🔹 در حملات به غزه چه باید کرد؟ محمد خلیلی ❓نزاع با رژیم صهیونیستی را چگونه ببینیم؟ (بخش دوم) 🔹 خواهی نخواهی مسئله قدس، مسئله ای دینی است و «ارض مقدسه» را خداوند اراده کرده تا محلّ جوشش قدرت تاریخی و تمدنی باشد. ارض مقدسه ادیان ابراهیمی به دست صهیونیست های وحشی و کافر نسبت به مسیر اصلیِ ابراهیم(ع) افتاده و این عامل قدرت باید از دست آنان گرفته شود. 🔹 نزاع تاریخی را نیز همین عامل ایجاد کرده است، که قاعدتاً برای ناظرین دهری قابل فهم نیست و جز همان تراکم تاریخیِ دعوا و شکل گیری نمادهای ذهنیِ جمعی در اثر آن را نمی بینند. درحالی که این ها همه معلول همان «تقدس» هستند که اثرات واقعی در ابعاد جهانی دارد و خود نیز معلول «اراده الهی» است. 🔹در این جاست که مؤمنین به ابراهیم باید وارد شوند و به کمک فلسطین بیایند، خصوصاً مسلمانان. غزه اکنون تنهاست اما نباید تنها بماند. کار در سستی اعراب و مسلمین و «ما» به جایی رسیده است که صدای کمک خواهی در بیانیه های رسمی شنیده می شود. ▫️«به نام غزه سرافراز از شما می‌خواهیم که دقیقاً ساعت پنج بعد از ظهر (به وقت محلی قدس) با ماشین‌ها، دوچرخه‌ها و به صورت پیاده به خیابان‌ها بیایید، ما از همه مردان، زنان و سالمندان می‌خواهیم به سوی همه مکان‌های درگیری با اشغالگران روانه شده و با کوکتل مولوتف، سنگ، وسایل انفجاری دست ساز و سلاح‌های خود به تقابل با اشغالگران صهیونیست بپردازند.» (بیانیه عرین الاسود، 19مهر) ▫️«حماس تمامی امت های عربی و اسلامی و توده های فلسطینی را در داخل و خارج به حرکت دسته جمعی به سمت مرزهای فلسطین دعوت کرد. حماس تمامی آزادگان جهان را به خیزش جهت همبستگی با ملت فلسطین، حمایت از آرمان عادلانه فلسطین، حقوق مشروع این ملت در زمینه نیل به آزادی و استقلال و بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین خود و تعیین سرنوشتشان فراخواند.» در پایان این بیانیه آمده است :«اکنون فلسطین و مسجد الاقصی همگی شما را فرا می خواند، از شما انتظار دارد که به وظیفه برادری خود در زمینه نقش آفرینی در کنار برادران مبارز فلسطینی از سرزمین با برکت فلسطین پاسداری کنید و از عزت و کرامت امت صیانت کنید.ـ» (بیانیه حماس به مناسبت اعلام جمعه 20مهر به عنوان جمعه طوفان الاقصی: فراخوان حماس برای خیزش جهانیان جهت همبستگی با ملت فلسطین (palinfo.com)) 🔹وقتی کار از رسانه گذر کرده باشد، حداقل کاری که می توان به عنوان فعالیت مردمی کرد همین است: حرکت. حرکت است که رسانه را نیز بخواهد یا نخواهد به دنبال مردم خواهد کشاند. تکان دهندگیِ «حرکت» در میان مردم را در تجاربی همچون جمعه های بازگشت، کشتی ماوی مرمره، تنش قبلی کرانه باختری با رژیم اشغالگر قدس و حمله های مردمی برای کشتن اشغالگران، و... می توان دید. حرکت به سمت مرز، به سمت خیابان، به سمت سرزمین درگیری و... ⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان @shouba

