#7239 📹کی باور می‌کند که یک مهندس ایرانی یک صد سال پیش توانسته، یک سنگ سه هزار کیلویی را روی آب شناور سازد..👌 🔹یکی از شاهکارهای معماری ایران:گوی ۳ تنی متحرک باغ سپهسالار، تهران

مصاحبه با صفحه اندیشه روزنامه فرهیختگان درباره وضعیت کنونی ایران سه شنبه 26 مهرماه لینک فایل pdf مصاحبه https://eitaa.com/social_theory/1129 @social_theory

مصاحبه با صفحه اندیشه روزنامه فرهیختگان درباره وضعیت کنونی ایران @social_theory

🔸 صاحب نظریه «پول‌پاشی»؛ یکی از برندگان جایزه نوبل ۲۰۲۲ 🔰 بن برنانکی، دایموند و دیبویگ به صورت مشترک جایزه نوبل اقتصادی سال ۲۰۲۲ را دریافت کردند که نشان دهنده تلاش آکادمی نوبل برای یافتن راهی از مسیر بانکداری دولتی برای حل بحران‌های مالی جهان است. 🔹 بن برنانکی، رئیس سابق فدرال رزرو، اقتصاددان و سیاستمدار آمریکایی است که در رزومه‌اش علاوه بر فعالیت‌های گسترده آموزشی و دانشگاهی، ریاست فدرال رزرو در فاصله سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۴ به چشم می‌خورد. ✳️ بن برنانکی فارغ‌التحصیل دانشگاه هاروارد بوده و دکترای خود را از دانشگاه ام‌ای‌تی و در رشته اقتصاد گرفته است. او یکی از چهره‌های برجسته اقتصادی جهان در حل بحران‌های مالی دهه ۲۰۰۰ میلادی است و نشان‌های فراوانی در حوزه اقتصاد دارد که نشان شخصیت سال ۲۰۰۹ در حوزه اقتصاد یکی از آنهاست. ✅ برنانکی در ایران با کتاب «شجاعت عمل» شناخته می‌شود؛ روایتی از چالش‌های سیاست‌گذاری پولی و مالی آمریکا در بحران‌های مالی سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹٫ او در مقام ریاست فدرال رزرو توانست با انتخاب یک واکنش متفاوت نسبت به سیاست‌های پولی دولت آمریکا، در مسیر مهار این بحران قدم بردارد، اگرچه این سیاست به عنوان «پول‌پاشی» دولتی تعبیر شد و مورد انتقاد نیز قرار گرفت. بن برنانکی با نوشتن این کتاب سعی در پاسخ به انتقادها دارد. 💠 اندیشکده قصد در پژوهش‌ها و کرسی‌های نظریه‌پردازی‌های مختلف به این مقوله به ویژه در دوران کرونا بر خلاف جریان لیبرال و متعارف پرداخت. مطلب آقای احسان ولدان در سال ‌۱۳۹۹ نمونه‌ای از آن است: 📌http://public.qasd.ir/articles/516 #پول‌پاشی 🆔 @QasdWay

