اثراث وحشتناک فقر در زندگی امام عليه السلام خطاب فرزندش محمد بن حنفيه مى‌فرمايد: «فرزندم! من از فقر بر تو مى‌ترسم، بنابراين از آن به خدا پناه ببر» يَا بُنَيَّ‌، إِنِّي أَخَافُ‌ عَلَيْكَ‌ الْفَقْرَ فَاسْتَعِذْ بِاللّٰهِ‌ مِنْهُ‌ بعد امام عليه السلام دليل آن را در سه جملۀ كوتاه و پرمعنا بيان كرده مى‌فرمايد: «زيرا فقر، #دين انسان را ناقص و #عقل را مشوش مى‌سازد و #مردم را به او و او را به مردم بدبين مى‌كند» _ فَإِنَّ‌ الْفَقْرَ مَنْقَصَةٌ‌ لِلدِّينِ‌! مَدْهَشَةٌ‌ لِلْعَقْلِ‌، دَاعِيَةٌ‌ لِلْمَقْتِ‌ « منبع : نهج البلاغه حکمت ۳۱۹ ) به يقين منظور از فقر در اين كلام نورانى، #فقر_مادى است. اين‌كه چگونه فقر مادى سبب #نقصان_دين مى‌شود دليلش روشن است، زيرا انسان تحت فشار فقر ممكن است تن به گناهانى بدهد و براى به دست آوردن مال، فكر حلال و حرام آن نباشد و يا تحت عنوان ضرورت و اضطرار بعضى از محرمات را براى خود حلال بشمارد. اين احتمال نيز هست كه فقر گاهى سبب #تزلزل_اعتقاد انسان به خدا مى‌شود، زيرا از يك‌سو شنيده است كه خدا رزّاق و روزى‌رسان است و رزق همه را تضمين كرده و از طرف ديگر خود را در فقر و تنگدستى مى‌بيند و اين مايۀ سوء ظنش به خدا و وعده‌هاى الهى مى‌شود، بنابراين هم نقص اعتقادى و هم نقص عملى دامن فقير را مى‌گيرد به خصوص اگر انسان كم‌ظرفيت و پايۀ اعتقادات او سست باشد. اضافه بر اين، از نظر #اخلاقى نيز گرفتار مشكل مى‌شود، زيرا كينه و حسد و بخل و صفات ديگرى از اين قبيل دامان فقير را در بسيارى از اوقات مى‌گيرد. اما اين‌كه #عقل را مشوش مى‌سازد نيز به تجربه ثابت شده است كه افراد گرسنه و فقير هرچند عقل نيرومندى داشته باشند توان فكر كردن و انديشيدن را از دست مى‌دهند و حتى گاه در مسائل سادۀ زندگى گرفتار اشتباه مى‌شوند و قدرت بر تفكر و تصميم‌گيرى را به دليل فقر و پريشانى از دست مى‌دهند ✍ آیت الله مکارم شیرازی _ شرح نهج البلاغه •┈•┈••✾•🌿🇮🇷🌿•✾••┈•┈• 📌 پژواک صدای دل را دنبال کنید ⚡️ #دل_نوشته_یک_بچه_سید eitaa.com/smajidi_ir لینک گروه فرزندان مکتب حاج قاسم https://eitaa.com/joinchat/469565635C2de1852c38

💠 قیامتِ حقایق 🔹 این بیان نورانی پیغمبر (صَلَّی اللَّهُ عَلَیه و آلِهِ وَ سَلَّم) که فرمود: «النَّاسُ مَعَادِنُ كَمَعَادِنِ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّة»، بلند پروازی بی جا هم روا نیست، هر کسی #استعداد خاص خودش را دارد؛ اما و صد اما درست است که «النَّاسُ مَعَادِنُ كَمَعَادِنِ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّة»؛ اما «الْغِنَی وَ الْفَقْرُ بَعْدَ الْعَرْضِ عَلَی اللهِ»! 🔹 این بیان نورانی حضرت امیر (سلام الله علیه) است در اواخر نهج البلاغه فرمود چه کسی سواره است چه کسی پیاده، آنجا معلوم می‌ شود! این از ما بر می ‌آید؛ حالا اگر نتوانستیم الغدیر بنویسیم، المیزان بنویسیم، مستمسک بنویسیم، می ‌توانیم #نوری_باشیم که جامعه را از هر خطری نجات بدهیم؛ این کار که از ما بر می ‌آید! 