💠 درباره فرصت های فکری طوفان الاقصی همه نباید درگیر میدان بشوند. خوب است که جریانات فکری انقلاب به ابعاد دیگر این حماسه بپردازند. اتفاقی که پس از هفت اکتبر 1973 یعنی دقیقا پس از نیم قرن، توانست یک بحران نظامی جدی برای رژیم خلق کند و برند امنیتی که فلسفه تشکیل دولت صهیونیستی برای قوم یهود بوده را بشکند. ایجاد این نوع «غافلگیری» یک پشتوانه جدی دارد. ابعاد مهم زیرساخت فکری اجتماعی که چنین دستاوردی را رقم می زند باید کنکاش شود. ایستادگی طولانی مدت یک جامعه، امری تصادفی نیست. از همین رو برآن شدم تا نکاتی را به اهل فکر تقدیم کنم، باشد که در این جهاد مقدس شریک شوند: 1) الگوی الهام بخش محمد ضیف وی می تواند به یک برند سنی مذهب جریان مقاومت در حد عماد مغنیه تبدیل بشود. متاسفانه کانال های تندرویی که نفوذی شیرازی ها در خط انقلاب هستند مثل اخبار سوریه و جریان شبکه ولیعصر و... سالها علیه حماس حرف زدند و به بهانه سوریه، این جریان را در ذهن مخاطب ایرانی مذهبی شکستند. سنی ستیزی در میان مذهبی های ما هنوز هست چرا که اولویت بندی را جریان متحجر انجام می دهد. علت محبوبیت یمن در جامعه ایرانی، شیعه بودن آنان و ضدیت با سعودی بود! همانطور که حزب الله، تا قبل از جنگ سوریه برند شیعی محبوب در میان جامعه عربی سنی بود و هنوز هم جایگاه دارد، باید حماس را برند محبوب سنی در میان جامعه شیعی کرد و این کار خود یک تحول معرفتی در حوزه وحدت است و کار فکری می طلبد و با خبررسانی صرف انجام نخواهد شد! هنوز سخنرانانی مثل ح.ک اشاراتی دارند به اینکه حقیقت بر اینها عرضه اگر بشود چه شود! یعنی نمی توانند یک سنی موفق انقلابی را درک یا تحمل کنند. هنوز برخی هییتی ها می گویند اگر اینها شیعه بودند تا حالا تمام شده بود و حتی درباره زکزکی مظلوم که جریانش تارومار شده احساس موفقیت دارند ولی دستاوردهای مقاومت فلسطینی را نمی بینند! هنوز برخی منبری ها از اینکه درباره این اتفاقات سخن بگویند ابا دارند یا صرفا از منظر دیگری بنام صهیونیزم حاضرند بدان بپردازند و جنبه ایجابی جریان مقاومت برای آنان معنابخشی نشده است. 2) تولد انسان فلسطینی مقاوم مانند انسان ایرانی که در برابر فشارها و تحریم ها به خوبی دوام آورده و در جنگ، فداکاری های کربلایی گونه ای را از خود به نمایش گذاشته است، باید درباره خلق این موقعیت جدید در فلسطین نیز همت گمارد. اینکه همه چیز را به پای خودمان می زنیم هم دروغ و هم یک آفت است! اگر تربیت دینی مردم غزه نبود و اگر ایستادگی بسیار سخت آنان نمی بود، حماس و مقاومتی هم وجود نمی داشت که اینطور هیمنه رژیم را بشکند. اینکه چطور غزه بعنوان یک زندان بزرگ دو میلیون نفری، در میانه فشارهای جهانی و تحریم های مختلف هوایی و زمینی و دریایی و با تحمل جنگ های پیاپی، اینگونه ایستادگی