مصادیق #ذهن_آگاهی در اسلام (۶) غذا خوردن آگاهانه آنچه ما می خوریم شخصیت #معنوی ما را شکل می دهد. دهان انسان #ورودی جسم اوست. اگر #غذای_طیب و طاهر بخورد وجود او پاک و متعالی می شود و اگر #غذای_خبیث و آلوده بخورد به زشتیها گرایش پیدا خواهد کرد. 👌👌 عمل پاک, میوه ی درست غذا خوردن است. انسان اشرف خلایق است و باید غذایش هم بهترین غذاها و نوشیدنی ها باشد. خداوند متعال در آيه ۲۴ سوره مبارکه عبس میفرماید: (فلینظر الانسان الی طعامه ) :(پس انسان باید در غذای خود بنگرد) 🚦نگاه به خوراکى ها و توجّه به روند تولید و مصرف آن، امرى ضرورى و برانگیزنده انسان به انجام دادن فرمان هاى خداوند و از میان برنده کفر به خداوند است. ⚠️کسی را که هنگام غذا خوردن به غذایش نمی اندیشد و در چیزی که می آشامد و می خورد تفکر نمی کند نمی توان اشرف مخلوقات نامید. #غذای_طيّب غذايی پاك و تكويني است كه با ساختار بدن هماهنگي كامل دارد و لذت­بخش، مطابق با ذائقه، مطبوع، دارای اثر مفید و سازنده برای جسم و #روح و غیرمضر و غیرمخرب است. #حلال چيزى است كه ممنوعيتى نداشته باشد و طيّب به چيزهاى پاكيزه گفته مى‏شود كه موافق طبع سالم انسانى است، نقطۀ مقابل خبيث كه طبع آدمى از آن تنفر دارد. از نظر مفهومی، غذای طیّب غذای حسن، مفید، سالم و بدون ضرر، حلال، پاک، متناسب با مزاج، بدون آلودگی ظاهری و باطنی و غذایِ با ارزشِ غذایی کامل است. بنابراین ممکن است غذایی حلال باشد اما چون موافق طبع انسان نیست ، طیّب نباشد. غذایی که طیّب نیست را خبیث میگویند. خداوند عالم در آیه ۵۱ سوره مبارکه مومنون خطاب به پیامبران میفرماید: يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا ۖ إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ. ای رسولان، از غذاهای پاکیزه تناول کنید و به نیکوکاری و اعمال صالح پردازید که من به هر چه می‌کنید آگاهم. 👌👌از این آیات چنین برمی آید که قرآن کریم عالی ترین استانداردها را در زمینه بهداشت و ایمنی مواد غذایی تحت عنوان «طیب» ارائه نموده است تا تمامی جنبه های کیفیت را به لحاظ پاک بودن، بهداشتی بودن، ایمن بودن، مقوی بودن و مغذی بودن تأمین نماید. اجرای چنین استانداردهای پیشرفته ای نیازمند فهم صحیح درآن، کسب دانش های مدرن، آموزش و ترویج عملی فرهنگ طیب و اجرای سیستم های تضمین ایمنی و کیفیت می باشد. لذا قرآن نه تنها به ما میگوید بنگرید چه میخورید، در کنارش توصیه میکند غذای طیّب بخوردید که چیزی فراتر از غذای حلال است و لذا نه تنها برای جسم انسان سودمند است؛ بلکه موافق #مزاج و #روح انسان است. در کنار آن آدابی برای غذا خوردن توصیه شده است که به کنترل، هضم ،جذب و سلامت بدن کمک میکند. جهت اطلاع بیشتر از فرآیند غذاخوردن آگاهانه لینک زیر را مشاهده کنید👇 https://qurantv.ir/content/262643 با خانواده قرآنی همراه باشید👇👇 Eitaa.com/slamicpsychology 🔸🔹🍃🌸🍃🔹🔸 https://chat.whatsapp.com/IBhsGF6JHAbJqQc2ZajH4N

