سرود میلاد امام رضا(علیه السلام) تابنده شد خورشید عشق از بیکران آمد نسیم عاشقی آرام جان (2) مولا علی موسی الرضا خوش آمدی(3) در یازده ذی قعده اعجازش ببین مولود نجمه آمده نازش ببین(2) مولا علی موسی الرضا خوش آمدی(3) موسی بن جعفر بار عامم می‌دهد از یمن او شُرب مدامم می‌دهد(2) مولا علی موسی الرضا خوش آمدی(3) خندان شده اهل ولایش نزد حق دارد شفاعت او برایش نزد حق (2) مولا علی موسی الرضا خوش آمدی(3) ✍️مجیدطاهری 16 اردیبهشت1404 ♦️اشعارمجیدطاهری https://eitaa.com/joinchat/3851813558C9b3f122bc2

قبله نما غزل زیر سپهر، دست دعا موج می‌زند در خانه‌ی کریم، گدا موج می‌زند غفلت نگر که پشت به محراب کرده‌ایم در کشوری که قبله‌نما موج می‌زند آفاق را تردّد خاطر گرفته است هر قطره زین محیط جدا موج می‌زند زنهار در حمایت عریان تنی گریز کز خرقه‌های صوف، بلا موج می‌زند بر دار می‌تپد سر منصور و تن به خاک دریا کجا، سفینه کجا موج می‌زند؟ چشم هوس چه نقش تواند بر آب زد؟ آن جا که آبروی حیا موج می‌زند در حیرتم که آن گل بی خار چون گذشت از سینه‌ای که خار جفا موج می‌زند تا خورد استخوان من دل‌شکسته را جوهر ز استخوان هما موج می‌زند کوه از تجلّی تو چنان آب گشته است کز جنبش نسیم صبا موج می‌زند تیغ برهنه‌ی تو ز جوهر، منزّه است این بحر از کشاکش ما موج می‌زند «صائب»! مکش سر از خط تسلیم زینهار کآرام در مقام رضا موج می‌زند ✍🏻صائب

سرود ولادت امام رضا (علیه السلام) جلوۀ حسن سرمدی سیدی یا علی موسی الرضا یاس بهشت احمدی سیدی یا علی موسی الرضا خوش آمدی خوش آمدی سیدی یا علی موسی الرضا نورجلی یا مولا یابن علی یا مولا سیدنا یا مولا امام رضا یا مولا امام رضا یا مولا(4) بضعۀ خیرالبشر و روشنای بصرنجمه ای جان دو عالم بفدات که تو شمس وقمر نجمه ای برشجرلطف خدا حاصل و برگ و بر نجمه ای معنی دین یا مولا نور مبین یا مولا شافع ما یا مولا سیدنا یا مولا امام رضا یا مولا(4) سائل ودرمانده منم به دلم حاجت امدادتو ضامن آهویا رضا می کنم دم همه دم یادتو سرمه چشمان ملک تربت صحن گوهرشاد تو شمس زمین یا مولا یارومعین یا مولا برضعفا یا مولا سیدنا یا مولا امام رضا یا مولا(4)

📚انتشارات طاماه📚 نشر تخصصی کتابهای آموزش مداحی اهل البیت(علیهم السلام) مصلای تهران، راهروی۵ غرفه۱۷ هر روز از ۱۰صبح تا۲۰شب 🌺منتظر دیدارتان هستیم🌺

