می كِشم خویش را به رویِ زمین  گـاه بـر سیـنـه گاه بـر زانـو  ای عصـایِ شكستـه بعـد از تـو  كـمكـم كـرده بیـشتـر، زانـو  چنـدمـیـن بـار می شود یـادِ  شـبِ دامــادیِ تــو افـتـادم  فـرصتی بـود و بعدِ عـمری شرم  بـر جـمـالِ تـو بـوسه می دادم  حیـف دیـگر نـمـی شود بـوسید  از لبـانی كه چـاك خـورده پـسر  وای بـر مـن چـرا مـحـاسـنِ تو؟  ایـنقـدر روی خـاك خـورده پسر  گـفتـه بـودی زمـانِ پـیـریِ مـا  آب هـم در دلـم تـكـان نـخـورد  تـا تـو هستـی و تـا عمویـت هست  بـاد حتـی به دخـتـران نـخـورد  خـواستـم رویِ پـایِ خـود خیـزم  بـاز هـم بـا سـرم زمـیـن خوردم  كــمــرم را بــگـیـر مـانـنـدِ  چــادرِ مــادرم زمـیـن خـوردم  زِرِه و خـود و زیـن و تـیـغـت را  زیـرِ پـایِ سـپـاه مـی بـیـنـم  چقـدر چهره ات عـوض شده است  نـكـنـد اشـتـبـاه مـی بیـنم  هـمـه تقصیرِ تـوست سمتِ حـرم  كِـل كِشیدنـد، بـعد خنـدیدنـد  بـعـدِ پـنجـاه و چنـد سال اینجا  عـاقبـت قـدِّ عـمـه را دیـدنـد  زحـمـتِ مـجـتـبی و بـابـایت  رفـتـه بـر بـاد غصه ام كـم كـن  پـیـشِ ایـن چشمـهایِ نـا مَحـرم  مـعجـرِ عمه را تـو مـحكـم كـن  كاش مـی شد سَرت یكی مـی گفت  زیـرِ ایـن ضربه هـا كَـمَش نكنیـد  آه ای نـیـزه هـا مـیـانِ حــرم  خـواهـرش هست دَرهَـمش نكنیـد  (حسن لطفی)  #مرثیه_علی_اکبر علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

گیسو به خاک می کشی ای مصطفای من  پای تنت به لرزه فتاده ست پای من  قرآن من ورق ورق افتاده ای به خاک  ذبح عظیم من شده ای در مِنای من  در خون جاری از تن خود دست و پا مزن  ای وسعت ضریح تنت کربلای من  از بس صدا زدم ولدی حنجرم گرفت  شاید محل دهی تو به سوز صدای من  هرگز مجال نیست سخن با دهان پُر  خون لخته مانع است بخوانی برای من  آئینه بودی آینه بندان شدی علی  زهرا و حیدر و نبی، مجتبای من  از بس که نیزه خورده، تنت وا شده ز هم  ای پیکر سوا شده و جابجای من  خون محاسنم همه بر گردنت پسر  از بس که بوسه ات زدم این شد حنای من  (حسین قربانچه)  #مرثیه_علی_اکبر علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

درحنجره ی زخم زمین علقمه می سوخت  یک کرببلا خاک چه بی واهمه می سوخت  می ریخت نمک، زخم به داغ دل مردی  از مرثیه ی سرخ گلو زمزمه می سوخت  یک سو تن ساقی به روی دشت پر از تیر  مشک وعلم و آب به یک سو -همه می سوخت  دیوان بلا مهلکه را تبرئه می کرد  پرونده احساس در این محکمه می سوخت  وقتی که علمدار چو شمعی شده بود آب  انگار که یک باردگر فاطمه می سوخت  زنجیر نگاهی گره می خورد به خیمه  هر ضربه که می خورد به فرقی، قمه می سوخت  درخیمه غم دلهره می کشت زنی را  آنگاه که کردند پراز خون بدنی را  برچشم گلی، هاله ای از خار نشسته  یا خار تنی بین نمکزار نشسته  نه، اشک شفق نیست از این منظره شاید  خون دل زهراست که بربار نشسته  قدری کمکم کن که شوم راست ببینم  سقای حرم نیست، نه ...انگار نشسته  رخساره ی ماهم  چقدر خاک گرفته  تصویر به چشمم چقَدَر تار نشسته  ای کاش که می شد سر آن تیر درآید  تیری که به چشمان علمدار نشسته  سردار سلحشور سپاه حرم من  پای سر تو چند خریدار نشسته   حالا که شکستی زفراقت کمرم را  بی تو چه بگویم تو بگو اهل حرم را  (رضا دین پرور)  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

