پس از جنگی سخت، در حالی که دو بازوی #نافع شکسته بود، #اسیر کرد و به شهادت رساند😭 پس از #شهادت بسیاری از اصحاب امام #حسین، دشمنان به سوی خیمه‌ها #حمله بردند. شمر نیزه خود را در خیمه امام #حسین فروبرد و فریاد زد که #آتش بیاورید تا این خیمه را با #اهلش بسوزانم.😔 امام او را #نفرین کرد و حتی دوستش، شَبَث بن رِبعی، نیز او را سرزنش نمود. یک بار دیگر در عصر #عاشورا و قبل از شهادت امام #حسین، شمر قصد داشت به خیمه #امام، که خاندانش نیز در آن بود، حمله کند و آن را به #تاراج برد؛ اما #امام او را از این کار برحذر داشت و شمر بازگشت. به #شهادت رساندن امام #حسین(ع)😭😭 شمر به #تیراندازان دستور داد تا بدن #امام را هدف قرار دهند😔 سپس با فرمان او، همه به سوی امام #حمله بردند و کسانی از جمله سِنان بن اَنَس و زُرْعَة بن #شریک #ضربه‌های نهایی را بر #امام وارد کردند. درباره کسی که سر امام #حسین را از تن جدا کرد، روایات گوناگونی وجود دارد که در برخی از آنها از شمر نام برده شده است. به گفته واقدی، شمر امام #حسین(ع) را کشت😭 و با اسب🐎 خود بدن آن #حضرت را لگدکوب کرد.در برخی روایات گفته شده است که وی بر #سینۀ امام نشست و سر او را از قفا جدا کرد😭😭. در زیارت ناحیه #مقدسه نیز شمر قاتل امام #حسین(ع) معرفی شده است عبیداللّه بن زیاد، به فرمان یزید بن معاویه، اسرای #کربلا و سرهای #شهدا را با شمر و همراهانش به سوی یزید در #شام فرستاد. شمر نزد یزید سخنان #توهین آمیزی دربارۀ #امام و دیگر شهدای #کربلا بیان نمود.😭 پس از بازگشت اهل #بیت علیهم السلام به #مدینه، شمر نیز با پایان یافتن #مأموریتش به #کوفه بازگشت. گفته شده است که او #نماز می‌خواند و از #خداوند طلب بخشش می‌کرد و در توجیه شرکت در قتل امام #حسین می‌گفت که از امرای خود فرمان برداری کرده است. سرنوشت شمر در پی قیام #مختار ثقفی در سال ۶۶ قمری، شمر در #جنگ علیه او شرکت کرد اما #مختار وی و دیگر امرای اموی را در #جنگ جَبّانة السَبیع (از محله‌های کوفه) شکست داد و شمر از #کوفه گریخت. #مختار جمعی را به همراه #غلام خود (زِربی) در پی او فرستاد. شمر غلام مختار را کشت و به قریه‌ای به نام #ساتیدَما گریخت و از آنجا به #قریه‌ای به نام کلتانیه (بین شوش و روستای صَیمره) رفت و نامه‌ای برای مُصعَب بن زبیر فرستاد که آماده جنگ با #مختار بود، اما برخی از #سپاهیان مختار، شمر را محاصره کردند و در حالی که یارانش گریخته بودند، او را #کشتند و سرش را نزد مختار فرستادند و بدنش را پیش سگان🐕‍🦺🐕‍🦺 انداختند #مختار نیز سر شمر را برای #محمد بن حنفیه فرستاد. جایگاه شمر نزد #اهل سنت شمر از پدرش روایت کرده و #ابواسحاق سبیعی نیز از شمر #روایت نموده است، در حالی که، در منابع اهل سنّت از شمر با