eitaa logo
سید محمد جواد سید شبیری
990 دنبال‌کننده
610 عکس
75 ویدیو
78 فایل
کانال شخصی حجةالاسلام سیدمحمدجواد سیدشبیری(مشهد) شامل محتوای سخنرانی، مباحث حدیثی و مناسبتی مرتبط با معارف اهل البیت(علیهم السلام) ارتباط با بنده👇 @smjssh ارسال پیشنهادات، مطالب جدید و مفید👇 @rejal_admin تبلیغ👇 @Admin_rejal مدیریت کانال👇 @rejal_hoze
مشاهده در ایتا
دانلود
درخواست فراموش شده از ریان بن صلت روایت است که: وقتی اراده عراق و عزم وداع حضرت را نمودم در خاطر خود گفتم چون که با ایشان وداع کنم از حضرتش پیراهنی از جامه‌های تنشان بخواهم تا مرا در آن دفن کنند و درهمی چند بخواهم از مال خودشان که برای دخترانم انگشترها بسازم، چون هنگام وداع رسید، گریه و اندوه از فراق با حضرتش غلبه کرد بر من و فراموش کردم که آنچه را می‌خواستم را درخواست کنم. چون بیرون آمدم حضرت مرا صدا زدند که یا ریان! باز گرد؛ بازگشتم به من فرمودند: آیا دوست نمی‌داری که درهمی چند ترا دهم تا برای دختران خود انگشترها سازی؟ آیا دوست نمی‌داری که پیراهنی از جامه‌های تن خود به تو بدهم تا ترا در آن کفن کنند چون عمرت به سر آید؟ گفتم: یا سیدی! در خاطرم بود که از شما بخواهم، اندوه شما بازداشت مرا، پس بلند کردند وساده را و پیراهنی بیرون آوردند و به من داده و بلند کردند جانب مصلی را و درهمی چند بیرون آوردند و به من دادند، شمردم سی درهم بود. ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ http://eitaa.com/shobeiri https://t.me/shobeiri
عنایت ویژه حضرت رضا علیه‌السلام به زائرانشان آیت الله شیخ مرتضی حائری علاقه فراوانی به زیارت داشت. ایشان همواره در پی فرصتی برای زیارت آن امام بود. حتی در ایام درسی، وقتی حوزه، دو سه روز به مناسبتی تعطیل می‌شد، به زیارت آن حضرت می‌رفت. او هنگام تشرف به حرم امام رضا علیه‌السلام، به زائران آن حضرت می‌گذاشت و زائر آن حضرت را هرچند از افراد معمولی بود، بزرگ می‌شمرد. وی همواره می‎کوشید هنگام زیارت در میان مردم عادی بنشیند و امام را زیارت کند. ایشان می‌فرمود: احترام به زائران، احترام به آن حضرت و موجب خشنودی ایشان است. آیت‌الله شب زنده‌دار می‌گوید: آیت‌الله حائری درباره علت این احترام به زائران حضرت رضا علیه‌السلام می‌فرمودند: یکی از زائران حضرت رضا علیه‌السلام یک بار به مشهد مقدس مشرف شد و اتاقی در خانه‌ای اجاره کرد و مرتب به زیارت حضرت مشرف می‌شد. در این بین ایشان دید که در طبقه دیگر، فردی است که مدت‌ها بیش از او، در مجاورت ساکن شده، ولی در عین حال، بیش از او به حرم مشرف می‌شود و آداب زیارت را بهتر از او به‌جا می‌آورد و زیارت‌ها را هم بیشتر طول می‌دهد. یک روز به حال او غبطه می‌خورد و تصمیم می‌گیرد او هم با آداب مخصوص(مثل غسل و خواندن اذن دخول و...) به حرم مشرف شود. می گفت: یک روز صبح، آداب و مقدماتِ لازم را انجام دادم و به حرم رفتم. وقتی خواستم وارد حرم مطهر شوم، یکی از آشنایان را دیدم که از حرم خارج می‌شود. نزدیک آمد و با من بسیار گرم گرفت، ولی من که می‌خواستم اذان دخول بخوانم و با حال وارد حرم شوم، با او خیلی سرد برخورد کردم. بعد وارد حرم شدم و به نظر خودم زیارت باحالی کردم و از حرم بیرون آمدم و دیدم