eitaa logo
صبح حسینی
461 دنبال‌کننده
37 عکس
21 ویدیو
1 فایل
صبحتان را با #اشک_بر_اباعبدالله علیه السلام آغاز کنید ارتباط با مدیر کانال 👇 @Alamdar1404
مشاهده در ایتا
دانلود
 وقتي كسي ز جان خودش دست ميكشد از هستي و جهان خودش دست ميكشد وقتي كه آفتاب دلش ميكندغروب از ماه آسمان خودش دست ميكشد يادش ميان خلق خدا ميشود عزيز هر كس كه از نشان خودش دست ميكشد وقتي كه صحبت ازغم و داغ حسين شد زينب ز كودكان خودش دست ميكشد يك بار رو زدم به تو اينگونه تا مكن سهميه ي مرا تو از اين غم جدا مكن اينان در آسمان بلندت كبوترند نام تو ميبرندبه هرجا كه ميپرند شرمنده ام كه بيشتر از اين نداشتم اين كودكان تمامي هستي خواهرند در قلبشان عزاي جوانت گرفته اند در راه تو فدايي وقربان اصغرند شمشيرشان ميان كمر برق ميزند شاگرد درس رزم علمدار لشكرند خون علي ميان رگ اين دو كودك است جنگاوري اين دو به زهرا قسم تك است زينب بيا ببين چقدر قد كشيده اند از بس كه پابه صفحه ي صحرا كشيده اند دشمن هنوز دركف اين كودكان توست تكبير اهل عرش پي حيدران توست در اين زمان كم چقدر زخم خورده اند ازسر بگيرتا به كمر زخم خورده اند اي مادرشهيد كه نذرت اداشده درقلب خسته ات چقدر غصه جا شده ازخيمه ها بيا و ببين بي پسر شدي مثل من حسين تو از هر نظر شدي محمد حسن بیات لو سلام الله علیها https://eitaa.com/sobhehoseini
در سینه ام جز مِهر زینب جا نخواهد شد با او کسی در عاشقی همتا نخواهد شد عاشق شوی حرف دلم را خوب می فهمی ذکری شبیه "زینب کبری" نخواهد شد نوکر که جای خود،غلام نوکرانش هم درمانده و محتاج در عقبی نخواهد شد هر کس که گریان شد برای عمه ی سادات شرمنده پیش حضرت زهرا نخواهد شد داغ برادرها...اسارت...سیلی و غارت در چشم بانویی جز او زیبا نخواهد شد از غیرت و از عفت زهرایی اش پیداست حتی اگر معجر بسوزد وا نخواهد شد مِیلش شهادت بود در کرب و بلا،اما زینب نماند که عدو رسوا نخواهد شد بعد از ابوفاضل علمدار است و دین حق جز با اسارت رفتنش برپا نخواهد شد عمری بلا دیده ولی داغی برای او مانند داغ عصر عاشورا نخواهد شد همراه مادر هر چه بر سر می زنیم انگار قاتل ز روی سینه ی تو پا نخواهد شد کل تن تو جای زخم نیزه و تیر است جایی برای بوسه ام پیدا نخواهد شد؟ مرضیه نعیم امینی سلام الله علیها https://eitaa.com/sobhehoseini
دلِ سوخته‌دل‌ها، بُوَد محفل زینب امان از دل زینب      امان از دل زینب همان داغ برادر، بود قاتل زینب امان از دل زینب       امان از دل زینب دو چشمش به برادر، دو دستش به سلاسل نگاهی به حسینش، نگاهی سوی قاتل کند گریه به زخمِ، سرش، چوبۀ محمل که از خون جبین، سرخ شده محمل زینب امان از دل زینب           امان از دل زینب سر از سنگ شکسته، قد از غصّه خمیده به دل داغ برادر، ز رخ رنگ پریده شرارش به دل زار، سرشکش به دو دیده بوَد از همه عالم، فزون مشکل زینب امان از دل زینب             امان از دل زینب فلک محو کمالش، ملک مات جمالش شکسته کمر کوه، ز اندوه و ملالش کند تا به سر نی، تماشای هلالش چرا اشک دو دیده، شده حایل زینب امان از دل زینب           امان از دل زینب همه زندگیش بود، غم و رنج و مصیبت شده ظلم و ستم‌ها، به او جای مودّت گمانم که ز آغاز، در این عالم خلقت به خون دل زهرا، سرشته گِل زینب امان از دل زینب           امان از دل زینب غلامرضا سازگار سلام الله علیها https://eitaa.com/sobhehoseini