🎧 آیت‌الله میرباقری | تحلیل ابعاد مختلف اغتشاشات اخیر (در برنامۀ جهان‌آرا) #صوت_برنامه 💥 برخی اصحاب علوم انسانی در تحلیل اغتشاشات اخیر دچار شتاب‌زدگی شدند و بر اساس مطالعات عینی قضاوت نکردند؛ ایدئولوژیک قضاوت کردند. 💥 آنهایی که اسلامِ حداقلی را پیاده کرده‌اند عامل مشکلات امروزی هستند. بسیاری از افرادی که در سه دهه اخیر جزو تصمیم‌سازان بوده‌اند، حالا نشسته‌اند و ایراد می‌گیرند و حاضر نیستند مسئولیت تصمیم‌سازی‌هایشان را بر عهده بگیرند! 💥 فقری که در نظام سرمایه‌داری رخ داده، ضلع فرهنگی‌اش همین نوع پوشش غربی است. آنها نیروی انسانی اکثریت را مصرف می‌کنند تا به سود اقلیت برسند؛ جاذبه‌های زنانه را هم مثل توان فکری و فیزیکی افراد، به نفع سرمایه‌داری مصرف می‌کنند. 💥 حجاب، اصل در ایمان و کفر و انقلابی و غیرانقلابی بودن نیست ولی جزو واجبات و فروعات زندگی ایمانی و اسلامی است و به عبارتی از لبه‌های درگیری تمدنی است، البته غرب آن را به لبه درگیری آورده است. اصلاح بی‌حجابی باید اصلاح ریشه‌های آن باشد؛ یعنی مقابله با شبکه سکولاریسم جهانی و ساختارهای ترویج بی‌حجابی. 💥 طواغیت، شعارهای خوب را از انبیا می‌گیرند و بد معنا می‌کنند! پیامبر اکرم(ص) و سایر انبیای الهی آمدند تا غل و زنجیر را از دست و پای زنان و مردان باز کنند. آزادی و زندگی زنان، در اسلام وعده داده شده است چه اینکه شعار پیامبران، حیات زن و مرد و آزادی آنها بوده است؛ ولی مستکبرین، آزادی را به گونه‌ای معنا می‌کنند که به توسعه غربی منجر شود! ☑️ @mirbaqeri_ir

«منظومۀ معرفتی و ارزشی اسلام یک مجموعۀ مفاهیمی است که آوردن این مفاهیم به میان مردم و آنها را به مرحله و منصّۀ عمل درآوردن، یک کار بسیار بزرگ و مهمّی است که ما هر جا این کار را نسبت به هر یک از این مفاهیم انجام دادیم، برای ملّت و کشور و برای آبروی اسلام و جمهوری اسلامی ارزشمند بود؛ و هر جا غفلت کردیم، محروم ماندیم. در واقع عرض بنده این است که عناوین و مفاهیم معرفتی اسلام جنبۀ عملیّاتی و ترجمۀ عملیّاتی پیدا کند و عمل به آنها ممکن و رایج بشود. هر چه نظام اسلامی گسترش پیدا کند و جلو برود، با مسائل جدید داخلی و بین‌المللی مواجه خواهد شد، با چالش‌های جدید مواجه خواهد شد، با وضعیّت‌های جدید مواجه خواهد شد و این او را نیازمند می‌کند به اینکه عقبۀ فکریِ تغذیه‌کنندۀ نظام هم گسترش پیدا کند. آن عقبۀ فکری‌ای که نظام را دارد جلو می‌برد و تغذیه می‌کند و از انحرافش جلوگیری می‌کند، باید تقویت بشود، باید مفاهیم جدید مطرح بشود. این مفاهیم جدید از بیرون نمی‌آید، از داخل خود مفاهیم اسلامی است، از متن قرآن و سنّت است که مطرح می‌شود. البتّه این کار ـ پیدا کردن مفاهیم جدید و بحث‌ کردن دربارۀ اینها ـ کار همه کس نیست؛ فضلا و متفکّرینی بایستی دنبال این کار بروند که با مبانی اسلامی کاملاً آشنا باشند، قرآن را با دقّت مطالعه کرده باشند و تلاوت کرده باشند، تدبّر کرده باشند و از جمود و تحجّر فکری دور باشند؛ چون از این طرف یک خطر این است که یک آدم بی‌صلاحیّت و نیمه‌سواد و التقاطی وارد استنباط‌های جدید از آیات الهی بشود، از‌ آن طرف هم این خطر وجود دارد که یک آدم متحجّر که هنوز مسئلۀ دخالت دین در زندگی اجتماعی و سیاست و حکومت برای او حل نشده بخواهد وارد بشود؛ نه، باید انسان‌های متفکّر، شخصیّت‌های برجسته وارد کار بشوند» (4/12/1399).