🔹 خیلی ‌ها ممکن است سفیر هدایت باشند در طرح هجرت، بروند در یک روستا؛ نمی ‌دانم دیدید در بعضی مناظر که بعضی از #طلبه_‌ها با این طناب می‌ رفتند به روستایی #تبلیغ می کردند، سینه می‌ زدند؟ این #دین را در آنجا حفظ کرده است. آدم کاری بکند که دین را حفظ بکند؛ حالا یا آن یا این، البته این «مانعة الخلوّ» است و جمع را هم شاید! 🔹 فرمود: «الْغِنَی وَ الْفَقْرُ بَعْدَ الْعَرْضِ عَلَی اللهِ»؛ آدم اینجا هم دلّال باشد، آنجا هم دلّال، این «خسر الدنیا و الآخرة» است! اگر اینجا دلّال شد، آنجا لااقل #تولید_کننده محشور بشود، بگویند تو کاری کردی، وسیله خوبی فراهم کردی. این طلبه #طرح_هجرت یا طلبه #سفیر_هدایت، مگر چقدر درس خوانده است؟! اما بسا امیر كه آنجا اسیر خواهد شد ٭٭٭ بسا اسیر كه فرمان گذار خواهد بود خیلی‌ها ممکن است اینجا نان و نامی داشته باشند اما آنجا پیاده بیایند! همه بیانات اهل بیت (علیهم السلام) شیرین است، مخصوصاً این بیان: «الْغِنَی وَ الْفَقْرُ بَعْدَ الْعَرْضِ عَلَی اللهِ»! ↙️ آپارات: https://aparat.com/v/BYUfI #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی #کلیپ #باز_نشر 📚 دیدار اساتید تفسیر و فلسفه مرکز آموزش عالی اسراء با حضرت استاد تاریخ: 1396/02/13 https://eitaa.com/smajidi_ir

ملاحظه دینی دقیق درباره حکومت اسلامی 🔴 بدعت‌های عملی را نیز می‌توان تقسیم کرد، به بدعت‌های عملی فردی (افراد)، و بدعت‌های عملی جمعی (حاکمیّت‌ها). #دین، اگر در منطقه‌ای و کشوری، به #حاکمیت برسد، عمل به احکام -در سطح حاکمیّت- بسیار سنگین و دقیق است. و اگر ذرّه‌ای انحراف در عمل حاصل شود، مانند دو زاویه مثلّث است، که هر چه پیشتر رود، بیشتر می‌شود. بزرگانی از عالمان، مانند آخوند‌ملّا‌محمّد‌کاظم‌خراسانی (م: 1329 ق)، و آیت‌الله‌العظمی‌بروجردی (م: 1340 ش)، که دربارۀ تشکیل #حکومت‌_دینی، بدون حضور معصوم«ع» تردید داشته و اقدام نمی‌کرده‌اند، برای همین ملاحظۀ دینی دقیق، و مسئولیّت‌شناسی حساس الهی بوده است، نه برای اینکه این بزرگان دوست نداشته‌اند، دین الهی به قدرت و حاکمیّت برسد. بزرگان یاد شده -و بزرگانی دیگر امثال آنان- نمی‌گفته‌اند ما نمی‌خواهیم دین به حاکمیّت برسد، می‌گفته‌اند ما نمی‌توانیم دین را به #حاکمیت_واقعی (نه شعاری) برسانیم، زیرا این کار دارای سه شرط است که حضرت علی«ع» آنها را برشمرده است، و تحقّق آن شروط، با هر کس رسید، ناممکن است امام علی«ع» فرموده است: «لا یُقیمُ أمرَ الله -سبحانَه- إلّا مَن لا یُصانِع، و لا یُضارِع، و لا یتََّبِعُ المَطامِع» » کسانی می‌توانند حکومت دینی تشکیل دهند (و اقامۀ امر الله کنند) که: [1]- سازشکار (و منافعْ سنج) نباشند. [2]- همرنگ با دیگران (و متکاثران و برخورداران و دنیا دوستان و مقام پرستان و اختلاسگران) نشوند... [3]- و هیچگونه خواسته و خواهانی، برای خود، و فرزندان و نزدیکان خود، نداشته باشند. «نهج البلاغه»: ۱۱۳۷ ✍️ #علامه_حکیمی https://eitaa.com/smajidi_ir https://t.me/smajidi_ir