ولادت امام علی بن موسی الرضا(علیه السلام) امشب مدینه عرش معلای دیگر است آن شهر وحی، طور تجلای دیگر است تورات نور، در کف موسای دیگر است موسای عشق را ید و بیضای دیگر است امشب مدینه وآن همه آیات روشنش بوی رسول می‌دهد و پاره ی تنش یاد مدینه بر دل و بر جان صفا دهد خاک مدینه، دیده ی دل را جلا دهد این شهر، عطر سامره و کربلا دهد وین لاله‌زار بوی حسین و رضا دهد گاه نزول موکب اجلال احمد است یا عید جشن عالِمِ آل محمد است.. قدوسیان تجلی توحید بنگرید نوری که هر وصی و نبی دید بنگرید در طور جلوه‌ای که درخشید بنگرید در دامن ستاره به خورشید بنگرید خورشید آسمانِ ولایت رضا رسید در لاله‌زار نجمه، گل "اِنّما" دمید این وارث یگانه ی موسی‌بن‌جعفر است فرزند نازدانه ی موسی‌بن‌جعفر است در هر صفت، نشانه ی موسی‌بن‌جعفر است این آفتابِ خانه ی موسی‌بن‌جعفر است روح نبی، روان علی، بر جهان امام امر جهان و اهل جهان در کَفَش تمام آیینه ی خداست جمال صبیح او یوسف در آرزوی نگاه ملیح او فرموده است حضرت صادق مدیح او پیغمبران نشسته به پای ضریح او تا افکند نگاه عنایت به سویشان تا پُر کند ز کوثر رحمت سبویشان این ماه را که شمسِ ضحی آفریده‌اند نورآفرین آینه‌ها آفریده‌اند باب‌ُالمرادِ خلقِ خدا آفریده‌اند او را برای کشور ما آفریده‌اند ایران که پایگاه ولایت به عالَم است در سایه‌سار پرچم او سبز و خُرّم است نام رضا صفای دل اولیا بُوَد دست رضا هر آینه دست خدا بُوَد تنها نه سایه‌اش به سر مُلک ما بُوَد عالَم به زیر پرچم سبز رضا بُوَد این یک حقیقت است و کسی درک می‌کند کاین روضه را به اشک روان ترک می‌کند.. مهری که ماه، سِیْر کند در پناه او ماهی که مِهر موج زند در نگاه او "وَالشمسُ وَالقمر" خبر از روی ماه او "واللّیل" سایه‌پرور خال سیاه او او هشتمین امام و دهم عصمت خداست نامش علی، سلاله ی موسی، لقبْ رضاست سبز است پرچمت که دلیل هدایت است زرد است گنبدت که به خورشید، غیرت است سرخ است خاتمت که نشان شهادت است در هر نگاهِ مهرِ تو صدها کرامت است خورشید، هر سحر که ز مشرق کند طلوع با بوسه‌ها به گنبد تو می‌کند خشوع.. در این حرم، فروغ خدا دیده می‌شود در لحظه لحظه معجزه‌ها دیده می‌شود نور اجابت از همه‌جا دیده می‌شود آیات لطف و فیضِ رضا دیده می‌شود از فرش تا به عرش، تجلای رحمت است در انعکاس آینه‌ها نورِ رأفت است.. ای آفریده ذات تو را حق، برای خیر هم خیرخواه خلقی و هم ره‌نمای خیر هم ابتدای خیری و هم انتهای خیر دارد "موید" از تو امیدِ دعای خیر تا التفات بر پدر و مادرش کنی در آستان خویش مقرّب‌ترش کنی ✍🏻سیدرضاموید

#امام_رضا علیه‌السلام #غزل 🔹آفتاب هستی‌بخش🔹 توآمدی و بر این خاک آبرو دادی بهار بودی و بر باغ رنگ و بو دادی ظهور کردی و آفاق از تو روشن شد به چشم بی‌رمق ماه و مهر، سو دادی ز فیض نور خود ای آفتاب هستی‌بخش! به آسمان و زمین جلوه‌ای نکو دادی در این کویر، تو سرچشمۀ تولایی که بر تمامی لب‌تشنگان سبو دادی ز هجرتی که تو را از مدینه کرد جدا چه حسرتی به دل بی‌قرار او دادی ز جای پای تو سبز است خاک نیشابور به خاک پاک خراسان تو آبرو دادی کلام وحی ز لب‌های تو شنیدن داشت که شرح حِصن ولا را تو موبه‌مو دادی نماز عید تو شد یک حماسۀ دیگر پیام بر همه از «لاتَفَرَّقوا» دادی به هر کسی که به دارالامان تو رو کرد همیشه فرصت و امکان گفتگو دادی فدای قلب رئوفت شوم که دل‌ها را کبوترانه به این آستانه خو دادی عجیب نیست ز تو گَر به گوشۀ چشمی جواب این همه چشمِ پُرآرزو دادی برای عرض ارادت «وفایی»آمد و گفت سیاه‌نامۀ ما را تو شست‌وشو دادی 🌴#سیدهاشم_وفایی

پندیات غزل هر سنگ خاره لؤلؤ و مرجان نمی شود هر شوره زار صحنۀ بستان نمی شود تا قابلیتی نپذیرد وجود ِ جان در قربِ دوست لایق جانان نمی شود بشكن بت غرور که شیطان ز روی عُجب تسليم امر خالق سبحان نمی شود طغيان رود حاصل تنگیِ جان اوست دریا بُوَد که سیر ز باران نمی شود با زيور كمال بیارای خویش را الفاظ زيبِ سيرتِ انسان نمی شود باید خرید گوهر دانش به نقد جان بيهوده‌گو ادیب و سخندان نمی شود در بحر بیکران ادب سير كن 《فراز》 زین ره هر آنکه رفت پشیمان نمی‌شود ✍️محمدتقی مردانی(فراز) برگرفته از کتاب فریاد سکوت

#امام_رضا (علیه‌السلام) #غزل ذكر پابوس شما از لب باران می‌ریخت ابر هم زير قدم‌های شما جان می‌ريخت هرچه درد است به اميد دوا آمده بود از كفِ دست دعای همه درمان می‌ريخت عطر در عطر در ايوان حرم گل پاشید باد بر دوش همه زلف پريشان می‌ريخت نور در آينه‌های حرمت گل می‌كاشت از نگاه در و ديوار گلستان می‌ريخت روی انگشتِ همه ذکر دعا پَر می‌زد از ضريح لب تو آيۀ احسان می‌ريخت چشم در قابِ مفاتيح تو را خط می‌برد روی اِسليمیِ لب، نام تو طوفان می‌ريخت... روز بر قامت خورشيد فلک، شب در ماه نور از چشمۀ خورشيد خراسان می‌ريخت ✍️غلامرضاشکوهی