دل داده ام به نغمه ی ادرک اخای تو  با من چه کرد شور برادر بیای تو  ای مسجد وفا بدنت، روی خاک ها  گلدسته است یا که دو تا دست های تو  دست تو روی دست من و جبرییل هم  آورده است بال پریدن برای تو  با تو چه کرد دیدن قد دوتای من  با من چه کرد دیدن فرق دوتای تو  هارون من چگونه شکافد در این دیار  دریای غصه های دلم بی عصای تو  دیگر بس است گفتن روحی لک الفدا  دیدی که مستجاب شد آخر دعای تو  در پیش خیمه گفته ام" إرکب بنفسی انت"  یعنی که بی مبالغه جانم فدای تو  یک چشمه آب اگر که میان خیام بود  صد چشمه خون نبود کنون زیر پای تو  از خنده ها بلند شده های های من  از گریه ام بلند شده های های تو     (عطیه سادات حجتی)  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

خوردی زمین و حیثیت لشکرم شکست  اصلی ترین ستون خیام حرم شکست  فریاد های «انکسری» بی دلیل نیست  در اوج درد تکیه گه آخرم شکست  از ناله های «یا ولدی» در کنار تو  معلوم شد که باز دل مادرم شکست  درد مرا فقط پدرم درک می کند  دیدم چگونه بال و پر جعفرم شکست  ساق عمود در سر تو گیر کرده است  نعره زنم که وای سر حیدرم شکست  تو در میان علقمه از پا نشستی و  در بین خیمه ها سپر خواهرم شکست  وقتی عمود خیمه کشیدم سکینه گفت:  دیدی غرور ساقی آب آورم شکست  آن شب که سوخته ها همه دور زینب اند  گوید عمو کجاست ببیند سرم شکست  وقتی شتاب سیلی و مرکب یکی شدند  هر جفت گوشواره، زیر معجرم شکست  (قاسم نعمتی)  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

مشک برداشت که سیراب کند دریا را  رفت تا تشنگی‌اش آب کـند دریا را  آب روشن شد و عکـس قمر افتاد در آب  ماه می‌خواست که مهتاب کند دریا را  تشنه می‌خواست ببیند لـب او را دریا  پس ننوشید که سیراب کند دریا را  کوفه شد علقمه، شقّ القمری دیگر دید  ماه افتاد که محراب کند دریا را  تـا خجالت بکشد، سرخ شود چهره آب  زخم می‌خورد که خوناب کند دریا را  ناگهان موج برآمد که رسید اقیانوس  تا در آغوش خودش خواب کند دریا را  آب مهریّه ی گل بود والّا خـورشید  در توان داشت که مرداب کند دریا را  روی دست تو ندیده است کسی دریا را  چون خدا خواست که نایاب کند دریا را  (سید حمید رضا برقعی)  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

 تا نور قمر هست به سر، سایه سری هست  هر جا که علم رفته به بالا، خبری هست  هر جا که خط و خال و قد و قامت و ابروست  دنبال سرش چشم و نگاه و نظری هست  وقتی که تو را پور اباالغوث نوشتند  یعنی که برای دل زهرا ثمری هست  گفتند تو را کاشف کرب دل ارباب  با بودن تو از غم و غصه اثری هست؟  تا پشت و پناهش تویی قامت نکند خم  تا هست علمدار کنارش، کمری هست  یک لحظه کنار تو دل خیمه نلرزید  عباس اگر هست، یقینا سپری هست     (حسین ایزدی)  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

وقتی برای نام تو تصویر می کشم  باور نمی کنم که فقط شیر می کشم  تو شیر بیشه ای و برای جواب خلق  عباس را به صفحه ی تفسیر می کشم  دائم نگاه مهر تو با دوستان بوَد  چون دشمن است دست تو شمشیر می کشم  تنها به لطف چشم تو باید اگر شبی  یک یا حسین از ته دل سیر می کشم  از خاطرات کودکی ام عکس یک علم  با حلقه های کوچک زنجیر می کشم  سر تا سر وجود من اشک است، آفتاب  پای تو هرچه مانده به تبخیر می کشم  وقتی زبان اشک تو را درک می کنم  مشک و لبان تشنه و یک تیر می کشم  آن صحنه ای که از روی زین واژگون شدی  مثل غروب واقعه دلگیر می کشم  (محسن عرب خالقی)   #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

 دلی به وسعت پهنای عرش بالا داشت  لبی به وسعت مهریه های زهرا داشت  کنار علقمه در سجده گاه چشمانش  نداشت هیچ کسی را فقط خدا را داشت  اگر چه قطره آبی میان مشک نبود  ولی کرانه­ ی چشمش هزار دریا داشت  هدر نرفت ز پرتاب چله ها، تیری  امیر علقمه از بس که قدّ و بالا داشت  همین که در وسط گیر و دار افتاد  عمودی آمد و فرقش شکست تا جا داشت  درست وقت نزولش؛ همه نگاه شدند  رشید بود و زمین خوردنش تماشا داشت  حسین بود و علی اصغر شهید شده  کنار علقمه اما هنوز سقا، داشت...  (علی اکبر لطیفیان)  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872