#سرگذشت #برشی_از_یک_زندگی #نگار #قسمت_بیستوهفتم در باز شد و خانم دکتر اومد تو و گفت آمادش کنین برای عمل ،تا اسم عمل و شنیدم داشتم از ترس میمردم، یاد حرفهای فرشته افتادم که میگفت زنی که عمل کنه به درد نمیخوره و هزار درد به جونش می افته. دکتر رفت بیرون و با یه دکتر دیگه اومدن وایسادن با هم حرف زدن ،وقتی پرستار کارش تموم شد یکیشون بهش گفت که به همراهش بگو برگه رضایت نامه رو امضا کنند، گلوم از ترس خشک شده بود با گریه به دکتر گفتم - خواهش می کنم عملم نکنین ،میخوام طبیعی زایمان کنم.دکتر اخمی کرد و اومد بالای سرم ایستاد، دستش رو روی شکمم گذاشت و فشار داد و گفت: - مگه دست خودته که عمل کنی یا نه، بچه رفته توی پهلوت و شکمت سفت شده بفهم اینو یعنی اگر عمل نشی بچه میمیره - به درک بذار بمیره هیچی نمیخوام دیگه بزار هم بچم بمیره هم خودم.شدت اشکام بیشتر شدن، اون یکی دکتر اومد جلو و گفت: - خانم سبحانی لطفاً بزارین من معاینش کنم، سبحانی کنار رفت و اون دکتر معاینم کرد ،هرچی التماس داشتم ریختم توی چشمام و بهش گفتم: - خواهش می کنم من از عمل می ترسم التماست می کنم بزارین طبیعی زایمان کنم.سری تکون داد و به خانم سبحانی گفت - این میتونه طبیعی زایمان کنه، آمپولش بزنین و سریع‌تر زایمانش کنین.گفت و از اتاق رفت بیرون ،خانم سبحانی چشم غره ای بهم رفت و گفت: - دختر همه از خداشونه که سزارین بشن اون وقت تو ....آخه مگه عمل ترس داره ،حالا وقتی درد کشیدی بهت میگم چه جوری پشیمون میشی پرستار ویلچری آورد و کنار تخت گذاشت،و کمکم کرد از جام بلند شم و بشینم روی ویلچر،وقتی از اتاق اومدیم بیرون همش چشمم به در ورودی بود که مادرم رو ببینم، بردنم توی یه اتاق دیگه که بالای درش تابلویی بود و روش نوشته بود اتاق درد ،قلبم داشت از جاش کنده میشد، وقتی رفتیم تو سه تا خانم روی تخت خوابیده بودن و چند تا دکتر هم بالای سرشون ایستاده بودن با دیدنشون من هم شروع کردم به گریه کردن ،روی تخت خوابیدم، پرستار پرده های دور تا دورم رو کشید، اومدن و بهم سرم وصل کردن ،یه آمپول هم بهم زدن هر لحظه آرزوی مرگم رو میکردم ،واقعا هم پشیمون شده بودم ، بالاخره تموم شد و زایمان کردم، وقتی دکتر بچه رو گذاشت توی بغلم تمام دردهایی که کشیده بودم از یادم رفت،حس خیلی خوب و شیرینی داشتم ،همراه گریه میخندیدم و سر بچم رو میبوسیدم، دکتر بچه رو از بغلم گرفت و گذاشت رو یه تخته چرخدار و گفت، بذار آقا پسرت رو ببرن لباسهاش رو بپوشونن، وقت برای بغل کردن زیاد داری، وقتی شنیدم که پسره ذوق بیشتر شد، رضا پسر دوست داشت ،و اینم که عمل نکردم خودش برام یه دنیا بود ، بچه رو بردن و من رو یک ساعت توی سالن نگه داشتن و دائم فشارم رو چک می کردن که بالا نره ،وقتی حالم بهتر شد آوردنم توی بخش ،چشم به راه مامان و رضا بودم که بیان،در باز شد و فرشته با رضا اومدن تو ،رضا حتی یه لبخند روی لبش نبود ،خیلی معمولی سلام کردن حتی یک گل هم برای من نخریده بودن، ولی مامان و غفار که اومدن گل و شیرینی آورده بودن و کلی هم ذوق بچه رو کردن، صورتم را بوسیدن و بهم تبریک گفتن پرستار اومد بهم کمک کرد بچه رو شیر بدم، که غفار خودش از اتاق رفت بیرون پرستاره به مامان اینا گفت دیگه برین فردا مرخص میشه، همش به خودم امید می دادم که اونا چون من پسر به دنیا آوردم خیلی کارها برام انجام میدن، آخه گلنار با اینکه چند تا بچه زایمان کرده بود ولی هر بار شوهرش براش گل و طلا می‌خرید و هر وقت که میومد خونه براش گوسفند میکشت ،من هم همین‌ها توی ذهنم بود، ولی همش یک خیال بود.وقتی اومدیم خونه فقط مامان با منقل اسفند اومد جلوم و برام تخم مرغ شکوند.وقتی به صورت مامان نگاه کردم فهمیدم که چجور غم و غصشو پنهان میکنه و خنده ی روی لبش نمایشیه، ولی رضا اصلا عین خیالش نبود ،حتی یه مرغ هم برای من نکشتن، رضا حتی یک کیلو میوه هم برای خونه نخریده بود ، زن داداشم اینا قرار بود بیان به دیدنم و هیچ چیزی توی خونه نداشتیم، این بار هم مامان بود که پول داد به داداشمو رفت میوه و شیرینی خرید...خجالت میکشیدم تو صورت مامان نگاه کنم ،غفار رو میدم که چه جوری حرص میخوره و چیزی نمیگه ،فقط دستاشو مشت می‌کرد و اخماش توی هم بود ،ولی به خاطر من چیزی نمی گفت، من هم نمیتونستم حرفی بزنم ،خودم قبول کردم از روی بدبختی گول حرف های غلام و زهرا رو خوردم ،ولی نمی خواستم یه زن مطلقه بشم، من سنی نداشتم ،دلم نمیخواست به چشم زن مطلقه نگام کنن و خودمو سوژه غیبت فامیل و همسایه‌ها کنم، وقتی مامان پول را به غفار داد بغض گلوم رو گرفت، یعنی مامان دید که چه جور بغض کردم، دید دختر ۱۷ سالش چه جور عذاب میکشه و دم نمیزنه.وقتی رفتیم تو مامان رختخواب پهن کرد و تشک بچه رو هم پیش تشک من پهن کرد و گفت بیا مادر جان اینجا دراز بکش. ادامه ساعت ۹ صبح •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