آن همسایه مجاور هنوز از حرم نیامده است. پس از مدتی او هم آمد و مرا با اسم و بدون احترام و القاب صدا زد و گفت: فلانی، حضرت فرمود: دیگر به زیارت من نیا! تا این جمله را گفت، فهمیدم برخورد سردم با آن زائرِ حضرت، امام را ناراحت کرده و چنین دستوری داده‌اند. ازاین رو، رفتم با هر زحمتی بود، با اینکه آدرسی از آن زائر نداشتم، وی را یافته و عذرخواهی کردم، ولی به حرم نرفتم، تا اینکه روز بعد، همان همسایه وقتی از حرم برگشت، مرا با احترام صدا کرد و گفت: امام فرمودند: حالا به زیارت ما بیا! 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🔸کانال سید محمد جواد سید شبیری🔹 https://eitaa.com/joinchat/3426615298C027fb4c4be ایتا https://t.me/shobeiri تلگرام
عنایت ویژه حضرت رضا علیه‌السلام به زائرانشان آیت الله شیخ مرتضی حائری علاقه فراوانی به زیارت داشت. ایشان همواره در پی فرصتی برای زیارت آن امام بود. حتی در ایام درسی، وقتی حوزه، دو سه روز به مناسبتی تعطیل می‌شد، به زیارت آن حضرت می‌رفت. او هنگام تشرف به حرم امام رضا علیه‌السلام، به زائران آن حضرت می‌گذاشت و زائر آن حضرت را هرچند از افراد معمولی بود، بزرگ می‌شمرد. وی همواره می‎کوشید هنگام زیارت در میان مردم عادی بنشیند و امام را زیارت کند. ایشان می‌فرمود: احترام به زائران، احترام به آن حضرت و موجب خشنودی ایشان است. آیت‌الله شب زنده‌دار می‌گوید: آیت‌الله حائری درباره علت این احترام به زائران حضرت رضا علیه‌السلام می‌فرمودند: یکی از زائران حضرت رضا علیه‌السلام یک بار به مشهد مقدس مشرف شد و اتاقی در خانه‌ای اجاره کرد و مرتب به زیارت حضرت مشرف می‌شد. در این بین ایشان دید که در طبقه دیگر، فردی است که مدت‌ها بیش از او، در مجاورت ساکن شده، ولی در عین حال، بیش از او به حرم مشرف می‌شود و آداب زیارت را بهتر از او به‌جا می‌آورد و زیارت‌ها را هم بیشتر طول می‌دهد. یک روز به حال او غبطه می‌خورد و تصمیم می‌گیرد او هم با آداب مخصوص(مثل غسل و خواندن اذن دخول و...) به حرم مشرف شود. می گفت: یک روز صبح، آداب و مقدماتِ لازم را انجام دادم و به حرم رفتم. وقتی خواستم وارد حرم مطهر شوم، یکی از آشنایان را دیدم که از حرم خارج می‌شود. نزدیک آمد و با من بسیار گرم گرفت، ولی من که می‌خواستم اذان دخول بخوانم و با حال وارد حرم شوم، با او خیلی سرد برخورد کردم. بعد وارد حرم شدم و به نظر خودم زیارت باحالی کردم و از حرم بیرون آمدم و دیدم آن همسایه مجاور هنوز از حرم نیامده است. پس از مدتی او هم آمد و مرا با اسم و بدون احترام و القاب صدا زد و گفت: فلانی، حضرت فرمود: دیگر به زیارت من نیا! تا این جمله را گفت، فهمیدم برخورد سردم با آن زائرِ حضرت، امام را ناراحت کرده و چنین دستوری داده‌اند. ازاین رو، رفتم با هر زحمتی بود، با اینکه آدرسی از آن زائر نداشتم، وی را یافته و عذرخواهی کردم، ولی به حرم نرفتم، تا اینکه روز بعد، همان همسایه وقتی از حرم برگشت، مرا با احترام صدا کرد و گفت: امام فرمودند: حالا به زیارت ما بیا! 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🔸کانال سید محمد جواد سید شبیری🔹 https://eitaa.com/joinchat/3426615298C027fb4c4be ایتا https://t.me/shobeiri تلگرام