#اندیشه_مرحوم_علامه_سید_منیر_الدین_حسینی_الهاشمی 🔸دوره دوم ریاست آقای هاشمی بر مجلس بود، من به دیدن ایشان رفتم. گفت « آقای حسینی چه کار می‌کنید؟» گفتم: « #جامعه دو ماشین #تولید_اطلاعات دارد: در یکی مطلق گرایی حسی اصل است و پیش فرض روش و شاخصه کارآمدی در آن باید حسی باشد و از وحی شرط نمی‌پذیرد، حتی وقتی که به وحی و ایمان و عقل نظر می‌کند، آن‌ها را به صورت حسّی تفسیر می‌کند. #تولید_اطلاعات این ماشین بر اساس این #روش است. شخصیت‌هایی را هم که تحویل می‌دهد، کارآمد هست و قدرت اداره دارند. جامعه ماشین دیگری نیز برای #تولید_اطلاعات دارد که #حوزه_علمیه است که #منطق آن از #انتزاع آغاز می‌کند و به التزامات قبلی معتقد است و به این که موضوع این عنوان و حکمش چیست، اکتفا می‌کند ولی نمی‌تواند به عمل و #عینیّت دست بزند». گفتم: « بین این دو دستگاه #تولید_اطلاعات(#دانشگاه و #حوزه) اختلاف وجود دارد. شما که رئیس مجلس هستید گاهی مجبور هستید به نفع این دسته کنار بروید و گاهی به نفع دسته دیگر کنار بروید». ایشان در آن زمان-که زمان حضرت امام(رحمه الله علیه) بود- گفت: « ما این مشکل را از طریق #شورای_تشخیص_مصلحت حل کرده ایم». من تبسّم کردم و گفتم: « این حل #سیاسی است و نه حل #منطقی. رابطه بین دو دستگاه تولید معرفت اگر به صورت منطقی هماهنگ نشود، چالش اجتماعی آن فقط به تأخیر می‌افتد، نه این‌که از بین برود» ایشان متوجه شد که من چه می‌گویم و گفت: « اول صبح، اوقات مرا تلخ کردی». گفتم: « من نخواستم اوقات شما را تلخ کنم، شما سوال کردید که چه کار می‌کنید. من هم این مقدمه را برای این گفتم که بگویم #فرهنگستان دارد درباره « رابطه #اعتقاد و عمل» کار می‌کند؛ یعنی این که «#اعتقاد به خدا و دین» چگونه می‌تواند «اداره #عینیت و عمل» را به صورت #تکاملی به دست گیرد.» شاید ایشان در آن زمان احتمال نمی‌داد که ما موفق شویم چون این کار را بسیار بزرگ می‌دانست. منبع: ص 27 کتاب معرفی دفتر فرهنگستان علوم اسلامی از زبان استاد @teghtesadi