یا حسین، آن که دل از غیر تو بُبرید، منم آن که لاجرعه می مهر تو نوشید منم آن که از شوق به هنگام ولادت چون شمع عوض گریه در آغوش تو خندید منم آن که با پرورش مادر و تعلیم پدر تربیت یافته در مکتب توحید منم آن که همراه تو آمد به صف کرب و بلا پا به پای تو صمیمانه بکوشید منم آن که خون شد دلش از محنت ایّام ولی جامه صبر به تن بهر تو پوشید منم روز عاشورا، به هنگام وداع آخر آن که پروانه صفت دور تو گردید منم آن که جا از پی یک بوسه به اعضات ندید خم شد و حنجر خونین تو بوسید منم آن که چون لانه زنبور ز شمشیر ستم جسم عریان تو آغشته به خون دید منم نشنیده است کسی از سر بُبریده سخن آن که صوت ملکوتی ز تو بشنید منم آن که در بزم یزید بن معاویه پست قد علم کرد و سخن گفت و نترسید منم جنگ با اسلحه کار تو و یاران تو بود آن که با تیغ زبان بعد تو جنگید منم نظر مرحمتی کن تو به «ژولیده» که گفت یا حسین، آن که دل از غیر تو بُبرید منم ژولیده نیشابوری سلام الله علیها https://eitaa.com/sobhehoseini
از راه آمد خواهرت ای سر بریده اما بدون دخترت ای سر بریده دارد رباب از راه مي آید برادر اما بدون اصغرت ای سر بریده از گوشه ی مقتل هنوزم که هنوز است آید صدای مادرت ای سر بریده از شامیان پیراهنت را پس گرفتم از ساربان انگشترت ... ای سر بریده من که نفهمیدم، خودت می گفتی ای کاش خولی چه کرده با سرت ای سر بریده بالای نیزه ماه من بودی برادر در کوچه ها همراه من بودی برادر حتما خودت دیدی دو دستم را که بستند حتما خودت دیدی غرورم را شکستند حتما خودت دیدی که بر محمل نشستم حتما خودت دیدی چهل منزل شکستم حتما خودت دیدی بساط کوفیان را حتما خودت دیدی مرام شامیان را قرآن که می خواندی لبت را سنگ می زد عمدا کنیزی زینبت را سنگ می زد حالا دگر هم چیزی از آن لب نمانده هم جای سالم در تن زینب نمانده این آخر عمری مرا بازار بردند من را میان مجلس اغیار بردند رفتی میان طشت و زینب نیمه جان شد تو خیزران خوردی و قد من کمان شد وحید محمدی سلام الله علیها https://eitaa.com/sobhehoseini
زینب آئینه ی جلال خداست چشمه‌ی جاری کمال خداست ردّ پایش مسیر عاشوراست خطبه هایش سفیر عاشوراست مثل کوهِ وقار برگشته وه چه با افتخار برگشته پشت دروازه خواهری آمد خواهرِ بی برادری آمد خواهری که تنش کبود شده رنگ پیراهنش کبود شده نیمه جانی که کاروان آورد با خودش چند نیمه جان آورد کاروانی که شیرخواره نداشت گوش هایی که گوشواره نداشت گر چه خورشیدِ عالمین شده چند ماهی ست بی حسین شده چند ماه است دیده‌اش ابری ست بر سرش سایه‌ی برادر نیست آسمان بود و غم اسیرش کرد خاطرات رقیه پیرش کرد رنگ مویش اگر سپیده شده بارها، بارها کشیده شده بهر اُمّ البنین خبر آورد از ابالفضل یک سپر آورد از حسینش فقط کفن آورد چند تا تکّه پیرهن آورد علی اکبر لطیفیان سلام الله علیها https://eitaa.com/sobhehoseini
