🌺 مکاشفه علامه حسن زاده آملی حضرت علامه حسن زاده آملی می نویسند: «بعد از نماز صبح جمعه 15/ ج 2/ سنه 1389 ق- 7 شهريور 1348 ش، در حال توجه نشسته بودم، پس از برهه ‏اى بدنم به ارتعاش آمد ولى خفيف بود. بعد از چند لحظه ‏اى شنيدم شخصى بازبان بسيار شيوا و شيرين اين آيه كريمه را قرائت مى‏ كند: «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً» ولى من آن شخص را نمى ‏ديدم، و من هم از شنيدن اين آيه صلوات مى ‏فرستادم. در آن حال يكى به من گفت: بگو «يا رسول اللّه» و من پى در پى مى ‏گفتم: «يا رسول الله». و پس از آن با جمعى از مخلوقى خاص محشور شدم كه گفت و شنود بسيارى با هم داشتيم. بعد از آن كه از آن حال باز آمدم متنبّه شدم كه تلاوت آيه فوق براى اين جهت بود كه روز جمعه بود، و ذكر صلوات در اين روز بسيار تأكيد شده است». 📘 واحدجوان، رساله ای در شرح صلوات بر محمد و آل محمد، ص 70 @sokhanerfan

🌺رویکرد علمی علامه طباطبایی به عرفان اسلامی علامه طباطبایی، کتاب «تمهید القواعد ابن ترکه» را که یکی از قوی ترین کتاب‌های درسی حوزه‌های عرفان نظری است نزد مرحوم بادکوبه‌ای خوانده بودند و ظاهراً بخش‌هایی از فتوحات مکیۀ محیی الدین عربی را نزد مرحوم آیت‌الله سید علی آقا قاضی فرا گرفته بودند. افزون بر این، حکیم متأله بودند و بر اساس حکمت متعالیه مشی می‌کردند و چون حکمت متعالیه، عنصر اصلی‌اش عرفان نظری است و به نوعی عرفان فلسفی است، از این رو، می‌توانیم چنین بگوییم که مرحوم علاّمه طباطبایی، مسائل اساسی عرفان نظری را قبول داشتند. از سوی دیگر، مسائل توحیدی و انسان کامل ـ که در آثار مرحوم علامه به صورت اجمال و تفصیل آمده ناظر به مباحثی است که در عرفان نظری و حکمت متعالیه مورد توجه اهل فن بوده است. بر اساس نقلی از حضرت استاد علاّمه حسن‌زاده آملی، مرحوم علاّمه طباطبایی از توحید عرفانی، که همان وحدت وجود است، به توحید قرآنی یا توحید اسلامی تعبیر می‌فرمودند. گرچه علامه طباطبایی در برخی از آثار تعلیمی مانند بدایه و نهایه، وحدت تشکیکی وجود را مطرح کرده‌اند، اما دیدگاه اصلی و نهایی ایشان همانند صدرالمتألهین شیرازی، وحدت شخصی وجود یا همان وحدت وجود و کثرت مظاهر است که اهل معرفت معتقدند. ایشان در تفسیر المیزان در بحث توحید، در رساله الولایه، در رساله توحیدیه و مانند آن این مسأله را بیان کرده‌اند. 🔸 یادداشت حجت الاسلام و المسلمین واحدجوان ، منتشر شده در روزنامه فرهيختگان @sokhanerfan

به عقيده ما، بشر يك ميليون اشتباه ندارد، بلكه تنها و تنها، يك اشتباه مرتكب شده است و آن اين است كه : هدف و ايده آل زندگي خود را نمي داند. 🆔 @sokhanerfan

آه ‏آه اگر وقتى بيدار شويم كه كاروان رفتند و خبردار شويم كه اين نبود كه ما مى ‏پنداشتيم و بدان دلخوش بوديم. 🆔 @sokhanerfan