🔰تشکیک در ماهیت بی‌جنسیت مدرنیته نقدی بر مصاحبه‌ی آقای مهدی‌زاده 🔰آقای مهدی‌زاده در بخشی از مصاحبه با فرهیختگان در تحلیل رفتار و منطق مدرنیته چنین اذعان می‌کنند: «به‌نظر من غرب در سال‌های اخیر اساسا به‌دنبال بی‌جنسیت کردن جهان بشری است. به‌تعبیری سعی می‌کند انسان‌ها را بی‌جنسیت وارد عرصه اجتماعی کند و همه حمایت‌های اجتماعی از جنسیت مرد و زن را به‌کل پاک می‌کند. من هنوز برآورد دقیقی از این ندارم که چرا غرب چنین کاری می‌کند و چرا چنین طرحی به ذهنش رسیده است؟ اما آنچه که می‌فهمم این است که امر اجتماعی زنانه و مردانه به یک‌اندازه درحال ازبین رفتن است. اگر سابق بر این زنان اسیر جهان مردان بودند امروز انسان‌ها به‌کل بدون جنسیت فرض می‌شوند و جنسیت به حوزه انتخاب واگذار می‌شود، درحالی‌که از لحاظ بیولوژیک و از لحاظ روانی این‌طور نیست که ما بتوانیم به این سادگی‌ها بگوییم جنسیت ما به حوزه انتخاب ما درآمده و می‌شود به این زودی‌ها آن را به حوزه انتخاب درآورد.» ⚠️منطق غربی در تعامل با جنسیت مطابق ایده‌ی بی‌جنسیت یا فراجنسیت عمل کرده و یا دست‌کم در ظاهر مدعی چنین الگوی رفتاری بوده است. دستاورد جدید منطق غربی هم جدا کردن جنسیت از انسان و منوط کردن آن به انتخاب فردی است. فمینیسم کلاسیک نیز از قضا با چنین تصمیمی همراهی کرده و این جریان را به سود زنان انگاشته تا از این رهگذر به بازیابی برخی عرصه‌های فتح نشده نایل شوند. اما پرسش اصلی این است که آیا واقعاً چنین مقصود و مقصدی امکان وقوعی دارد؟ یعنی آیا می‌شود روی زمین از تحقق جامعه‌ای بی‌جنسیت بحث کرد؟ لازمه‌ی این امر، تحقق انسان بی‌جنسیت و عاری از سائق‌های جنسیتی به نحو فلسفی است. یعنی ما باید بتوانیم در واقعیتِ واقع، انسانی را ببینیم که در منتهی‌الیه خالی بودن از جوهر‌های جنسیتی است. اگر چنین امری در فضای واقع امکان تحقق نداشته باشد و نتوانیم به هیچ وجه در عالم ماده انسان را بریده از صورت‌های جنسیتی مشاهده کنیم، در حقیقت باید بپذیریم که ایده‌ی بی‌جنسیتی اساساً مبنا و امکان تحقق ندارد. که به‌نظر ایده‌ی بی‌جنسیت با هیچ‌کدام از مبانی فلسفی و کلامی سازگاری ندارد. آنچه که می‌بینیم در حقیقت، جامعه‌ی تک‌جنسیتی است. در وضعیت تک‌جنسیتی چون یک جنسیت است که در همه جا حضور دارد این طور به‌نظر می‌رسد که اصلاً چیزی به اسم جنسیت فاقد معناست. مانند هوایی که چون همه‌جا دیگر احساس نمی‌شود. لذا باید محتوای جامعه و ساختارهای اجتماعی تک‌جنسیتی را با جنسیتی بازشناسی کنیم که بر اریکه‌ی تاریخ و قدرت نشسته است. تحلیل من این است که مدرنیته نه‌تنها بی‌جنسیت نیست بلکه کاملاً مردانه است اما با نوع خاصی از مردانگی. (این مردانگی با مردانگی پدرسالاری شرقی متفاوت است). حاصل چیست؟ حاصل آن که در نظم تک‌جنسیتی یک جنس (زن) کاملاً از دلالت‌های جنسیتی تخلیه می‌شود و به اکسسوری جامعه‌ی مردانه‌ مبدل می‌گردد. جنس دیگر (مرد) اگر چه مرد مدرن است اما مسلماً به‌دلیل هماهنگی ذاتی طبیعت جامعه با طبع او، با موونه‌ی کمتری مواجه است. به تعبیر دیگر، ساختارهای مدرن به مرد مدرن نیرو می‌بخشد و در برابر زن (حتی زن مدرن) شیره‌ی جان او را می‌مکد. اگر چنین نیست نباید صنعتی مانند صنعت پورن به سمت مردان غش کند. لذا مساله را باید در سطح تطابق ذات با طبع جامعه جستجو کرد. این طبع در جامعه خلق‌الساعه نیست و از گذار زندگی اجتماعی انسان‌های جنسیت‌مند ساخته و پرداخته شده است. از این منظر آن‌چیزی که رو به تنگنا می‌رود امر اجتماعی زنانه است اما در عین حال امر مردانه‌ی خاص مدرنیته‌ی پرقدرت‌تر و گسترده‌دامن‌تر می‌شود. تناقض این سیستم این است که هم انسان را بی‌جنسیت می‌خواهد و هم بدن زنانه را به عنوان سرمایه‌ی بازار. لذا از کل گستره‌ی امر زنانه بدن زنانه می‌ماند. بنابراین حتی در سطح مدعیات هم بی‌جنسیت شدن جامعه‌ی بازار میسر نیست. @Mahdi_Takallou