نکوهش یاد شده و گفته‌اند که او از #قاتلان امام #حسین(ع) بوده و شایستگی برای روایت حدیث ندارد پانویس ↑ العقد الفرید، ابن عبدربّه، ج۳، ص۳۱۸ـ۳۲۰. ↑ تاریخ مدینه دمشق، ابن عساکر، ج۲۳، ص۱۸۶. ↑ انساب الاشراف، بلاذری، ج۲، ص۴۸۲. ↑ ابن سعد، ج۶، ص۴۶. ↑ فیروزآبادی، ذیل «جشن». ↑ طبقات ابن سعد، ج۶ ص۲۴. ↑ طبقات ابن سعد، ج ۶، ص۴۷ـ۴۸؛ تاریخ مدینه دمشق، ج ۲۳، ص۱۸۷ـ۱۸۸. ↑ انساب الاشراف بلاذری، ج ۲، ص۴۸۷؛ الارشاد شیخ مفید، ج ۲، ص۹۶. ↑ وقعة صفین، نصربن مزاحم، ص۲۶۷ـ۲۶۸؛ تاریخ طبری، ج ۵، ص۲۸. ↑ تاریخ طبری، ج ۵، ص۲۶۹ـ۲۷۰. ↑ وقعة الطف، ابومخفف، ص۱۲۳ـ۱۲۴. ↑ الارشاد شیخ مفید، ج ۲، ص۸۷ـ۸۸. ↑ وقعة الطف، ابومخفف، ص۱۸۷ـ۱۸۸؛ انساب الاشراف بلاذری، ج ۲، ص۴۸۲. ↑ انساب الاشراف بلاذری، ج ۲، ص۴۸۳؛ تاریخ طبری، ج ۵، ص۴۱۴ـ۴۱۵. ↑ انساب الاشراف بلاذری، ج ۲، ص۴۸۳ـ۴۸۴؛ الارشاد شیخ مفید، ج ۲، ص۸۹. ↑ انساب الاشراف بلاذری، ج ۲، ص۴۸۷. ↑ وقعة الطف، ابومخنف، ص۲۰۵؛ انساب الاشراف بلاذری، ج۲، ص۴۸۷؛ الارشاد شیخ مفید، ج ۲، ص۹۶. ↑ تاریخ طبری، ج ۵، ص۴۲۵. ↑ انساب الاشراف بلاذری، ج ۲، ص۴۸۸ـ۴۸۹؛ تاریخ طبری، ج ۵، ص۴۲۶. ↑ انساب الاشراف بلاذری، ج ۲، ص۴۹۳. ↑ تاریخ پس از شهادت امام #حسین(ع) و غارت و آتش زدن خیمه‌ها،😔 شمر قصد داشت امام #سجاد(ع) را که در بستر #بیماری بود به قتل رساند، اما عده‌ای مانع او شدند. شمر از جمله #انسان‌های ماجراجویی بود که در حوادث سود شخصی خود را دنبال می‌کرد و برای نیل به آن از هیچ عملی #روگردان نبود. وی را مردی #ابرص و #زشت روی توصیف کرده‌اند. امام #حسین علیه‌السلام در روز #عاشورا به شمر گفت: «رسول خدا راست گفت که گویا سگ سیاه🐕‍🦺 و 🐩سفیدی را می‌بینم که خون اهل #بیتم را می‌آشامد». در زیارت ۱عاشورا از شمر با لعن و #نفرین یاد شده است حوادث پس از #عاشورا در یازدهم محرّم ۶۱، ابن سعد دستور داد سر ۷۲ تن شهدای #کربلا را از تن جدا کنند😭 و به همراه شمر و تنی چند از فرماندهان سپاه به #کوفه، نزد ابن زیاد ببرند. قبیله‌هایی که در نبرد #کربلا شرکت کرده بودند، برای جایگاه‌یافت

🌀متأسفانه یکی از عادت‌های بد، #توهین کردن و #دشنام دادن است.⛔️♦️ ✍  اگر انسان از کسی کار بدی دید، حق ندارد به او یا پدر و مادر و خواهر و برادر او توهین کند. 📗قرآن می‌فرماید: «وَیلٌ لِکُلّ هُمَزةٍ لُمَزة» 💫💫💫 یعنی👈👈  «وای بر هر عیب جوی طعنه زن. » 👈 وای بر هر کس که با چشم و زبان دیگران را تحقیر کند. سوره  هُمزه، آیه ۱.

🔷گاهی اوقات #خوارج، در انظار عمومی به آن حضرت #توهین می‌کردند؛ ✍ولی حضرت در پاسخ، آنان را #نصیحت می‌کردند. و به بحث و گفتگو فرا می‌خواند تا حقایق، روشن شود 📗 ابن عساكر، الامام علی بن ابی طالب، تحقیق: شیخ محمدباقر محمودی، جلد۳، صفحه۲۶۱.