🌺صلوات بر پیامبر از امام صادق علیه السلام روایت است که خداوند ملکی به نام ظهليل را در قبر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وکیل کرده که وقتی یکی از شما بر پیامبر صلوات می فرستد ، به رسول الله عرض می کند یا رسول الله ! فلانی بر تو سلام و صلوات فرستاد و رسول خدا جواب سلامش را می دهد. 📘واحدجوان، رساله ای در شرح صلوات بر محمد و آل محمد، ص 86 🆔 @sokhanerfan

#انتقال_به_عالم_دیگر /18 ميزبان انسان در قبر عقيده، اوصاف و اعمال اوست؛ اگر آدمی آتش می خورد يا از زقّوم می ‏چشد خود به همراه برده است و اگر در باغی از باغ‏های بهشت می ‏نشيند نهال‏ های آن را خود كِشته و پرورده است. بنابراين، هم خود، ميزبان و هم خود، مهمان است و بر سر سفره خويش نشسته است. امام صادق (عليه ‏السلام) می ‏فرمايد: هنگامی كه آدمی وارد قبر و برزخ شد، برزخيان به ديدار او می‏ شتابند و اندكی او را آرام می ‏گذارند تا وی به خود آيد؛ زيرا از هول بزرگی گذشته و گردنه خسته كننده قبر، سئوال، فشار و... را پشت سرگذاشته است. سپس به او نزديك شده از حال دوستان و ياران پرس و جو می كنند. اگر در پاسخ بگويد هنوز در دنياست، اميدوار می شوند كه بعد از مرگ به آنان بپيوندد و اگر گفت: قبلا ً در گذشته، در اين هنگام برزخيان گويند: سقوط كرد، سقوط كرد؛ يعنی گرفتار عذاب الهي شد وگرنه او را نزد ما می ‏آوردند؛ «إنّ الأرواح لتلتقى فى الهواء فتعارف و تسائل. فإذا أقبل روح من الأرض قالوا دعوه، فقد أَفْلَتَ من هول عظيم ثم سألوه ما فعل فلان و ما فعل فلان؛ فكلّما قال: قدبقى رجوه أن يلحق بهم و كلّما قال: قدمات قالوا: هوي هوي و قال تعالي: (و من يحلل عليه غضبي فقد هوي) و قال تعالي: (و أما من خفّت موازينه فأُمّه هاويه و ما أدراك ماهيه نارٌ حاميةٌ) «و مثل الدنيا كمثل البحر و الملّاح و السفينة» 📙 معاد در قرآن جلد 4 - صفحه 220 🆔 @sokhanerfan

🌺 فیوضات معنوی فاطمه معصومه سلام الله علیها در سال تحصيلي 35 ـ 1334(هـ.ش) پس از بهره ‏های فراوان از محضر اساتيد عظيم الشأن، به ويژه آية اللّه شيخ محمد تقی آملی خدمت ايشان رسيدم تا از محضر او براي عزيمت به حوزه علميه قم اجازه بگيرم و نيز رهنمود خواستم كه چه درسی را بخوانم و چگونه تحصيل كنم. ايشان در آغاز درباره حوزه علميه قم بسيار ابراز علاقه و از قوّت آن تعريف و تمجيد كردند و سپس فرمودند: هجرت و قصد مباركی است؛ زيرا در كنار قبر فاطمه معصومه (عليها السلام) و ديگر علمای ربّانی، فيوضات الهی فراوان است. كنار قبر بزرگان بحث كردن، درس گفتن و درس خواندن با بركات عینی همراه است؛ آن‏گاه اين جمله را اضافه كردند: شاگردان ارسطو بر آن بودند در بحث‏ها هر وقت مشكل علمی برای آن‏ها پيش می ‏آمد، بحث را در كنار مزار ارسطو مطرح می كردند و عقيده داشتند كه بحث كردن در كنار قبر ارسطو بركات غيبی دارد و خدای متعالی امداد می ‏كند و اين چنين هم مشاهده می كردند! قبور بزرگان دينی نيز منشأ خير و بركت است و نظر ايشان اين بود كه گذشته از بارگاه ملكوتی كريمه اهل‏ بيت، حضرت فاطمه معصومه (عليها السلام) كه در قم است، قبور بسياری از علما و اوليای بزرگ در قم است كه در جوار آن قبور نيز بركات الهي تعبيه شده است. مرحوم ميرداماد نيز در قبسات آورده كه شاگردان ارسطو براي حل مسائل عميق علمی فلسفی كنار قبر ارسطو می ‏رفتند و بحث می ‏كردند و آن مسائل عميق بر ايشان روشن می ‏شد. آیت الله جوادی آملی، مهر استاد - صفحه 94 🆔 @sokhanerfan