دوستی از من خواسته بود که نظرم را راجع به این نوع نگاه بنویسم. متن ذیل خلاصه ای از جوابی است که به این دوست دادم: 👇👇 رایج ترین نظریه ی ضد اتوپیایی در دوران معاصر نظریه نیچه است و بعد از آن این نظریه . نظریه نیچه معتقده که کلان ما باید برای اکنون زندگی کنیم و نه آینده. آینده گرایی کلا ابزار برده کردن توده ها توسط آینده گراهاست. راس همه آینده گراها هم از نظر او همین دنیای مدرن است. بعد از نظریه او، این نظریه از همه معروف تر است و برعکس کاملا طرفدار طرح مدرن است. این نظریه همان فردگرایی ایندیویژوال است. خب فردگراها هم نظریه اجتماعی دارند، نظریه اجتماعی اونها در دنیای مدرن فقط و فقط نظریه جامعه بازار است. نظریه جامعه بازار می گوید انسان باید فردگرا و دارای صفت منفعت گرایی فردی باشد چون انسان ذاتا شر است و هیچ چاره ای برای آرام کردن او و خروجش از گرگ صفتی وجود ندارد الا اینکه این صفت در او به رسمیت شناخته شود و در جامعه به تعادل جدیدی دست پیدا کند. ادوارد منویل یک رمان کوتاه دارد به اسم افسانه زنبورها که تقریبا آغازگر این حرف در جهان علم است و بعدا آدام اسمیت نظریه اقتصادی آن را تولید کرد و کانت در تاریخ کلی در غایت جهان وطنی، و بیانیه روشنگری چیست و... آن را ادامه داد و از نظری بعضی، تبدیل شد به بزرگترین دستاورد عصر روشنگری. بنابراین این حرف، یک حرف شناخته شده و اصلی در اندیشه اجتماع مدرن است، اگرچ در ایران چندان شناخته شده نیست. اما کمی نقد... @social_theory

