رهبرم: لب تر کن و زمین و زمان را به هم بزن با ذوالفقار زخم دو دم بر ستم بزن هرگز کسی حریف نگاهت نمی‌شود با اقتدار مثل همیشه قدم بزن یک عمر زیر پرچم عباس بوده‌ای حالا رجز بخوان، دو سه رکعت عَلَم بزن این روزها که، میر و علمدار حق تویی چرخی دوباره دور و بر این حرم بزن گویا سر یزید اضافی‌ست بر تنش برخیز و کربلای جدیدی رقم بزن ما با تو قله‌ایم، دماوند و با شکوه فرمان بده سیاهی شب را به هم بزن ✍️ علی گلی حسین‌ آبادی

توقیع رسیده!.... صبر کن باز شود، اینگونه نوشته: «تا که اعجاز شود، سید علی حسینی خامنه‌ای! دستور بده که حمله آغاز شود» ✍️ایوب پرندآور

شب و روز اول محرم 👇👇👇

مرثیه شب اول محرم 👈مخصوص اول مجلس پیراهن سیاه تو دارم به تن حسین روحی دمیده در تنم این پیرهن حسین با اشک و روضه شیر به من داده مادرم تربت گذاشته پدرم در دهن حسین قلبی شکسته دیدۀ تر سینه ای کبود دارم نشان عشق تو را در بدن حسین وقتی کنار جسم کفن پوشم آمدید گریه کنید و ندبه که ای بی کفن حسین خورده گره به نام شما انتظار ما عجّل علی ظهورِکَ یابن الحسن حسین از ماتم تو عاقبتم جان سپردن است پس حک کنید بر لحدم عشق من حسین

مرثیه محرم 👈مخصوص اول مجلس شکرخدا که زندگی ام نذر روضه هاست شکرخدا که روزی ام از سفرۀ شماست عمری نفس زدم به هوای نگاهتان عمری سرم به سایۀ این بیرق عزاست قلبم به بزم هر شبتان خو گرفته است چشمم به خاک خانه تان خوب آشنا است بر روی سنگ قبر من این گونه حک کنید این خانه زاد روضه و مجنون کربلاست روزی اشک چشم مرا مرحمت کنید روزی دیده ای که نظر کردۀ شماست

👈مخصوص اول مجلس از کربلا به ما غم و ماتم رسیده است آخر نسیم ماه محرم رسیده است فابک علی الحسین که زینب ز رَه رسید خون گریه کن که قافلۀ غم رسیده است با گریه بر حسین به معراج می رویم این ارث مادریست دمادم رسیده است تا زنده ایم بر غم تو گریه می کنیم شکر خدا به زخم تو مرهم رسیده است ای وای رد نیزه و شمشیرکیست این تا بوسه گاه حضرت خاتم رسیده است

👈مخصوص اول مجلس لطف حسین ما را تنها نمی‌گذارد گر خلق وا گذارند، او وا نمی‌گذارد هل من معین او را باید جواب دادن شیعه امام خود را تنها نمی‌گذارد زهرا به دوستانش قول بهشت داده است بر روی گفته خویش او پا نمی‌گذارد ما و فِسُرده حالی مولا نمی‌پسندد مسکین و دست خالی مولا نمی‌گذارد از بس گناهکاریم ما مستحق ناریم باید که سوخت ما را زهرا نمی گذارد

👈مخصوص اول مجلس دنیا پُر است از نفحات نوای تو لبیک یاحُسَین، به سوز صدای تو بر نیزۀ غریبی اگر تکیه داده ای عالم شنید، تا به قیامت ندای تو عالم اگر برای غمت گریه ها کند جبران نمی شود نَمی از گریه های تو مهدی برای داغِ تو خیمه نشین شده غیبت ادامه ایست، از آن ماجرای تو صُوتُ الحزینِ خواهر مظلومه اَت، حسین در حنجرِ زمان شده، صوتِ رَسای تو