می کند و الگوهای الهام بخش او چه چیزهایی هستند باید مورد بررسی واقع شده و درباره آن گفته و شنیده شود. انتصاب همه دستاوردها به خودمان یا تلاش برای مصادره آن، در عین اینکه می دانیم نقش اراده و تربیت نیروهای جهادی سازش ناپذیر و سخت تر از آن، این جامعه مقاوم، امری سیاست زده و خطایی راهبردی است. چیزی که رهبری انقلاب درباره اتفاقات اخیر فرمودند ذیل همین هویت بخشی و استقلال در عمل قابل فهم است. 3) مدل اسلام سیاسی مقاوم در زمانه مدل سازی های غلط از اسلام لیبرال و اسلام سیاسی از مدل توسعه مدرن اماراتی و سعودی تا مدل اخوانی ترکی تا قطری و... پرداختن به یک اسلام سنی اخوانی ولی مقاوم و سازش ناپذیر، یک فرصت نظری و البته ضروری است. عموما به ابعاد انسانی و اجتماعی و حتی مدیریت اقتصادی این مدل کمتر توجه شده است و گرچه حدود عمل آنها در یک محیط کوچک بوده ولی همین خود نیز نشانگر سختی های مضاعف این ماجراست و جا دارد که به آن پرداخته شود. الگوسازی از حماس بمثابه یک جریان فکری جدید در میانه مدل های غلط رایج و نیز هویت بخشی به آن امری ضروری در فضای فکری کنونی جریان اسلام سیاسی که بشدت غربزده شده می باشد. 📍 @komeilialireza

💠 چرا تا حالا تجمع یکپارچه مردمی نداشتیم؟ محمد صادقی 🔹شاید فیلم تظاهرات پر جمعیت مردم رباط پایتخت مغرب را دیده باشید؛ مغربی که حکومتش جزو پیشروان مسئله عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی است و در حوادث اخیر نیز واکنش خوبی توسط دولت این کشور اتخاذ نشده است. 🔹صحنه‌های به هم پیوسته تظاهرات در استانبول، لندن و دیگر شهرهای کشورهای اسلامی هم، انبوهی از جمعیت حامی فلسطین را در رسانه‌ها نمایش داد. با این حال تصویر نمادینی از تهران و یا خیابان‌های ایران در رسانه‌های داخلی و خارجی منعکس نشده است! 🔹 ما در نمادسازی و خلق حماسه مردمی برای فلسطین عاجز بودیم. این سال ها که نهادهای مذهبی و انقلابی برای مراسم های متعدد آیینی تلاش داشتند که حرکت واحد و یکپارچه مردمی ایجاد کنند، چرا به فلسطین که رسیده دوباره زمام کار را داده اند به دست ستادهای فشل و خسته همیشگی و تظاهرات بعد نماز جمعه تا میدان فلان در شهرهای مختلف کشور؛ 🔹غیر از صحبت های خوب جناب امیرعبداللهیان در سفر اخیرشان چه تصویری از ایران و فلسطین به دنیا مخابره شد ؟ کسی خبری دارد ؟ فارغ از میدان و اتفاقات میدانی، برند ما در مقاومت است،؛ چقدر این برند را سر دست گرفتیم و خیابان های ما نیز روایتگر این نقطه قوت ما بود ؟ ▫️پ.ن: اخیرا برای کاری از چندین نخبه شیعه سوری سوال کردم که آیا شما فیلم بازمانده را دیده اید و پاسخ همگی شان بلا استثنا این بود : خیر! ⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان @shouba

