🌷 #هر_روز_با_شهدا #ابتکار_ديده‌بان_خط 🌷در نيروهای ديده‌بان لشكر ۲۷، برادر «رئيسی» در كارش مهارت خاصی داشت. روزی در خط ديده‌بانی دكل او را زدند. تك تيراندازهای زبردست دشمن هميشه سعی می‌کردند اولين شكارشان ديده‌بان باشد؛ چون ديده‌بان‌ها چشم خط و محور بودند. وقتی ديده‌بان را می‌زدند، بچه‌ها اصطلاحاً می‌گفتند كور شديم. در آن منطقه، هدايت آتش خودی روی خط دشمن به عهده برادر رئيسی بود و ديده‌بان ديگر هم شهيد شده بود. در شلمچه و كانال ماهی، خط بود و او يك تنه بايد همه جا را پوشش می‌داد. 🌷مطلب اول، حفظ جان خودش بود. او می‌دانست كه اگر سر بلند كند، قناصه‌چی‌های دشمن پيشانی‌اش را متلاشی می‌كنند. به همين دليل، چاره‌ای انديشيد. در فواصل مختلف از بچه‌ها خواسته بود لوله‌های پليكا در داخل خاكريز كار بگذارند و سر لوله را با حرارت گشاد كنند تا او محوطه بيشتری را تحت پوشش قرار دهد. او می‌دويد و از داخل لوله اول گرا می‌گرفت و آتش می‌ريخت و گراها را ثبت می‌كرد و به اسم شهدا نامگذاری‌شان می‌كرد. بی‌سيمچی هم دنبالش حركت می‌كرد. 🌷عراقی‌ها ناراحت از آتش هدايت شده، می‌دانستند كه ديده‌بانی در خط وجود دارد؛ ولی هر چه چشم می‌انداختند، كسی از روی خاكريز سرك نمی‌كشيد. آن‌ها كه از شكار او مأيوس شده بودند، كل خط را در عرض ۱۵ دقيقه تبديل كردند به جهنم تا شايد ديده‌بان را از كار بيندازند. او به سنگر رفته بود و هر از چندگاهی از ميان لوله‌ها صحنه را زير نظر می‌گرفت. به اين طريق، تا شب عراقی‌ها را سرگردان و علاف خود كرد و آن‌ها در آن روز، موفق به پاتك نشدند و بچه‌های جهاد خط را تثبيت كردند. راوی: صیاد دل‌ها شهید سپهبد علی صیاد شیرازی 📚 کتاب "عاشق‌ترین صیاد" ص ۵۴ _ ۵۳ #شهدا_را_ياد_كنيم_با_ذكر_صلوات 🆔️ @shohada_tmersad313