eitaa logo
شعر شیعه
7.6هزار دنبال‌کننده
585 عکس
207 ویدیو
21 فایل
کانال تخصصی شعر آئینی تلگرام https://t.me/+WSa2XvuCaD5CQTQN ایتا https://eitaa.com/joinchat/199622657C5f32f5bfcc جهت ارسال اشعار و نظرات: @shia_poem_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
🩸وداعِ حضرت ابالفضل العباس با مادرش حضرت امّ‌البنین «سلام‌الله‌علیهما» به هنگام خروج از مدینه... در نقلی آمده است: به هنگام حرکت قافله سیدالشهداء علیه‌السلام از مدینه بود که حضرت امّ‌البنین علیهاالسلام برای بار دیگری آمد تا با حضرت عباس علیه‌السلام و دیگر پسرانش وداع کند. 🥀 در آخرین کلامی که به فرزندانش گفت، اینچنین فرمود: 📋 أطيعُوا إمامَكمُ الحُسين علیه‌السلام و قاتِلوا دُونَهُ أعدٰاءَه. ▪️از امام‌تان حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام با تمام وجود اطاعت کنید و در پیش پای او با دشمنانش بجنگید. 📋 قاتِلُوا قِتالاً حَيدَرياً، كَرّاراً، بَتّاراً… يا بِلا هَوادَة، ولا تَهابُوا المَوتَ يا لُيُوثيَ البَواسِل. ▪️چون پدرتان‌، حیدارانه و با صلابت بجنگید؛ با دشمنان مولای‌تان، مدارا به خرج ندهید و از مرگ هراسی نداشته باشید ای شیران دلیر من! 🥀 در اینجا ابالفضل العباس علیه‌السلام لب به سخن گشودند و فرمودند: 📋 أمّاه يا أمَّ البنين، لا تَقلَقي فأنا الحسينُ والحسينُ أنا، أنا زينب و زينب أنا، نفسي لِنَفسهما الوِقىٰ، روحي لِروحِهمَا الفِدىٰ، ▪️ای مادرجان من! ای أمّ البنین! هیچ نگران نباشید؛ چرا که جان من، جان حسین علیه‌السلام است و جان او، جان من؛ جان من، جان زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها است و جان او، جان من؛ به فدای‌شان‌ بشوم؛ جان و دلم به قربان‌شان. 📋 و مَشَتِ القٰافلةُ و مَشَت خَلفَها عَينًا أم‌ُّالبنين حتّى حَجَبَتْها الدُّموعَ، وَ مَشَتْ بِرِجلَيها حتّى غابتِ القافلةُ ▪️سپس قافله به راه افتاد و حضرت ام‌البنین سلام‌الله‌علیها پشت سر آن‌ها به راه افتاد تا اینکه، اشک چشمانش مانع دید او شد؛ چند قدم دیگر به پیش رفت تا اینکه قافله از دیده‌گانش غائب شد. 📚أُم البنين علیهاالسلام سیرتها و کراماتها،زهيري، ص۱۴۵. 📚المجالس الشجیه،تاج‌الدین، ص۱۰۳
🩸وداع امام‌ حسین علیه‌السلام با حضرت أم‌البنين عليهاالسلام به هنگام خروج از مدينه ... در نقلی آمده است: وقتی که کاروان سيدالشهداء عليه‌السّلام، عزم حرکت از مدینه را داشت، حضرت أم البنين عليهاالسّلام نزدیک امام حسین علیه‌السّلام آمدند و عرضه داشتند: 📋 بِأبي أنتَ و اُمِّي يا أبا عَبدِاللّهِ، أَستَودِعُكَ اللّهُ يا نورَ عَيني يا سَيِّدي و إمامي، يا حُسين ▪️پدرم و مادرم فدای‌تان ای أباعبدالله! شما را به خدا می‌سپارم ای نور چشمم! ای سرور من! ای امام من! ای حسین! 📋 ثُمَّ أَجهَشَتْ بِالْبُكاءِ واِنقَطَعَتْ عَنِ الْكَلماتِ ▪️در این هنگام گریهٔ بی‌امان، راه گلوی أم‌البنين عليها‌السّلام را بست و نتوانست دیگر صحبت کند. 🥀 امام‌ حسین علیه‌السّلام به او فرمودند: 📋 جَزاكِ اللّهُ عَنّا خَيرَ الْجَزاءِ يا اُمّاهُ، فَقَد كُنتِ لَنا أُمَّاً بارَّةً ▪️خدا از جانب ما به شما جزای خير دهد ای مادر! به درستی که شما برای ما، مادر نیکوکار و مخلصی بودی! 🥀 حضرت أم‌البنين عليهاالسّلام مقداری جلوتر آمد و عرضه داشت: 📋 اُذكُرني يا ولَدِي عِندَ اُمِّكَ الزَهراءِ و بَلِّغْها أَجمَلَ سَلامي و تَحِيّاتي ▪️ای پسرم! من را در نزد مادرت زهرای مرضيه سلام‌الله‌علیها، به یاد آور و زیباترین سلام و تحیت من را به آن حضرت برسان. 🥀 امام حسین علیه السلام فرمودند: حتما این کار را خواهم نمود. سپس فرمودند: وِداعاً يا أم البنين، وداعاً... وداعاً... 📚أُم‌البنين علیهاالسلام،سیرتها و کراماتها،زهيري، ص۱۴۵ 📚 المجالس الشجیه،تاج‌الدین، ص ۱۰۱