💠 مسجد و زیارتگاه حضرت هاشم(ع) جد رسول اکرم در غزه 🔹 عمروالعَلاء پسر عبدمَناف معروف به هاشم (۲۰۱ پیش از هجرت - ۱۲۶ پیش از هجرت) از بزرگان قبیلهٔ قریش و شهر مکه و نیای قبیلهٔ بنی‌هاشم بود. وی جد اعلای حضرت محمد رسول‌الله (ص) و از بزرگ‌ترین و بانفوذترین شخصیت‌های قریش بود. 🔹 به دلیل احترام و تکریم ایشان نام کامل این شهر غزه هاشم است.به ایشان بخاطر خصوصیات شایسته در لقب سید دادند. یعنی آقای عرب. لقب «سید» در اولاد او باقی ماند، و این سیادت از او به فرزندانش عبدالمطلب و اولاد او و بعدها به پیامبر خدا (ص) و علی بن ابیطالب (ع) و دودمان آن‌ها رسید.جد بزرگ پيامبر (ص) در یکی از سفرهای تجاری‌اش، در شهر غزه، در فلسطین درگذشت. 🔹 ضعف مدیران فرهنگی و دینی و رسانه ای ماست که این قضیه بایکوت مانده و گرنه با وجود همچین مسجد و معماری حرم گونه و با این احترامی که مردم این شهر برای حضرت هاشم(ع) جد اهل بیت و سادات دارند خیلی بی عرضگی است عده ای ابله متعصب نادان در ایران اهالی فلسطین و غزه را به ناصبی بودن و دشمنی اهل بیت(ع) متهم کنند!! منبع: برندسازی ملی ⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان @shouba

⚡️اسرائیل شر مطلق و بزرگترین ناقض کنوانسیون های بین المللی 🔹با بمباران یک بیمارستان و شهادت بیش از ۳۰۰ فلسطینی مجروح و کادر درمان، رژیم صهیونیستی تمامی کنوانسیون‌های بین المللی را نقض کرد و نشان داد به هیچ بندی از هیچ پیمان بین المللی پایبند نیست. @ircwis 🌐 مُسْلِمْنا (کانال علمی‌تخصصی مسائل جهان اسلام) در تلگرام، ایتا و بله: ➣ @Muslimnair ؛ @muslimnair ➣ واتس اَپ: https://chat.whatsapp.com/H7nizlXGUrP2CtEK6UrE2J

💠 در هم شکستن حصر غزه، وظیفه‌ی ایران در این طوفان ✏️ علیرضا فرشچی؛ طلبه سطح چهار حوزه علمیه ، پژوهشگر سیاست خارجی ⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان @shouba

💠 در هم شکستن حصر غزه، وظیفه‌ی ایران در این طوفان ✂️برش‌هایی از متن 🔸 هنگامی که نبردی سرنوشت‌ساز در منطقهٔ ما در جریان است، نمی‌توانیم سستی یا کندی کنیم، باید بهنگام و مقتدرانه تصمیم بگیریم تا از سیر سریع تحولات جا نمانیم و چنان نشود که تا مدت‌ها نتوانیم جبرانش کنیم. 🔸 به نظر می‌رسد ضربهٔ نظامی کم‌هزینه و اثرگذار به رژیم صهیونیستی، برای مقاومت حاضر در مرزهای فلسطین اشغالی فراهم‌تر باشد و قراین نیز این را تأیید می‌کند که مقاومت لبنان عهده‌دار واکنش نظامی در صورت لزوم شده‌باشد و احساس می‌شود مقاومت عراق و یمن نیز تا حدودی در برابر ورود آمریکا بازدارندگی ایجاد می‌کنند. رسانه هم در عمل و فارغ از انتخاب و اختیار ما، قسمت حامیان اسلامگرای مستقل از محور مقاومت شده، به ویژه «جزیرهٔ» قطر. پس سهم ما چه باشد؟ 🔸 آیا سهم جمهوری اسلامی –قدرتمندترین حلقهٔ مقاومت و راهبُردار (استراتژیست) آن– تنها «تهدید» و کنش سیاسی باشد؛ چنانچه این روزها از زبان سیاست‌مداران کشور مایهٔ دلگرمی مقاومت شده؟ پس چه کسی حصر انسانی را بشکند؟ 🔸 می‌توان با مباشرت ایران، برنامه‌ای مستمر و منظم برای فرستادن کشتی‌های حامل کمک‌های مردمی راه انداخت از مبدأ خلیج فارس یا مدیترانه. سازمان‌های بین‌المللی مانند آنروا اجازه می‌یابند محموله‌ها را بازدید کنند تا از بشردوستانه بودنش اطمینان حاصل کنند. این کاروان باید با هشدارهای بنیادبرافکن جمهوری اسلامی به تعرض احتمالی صهیونیست‌ها از مبدأ بدرقه شود تا به سلامت برسد و با استمرار هشدارها به پیشواز آن در مقصد بروند تا پس از بارگذاری در بندر منهدم نگردد و دست مردم از آن کوتاه نماند. 🔸 اگر این حصر شکست، نخست؛ روحیهٔ مردم –این مهمترین زیرساخت مقاومت در غزه– را پاس می‌دارد، دو دیگر؛‌ محبوبیت جمهوری اسلامی –این مهمترین منبع قدرت نرم ایران– را که به ویژه در سال‌های بحران سوریه نزد جهان اسلام خدشه برداشته، بازیافته، به اوج خواهد رساند. سه دیگر؛ این وظیفهٔ ماست! برای مطالعه متن کامل کلیک کنید: https://zaya.io/شکست_حصر_غزه ⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان @shouba

❇️ اولین سوال از شما در قیامت درباره فلسطین است! 📍آخرین کلامی که من خودم شخصا از حاج قاسم شنیدم این بود که ایشان به ما گفت مساله فلسطین آن سوالی است که روز قیامت از شما می­پرسند. اولین سوالی که از شما به عنوان افراد معاصر با این واقعه و حادثه و کسانی که در این زمان زندگی می­کنند، پرسیده می­شود مساله فلسطین است. این آخرین کلامی بود که حاج قاسم سلیمانی به من گفت و آن هم این که تو برای فلسطین چه کردی؟ این آن سوالی بود که محرک حاج قاسم برای حرکات انقلابی­‌اش بود 🖇️ بخشی از مصاحبه با ابوشریف، نماینده جهاد اسلامی در ایران برای مطالعه متن کامل کلیک کنید: https://zaya.io/شهید_قدس ⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان @shouba

📌 ما، فلسطین و دیوارهای قطور نیابت 🖋علیرضا قربانی 🔹 اول "دخترم خیلی خسته‌ام. سی سال است که نخوابیده‌ام، اما دیگر نمی‌خواهم بخوابم...وقتی فکر می‌کنم آن دختر هراسان تویی، نرجس است، زینب است و آن نوجوان و جوانِ در مسلخ خوابانده که در حال سربریده‌شدن است حسینم و رضایم است از من چه توقعی دارید؟ نظاره‌گر باشم، بی‌خیال باشم؟" خیلی تامل کردم که این یادداشت را بنویسم یا نه. نمی‌دانم وسط معرکه جای این نوع حرف‌هاست یا نه، اما از سوی دیگر، فقط در این اوقات بحران است که مجالی برای طرح مباحث عمیق‌تر فراهم می‌شود. این کلمات حاج‌قاسم را بارها خوانده‌ام، هربار از زاویه‌ای‌. می‌خواستم یادداشت را شروع کنم که دوباره به یادش افتادم و دیدم چقدر با آن‌چه می‌خواهم بگویم مرتبط است. سی‌سال نخوابید چون فکر می‌کرد هزاران بچه مثل زینب و فاطمه دارد که در خانه‌های غزه پراکنده شده‌اند. هر بمبی که در آسمان غزه رها می‌شود، فرقی نمی‌کند به کجای شهر اصابت کند، در نهایت بچه‌های خودش شهید خواهند شد؛ امشب پنجاه بچه‌ من، فردا بیست‌تا، پس‌فردا چهل‌تا. مگر می‌توانم بخوابم؟ بچه‌ی "من" است! ⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان @shouba