🔻نماز اول وقت حتی بعد از سکته فرزند استاد مهندسی رحمت الله علیه نقل می کنند: پدرم به نماز اول وقت خیلی اهمیت می‌ دادند. تحت هر شرایطی که بودند، در مسافرت و یا برنامه زنده تلویزیونی، به نمازشان اهمیت بسیار می‌ دادند. روزی که ایشان سکته کردند، سکته خیلی وسیع بود و قسمتهای زیادی از بافت قلب از کار افتاده بود. ایشان به بیمارستان منتقل شدند، وقتی من رسیدم یکی از پرسنل سی سی یو گفت برای ما خیلی جالب بود ایشان با آن حالی که داشتند، اولین چیزی که گفتند این بود که الآن وقت نماز است و تخت مرا رو به قبله کنید که نماز بخوانم ! 💢 کانال سخن عرفان @sokhanerfan

ای مسئولان ! برای مردم چه کردید ؟ 🆔 @sokhanerfan

کتاب بندگی به همین سادگی شرح احوالات یکی از بندگان خوب خداوند @sokhanerfan

🌺 شریعت و طریقت و حقیقت پیشوایان همه عارفان و مؤمنان – اعنی حضرت پیامبر اکرم (ص) و امیر المومنین علی (ع) – با اینکه در بالاترین مراتب یقین و حقیقت بودند، تا آخرین لحظه عمر در دنیا، از شریعت دست برنداشتند؛ همه بزرگان عرفان (چه سنی و چه شیعه) نیز چنین بوده‌اند. تنها همین دلیل، در رد برداشت نادرست از مسأله باطل شدن شریعت بعد از وصول به حقیقت (در همین دنیا) کفایت است. خادم شبلی از لحظه وفات او چنین گزارش داده است: «در اين بيمارى گفت كه: مرا وضو ده! وى را وضو دادم، و تخليل‏ لحيه‏ فراموش كردم. زبان وى گرفته بود. دست مرا گرفت و به ميان لحيه خود درآورد، پس جان بداد» يكى از بزرگان آن را شنيد گفت: «چه گوييد در مردى كه در آخر عمر ادبى از آداب شريعت از وى فوت نشد؟» همچنین گفته است: «نزديك وفات خود گفت: بر من يك درم مظلمه است، و چندين هزار درم براى صاحب آن صدقه داده‏ام، و هنوز بر دل من هيچ شغلى از آن گران‏تر نيست». 📘 واحدجوان، وحدت وجود در عرفان اسلامی، چاپ دوم، ص 83 🆔 @sokhanerfan