🩸مقام حضرت امّ‌البنین علیهاالسلام در نزد حضرت زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها ... مرحوم علامه مُقرّم در کتاب شریف «العبّاس علیه‌السلام» می‌نویسد: 📋 وكانَتْ أُمُّ الْبَنينَ مِنَ النِساءِ الْفاضِلاتِ الْعارِفاتِ بِحَقِّ أهلِ الْبَيتِ (عَلَيْهِمُ السَلامُ)، 🔹 حضرت ام البنین سلام‌الله‌علیها از زنان با فضیلتی بود که حقوق و شأن و مقام اهل بیت علیهم‌السلام را می‌دانست و عارف به ایشان بود. 📋 مُخلِصَةً في وِلائِهِم، مُمَحِّضَةً في مَوَدَّتِهِم، وَ لَها عِندَهُم الْجاهُ الْوَجيهُ وَالْمَحَلُّ الرَفيعُ، 🔸 خالصانه ولایت ایشان را پذیرفته و غوطه‌ور در محبت و موّدت به این خاندان بود؛ هم‌چنین دارای اعتبار و منزلت والایی در نزد آنان بود. 📋 و قد زارَتْها زينَبُ الْكُبرىٰ بَعدَ وُصولِها الْمَدينةَ تُعَزِّيها بِأولادِها الْأربَعَةِ، كما كانَتْ تَزورُها أيامَ العيدِ 🔹حضرت زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها پس از ورود به مدینه به دیدار آن حضرت رفتند و او را به‌خاطر شهادت چهار فرزندش دلداری دادند؛ همانطوری که زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها در ایام عید، هر ساله به دیدار آن حضرت می‌رفتند. 📚العباس علیه‌السلام،مقرم، ج۱ ص۱۲۵
🩸مجلس عزای حضرت زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها و امّ‌البنین علیهاالسلام در مدینه ... در نقلی آمده است: وقنی که قافله بازماندگان عاشورا به مدینه بازگشت، زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها فرمود: 📋 لا أُريدُ أَحَداً يَدخلُ عَلَيَّ إِلَّا مَن فُقِدَتْ لَها عزيزاً في كربلاء ▪️قصد ملاقات با کسی را ندارم مگر کسی که عزیزی در کربلا از دست داده است. 🥀 یک روز که آن حضرت در منزل نشسته بود، درب خانه آن حضرت را کوبیدند. کنیزکی پشت در آمد و گفت: شما که هستید؟ صدا آمد: 📋قولي لِسيّدتِكِ زينب عليهاالسلام إنّي شَريكتُها في هٰذا الْعَزاءِ، و اُريدُ أن أدخُلَ عَلَيْها و أُساعِدَها فإنّي مِثلُها في المُصابِ ▪️به سروَر خود زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها بگو: من شریک او در این مصیبت هستم و آمده‌ام تا او را در عزاداری بر حسین علیه‌السلام یاری کنم. 🥀 وقتی که آن کنیزک، این خبر را برای زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها آورد، آن حضرت فرمود: «به گمانم که ام‌البنین علیهاالسلام است.» آن کنیزک مجددا رفت و پرسید: اسم شما چیست؟ 🥀 آن بانو فرمود: من ام‌البنین «علیهاالسلام» هستم. کنیز در را به روی او گشود. وقتی که ام البنین علیهاالسلام داخل شد، جلو آمد و زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها را در آغوش گرفت و گریست. زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها به او فرمود: 📋 عَظَّمَ اللّهُ لَكِ الْأجرَ في أولادِكِ الْأربَعَةِ ▪️خدا اجر تو را بزرگ بدارد در مصيبت چهار فرزندت. 🥀 و حضرت ام‌البنین علیهاالسلام اینگونه جواب داد: وأنتِ عَظَّمَ اللّه لكِ الأجرَ في الحسين عليه‌السلام ▪️خدا اجر شما را در مصيبت برادرتان، امام حسین علیه‌السلام بزرگ بدارد. 📋 و بَكَتْ وَ بَكىٰ مَنْ كانَ حاضرًا ▪️در این هنگام زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها به گریه افتاد و تمام ژن‌هایی که در آن جلسه بودند، با گریه آن حضرت گریستند. 📚مجمع مصائب أهل البیت علیهم‌السلام، ج۲، ص۲۹۱ 📚النصّ الجلیّ فی مولد العباس بن علی علیهماالسلام، الناصري البحرانی، ص۴۴.
