حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی (زادهٔ ۳۲۹ ه‍.ق، ۳۱۹ ه‍.خ - درگذشتهٔ پیش از ۴۱۱ ه‍.ق، ۳۹۷ ه‍.خ در توس خراسان)، سخن‌سرای نامی ایران و سرایندهٔ شاهنامه حماسهٔ ملی ایرانیان. او را بزرگ‌ترین سرایندهٔ پارسی‌گو دانسته‌اند. نام و آوازه فردوسی در همه جای جهان شناخته و ستوده شده است. شاهنامهٔ فردوسی به بسیاری از زبان‌های زنده جهان برگردانده شده است. در ایران روز ۲۵ اردیبهشت به نام روز بزرگداشت فردوسی نامگذاری شده است. #معرفی_شاعر #فردوسی 📜@sheraneh_eitaa

🍁✨🍁✨🍁✨🍁✨🍁✨🍁✨🍁 🍁✨🍁✨🍁✨🍁✨ 🍁✨🍁✨🍁✨ به نام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه برنگذرد خداوند نام و خداوند جای خداوند روزی ده رهنمای خداوند کیوان و گردان سپهر فروزنده ماه و ناهید و مهر ز نام و نشان و گمان برترست نگارنده ی بر شده پیکرست به بینندگان آفریننده را نبینی مرنجان دو بیننده را نیابد بدو نیز اندیشه راه که او برتر از نام و از جایگاه سخن هر چه زین گوهران بگذرد نیابد بدو راه جان و خرد خرد گر سخن برگزیند همی همان را گزیند که بیند همی ستودن نداند کس او را چو هست میان بندگی را ببایدت بست خرد را و جان را همی سنجد اوی در اندیشه ی سخته کی گنجد اوی بدین آلت رای و جان و زبان ستود آفریننده را کی توان؟ به هستیش باید که خستو شوی ز گفتار بی‌کار، یکسو شوی پرستنده باشی و جوینده راه به ژرفی به فرمانش کردن نگاه توانا بود هر که دانا بود ز دانش دل پیر برنا بود از این پرده، برتر سخن‌گاه نیست ز هستی مر اندیشه را راه نیست. #فردوسی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

قطعه چیست؟ «قِطعه» در لغت به‌معنی پاره و تکه‌ای از هر چیزی است. طبق آنچه در دکتر منصور رستگار فسایی در کتاب «انواع شعر فارسی» نقل کرده‌اند، ایرانیان جمع آن، یعنی «قطع» را می‌گفته‌اند و به همین دلیل، امروزه برخی به آن «قَطعه» می‌گویند. در اصطلاح ادبی، قطعه شعری که فقط مصراع‌های زوج آن هم‌قافیه باشند. در قیاس با سایر قالب‌های شعر منظوم فارسی، قطعه از نظر وزن، قافیه تعداد ابیات، زبان و مضوع بیشترین آزادی عمل را در اختیار شاعر قرار می‌دهد و از این رو، امکان تقلید کردن در این قالب شعری کم می‌شود. در کتاب فنون بلاغت و صناعات ادبی جلال‌الدین همایی، چنین بیان شده که قطعه شعری است با حداقل دو بیت و حداکثر شانزده بیت که البته گاهی، در صورت ضرورت، تا چهل بیت نیز می‌رسد. #قالب_شعر #قطعه 📜 @sheraneh_eitaa

به لاله نرگس مخمور گفت وقت سحر که هر که در صفِ باغ است صاحب هنریست بنفشه مژدهٔ نوروز میدهد ما را شکوفه را ز خزان و، ز مهرگان خبریست بجز رُخ تو که زیب و فرش ز خونِ دل است بهر رخی که درین منظر است زیب و فَریست جواب داد که من نیز صاحبِ هنرم درین صحیفه ز من نیز نقشی و اثریست میان آتشم و هیچگه نمی‌سوزم هَماره بر سرم از جور آسمان شرریست علامت خطر است این قَبای خون آلود هر آنکه در ره هستی است در ره خطریست بریخت خونِ من و نوبتِ تو نیز رسد بِدستِ رهزن گیتی هَماره نیشتریست خوش است اگر گلِ امروز خوش بود فردا ولی میانِ ز شب تا سحر گهان اگریست از آن، زمانه به ما ایستادگی آموخت که تا ز پای نیفتیم، تا که پا و سریست یکی نظر به گل افکند و دیگری بگیاه ز خوب و زشت چه منظور؟ هر که را نظریست نه هر نسیم که اینجاست بر تو می‌گذرد صبا صباست، به هر سبزه و گلش گذریست میان لاله و نرگس چه فرق، هر دو خوشند که گل بِطرف چمن هر چه هست عشوه‌گریست تو غرق سیم و زر و من ز خون دل رنگین بفقر خلق چه خندی، تو را که سیم و زریست ز آب چشمه و باران نمی‌شود خاموش که آتشی که در اینجاست آتش جگریست هنر نمای نبودم بدین هنرمندی سخن حدیث دگر، کار قصهٔ دگریست گل از بساط چمن تنگدل نخواهد رفت بدان دلیل که مهمانِ شامی و سحریست تو روی سَخت قضا و قدر ندیدستی هنوز آنچه تو را می‌نماید آستریست از آن، دراز نکردم سخن درین معنی که کار زندگی لاله کار مختصریست خوش آنکه نام نکوئی بیادگار گذاشت که عمر بی ثمر نیک، عمر بی ثمریست کسیکه در طلب نام نیک رنج کشید اگر چه نام و نشانیش نیست، ناموریست #پروین_اعتصامی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

📼با صدای استاد#شهریار 📜 @sheraneh_eitaa

روزی جایی دقیقه‌ای خودت را باز خواهی یافت و آن‌وقت یا لبخند خواهی زد یا اشک خواهی ریخت. #پابلو_نرودا #شعر 📜 @sheraneh_eitaa