✅ الهی به حق... 🔻 شعری از مجتبی روشن‌روان بخوان امشب ای دل سمیع‌الدعا را صداکن خدای سریع‌الرضا را الهی به حق رسول امین‌ات امانی بده بندهء بینوا را الهی به حق علی شاه مردان مگیر از دل من صفای ولا را الهی به حق بتول شهیده بیا با من رو سیه کن مدارا الهی به حق‌الحسن از کرامت بگردان کریما قضا و بلا را الهی به حق‌الحسین از عنایت فزون کن به قلبم غم کربلا را الهی به زینب به حق رقیه مسوزان دل بندهء مبتلا را الهی به حق اباالفضل‌العباس عطا کن به چشمان تارم حیا را الهی به سجاد و باقر به صادق به من هدیه کن سوز و آه و بکاء را الهی به زندانی عشق، کاظم مرانی ز کویت اسیر بلا را الهی به شمس‌الشموس ولایت رضاکن ز دستم نگاه رضا را الهی به حق جوادالائمه بده رزق پاک و فراوان گدا را الهی به هادی... علی چهارم هدایت بفرما به میخانه ما را الهی به حق‌الحسن باب مهدی بیا وا کن از لطف باغ لقا را الهی بحجه، الهی بحجه بده اذن دیدار آن دلربا را الهی به حق تمام قسم‌ها ببخش این سیه‌چهرهء بی‌وفا را #مجتبی_روشن_روان @hajmajidetaheri #آموزش_مداحی_استاد_طاهری

✅زمزمه شب های قدر 1⃣بند اول بنده ي ناپاكم، حالا كه بد كردم ولي ميخوام امشب ، سمت تو برگردم با چشماي خيسم ، ببين زمينگيرم ردم نكن ديگه/ از غصه ميميرم من كه كسي رو جز تو ندارم، محول الاحوالم با مهربونيت امضا بزن باز، رو نامه ي اعمالم 2⃣بند دوم اشكاي چشم من / واسه گناهامه گريه برام خوبه / دواي دردامه در هم بخر ديگه/ خوب و بد و امشب به حق چشماي/ خيس بي بي زينب به حق فرق شكسته ي اون امير جنگ خيبر مارو يه لحظه تنها نذاري به حق آقام حيدر 3⃣بند سوم مسجد نرو آقا ، دلم پريشونه مسمار در انگار ، برا تو ميخونه ملائكه امشب ، ببين زمينگيرن مرغابيا دارن ، جلوتو ميگيرن تو هر قدم هي ، ميگي يازهرا ، براي چي غمگيني آروم نميشي، رو خاك كوچه، با گريه ميشيني 4⃣بند چهارم كعبه ترك خورده / يا فرق تو واشد زخمه سرت مثله / پهلوي زهرا شد غرور تو آقا / خيلي ترك خورده آخه جلو چشمات، زهرا كتك خورده فزت و رب الكعبه ميخوني دله همه آشوبه ببين حسينت يه جا نشسته به سينه ميكوبه #ماه_مبارک_رمضان #فرهاد_نذرخانی #حسين_آفتاب #شب_های_قدر @hajmajidetaheri #آموزش_مداحی_استاد_طاهری

خواهند اگر ببخشند از مجرمی گناهی اول ورا نوازند با سوز و اشک و آهی دریای عفو جوشد از اشگ دردمندی اوراق جرم سوزد از آه صبحگاهی اینجا گناه بخشند کوهی به کاه بخشند بیچاره من که با خود ناورده پّر کاهی ای وای اگر برای افشای هر گناهم گردند روز محشر هر عضو من گواهی هر چند روسیاهم با آنهمه گناهم مشتاق یک نگاهم مولای من نگاهی یارب چگونه سوزد آن کو در آستانت رخسار خویش سوده بر خاک گاه گاهی بار گناه سنگین ره منتهی به بن بست در پیش رو ندارم جز باب تو به راهی از من گنه بود زشت از توست عفو، زیبا ای عفو از تو زیبا العفو یا الهی تن خسته پا شکسته درها تمام بسته جز باب رحمت تو نبود مرا پناهی عمری گناه کردم دل را سیاه کردم من اشتباه کردم یارب چه اشتباهی آلودگی دل را با اشگ تو بشویم تا در دلم نماند آثاری از گناهی با کثرت گناهم مپسند روسیاهم کاورده ام علی را در عین روسیاهی مهر علی است (میثم) مهر نجات عالم بی حب او نباشد طاعات جز تباهی @hajmajidetaheri

#دعا دعای ادبی: یا‌رب به پادشاه رسل ماه هاشمی یارب به رهنمای سبل شاه لافتی یار‌ب به زهد سلمان آن پیر پارسی یارب به صدق بوذر آن میر پارسا یارب به اشک دیدۀ‌ گریان فاطمه یارب بسوز سینۀ بریان مجتبی یارب به اشک چشم اسیران ماریه‌ یارب به خون حلق شهیدان‌ کربلا یارب به آفتاب امامت علی‌ که هست مفتاح آفرینش‌ و مصباح اهتدا یارب به نور بینش‌ باقر که پرتوی‌ست از علم او ظهور کرامات اولیا یارب به فَرّ مذهب جعفر که جلوه‌ای‌ست از صدق او شهود مقامات اوصیا یارب به جاه موسی‌ کاظم‌که بوقبیس با علم او به پویه سبق برده از صبا یارب به پادشاه خراسان‌ کش آسمان هر دم‌ کند سجود که روحی لک الفدا یارب به جود عام محمد که‌ کرده‌اند تعویذ جان ز حرز جواد وی انبیا یا‌رب به مهر برج نقاوت نقی‌ که یافت هجده هزار عالم ازو نزهت و نوا یارب به نور دعوت حُسن حَسَن‌ که هست هستی او حقیقت جام جهان‌نما یارب به نور حجت قائم‌ که تا قیام قائم به اوست قائمۀ عرش‌ کبریا فضلی‌ که از شداید برزخ شوم خلاص رحمی‌ که از مهالک دوزخ شوم رها برهانم از و‌ساوس این نفس دون‌پرست دریابم از کشاکش این طبع خودستا چندم به‌ کارگاه طلب نفس‌ در تعب چندم به بارگاه فنا روح در عَنا مگذار بیژنم را در قعر تیره چه مپسند‌‌ بهمنم را در کام اژدها ادعوک راجیاً و انادیک فاستجب یا من یُجیبُ دَعوة َداعٍ اِذا دَعا فاستغفِری لذنبکَ یا نفس وَاهتدی بالله اِن ربکَ یهدی لِمَن یَشا ————————————— بیژن به معنی: شجاع بهمن به معنی: بِه منش و نیک اندیش ___________ منبع: بخشی از قصیده میرزاحبیب قاآنی

ماه رمضان گر می خری شکسته تو خود ما شکسته ایم ور خسته می پذیری ما سخت خسته ایم   لطف تو می گشاید اگر کار بسته را ما پای خود به دست خود ای دوست بسته ایم   ای خضر رهنما نظری کن به ما که ما عمری بشد که بر سر راهت نشسته ایم   ای رستگان ز خویشتن، ای بستگان به حق لطفی به ما کنید که از خود نرسته ایم   (میرزا حبیب خراسانی)