✳️ صفت عارف 🔹الإمامُ عليٌّ عليه السلام: العارِفُ مَن عَرَفَ نَفسَهُ فأعتَقَها، ونَزَّهَها عَن كُلِّ ما يُبَعِّدُها ويُوبِقُها؛ 🔸امام علی (علیه السلام) فرمودند: عارف کسی است که خود را بشناسد، پس آن را آزاد کند و از هر آنچه که او را (از خداوند متعال) دور و هلاک می‌کند، پاکیزه بدارد. 📗غرر الحكم: 1788. @sokhanerfan

🔹 ماجرای خواجه نصیر الدین طوسی و ارادت به امام کاظم علیه السلام علامه حسن زاده آملی: بنده حدود سى سال پيش صحبتى با یك رياضيدان داشتم تا اين كه كلام كشيد به اين شكل هندسى (قطاع ) من از او، به خاطر غرض الهى كه در نظر داشتم ، سوال كردم : عزيز من ! از اين شكل چند حكم هندسى مى توان استفاده كرد؟ گفت : شايد هفت تا ده تا حكم . گفتم : مثلا بيست تا چطور. گفت : شايد ممكن است . گفتم : دويست تا چطور؟ به من نگاه مى كرد كه آيا دويست حكم هندسى مى توان از آن استنباط كرد و توقف كرد. گفتم : دو هزار چطور؟ همين طور به من نگاه مى كرد. گفتم : دويست هزار تا چطور؟ خيال مى كرد كه من سر مطايبه و شوخى دارم و به مجاز حرف مى زنم. بعد به او گفتم: آقا اين خواجه نصيرالدين طوسى، كتابى دارد به نام كشف القناع عن اسرار شكل القطاع و جناب خواجه از اين يك شكل، چهار صد و نود و هفت هزار و ششصد و شصت و چهار حكم هندسى استنباط كرده ، يعنى قريب نيم ميليون. بعد به او گفتم: اين خواجه نصير طوسى كه راجع به يك شكل هندسى، يك كتاب نوشته و قريب پانصد هزار حكم از آن استنباط كرده، شما آن كتاب و خود خواجه را مى شناسى؟ گفت : نخير. ◀️ بعد راجع به شخصيت خواجه، مقدارى صحبت كرديم و به او گفتم: اين خواجه وقتى كه در بغداد حالش دگرگون شد و ديد دارد از اين نشئه به جوار الهى ارتحال مى كند، وصيت كرد: مرا از كنار امام هفتم، باب الحوائج الى الله، از اين معقل و پناهگاه بيرون نبريد و در عتبه به خاك بسپاريد و روى قبرم در پيشگاه امام هفتم ؛ مثلا نوشته نشود آيت الله و علامه، اين (حضرت کاظم) امام است، حجت الله، قرآن ناطق و امام ملك و ملكوت است؛ روى قبر من بنويسيد: «و كلبهم باسط ذراعيه بالوصيد» (سگ آنها بر آستانه غار دو دست خود را گشاده بود.) @sokhanerfan خواجه طوسی که صاحب اين همه كتاب در کلام، فلسفه، عرفان، رياضيات، علوم غريبه، معمارى و هندسى و بنا كننده رصد خانه مراغه و صاحب زيج ايلخانى، و استاد بشر و استاد كل فى الكل است، در پيشگاه امام هفتم اين طور وصيت مى كند كه روى قبرش بنويسند. او مى داند: گفتن بر خورشيد كه من چشمه نورم دانند بزرگان كه سزاوار سها نيست سها ستاره اى است خيلى كوچك، طرف قطب شمال، در كتابها نوشته اند كه نور چشم را به وسيله آن امتحان مى كنند. هر كس ستاره سها را ببيند، چشمش خيلى قوى است. حالا ستاره سها در پيش آفتاب عالم‌تاب بگويد: من هم نور دارم! ◀️ وقتى از يك شكل هندسى مى شود قريب نيم ميليون حكم استنباط كرد، چه مى پندارید درباره كلمات قرآن ؟ 🔹آیت الله علامه حسن زاده آملی (قدس سره) @sokhanerfan