🔹️ دوم تا بچه‌های غزه بچه‌ی "من" نشوند، بعید است برایشان جان بدهم. تا چیزی در محدوده‌ی "دیگری" است، حداکثر کنش ما همدلی، هم‌دردی و مختصری تلاش است. مادر چرا از خودش می‌زند و خرج بچه‌اش می‌کند، چرا جوانی و عمرش را پای او می‌ریزد و حتی لحظه‌ای هم با منطق هزینه-فایده رابطه‌اش با او را ارزیابی نمی‌کند؟ چون می‌پندارد بچه من، خود من است، منِ توسعه‌یافته. خودی که حتی جسمش از جسم من منشعب شده. پدر چرا از اینکه پسرش به‌لحاظ مالی از او متمکن‌تر شود، خوشحال می‌شود؟ چون او را جزئی از "من" خودش می‌داند؛ همان منِ توسعه‌یافته. با این منطق عجیب نیست که حتی حرام‌ترین حرام اقتصادی خدا، یعنی ربا، در ربای بین پدر و پسر حرام نیست، چون این دو یک نفرند. همین نسبت را می‌شود در ابعادی وسیع‌تر تصور کرد؟ مثلا نسبت به فرزند برادرم هم همین حس را داشته باشم که او هم فرزند من است، نه، خود من است. وسیع‌تر چطور؟ می‌شود من، فرزند همسایه‌ام را، فرزند همشهری‌ام را، فرزند هم‌وطنم را، فرزند هم‌مذهبم را، هم‌دینم را بچه خودم بدانم؟ یک مسیر دیگر را برای توسعه من باز کنیم. اگر برای یک ملت یا امت، بما هو ملت یا امت، بتوان وجودی حقیقی قائل شد و یک من بزرگ تشکیل داد، این من بزرگ، می‌تواند توسعه یابد و مثلا فرزند ملت یا امت دیگری را هم فرزند خود بداند؟ و مثلا اگر موشکی به شهری از شهرهای او خورد، قلب این هم تیر بکشد؟ توسعه من، آن من کوچک یا این من بزرگ، یعنی اینکه آن دیگریِ امروز جزئی از من فردا شود، از کدام مسیر محقق می‌شود؟ 🔹️ سوم "قلب‌های شما جایی است که کنزهای شما آنجاست. همین است که مردم اموالشان را دوست دارند و دل‌هایشان به آن متمایل است. پس کنزهایتان را در آسمان قرار دهید.." (مواعظ مسیح ع- منقول از تحف‌العقول) کنز را عمدا به گنج ترجمه نکردم، گنج لزوما یافتنی است، اما کنز می‌تواند ساختنی باشد. مجال بحث تفصیلی نیست، اما اجمالا مفهوم کنز با مفهوم انباشت‌ مرتبط است و در معنای ساختنی‌اش، کنز کردن یعنی انباشت کردن چیزی که البته به زعم انباشت گر با ارزش است. دل آدمی متمایل است به آن چیزهای باارزشش که انباشت‌شان می‌کند. آدمی به قلک‌‌های مادی و معنوی‌اش دل می‌بندد. ملت‌ها و امت‌ها هم همین‌طورند؛ دلشان پیش قلکِ انباشت تلاش‌هایشان است. عیب ما این است که این حرف‌ها را در کانتکست منفی و سلبی معنا کرده‌ایم. مسیح (ع) اتفاقا وجه ایجابی‌اش را برجسته می‌کند‌، کنز بسازید اما کنز درست در جای درست. عالم ربانی‌ای می‌گفت یکی از رموز بقای هیئات در طول تاریخ این است که مردم خودشان خرج هیئت‌ها را داده‌اند. ملت عراق برای میزبانی اربعین جان داده، مال داده، عمر داده، همین است که هیچ مانعی نمی‌تواند او را از میزبانی اربعین جدا کند. راستی ربط این حرف‌ها به ماجرای این روزها چیست؟ ⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان @shouba