✍️ حضرت امام صادق علیه السلام می فرمایند: ◾️بکی الحُسَینُ علیه السلام خَمسَ حِجَجٍ، و کانَت امُّ جَعفَرٍ الکلابِیةُ تَندُبُ الحُسَینَ علیه السلام و تَبکیهِ و قَد کفَّ بَصَرُها. ▪️بر حسین علیه السلام پنج سال گریسته شد. امّ جعفر کلابی (امّ البنین)، برای حسین علیه السلام مرثیه می سرایید و می گریست تا این که چشمانش نابینا شد. 📗الأمالی للشجری: ج ۱، ص ۱۷۵
در میان کوچه های شهر نور مادری دلخسته در حال عبور در میان کوچه با اشکی روان می رود سوی بقیع دامن کشان در بساطش ناله بود و آه بود در کنارش کودکی چون ماه بود راه می افتاد بین کوچه ها در ترنّم بود با ذکر خدا هر کجا می رفت حال زار داشت در مدینه روضۀ سیار داشت مثل طوفان بود اما با وقار تا بقیع می رفت روزی چند بار اول باب البقیع با احترام زیر لب می گفت یا زهرا سلام بعد از آن در حال ذکر و زمزمه می گرفت اذن دخول از فاطمه تا که در خاک بقیع می زد قدم اشک او می ریخت آنجا را به هم روی خاک و زیر برق آفتاب تشنه بود اما نمی زد لب به آب گریه ها می کرد در حال عطش گاه بین ناله ها می کرد غش ای مدینه قرص ماهی داشتم بعد حیدر تکیه گاهی داشتم ای مدینه بود فرزندی مرا با مرام و با حیا و با وفا حیف شد در کربلا دست ستم دلخوشیّ و هستی ام را زد بهم دست غم نیروی پایم را گرفت در دم پیری عصایم را گرفت بود فرزندم علمدار حسین روز بی یاری هوادار حسین یک سپاه و یک علمدار جوان یک أباالفضل و تمام دشمنان من همین دیشب شنیدم روضه را از لب زینب شنیدم روضه را مستمع من بودم و او روضه خوان روضه طفلان و سقای جوان گفت:ساقی رفت تا آب آورد آب بهر طفل بی تاب آورد از غم طفلان پریشان حال او آب می آمد به استقبال او آب در مشک و لبی خشکیده داشت مشک را چون طفل بر سینه گذاشت ماه بود و جلوه ی خورشید داشت مشک نه! با خود هزار امید داشت چید دشمن شاخه های یاس را دید عالم غیرت عباس را... خویش را از بهر طفلان حفظ کرد مشک را فوری به دندان حفظ کرد حیف شد تیر بلا از ره رسید رشته امید سقا را برید مثل خونی که زِ رگ آید برون آبِ مشکش ریخت بین خاک و خون ناامیدانه کشید آه از جگر کرد از این زندگی صرف نظر ای مدینه قدر او نشناختند با عمود او را زمین انداختند لب به طعنه دشمن اینگونه گشود ای عمود خیمه ها خوردی عمود حال بهر من خبر آورده اند جای سوغاتی سپر آورده اند @shia_poem
به یُمن اشک پر و بال من کجاها رفت شبیه رود به آغوش امن دریا رفت دمِ حسینیه لالی بلند گفت: حسین! شنید معجزه ات را ، دل مسیحا رفت کنار منبر تو لاتِ کوچه‌گَرد نشست... زمان رفتنِ از روضه ، کوه تقوا رفت شراب جنت من چای بعد هیئت هاست خوش آن لبی که پِی این مِی طهورا رفت حیاط خانه‌ی ما صحنی از حرم شده است همین که سردَرِ آن پرچم تو بالا رفت برای نذر عزای تو خرج می کرده چه سودها که به دخل دکان بابا رفت هنوز رفتن مادر بزرگ یادم هست... سلام داد به سمت حرم..، ز دنیا رفت لباس مشکی من کادویی ز مادر توست همیشه در تن من هدیه های زهرا رفت عَنان نوکرِ تو دست شخصِ سلطان است غلامِ تو به رضاجان سپرد خود را..،رفت قوای دوش علم‌کِش مدد اباالفضل است همان یَلی که به سوی فرات ، تنها رفت خبر رسید علمدار در کمین افتاد خبر رسید به خیمه...، توان زن ها رفت برای شرح تنش گفته اند: کَالْقُنفذ!... چقدر تیر به تشییع جسم سقّا رفت رشید علقمه را نیزه قدّ اصغر کرد بببن چه بر سر آن پهلوان رعنا رفت! حسین بعد اباالفضل بی زره..، افتاد... به روی مُصحَف توحید ، شمر با پا رفت @shia_poem