☑️ صلوات خاصه امام کاظم علیه‌السلام به نقل از کتاب جمال‌الاسبوع سیدبن‌طاووس قدس‌سره: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْأَمِينِ الْمُؤْتَمَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الْبَرِّ الْوَفِيِّ الطَّاهِرِ الزَّكِيِّ النُّورِ الْمُنِيرِ الْمُجْتَهِدِ الْمُحْتَسِبِ الصَّابِرِ عَلَى الْأَذَى فِيكَ اللَّهُمَّ وَ كَمَا بَلَّغَ عَنْ آبَائِهِ مَا اسْتُوْدِعَ مِنْ أَمْرِكَ وَ نَهْيِكَ وَ حَمَلَ عَلَى الْمَحَجَّةِ وَ كَابَدَ أَهْلَ الْغِرَّةِ وَ الشِّدَّةِ فِيمَا كَانَ يَلْقَى مِنْ جُهَّالِ قَوْمِهِ رَبِّ فَصَلِّ عَلَيْهِ أَفْضَلَ وَ أَكْمَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِمَّنْ أَطَاعَكَ وَ نَصَحَ لِعِبَادِكَ إِنَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ. @sokhanerfan

☑️حضرت آیت‌الله بهجت: امام کاظم علیه السلام فرمود: برای اینکه شیعه خلاف تقیه عمل کردند، خدا مرا مخیّر کرد که یا خودت باید کشته بشوی یا شیعه؛ من اختیار کردم کشته شدن خودم را. @sokhanerfan

جز او کسی و چیزی نیست.. #امام_خمینی 💢کانال سخن عرفان @sokhanerfan

✅ رسول خدا (ص) هوش و روح جهان هرچه در آثار بزرگان، فیلسوفان، متفکران و عارفان بیشتر دقت میکنیم این کلام علامه بزرگوار آیت الله #حسن_زاده_آملی (قدس الله نفسه) را بهتر درک میکنیم که فرموده است: اگر فرض کنیم همه بشر و همه انسانها بشوند افلاطون، ارسطو، فارابی، بو علی سینا، خواجه نصیر الدین طوسی، ملا صدرا، انیشتین و همه و همه جزو نوابغ باشند و اصلا آدم معمولی در دنیا نداشته باشیم و همگی از این سنخ آدمها باشند باز هم این آیه قرآن کریم صادق است که فرمود: «هُوَ الَّذي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفي‏ ضَلالٍ مُبينٍ» (جمعه2) (پایان کلام ایشان) همه در کنار پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله، امی هستند و باید از او حکمت و معرفت و دین صحیح بیاموزند و بر اساس سنت و سیرتش پاک شده، رشد نمایند. به بیانی دیگر، پیامبر، هوش جهان است و چه زیبا گفت #مولانا : سر مکش اندر گلیم و رو مپوش که جهان جسمی است سرگردان تو هوش نه تنها تعلیم و تزکیه انسانها بلکه رزق مادی و معنوی و بالاتر رزق وجودی همه به برکت وجود اوست. به قول مولانا: آسمان ها بنده ماه وی اند شرق و مغرب جمله نان خواه وی اند زآنک لولاک است بر توقیع او جمله در انعام و در توزیع او گر نبودی او نیابیدی فلک گردش و نور و مکانی ملک گر نبودی او نیابیدی به حار هیبت و ماهی و درّ شاهوار گر نبودی او نیابیدی زمین در درونه گنج و بیرون یاسمین رزق ها هم رزق خواران وی اند میوه ها لب خشک باران وی اند از این روی، انسان کامل، جان جهان است و جهان بدون او، جسم مرده و بدون قلب و روح است. ✍ وحید واحدجوان 💢کانال سخن عرفان @sokhanerfan