🔹️ چهارم مسئله فلسطین حل نمی‌شود الا اینکه فلسطین جزئی از منِ ملی و امتی ما بشود. و فلسطین جزئی از منِ جمعی ما نخواهد شد، الا اینکه کنزهایی در آنجا داشته باشیم، یعنی زحماتی انباشت‌شده برایش بکشیم. این نکته هم برای یک فرد صادق است و هم برای یک ملت و امت. یک ملت برای چیزی که دوست دارد، هزینه می‌کند و عکس قضیه‌اش این است که اگر برای چیزی هزینه بدهد، به آن دل خواهد بست و این چرخه صعودی، مرتبا تکرار خواهد شد. نکته مهم اما این است که هزینه‌دادن بیش از آنکه مسئله‌ای عینی باشد، مسئله‌ای ذهنی است‌ و هرگونه نیابت و پراکسی‌گذاشتن بر سر راه آن باعث می‌شود که من حس هزینه‌دادن نکنم و لذا حس تعلقی هم ایجاد نخواهد شد. یادم هست قدیم‌ترها مادربزرگ مرحومم گاهی برای خیرات کردن، قبض آب و برق مسجد محل را می‌پرداخت. رویه مرسومی بود که هرکس عهده‌دار یک وظیفه و هزینه مشخص ملموس در مسجد می‌شد. فرق است بین حس تعلقی که نسبت به این مسجد داری با مسجد دیگری که آن هم در همسایگی توست ولی مخارجش را از اجاره‌های مغازه‌های ساخته‌شده برای مسجد دریافت می‌کند. حتی فرق است بین آن مسجد با مسجدی که هزینه‌هایش مثلا از درصدی از مالیات مردم محل یا یک صندوق نیکوکاری در محل تامین می‌شود. مثال‌ها را عمدا شرح مبسوط دادم تا واضح شود که واریز مبلغی کم یا زیاد به صورت ماهانه به شماره حسابی برای غزه، هیچ ربطی به حرف‌هایی که زدیم ندارد‌. تو باید کنز خودت را بسازی‌. یک ملت در وجود جمعی‌اش هم همین‌طور. 🔹 پنجم آنچه گفتیم لزوما منافاتی با رویکرد سازمان‌وارگی تمدن ندارد‌، هرچند دال بر قیودی نسبت به آن است. می‌شود کنش با واسطه‌گری یک هویت‌جمعی را تصور کرد که نوعی نیابت و پراکسی هم نباشد؛ چنان‌که در یک هیئت عظیم همین‌طور است‌. برخی سمن‌ها در دنیا را سراغ دارم که به‌لحاظ قوت ساختار درونی و شدت تاثیر بیرونی از چند وزارتخانه برترند ولی افراد آن را من توسعه‌یافته خودشان می‌دانند. در این معنا، سازمان امر بین‌الامرین است؛ نه از هویت شخصی افراد کاملا منسلخ می‌شود و نه کاملا قابل تقلیل به آن است. نسبت ما با مسئله فلسطین پر است از این پراکسی‌ها و نیابت‌ها. نمی‌گویم همه مسئله این است ولی حتما بخش مهمی از مسئله است. از جمع‌آوری منابع مالی تا هزینه‌کرد آن، همه‌چیز نیابتی است. مثل همان حاجی که برای قربانی حج با کاغذی و کلیکی به سازمان حج پول و نیابت داده که آن سازمان به خریداری نیابت بدهد که او گوسفندی بخرد و بدهد کسی نیابتا ذبح کند و نیابت دیگری بدهد به کس دیگری برای توزیعش. حاجی چه کاره است؟ هیچ. هیچ نسبت واقعی بین او و این آیین و معانی عمیقش برقرار نیست. من این بی‌مزه‌شدن را وقتی فهمیدم که در مسیر کاظمین-سامرا مردمی را دیدم که پیاده عازم زیارت امامزاده سیدمحمد بودند و با خودشان‌ گوسفند می‌آوردند تا همانجا ذبح کنند و گوشتتش خورشت قیمه ظهر زائران آنجا شود. تازه فهمیدم عجب چیز جالبی است این منسک. البته ماجرا محدود به کمک مالی نیست، حتی در شیوه اعتراض به جنایات رژیم صهیونیستی، حتی در یک راهپیمایی ساده، از سیاست‌گذاری تا سیاستگزاری‌اش نیابتی است. در عالم ذهنیت، من هیچ تلاشی که به خودم مستند باشد و در طول زمان انباشت شده باشد، در مورد فلسطین نکرده‌ام. 🔹 ششم طولانی شد، اما گاهی جز به‌تفصیل نمی‌شود یک "حساسیت نظری" مثلا در مورد پدیده نیابتی‌شدن را منتقل کرد. می‌شد در مورد مصادیق نیابتی‌شدن بیشتر نوشت، اما اگر حساسیت نظری ایجاد شده باشد، مخاطب حتما بهتر از گوینده می‌تواند مصادیق ظریف‌تری را کشف کند. ⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان @shouba

💠 استاد مشهور اخوانی چه حسی از احتمال ورود ایران و یا حزب الله به جنگ دارد ؟ محمد المختار شنقیطی : هر وقت از من سوال می‌شود که آیا ایران یا حزب الله به نفع غزه و فلسطین وارد معرکه می‌شوند یا خیر؟ احساس خجالت می‌کنم! چرا کسی از ورود دولت‌ها و گروه‌های سنی برای کمک به غزه سوال نمی‌پرسد؟ آیا اهل سنت از معادلات خارج شده‌‌اند در حالی که آنها اکثریت مسلمانان هستند؟ پ.ن: ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻣﺨﺘﺎﺭ ﺷﻨﻘﯿﻄﯽ، ﻣﻮﺭﯾﺘﺎﻧﯿﺎﯾﯽ ﺗﺒﺎﺭ ﻭ ﻣﻘﯿﻢ ﺩﻭﺣﻪ‌ﯼ ﻗﻄﺮ ﺍﺳﺖ. ﻭﯼ ﮐﻪ ﺩﺍﻧﺸﻨﺎﻣﻪ‌ﯼ ﺭﺷﺘﻪ‌هاﯼ ﻓﻘﻪ، ﺍﺻﻮﻝ، ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻭ ﻣﺘﺮﺟﻤﯽ ﺯﺑﺎﻥ‌ﻫﺎﯼ ﻋﺮﺑﯽ، ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﻭ ﻓﺮﺍﻧﺴﻮﯼ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻧﺎﻣﻪ‌ﯼ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ ﻭ ﻋﻠﻤﯽ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﺩﮐﺘﺮﺍﯼ ﺍﺩﯾﺎﻥ ﺭﺍ اﺯ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺗﮕﺰﺍﺱ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﺩﯾﺎﻥ ﺩﺍﻧﺸﮑﺪﻩ ﭘﮋﻭﻫﺶ‌ﻫﺎﯼ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺩﻭﺣﻪ ﻭ ﺭﯾﯿﺲ ﺩﭘﺎﺭﺗﻤﺎﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﻭ ﺍﺧﻼﻕ ﻗﻄﺮ ﺍﺳﺖ. ﺷﻨﻘﯿﻄﯽ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻋﺮﺑﯽ ﻭ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩ‌ﯼ ﻣﺴﺎﯾﻠﯽ ﭼﻮﻥ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻭ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺍﺳﺖ. ﻋﻤﺪﻩ‌ﯼ ﺁﺛﺎﺭ ﻭﯼ ﻧﯿﺰ ﭘﯿﺮﺍﻣﻮﻥ ﺑﺎﺯﺧﻮﺍﻧﯽ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩﯼ ﺗﺎﺭﯾﺦ، ﻓﻘﻪ ﻭ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺍﺳﺖ. منبع : نظم مقاومت ، صابر صادقی #نظم‌مقاومت @shouba