*شاخص های غذای طیّب از دیدگاه قرآن‌ و تاثیر آن بر سلامت جسم و روان انسان* در ایدئولوژی اسلامی #تغذیه بر سلامت جسم و #روان ، فکر و ایمان انسان تأثیرگذار است . 👌با توجه به آموزه‌های #قرآن ، برای تهیه غذای طیّب ، باید دقت داشت و خوب به اطراف و ابعاد آن نظاره کرد، یعنی مسئولیت انتخاب غذای خوب و پاکیزه بر عهده خود انسان است و اگر این دقت صورت نپذیرد، غذای ناپاک طبیعت انسان را دگرگون می‌سازد. 👌👌منظور از غذای طیب، غذایی حلال، پاک، پاکیزه، خوش بو، خوش مزه، مطبوع، بهداشتی، لذیذ و خوب است که انسان طیب، در مصرف آن، جانب میانه روی را رعایت می کند. 👌با توجه به معنای کلمه طیب و دقت در آیات، غذای طیب یعنی غذایی که میل و پسند طبیعت به سمت آن باشد، پس هر کس باید مطابق با طبیعت خود غذا مصرف کند. به عبارت دیگر همه چیز برای همگان خوب نیست و یک رژیم غذایی واحد مناسب حال همه افراد نیست‼️ 👌لذا طبق هر مزاجی یک سری مواد غذایی طیب محسوب می‌شوند و یک سری مواد غذایی دیگر خبیث شمرده می‌شوند؛ (مثلاً زنجبیل برای افراد سردمزاج طیب است و برای افراد گرم مزاج خبیث). 👌پس هر غذایی که خوردنش به ضرر انسان باشد #خبیث است. 🚫غذاهای مانده، فریزشده، دوباره گرم شده، زودپز و دارای اشعه مایکرویو از شاخص‌های طیّب بهره ای ندارند. 👌غذای طیّب همراه با #شُکر و سپاس خداوند هست و تجاوز به حقوق دیگران نیست. 👌 غذای طیّب غذایی است که حقوق مالی و دینی آن پرداخته شده است. از جمله حقوق مالی روزی خداوند بر ما #خمس و زکات اموال ماست. 🚫تمام مواد غذایی که از مال حرام (مثل غصب و غارت ومال یتیم و مال ربا ...) تهیه می‌شود، خوردنش حرام است، هر غذای که عنوان #اسراف روی آن صدق کند استفاده از آن حرام (ممنوع) است، نشستن بر سفره ای که در آن شراب نوشیده می‌شود حرام است و نباید اصلاً نشست.  🪄 روزی و #غذای_طیّب را در بیداری بین الطلوعین تقسیم می کنند. 👌 روایتی با سندهای مختلف از امام صادق(ع) با چنین عبارتی نقل شده است: *شخص مؤمن از یک شکم می‌خورد، در حالی‌که کافر از هفت شکم می‌خورد.* در حقیقت کنایه از این است که شخص مؤمن از طعام دنیا به مقدار اندک قانع است. مقداری که با آن رفع گرسنگی کند و بتواند عبادت خدا را انجام دهد. مؤمن در غذاخوردن تنها قصد لذت و تن‌پروری ندارد و به هیچ وجه شکم‌باره نیست. چنین قناعتی مانند آن است که به اندازه یک شکم می‌خورد، به جهت نهایت اختصار و پرهیز از پرخوری. اما کافر به جهت حرص و طمع در خوردن و جمع آوری مال دنیا، غذاخوردنش به هفت شکم تشبیه شده است؛ به دلیل آن‌که وی خوردنش برای #لذت و تن‌پروری بوده و قدرت و نیرو گرفتن برای عبادت به هیچ‌وجه از انگیزه‌های او به‌شمار نمی‌آید. با خانواده قرآنی همراه باشید👇👇 Eitaa.com/slamicpsychology 🔸🔹🍃🌸🍃🔹🔸 گروه واتس آپ: https://chat.whatsapp.com/IBhsGF6JHAbJqQc2ZajH4N