بگذار از آن شهر ریا دیگر نگویم از قصّه ی شام بلا دیگر نگویم من را نگاه بی حیای کوفیان کشت زخم زبان شام را دیگر نگویم آقا همین بس که تو را از من گرفتند از کوفه و سنگ جفا دیگر نگویم می دانی ای آرام جانم ای حسینم پس از سر و تشت طلا دیگر نگویم طاقت نداری تا بگویم ای برادر آتش به جان خیمه ها . . . دیگر نگویم داغ سه ساله پشت زینب را شکسته این داغ سنگین بود و ما . . . دیگر نگویم من بودم و یک دشت باغ لاله امّا با داغ خود کشتی مرا دیگر نگویم یک کربلا بس بود تا زینب بمیرد از کربلا تا کربلا دیگر نگویم وحید محمدی سلام الله علیها https://eitaa.com/sobhehoseini
از آن ساعت که خود را ناگزیر از تو جدا کردم تو بر نی بودی و دیدی چه ها دیدم، چه ها کردم گمان بر ماندن و قبر تو را دیدن نمی‌ بُردم ولی فیض زیارت را تمنّا از خدا کردم به یادم مانده آن روزی که می‌ جستم تو را اما تنت پیدا به زیر سنگ و تیر و نیزه ها کردم تو را ای آشنای دل، اگر نشناختم آن روز مرا اکنون تو نشناسی، وفا بین تا کجا کردم تن چاک تو را چون جان گرفتم در برم، اما برای حفظ اطفالت، تو را آخر رها کردم بسانِ شمع، آبم کرد، بانگ آب‌، آب تو اگرچه تشنه بودم چشمه های چشم وا کردم میان خیمه های سوخته همچون دلم، آن شب نماز خود نشسته خواندم و بر تو دعا کردم شکسته جای مهرت را، ز بی‌ مهری به نی دیدم شکستم فرق خویش و اقتدا بر مقتدا کردم ولی هرگز ندادم عجز را ره در حریم دل سخنرانی میان دشمنان، چون مرتضی کردم علی انسانی سلام الله علیها https://eitaa.com/sobhehoseini
آنچه از من خواستى، با کاروان آورده ام یک گلستان گل، به رسم ارمغان آورده ام از در و دیوار عالم، فتنه میبارید و من بى پناهان را بدین دارالامان آورده ام اندر ین ره، از جرس هم، بانگ یارى برنخاست کاروان را تا بدین جا، با فغان آورده ام بسکه من، منزل به منزل، در غمت نالیده ام همرهان خویش را چون خود، به جان آورده ام تا نگویى زین سفر، با دست خالى آمدم یک جهان، درد و غم و سوز نهان آورده ام قصه ویرانه ی شام ار نپرسى، خوشتر است چون از آن گلزار، پیغام خزان آورده ام خرمنى، موى سپید و دامنى خونِ جگر پیکرى بى جان و جسمى ناتوان آورده ام دیده بودم با یتیمان مهربانى میکنى این یتیمان را بسوى آستان آورده ام دیده بودم، تشنگى از دل قرارت برده بود از برایت دامنى اشک روان آورده ام تا به دشت نی نوا، بهرت عزاداری کنم یک نیستان ناله و آه و فغان آورده ام تا نثارت سازم و گردم بلاگردان تو در کف خود از برایت، نقد جان آورده ام نقد جان را ارزشى نبوَد ولى شادم چو مور هدیه اى سوى سلیمان زمان آورده ام تا دل مهر آفرینت را نرنجانم ز درد گوشه اى از درد دل را، بر زبان آورده ام هاتفی پروانه را می گفت کز این مرثیت درفغان اهل زمین و آسمان آورده ام علی مجاهدی، پروانه سلام الله علیها https://eitaa.com/sobhehoseini
یک اربعین به نیزه سر یار دیده ام یک اربعین چو شمع به پایت چکیده ام یک اربعین به ضربه شلاق ساربان بر روی خارهای مغیلان دویده ام یک اربعین تمام تنم درد می کند با ضرب تازیانه ز جایم پریده ام یک اربعین رقیه تو مُرد از غمت اکنون بدون او به کنارت رسیده ام یک اربعین به شام و به کوفه حماسه ها با خطبه های حیدری ام آفریده ام یک اربعین به چوبه محمل سرم شکست همچون پدر ببین تو، جبین دریده ام یک اربعین کنار عدو، وای وای وای! بس جور طعنه های فراوان کشیده ام یک اربعین به ضربه سیلی ببین حسین! روی کبود و قامت از غم خمیده ام مجید لشگری سلام الله علیها https://eitaa.com/sobhehoseini