✅ توصیف پیامبر اکرم (ص) در بیان امیرالمومنین علی (ع) 🔹هُوَ خَاتَمُ اَلنَّبِيِّينَ أَجْوَدُ اَلنَّاسِ كَفّاً وَ أَرْحَبُ اَلنَّاسِ صَدْراً وَ أَصْدَقُ اَلنَّاسِ لَهْجَةً وَ أَوْفَى اَلنَّاسِ ذِمَّةً وَ أَلْيَنُهُمْ عَرِيكَةً وَ أَكْرَمُهُمْ عِشْرَةً مَنْ رَآهُ بَدِيهَةً هَابَهُ وَ مَنْ خَالَطَهُ مَعْرِفَةً أَحَبَّهُ يَقُولُ نَاعِتُهُ لَمْ أَرَ قَبْلَهُ وَ لاَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ . (بحار الأنوار ج۱۶ ص۱۹۰ ) او خاتم پیامبران بود. بخشنده‌ترین مردم در دست، گشاده‌روترین مردم در سینه، راستگوترین مردم در گفتار، وفادارترین مردم در پیمان، نرم‌خوترین مردم در رفتار و بزرگوارترین مردم در معاشرت بود. هر کس او را ناگهانی می‌دید، از هیبتش می‌ترسید و هر کس با او از روی شناخت معاشرت می‌کرد، دوستش می‌داشت. توصیف‌کننده‌اش می‌گوید: نه پیش از او و نه بعد از او، کسی را مانند او ندیدم. 🔹 فَقَالَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ أَ فَنَبِيٌّ أَنْتَ فَقَالَ وَيْلَكَ إِنَّمَا أَنَا عَبْدٌ مِنْ عَبِيدِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ. (الکافي ج۱ ص۸۹ ) عالمی یهودی از امام علی علیه السلام پرسید: «ای امیرالمؤمنین، آیا تو پیامبری؟» امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: «وای بر تو! من فقط بنده‌ای از بندگان محمد (صلی الله علیه و آله) هستم.» @sokhanerfan

🔸الهی آیا با عظمت‌تر، زیباتر و لذت بخش‌تر از پیامبرت آفریده ای؟ جایی که مولای مومنان امام علی علیه السلام درباره اش می فرماید: من بنده ای از بندگان محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) هستم! @sokhanerfan

🌸 عظمت و اهمیت نام محمد نزد امام صادق علیه السلام اباهارون می گوید: روزی به حضور امام صادق(علیه السلام) شرفیاب شدم. آن حضرت فرمود: اباهارون! چند روزی است که تو را ندیده ام. عرض کردم: خداوند متعال به من پسری عطا فرمود. آن حضرت فرمود: خدا او را برای تو مبارک گرداند چه نامی برای او انتخاب کرده ای؟ گفتم: او را محمد نامیده ام. امام صادق(علیه السلام) تا نام محمد را شنید (به احترام آن حضرت) صورت مبارکش را به طرف زمین خم کرد، نزدیک بود گونه های مبارکش به زمین بخورد. آن حضرت زیرلب فرمود: محمد، محمد، محمد. سپس فرمود: جان خودم، فرزندانم، پدرم و جمیع اهل زمین فدای رسول خدا باد! سپس درباره فرزندش فرمود: او رادشنام مده! کتک نزن! بدی به او نرسان! بدان! در روی زمین خانه ای نیست که در آن نام محمد وجود داشته باشد، مگر این که آن خانه در تمام ایام مبارک خواهد بود. @sokhanerfan

الهی رجب بگذشت و ما از خود نگذشتیم، تو از ما بگذر. 🔹علامه حسن زاده آملی (قدس سره) @sokhanerfan