دوستی از من خواسته بود که نظرم را راجع به این نگاه که آرمان گرایی اجتماعی بد است و آزادی خواهی فردگرایانه و به دور از اتوپیاسازی، راه درستی برای بشر است بنویسم. متن ذیل خلاصه ای از جوابی است که به این دوست دادم: 👇👇 رایج ترین نظریه ی ضد اتوپیایی در دوران معاصر نظریه نیچه است و بعد از آن این نظریه . نظریه نیچه معتقده که کلان ما باید برای اکنون زندگی کنیم و نه آینده. آینده گرایی کلا ابزار برده کردن توده ها توسط آینده گراهاست. راس همه آینده گراها هم از نظر او همین دنیای مدرن است. بعد از نظریه او، این نظریه از همه معروف تر است و برعکس کاملا طرفدار طرح مدرن است. این نظریه همان فردگرایی ایندیویژوال است. خب فردگراها هم نظریه اجتماعی دارند، نظریه اجتماعی اونها در دنیای مدرن فقط و فقط نظریه جامعه بازار است. نظریه جامعه بازار می گوید انسان باید فردگرا و دارای صفت منفعت گرایی فردی باشد چون انسان ذاتا شر است و هیچ چاره ای برای آرام کردن او و خروجش از گرگ صفتی وجود ندارد الا اینکه این صفت در او به رسمیت شناخته شود و در جامعه به تعادل جدیدی دست پیدا کند(نه در سلوک اخلاقی). ادوارد منویل یک رمان کوتاه دارد به اسم افسانه زنبورها که تقریبا آغازگر این حرف در جهان علم است و بعدا آدام اسمیت نظریه اقتصادی آن را تولید کرد و کانت در تاریخ کلی در غایت جهان وطنی، و بیانیه روشنگری چیست و... آن را ادامه داد و از نظری بعضی، تبدیل شد به بزرگترین دستاورد عصر روشنگری. بنابراین این حرف، یک حرف شناخته شده و اصلی در اندیشه اجتماع مدرن است، اگرچ در ایران چندان شناخته شده نیست. اما کمی نقد... اما مشکل این حرف چیست؟ آیا واقعا آزادی چنین ظرفیتی ندارد؟ مشکل این حرف این است که هرچقدر روی کاغذ قوی به نظر می رسد، روی زمین اصلا و هیچ وقت خوب از آب در نیامده است. هیچ وقت انسان مدرن نتوانست گرگ صفتی انسانها را کاملا کنترل کند و مثلا خود ما ایرانی ها و تمام ممالک استعمار شده، دقیقا داریم از همین باگ این نظریه رنج می بریم و این رنج هم ظاهرا پایانی ندارد. یعنی این گرگ صفتی اگر در جایی کنترل شود، اما در جاهایی غیر قابل کنترل است که اصلا به فکر ما خطور هم نمی کند. در دنیایی که شمال و جنوب دارد و ما در دنیای جنوب زندگی می کنیم، این نظریه برای ما هیچ خاصیتی ندارد و همه سودش در جیب دنیای شمال می رود. در کشورهایی که زنان وضعیت جنوب را دارند و مردان شمال، باز هم پذیرش این نظریه به نفع مردان است نه زنان و.... فراموش نکنیم که کشورهای غربی بیش از سه قرن است که با این رویا زندگی می کنند و هنوز نتوانسته اند آزادی فردگرایانه و منتکی بر خودخواهی را به این مقام والا و با فضیلت برسانند. ما ایرانی ها اگر امروز این حرف را قبول کنیم، هم باید فراموش نکنیم که ثمره این تفکر حداقل در نسل ما چیده نخواهد شد! نکته آخر اینکه این نظریه آزادی را به همه انسانها نمی دهد، آزادی را به کسی می دهد که صفات منفعت خواهانه را چنانچه هابز توضیح داده است داشته باشند. کانت در اصل چهارم رساله معنای تاریخ کلی در غایت جهان وطنی هم این نکته که آزادی فقط برای این انسان است و بقیه انسانها بهینه نیستند را موکدا طرح می کند. @social_theory

رمان منظوم «افسانه زنبورها» اثر ادوارد مندویل این روزها که سخن از آزادی به مثابه یک ایدئولوژِی و جایگزینی برای رویاپردازی اتوپیایی و برنامه ریزی برای پیشرفت و انتخاب هدف و غایت برای زندگی بسیار رایج است، خواندن این رمان منظوم از مندویل که غالب متفکرین عصر روشنگری را تحت تاثیر خود قرار داده بود یک کار مهم باشد. خط اصلی جهان مدرن، هیچگاه از رویای مندویل که صفات رذیله فردی همان فضائل اجتماعی هستند فاصله نگرفت و هنوز هم این اصل فلسفه اخلاقی بیش از بقیه رقبایش طرفدار دارد. اما واقعیت این است که غرب هرچقدر بیشتر به این کندوی زنبوران خودخواه شبیه میشود، اما به ثمراتی که کندوی افسانه ای مندویل رسیده بود نمی رسد. @social_theory