یک اربعین برای تو حیران شدم حسین مانند گیسوی تو پریشان شدم حسین با چند قطره اشک دل من سبک نشد بری شدم به پای تو باران شدم حسین زلفی اگر که ماند برایت سفید شد در اول بهار زمستان شدم حسین کوفه به کوفه کوچه به کوچه گذر گذر قاری شدی مفسر قرآن شدم حسین دیدی چگونه آخر عمری دلم شکست دیدی چگونه پاره گریبان شدم حسین تو رفتی و کنار خودم گریه می کنم دارم سر مزار خودم گریه می کنم هر چند در مسیر سرت ازدحام بود اما درست مثل همیشه امام بود بی تو سوار ناقه ی عریان شدم حسین من که به روی چشم علمدار جام بود یادم نمی رود سر بالا نشین تو بازیچه ی نگاه اهالی شام بود در حرف های مرد و زن پشت بام ها چیزی اگر نبود فقط احترام بود با دست سنگ صورت تو خط خطی شده از بس که آفتاب تو نزدیک بام بود تو رفتی و کنار خودم گریه می کنم دارم سر مزار خودم گریه می کنم هم پیرهن که ماند برایم بدن نداشت هم پیکر تو روی زمین پیرهن نداشت ای بی کفن برادرم ای بوریا نشین این چادرم لیاقت خلعت شدن نداشت؟ آن گونه ای که من وسط خیمه سوختم پروانه هم دل و جگر سوختن نداشت گل های باغت از همه رنگی گرفته اند یعنی کسی نبود که دست بزن نداشت مردی نبود اگر یل ام البنین که بود هرگز کسی نگاه جسارت به من نداشت تو رفتی و کنار خودم گریه می کنم دارم سر مزار خودم گریه می کنم ای سایه بلند سرم ای برادرم آیینه ی ترک ترک در برابرم بالم شکسته است و پرم پر نمی زند اما هنوز مثل همیشه کبوترم من قول داده ام که بگیرم سر تو را از دست نیزه ها و برایت بیاورم حالا سری برای تو آورده ام ولی خاکستری و خاکی و ای خاک بر سرم بگذار اول سخن و شکوه ام تو را ای ماه زینب از نگرانی درآورم هر چند کوچه کوچه تماشا شدم ولی راحت بخواب دست نخورده است معجرم تو رفتی و کنار خودم گریه می کنم دارم سر مزار خودم گریه می کنم دستی که چوب زد لب قرآنی تو را زیر سوال برد مسلمانی تو را بالای تخت رفتی و دستم نمی رسید تا که رفو کنم سر پیشانی تو را می خواستند پیش همه کوچکت کنند اما خدات خواست سلیمانی تو را ای کاش ما برادر و خواهر نمی شدیم حیران نبودم این همه حیرانی تو را این سر، شکسته هست ولی سرشکسته نیست یعنی کسی ندید پشیمانی تو را تو رفتی و کنار خودم گریه می کنم دارم سر مزار خودم گریه می کنم علی اکبر لطیفیان سلام الله علیها https://eitaa.com/sobhehoseini
بادهایِ کربلا خاکسترش را پس دهید نیزه‌داران سایبانِ بسترش را پس دهید لحظه‌های آخرش چشمش به این درخُشک شد تیرهایِ حرمله آب آورش را پس دهید خوب شد پیراهنی دارد گذارد بر دلش گفت از بس یادگار مادرش را پس دهید آه خیلی پیش او جایِ رقیه خالی است می‌شود ای شامیان نیلوفرش را پس دهید پیشِ او می‌گفت دختر_مرد شامی می‌زدش لااقل انگشترش انگشترش را پس دهید این طرف او داد می‌زد آن طرف  با او رباب نیزه‌های بی مُروت حنجرش را پس دهید آفتاب و نیزه و سنگ است... چیزی مانده است؟ کاشکی می‌شد بگوید اصغرش را پس دهید ساعتی در دستتان اُفتاد دندانش شکست خیزران در دستها  دیگر سرش را پس دهید حسن لطفی سلام الله علیها https://eitaa.com/sobhehoseini