🌸 فضيلت ماه شعبان ماه شعبان یکى از عزیزترین ماه هاى اسلامى و یادآور خاطره هاى بزرگ است که از همه مهمتر، خاطره میلاد مبارک سالار شهیدان کربلا، امام حسین(علیه السلام) (در سوم ماه) و میلاد فرخنده حضرت بقیّة اللّه مهدى منتظر(علیه السلام) (در پانزدهم ماه) است که فضاى این ماه را به بوى ولایت عطرآگین ساخته است. @sokhanerfan در فضیلت این ماه، همین بس که ماه پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نامیده شده و هنگامى که آن حضرت هلال ماه را مشاهده مى کرد، دستور مى داد، کسى در سراسر مدینه ندا دهد که: اى مردم! این ماه، ماه من است، خدا رحمت کند کسى که مرا بر ماه من یارى دهد، یعنى آن را روزه بدارد! مرحوم محدّث قمى، حدیثى را از تفسیر امام حسن عسکرى(علیه السلام) در فضیلت روز اوّل ماه شعبان نقل فرموده که در واقع مربوط به تمام ماه شعبان است، این حدیث بسیار پرمعنا و در عین حال بسیار مفصّل است که ایشان آن را تلخیص کرده و ما هم به ملاحظه حال خوانندگان بار دیگر، آن را خلاصه مى کنیم; خلاصه حدیث چنین است: امیر مؤمنان على(علیه السلام) روز اوّل ماه شعبان، گروهى را مشاهده کرد که در مسجد نشسته اند و سخنان بیهوده و ناآگاهانه، درباره قضا و قدر مى گویند و صداى جار و جنجالشان فضا را پر کرده; فرمود: این گونه سخنان را رها کنید! امروز روز اوّل ماه شعبان است، و از این نظر شعبان نامیده شده، که مرکز شعبه ها و شاخه هاى خیرات و نیکى هاست، شعبه هاى خیراتِ نماز، روزه، زکات، امر به معروف و نهى از منکر و نیکى به پدر و مادر و همسایگان و صدقه به نیازمندان و اصلاح در میان مردم و مانند آن است. سپس امام(علیه السلام) به حدیثى از رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) اشاره کرد که خلاصه اش چنین است: پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: روز اوّل ماه شعبان که مى شود، خداوند امر مى کند درهاى بهشت باز شود و دستور مى دهد به درخت «طوبى» که شاخه هایش را به مردم دنیا نزدیک کند، و منادى از سوى پروردگار صدا مى زند که این شاخه هاى درخت «طوبى» در دسترس شماست، به آنها بیاویزید که شما را به سوى بهشت مى برد، و از شاخه هاى درخت «زقّوم» بپرهیزید و به آن چنگ نزنید که شما را به سوى دوزخ مى کشاند. سپس افزود: به خدایى که مرا به رسالت برگزیده سوگند! که هر کس در این روز به سراغ یکى از کارهاى خیر برود، به یکى از شاخه هاى درخت «طوبى» درآویخته و او را به سوى بهشت مى کشاند; و هر کس به سراغ یکى از کارهاى شرّ برود، به یکى از شاخه هاى درخت «زقّوم» چنگ زده و او را به سوى دوزخ مى کشاند. سپس آن حضرت، نمونه هایى از اسباب چنگ زدن به شاخه هاى درخت «طوبى» را برشمرد و فرمود: هر کس (علاوه بر نمازهاى واجب) در این روز، نماز مستحبّى بخواند، یا روزه بگیرد، یا میان دو همسر، یا پدر و مادر و فرزند، یا خویشاوندان، یا همسایگان، صلح و صفا ایجاد کند، به یکى از شاخه هاى درخت «طوبى» درآویخته است! همچنین کسى که بدهى خود را به مردم ادا کند، یتیمى را کفالت نماید یا سبک مغزى را از تعرّض به آبرو و ناموس مردم بازدارد، و کسى که قرآن بخواند; یا شکر نعمت هاى او را بجا آورد، بیمارى را عیادت کند; به پدر و مادر نیکى نماید; مؤمنى را تشییع جنازه کند و یا هر کار خیر دیگرى انجام دهد; به یکى از شاخه هاى درخت «طوبى» آویخته است. سپس افزود: قسم به آن کس که مرا به نبوّت مبعوث کرد، هر کس به سراغ درى از درهاى شرّ و گناه در این ماه برود، به یکى از شاخه هاى درخت «زقّوم» آویخته که او را به آتش مى کشاند; کسى که در نماز واجب خود کوتاهى نماید، یا نیازمندى نزد او آید، و شرح بیچارگى خود را بدهد و او توان حلّ مشکل آن نیازمند را داشته باشد، ولى کوتاهى کند، و دست او را نگیرد; یا عذر بدهکار بیچاره اى را نپذیرد، یا میان دو همسر، یا پدر و فرزند، یا خویشاوندان و همسایگان و دیگر مؤمنان، اختلاف و نفاق بیندازد; یا بدهى خود را به مردم انکار کند; یا از رسیدگى به کار یتیمان، خوددارى نماید; یا به سراغ خوانندگى هاى مجالس لهو و فساد برود; یا ظلم ها و گناهان خویش را بشمرد و به آن افتخار کند!، یا از همسایه بیمارش عیادت نکند، یا پدر و مادرش را از خود، ناخشنود سازد... همه اینها سبب درآویختن به شاخه هاى درخت «زقّوم» است که انسان را به جهنّم مى برد. 📚 مفاتیح نوین @sokhanerfan

