#حدیث 🏴عن #الرضا عليه‌السلام: اَنَّ رَجُلاً اَتَى سَيِّدَنا رَسولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آله فَقالَ يا رَسولَ اللّه ِ عَلِّمْنى خُلُقايَجْمَعُ لى خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ فَقالَ صلي الله عليه و آله لا تَكْذِبْ ▪️مردى نزد سرور ما #رسول_خدا صلي‌الله‌عليه وآله آمد و عرض كرد: به من اخلاقى بياموزيد كه خيردنيا و آخرت در آن جمع باشد، حضرت فرمودند: #دروغ نگو. فقه‌الرضا عليه السلام، ص ۳۵۴ ‌ @jahaannews 🆔 @smht11014

روش زندگی پیامبر خدا(ص) هر گاه به خانه می‌رفت، وقت خود را سه قسمت می‌كرد: يک قسمت براى خدا، يک قسمت براى خانواده و يک قسمت نيز براى خودش قرار می‌داد. سپس، قسمت خود را با مردم، تقسيم می‌كرد. تنها به مقدار نیاز حرف می‌زد. مردم را از خود نمی‌رانْد. كريم [و بزرگِ] هر قومى را گرامى می‌داشت. بدون افراط و تفريط، نيكى را می‌ستود و بدى را زشت می‌شمرد. میانه‌رو بود (معتدل الامر). در حق، كوتاهى نمی‌كرد و از آن، پافراتر نمی‌گذاشت. برتر و بالاتر از همه نزد وى، آن كسى بود كه خيرش به همه می‌رسيد و هر كس با ديگران، بهتر و بیشتر همدردى کرده به آنها كمک می‌كرد، نزد او، جایگاهی برتر داشت. مجلس وى، مجلس بُردبارى، حيا، صداقت و امانت بود. صدا در آن جا بالا نمی‌رفت. احترام همگان محفوظ بود و لغزش كسى بازگو نمی‌شد. سختگير، خشن، دادوفريادكن و بدزبان نبود. نه خيلى شوخى می‌كرد و نه از كسى را بیش ار اندازه‌ می‌ستود. سه كار را كنار گذاشته بود: جدل، زياده‌گويى، و بیهوده سخن‌گفتن. به هر چه که ديگران را می‌خنداند، می‌خنديد و از هر چيزى كه ديگران را شگفت‌زده می‌كرد، او نیز اظهار شگفتی می‌كرد. [یعنی به حق با دیگران همراهی می‌کرد و خود را تافتۀ جدابافته نشان نمی‌داد.] كلام كسى را قطع نمی‌كرد، مگر زمانى كه [ناروا شده،] از حد می‌گذشت كه در اين صورت، با نهی‌كردن و يا برخاستن از مجلس، به سخن او پایان می‌داد. عيون أخبار الرضا عليه‌السلام، ج1، ص‌316 تا 319 #رسول_خدا(ص) #کلام_و_مرام @pishgar

یادکرد مصیبت رسول خدا(ص) شیخ مفید(ره) از ابن‌عباس نقل می‌کند: پس از آن که رسول خدا(ص) چشم از دنیا فروبست كار غسل او را اميرمؤمنان على(ع) به دست گرفت؛ عباس و پسرش، فضل نيز در خدمت او بودند ؛ لَمّا تُوُفِّیَ رسولُ اللّه(ص) تَوَلَّى غُسلَهُ أميرُالمؤمنين علیُ‌بنُ أبی‌طالبٍ(ع) و العبّاسُ مَعَهُ و الفَضْلُ بنُ العبّاس. پس از پایان کار، على(ع) كفن از چهرۀ پاک حضرتش كنار زد ؛ فَلَمّا فَرَغَ علیٌّ(ع) مِن غُسلِهِ كَشَفَ الْإزارَ عَن وَجْهِهِ. سپس عرض کرد: پدر و مادرم فدايت، پاک زيستى و پاک از دنیا رفتی ؛ ثُمّ قال: بِأَبي أنتَ و أُمِّي طِبْتَ حَيّاً و طِبْتَ مَيِّتاً. با مرگ تو، رشته‏اى گسست كه با مرگ شخص ديگرى نَگُسَست ؛ لَقَدِ انقَطَعَ بِمَوتِكَ ما لم يَنقَطِع بِمَوتِ غَيرِكَ. مصیبتت چنان گسترده است كه همگان را به سوگ نشاند ؛ عَمَّمْتَ حَتّى صارَ النّاسُ فيكَ سَواء. درد ما، ماندگار ؛ لَكانَ الدّاءُ مُماطِلًا. و اندوهمان هميشگى شد ؛ وَ الكَمَدُ مُحالِفاً. امّا اينها در مصيبت تو اندک است ؛ وَ قَلّا لَكَ. پدر و مادرم به فدایت! ما را در پيشگاه پروردگارت ياد كن ؛ بِأَبي أنتَ وَ امّي! اذكُرنا عِندَ رَبِّكَ. و ما در خاطرت نگاه دار ؛ وَ اجعَلنا مِن بالِكَ. سپس خود را به روى بدن آن حضرت انداخت و صورتش را بوسيد و كفن را به رويش كشيد ؛ ثُمَّ أَكَبَّ عليه فَقَبَّلَ وَجهَه و مَدَّ الْإِزَارَ عليه‏. أمالی شیخ مفید(ره)، ص102 اما یا علی! داغ شما تمامی ندارد. دو سه ماه پس از این کفن و دفن، بدن دیگری را غسل خواهی داد که آسیب دیده است؛ خاطرش رنجیده است؛ فرزندان کوچکش نظاره‌گر‌اند ... #رسول_خدا(ص) #یادکرد_مصیبت @pishgar