ای بلند آوازه بانو سیده ام البنین زد ادب پیش تو زانو سیده ام البنین من صدایت کردم و دیدم تماما بازگشت آب های رفته از جو ، سیده ام البنین دید یک آن گشته از این رو به آن رو عالمش هر کسی که بر تو زد رو سیده ام البنین مادرم قربان تو ای بهترین نامادری فاطمه بهرت دعاگو سیده ام البنین تا خدا باشد خدا ، شکر خدا ما را فقط گریه بر تو هست دارو سیده ام البنین دست پخت سفره های ساده ات هستند این شیر زن های علی گو سیده ام البنین هر که در عالم ابالفضلی است باید که شود ذکر صبح شنبه ی او سیده ام البنین بعد زینب بین این عالم که شد خرج حسین مثل تو با کل نیرو سیده ام البنین فاطمه هستی و مثل فاطمه با گریه ات ظالمان را بردی از رو سیده ام البنین گرچه هستی فاطمه اما نگشتی شکر حق نیمه جان از درد پهلو سیده ام البنین آه از آن ساعت که بین علقمه شد غرق خون فرق سر تا فرق ابرو سیده ام البنین وا بُنَی وا بنیَ ...ناله می زد جای تو مادری بشکسته پهلو سیده ام البنین بعد عباست خبر داری چه ها کردند با فاطمه ها در هیاهو سیده ام البنین بشکند دستی که بر دست رقیه جان نشاند ریسمان جای النگو سیده ام البنین @shia_poem
مادرِ اندوه‌ها بی‌بیِ غم اُم‌البنین بی نفس بی همنفس ای بی حرم اُم‌البنین ما گرفتاریم اما از گرفتاری چه غم تا تو را داریم در هر بیش و کم اُم‌البنین ما چه می‌خواهیم غیر از ریشه‌های چادرت روز محشر جمع ما و یک قسم: اُم‌البنین جانِ ما این مادر است و  جان ما آن مادر است تا که دم یا‌فاطمه است و باز دم اُم‌البنین ای پس از زهرا  پس از آتش  پس از در ، فاطمه ای برای فاطمه هم محترم اُم‌البنین ای جوان مُرده کمی هم از جوانِ خود بخوان می‌رسد هی واحسینت پشت هم اُم‌البنین در  مدینه بودی اما این سه شعبه زد تو را چشمِ خون، مشکِ تُهی ، دست قلم اُم‌البنین از زمانی که شنیدی کم کم  عباس تو ریخت می‌خوری روی زمین در هرقدم اُم‌البنین سربه زیری مثل زینب  شرمگین مثل رُباب ای فدای گریه‌هاتان پیش هم اُم‌البنین چشم عباس و گلوی اصغر و قلب حسین ای بمیرد حرمله با این سه غم اُم‌البنین @shia_poem
🔸السَّلامُ عَلَیکِ یا زَوجَةَ وَصّی رَسول الله السَّلامُ علیکِ یا عَزیزَةَ الزَّهراء اَلسَّلامُ علیکِ یا اُمَّ البُدور السَّواطع یا فاطِمَةَ بِنتِ حِزام الکِلابیه المُکَنّاة باُمِّ البنین و رحمت الله و برکاته.🔸 بار دیگر قافیه "یا فاطمه جان" می شود شاد از آنم طبع شعرم وقف جانان می شود بانگاه لطف تو من صاحب دیوان شدم شاعری غافل شود از تو، پشیمان می شود چهره ی زهرایی ات همواره ثابت می کند هر که "زهرایی" شود خورشید تابان می شود طفل دامان تو عالم را هدایت می کند ارمنی با دست عباست مسلمان می شود مادر باب الحوائج ! خانه ات دارالشفاست با نگاهت درد عالم زود درمان می شود روضه خواندی چشم مروان هم به حالت گریه کرد دشمنت هم با تماشای تو گریان می شود پا به پای ناله ی جانسوز هر روز رباب فکر و ذکرت مشک آب و کام عطشان می شود  " چشم گفت و چشم داد و چشم پوشید از عطش" اینقدر با خود نخوان زینب پریشان می شود                    **** مادر عباس های بی نظیر عالمی یک نفر از نسل تو "عباس دوران" می شود @shia_poem