🍀 ملاقات خدا بر پايه جهان بينی قرآن كريم همه انسان‏ها به ملاقات خدا می ‏روند؛ چه افرادی كه در راه مستقيم گام بر می دارند و چه آنان كه بيراهه می ‏روند: (إلي اللّه مرجعكم جميعاً). بازگشت به خدا ويژه مؤمنان و صالحان نيست، بلكه انسان، هر كه باشد به اين ملاقات دست می يازد (ياأيّها الإنسان إنّك كادح إلي ربّك كدحاً فملاقيه)؛ اي انسان البته با هر رنج و مشقت عاقبت به حضور پروردگارت خواهي رفت و به ملاقات او نايل خواهي گشت. چه بهتر كه انسان تلاش كند آسانتر و بهتر به لقاي خدا برسد. اگر كسی با اراده صحيح و نيّت خالص خود اين راه را كه صراط مستقيم است طي نكرد او را می ‏برند. چه بهتر كه انسان با وضع بهتر برود، نه با وضع بد و دشوار و باغُل و زنجير: (خذوه فغلّوه). تفاوت ميان خوبان و بدان در اين است كه دين باوران در صراط مستقيم، با نفس سالم سريعتر، بهتر و جلوتر می روند و در صفّ مقدم جا می ‏گيرند و به تماشای جمال مليك مقتدر می ‏نشينند: (إنّ المتّقين في جنّاتٍ و نهرٍ في مقعد صدقٍ عند مليكٍ مقتدر)، امّا تبه‏كاران، گستاخان و دين ستيزان به سختی می ‏روند، ديرتر می ‏رسند و دورتر می ‏نشينند: (ينادون من مكانٍ بعيدٍ). بنابراين، مؤمنان جمال حق را می ‏نگرند و با خداي ارحم الرّاحمين ملاقات می ‏كنند: (وجوه يومئذٍ ناضرة إلي ربّها ناظرة)، اما تبه كاران خدا را با اسم «أشدّ المعاقبين فى موضع النّكال و النّقمة» ملاقات می ‏كنند و به عنوان (إنّا من المجرمين منتقمون) می ‏بينند و جهنّم را با همه وجود حسّ می كنند و جلال حقّ را در می يابند، نه جمال او را. از اين رو كورند و از تماشاي جمال او در حجابند: (إنّهم عن ربّهم يومئذٍ لمحجوبون). پس آنان در آخرت به ملاقات اسم منتقم الهي می ‏شتابند و همان را می ‏نگرند. بر اين پايه، قرآن سفارش و موعظه می كند كه هر كسی كه صاحب روان سالم و شعور است بايد پيش پای خود را بنگرد و توشه ‏ای برای سرای ديگر خويش تدارك ببيند: (و لتنظر نفسٌ ما قدّمت لغدٍ)؛ اي اهل ايمان خداترس شويد و هر نَفْسی بنگرد تا چه عملی براي فردای قيامت خود پيش می فرستد. از خدا بترسيد كه او به همه كردارتان به خوبی آگاه است. تبه‏كاران در قيامت در حضور خداوند سر به زير و ذليلند و می ‏گويند: اكنون عذاب را ديديم. ما را به دنيا بازگردان تا كرداری شايسته و در خور انجام دهيم: (و لو تري إذ المجرمون ناكسوا رؤسهم عند ربّهم ربّنا أبصرنا و سمعنا فارجعنا نعمل صالحاً إنّا موقنون)؛ اي پيامبر اگر حال بدكاران را ببينی كه چگونه در حضور خدای خود سر به زير و ذليلند و گويند پروردگارا اكنون عذاب را به چشم ديديم و به گوش شنيديم. ما را به دنيا بازگردان تا كار شايسته كنيم كه هم اكنون به چشم يقين مشاهده كرديم، ولی اين خواهش ديگر سودی ندارد و انسان به دنيا باز نخواهد گشت. بايد هم اكنون در دنيا آماده سفر آخرت بود و توشه راه برداشت. حق‏ تعالي خطاب به پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) می فرمايد: اي پيامبر ياد كن هنگامی كه خلايق از قبرها برانگيخته شوند. آن هنگام است كه هر شخصي به هر چه مقدّم و مؤخر انجام داده يعنی در اوايل عمر و در اواخر كرده است همه را آگاه شود: (وإذا القبور بُعثرت علمت نفسٌ ما قدّمت و أخّرت) 📙 معاد در قرآن جلد 4 - صفحه 244 🆔 @sokhanerfan