید خبر خبر که جوانی ز غم شده آزاد به حجلۀ گل و بلبل قدم زده داماد عروس، حب علی را به روح و جان دارد به زیر سایۀ زهرا خوش آشیان دارد ز نور فاطمه مِهری خدانشان دارد به دست دسته ی گل، از گلشن جنان دارد عروس، سوره ای از سوره های قرآن است عروس، مفتخر از نور عشق و ایمان است دعا به زوج جوان کرده عاقد دیندار بزرگِ قوم، شده گرم خواندن اذکار پر از ثمر بشود زندگیِ شان چو انار به دختران و پسرهای پاک و هم بسیار به دست بوسیِ پیرانِ با خرد «طاهر» پدر و مادر خود را مبر تو از خاطر (مجید طاهری)

بر اوج محبت علی اوجی نیست در بحر بجز کرامتش موجی نیست در کل ممالک و مذاهب به جهان مانند علی و فاطمه زوجی نیست #این_عشق_الهی_ست 💚 #شعر_و_سبک_مداحی

سالروز ازدواج مولای متقیان حضرت علی (علیه السلام) و حضرت زهرای مرضیه (سلام الله علیها) بر شما ارادتمندان،مبارک باد. آیینه بگیرید که چشم و... هنگام بهار است و شکوفا شدن گل در باغ نشاید سخنی جز سخن گل دارم سخنی با تو از آن گل که مثالش پیدا نشود هیچ کجا در چمن گل قبل از ٫ گل آدم که از آبست و تراب است از نور سرشتند ملائک بدن گل! این جا، نه بهشت است که برتر ز بهشت است خوبان، همه جمعند در این انجمن گل! آکنده شود باغ بهشت از نفس یاس! تا باد صبا بگذرد از پیرهن گل چندی است که در جان علی ریشه دوانده ست مِهر گل و حُسن گل و خُلق حَسَن گل آیینه گرفتند و ملائک همه دیدند پیچیده به پای دل حیدر رَسَن گل! امروز در ارکان فلک هلهله بر پاست مولای جهان آمده بر خواستن گل! بر جان نبی می رسد از لطف خداوند بوی خوشی از سوی اویس قرن گل! خوبان، همه جمعند که بر خواسته ی دوست پاسخ شنوند از لب شکر شکن گل آن گاه که گل گفت:«نعم» حضرت خاتم بر خاست که تا بوسه زند بر دهن گل یا شیر خدا در دو جهان خلق نکردند غیر از تو کسی همسر و هم خویشتن گل نقاش ازل در همه ی پرده ی هستی مانند شما نقش نزد مرد و زن گل آیینه بگیرید که چشم و دل«کوثر»! روشن شود از نور جمال حسن گل! آیینه بگیرید که ما هم ز اشارات شایدکه بیابیم نشان از وطن گل! ✍محمد قولی میاب«کوثر» ۱۴۰۰٫۴٫۲۱