#مردم و #نعمتها مردم در برابر نعمتهاى الهى، سه دستهاند: گروهى خوردنى هاى #حلال را بر خود حرام مىكنند و گمان دارند كه راه مبارزه با نفس و رسيدن به كمالات، #محروم كردن شكم و #غرايز از نيازهاى طبيعى است. گروهى #حيوان صفت، هر چه را بيابند مى خورند و كارى به حلال و #حرام آن ندارند. اما در اين ميان، تنها مؤمنان واقعى اند كه نه حلالى را بر خود حرام مى كنند و نه حرامى را حلال. از نعمتهاى پاك و طبع پسندى كه خدا آفريده، استفاده مىكنند و آنچه را خدا براى آنان تكليف كرده، انجام مى دهند. قرآن در آيات بسيارى، مؤمنان را به استفاده از نعمتهاى الهى سفارش نموده و در كنار آن وظايف و برنامه هايى را مشخص كرده است. بعنوان نمونه: كُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا «1» بخوريد و بياشاميد ولى اسراف نكنيد. كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحاً «2» از نعمتهاى پاك بخوريد و كارهاى شايسته انجام دهيد. فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِيرَ «3» از گوشت قربانى بخوريد و به فقير گرفتار نيز بخورانيد. كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ «4» از آنچه خدا بر شما روزى كرده بخوريد. اما از گامهاى شيطان پيروى نكنيد. #منبع  ۱. اعراف/ 31. ۲. مؤمنون/ 51. ۳. حج/ 28. ۴. انعام/ 142 اكبرى، محمود، نكته هاى ناب اخلاقى #مصابیح_الهدی   @masabih