⚫️زمزمۀ امام زمانی محرم⚫️ اگر چه رو سیاه کلّ عالمینم گریه کنِ مجالس جدّت حسینم دارم به یاد کربلا تو روضه ها ناله به همراه بکاء تو روضه ها سیاهی لشگرم آقا تو روضه ها بیا با سوز نینوا گریه کنیم به یاد دشت کربلا گریه کنیم برا حسین ِ سر جدا گریه کنیم یابن الحسن... آقا شنیدم جدّت و لب تشنه کشتن تو قتلگاه با ضرب تیغ و دشنه کشتن ای لالۀ پرپر حسین یا ثارالله ای کشتۀ بی سر حسین یا ثار الله نورِ دلِ مادر حسین یا ثار الله تا به اَبَد ذکر لبی یا ثار الله دار و ندار زینبی یا ثارالله ای زینت دوش نبی یا ثار الله آقام حسین آقام حسین آقام حسین۳ #امام_زمان_عج #شعر_و__سبک_مداحی #آموزش_مداحی #مرثیه #شعر_مداحی #زمزمه_های_امام_زمانی_محرم

زمزمه ی امام زمانی عج

🕳مرثیه ی شب اول محرم🖤 *دستورات امام رضا (سلام الله علیه) به ریّان بن شبیب برای رسیدن به عالی ترین درجات* 🔻... يَا اِبْنَ شَبِيبٍ إِنَّ اَلْمُحَرَّمَ هُوَ اَلشَّهْرُ اَلَّذِي كَانَ أَهْلُ اَلْجَاهِلِيَّةِ يُحَرِّمُونَ فِيهِ اَلظُّلْمَ وَ اَلْقِتَالَ لِحُرْمَتِهِ فَمَا عَرَفَتْ هَذِهِ اَلْأُمَّةُ حُرْمَةَ شَهْرِهَا وَ لاَ حُرْمَةَ نَبِيِّهَا لَقَدْ قَتَلُوا فِي هَذَا اَلشَّهْرِ ذُرِّيَّتَهُ وَ سَبَوْا نِسَاءَهُ وَ اِنْتَهَبُوا ثَقَلَهُ فَلاَ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُمْ ذَلِكَ أَبَداً يَا اِبْنَ شَبِيبٍ إِنْ كُنْتَ بَاكِياً لِشَيْءٍ فَابْكِ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَإِنَّهُ ذُبِحَ كَمَا يُذْبَحُ اَلْكَبْشُ وَ قُتِلَ مَعَهُ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ رَجُلاً مَا لَهُمْ فِي اَلْأَرْضِ شَبِيهُونَ وَ لَقَدْ بَكَتِ اَلسَّمَاوَاتُ اَلسَّبْعُ وَ اَلْأَرَضُونَ لِقَتْلِهِ وَ لَقَدْ نَزَلَ إِلَى اَلْأَرْضِ مِنَ اَلْمَلاَئِكَةِ أَرْبَعَةُ آلاَفٍ لِنَصْرِهِ فَلَمْ يُؤْذَنْ لَهُمْ فَهُمْ عِنْدَ قَبْرِهِ شُعْثٌ غُبْرٌ إِلَى أَنْ يَقُومَ اَلْقَائِمُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَيَكُونُونَ مِنْ أَنْصَارِهِ وَ شِعَارُهُمْ يَا لَثَارَاتِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا اِبْنَ شَبِيبٍ لَقَدْ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ أَنَّهُ لَمَّا قُتِلَ جَدِّيَ اَلْحُسَيْنُ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِ أَمْطَرَتِ اَلسَّمَاءُ دَماً وَ تُرَاباً أَحْمَرَ يَا اِبْنَ شَبِيبٍ إِنْ بَكَيْتَ عَلَى اَلْحُسَيْنِ حَتَّى تَصِيرَ دُمُوعُكَ عَلَى خَدَّيْكَ غَفَرَ اَللَّهُ لَكَ كُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتَهُ صَغِيراً كَانَ أَوْ كَبِيراً قَلِيلاً كَانَ أَوْ كَثِيراً يَا اِبْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَلْقَى اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لاَ ذَنْبَ عَلَيْكَ فَزُرِ اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَا اِبْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَسْكُنَ اَلْغُرَفَ اَلْمَبْنِيَّةَ فِي اَلْجَنَّةِ مَعَ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَالْعَنْ قَتَلَةَ اَلْحُسَيْنِ يَا اِبْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ يَكُونَ لَكَ مِنَ اَلثَّوَابِ مِثْلَ مَا لِمَنِ اُسْتُشْهِدَ مَعَ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقُلْ مَتَى ذَكَرْتَهُ يٰا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً يَا اِبْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ مَعَنَا فِي اَلدَّرَجَاتِ اَلْعُلَى مِنَ اَلْجِنَانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنَا وَ اِفْرَحْ لِفَرَحِنَا وَ عَلَيْكَ بِوَلاَيَتِنَا فَلَوْ أَنَّ رَجُلاً أَحَبَّ حَجَراً لَحَشَرَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَعَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ. ...اى پسر شبيب! همانا محرم ماهى است كه اهل جاهليت در آن ظلم و كشتار را حرام مى‌دانستند. لكن اين امت حرمت آن را نشناخت و حرمت پيامبرش را نگاه نداشت و در اين ماه ذريۀ پيامبرش را كشتند و زنانش را اسير و اموالش را غارت كردند. خداوند هرگز ايشان را نيامرزد. اى پسر شبيب! اگر اهل گريستن هستى، بر حسين بن على بن ابى طالب سلام الله علیهما گريه كن، همانا او ذبح شد، چون قوچى كه او را بكشند و همراه او هيجده نفر از مردانى كشته شدند كه در زمين شبيه نداشتند و همانا آسمان‌هاى هفتگانه و زمين‌ها براى قتل او گريستند. همانا چهار هزار فرشته براى يارى او آمدند، پس به ايشان اذن نداد و ايشان همواره نزد قبر او محزون و خاك‌آلود هستند تا هنگامى كه قائم سلام الله علیه قيام فرمايد و از انصار او باشند و شعار ايشان يا لثارات الحسين است. اى پسر شبيب! همانا پدرم از پدرش از جدش روايت فرمود كه هنگامى كه جدم حسين سلام الله علیه كشته شد، آسمان خون باريد و خاك سرخ. اى پسر شبيب! اگر بر حسين گريستى تا جايى كه اشك بر گونه‌ات روان شد، خداوند همۀ گناهان تو را می آمرزد، كوچك و بزرگ، و كم و زياد. اى پسر شبيب! اگر خوشحال مى‌شوى كه خدا را ملاقات كنى در حالى‌كه گناهى بر گردن تو نباشد، حسين سلام الله علیه را زيارت كن. اى پسر شبيب! اگر خوشحال مى‌شوى كه در خانه بهشتى با پيامبر همنشين گردى، قاتلين حسين را لعنت كن. اى پسر شبيب! اگر خشنود مى‌شوى كه ثواب شهداى همراه حسين سلام الله علیه را داشته باشى، هرگاه ياد او كردى بگو: ”يٰا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً اى كاش با شما بودم،پس فوز فراوان مى‌بردم“ اى پسر شبيب! اگر بودن با ما در درجات بالاى بهشت تو را خوشحال مى‌كند، از حزن ما محزون باش و از خوشى ما خوشحال و بر تو باد ولايت ما، همانا اگر مردى سنگى را دوست داشته باشد، خدا او را در روز قيامت با آن سنگ محشور مى‌سازد. ______________ 📚کتاب عيون أخبار الرضا عليه السلام، تألیف شیخ صدوق ج ۱، ص ۲۹۹ #شعر_و_سبک_مداحی #آموزش_مداحی #مرثیه_های_شب_اول_محرم