🔷 نکات اخلاقی و عرفانی _۴۱ استاد محمد مهدی مهندسی • صفت نفاق از صفات بسیار ناپسند است. این صفت در حیوانات وجود ندارد. حیوان هرچه که هست خودش را همان جور نشان می‌دهد، اما انسان می‌تواند دو نقش بازی کند، دو حالت داشته باشد، یکی در ظاهر و دیگری در باطن؛ در ظاهر به شکلی باشد و در باطن شکل دیگری! و این از بدترین صفاتی است که شخصیت انسانی و ارزش‌های انسانی را از بین می‌برد. • آن‌چه که انسان را به نفاق می‌کشاند و ریشه همه مفاسد است، مسئله خودپرستی و خودبینی است. انسانی گرفتار نفاق می‌شود که خودبین باشد، خودپرست باشد، یعنی آن شخصیت خود و انانیت خود را به‌عنوان یک بت قرار می‌دهد و می‌خواهد آن را بپرستد. در نتیجه منافع شخصی خودش را در نظر می‌گیرد؛ اگر منفعت شخصی را در این دید که در ظاهر به‌گونه‌ای برخورد کند و پشت سر به‌گونه‌ای دیگر، همین کار را خواهد کرد، چون منفعت شخصی خودش را این‌جور می‌بیند، برخلاف انسان خدا بین، برخلاف انسان حق بین، که او مسئله فرد و شخص خودش مطرح نیست، حق و حقیقت برایش مطرح است؛ اگر در یک‌جا باید اظهار عداوت بکند، می‌کند و اگر در یک‌جا باید اظهار محبت بکند، انجام می‎دهد؛ در صورت ظاهر محبت باشد در باطن هم محبت است. • دو رویی در شخصیت مؤمن نیست، در شخصیت انسان خداجو نیست، در شخصیت انسان موحد دوگانگی معنا ندارد. انسان موحد یک حقیقتی را پذیرفته و از آن دفاع می‌کند و می‌خواهد که آن حقیقت رو بپرستد. حجاب انیت او را محجوب نکرده،‌ تا این‌که در جایی به شکلی و در جای دیگر به شکل دیگری ظاهر شود. 📗کتاب حدیث عشق، یادنامه استاد مهندسی، ص۱۸۲ 💢کانال سخن عرفان @sokhanerfan