بهشت عدن خواهی عاشقی کن فَاِنّ العشق جنّات الخلودی عهود عشق را مگذار ای فیض نه حق فرمود اوفوا بالعقودی؟ #فیض_کاشانی @shernab

ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می‌رود وآن دل که با خود داشتم با دلستانم می‌رود من مانده‌ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او گویی که نیشی دور از او در استخوانم می‌رود او می‌رود دامن کشان من زهر تنهایی چشان دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم می‌رود در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود #سعدی @shernab

هر لحظه که تسلیمم در کارگَه تقدیر آرامتر از آهو ، بی‌ باک‌ترم از شیر هر لحظه که می‌کوشم در کار کنم تدبیر رنج از پی رنج آید ، زنجیر پی زنجیر #مولانا @shernab

گر در طلبت رنجی ما را برسد شاید چون عشق حرم باشد سهل است بیابان‌ها هر کو نظری دارد با یار کمان ابرو باید که سپر باشد پیش همه پیکان‌ها گویند مگو سعدی چندین سخن از عشقش می‌گویم و بعد از من گویند به دوران‌ها #سعدی @shernab

سحر کرشمهٔ چشمت به خواب می‌دیدم زهی مراتب خوابی که بِه ز بیداریست #حافظ @shernab

بنوشان یارا ، ازآن می ما را که درجان مشتاقان شرار اندازد برآرد دستی ، به شور مستی گذاردل در کوی نگار اندازد ما بی‌دلانیم ، آتش زبانیم در بزم جانان سر از پا ندانیم @shernab

این جام دل ماست که بند است به مویی ماییم و غم عشق... چه سنگی! چه سبویی! ای کاش امیدی به خوشی‌های جهان بود ای سکۀ اقبال! دریغا که دورویی پنهان مکن ای دوست! مگر عشق گناه است؟ پیداست تو هم خسته ازین راز مگویی تا دستِ تو را پاک بگیریم، گرفتیم هنگام وصال از عرق شرم، وضویی من اهل طرب نیستم... اما چه بگویم؟! تر می‌کنم این‌بار به عشق تو گلویی #حسین_دهلوی @shernab