‍ خدایا 🌷🙏 دراین ماه صفر🌷🌙 درهای رحمتت را🌷🍃 به روی دوستانم بگشا🌷🍃 خیر و برکت ،سلامتی🌷🍃 آرامش و خوشبختی را🌷🍃 در زندگیشان جاری کن و🌷🍃 آنان را در پناه خودت از هر🌷🍃 حادثه و گرفتاری محفوظ بدار...🌷🙏 شبتون بخیر💫 •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

خورشیدی‌ و ما چو ذره ناپیدائیم سر بر درِ آستان تو می‌سائیم صبح دگری دمید، برمی‌خیزیم تا دفتر دل به نام تو بگشائیم صبحتون بخیر🍃🌺 •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

به یاد ساندویچی های قدیم #نوستالژی •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

صبح 19 مرداد #رادیو_مرسی کلی حال خوب و انرژی تقدیم لحظاتتون😍❤️ •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#سرگذشت #برشی_از_یک_زندگی #نگار #قسمت_بیستوهشتم چادرم رو از سرم درآوردم و رفتم روی تشک دراز کشیدم ،صورتم از درد جمع شد ،خیلی راه رفتن و نشستن برام سخت بود ،فرشته و بهروز با بچه هاشون اومدن و همشون ردیفی نشستن جلوی من.مامان با اون همه ناراحتی ظاهرش رو حفظ کرد و از کوچیک تا بزرگ شون رو پذیرایی کرد و بهشون خوش آمد گفت و احترام گذاشت، یک ساعتی نشستن و رفتن، مامان بلند شد برام کاچی درست کرد، چادرش رو سرش کرد و گفت میرم خونه یه سری میزنمو برمیگردم ،وقتی رفت به رضا گفتم برو یه چیزی بخر، هیچی توی خونه نداریم ،صداشو بالا برد و بهم گفت مگه من پولدارم که چیزی بخرم و با لج از خونه گذاشت و رفت بیرون ،خیلی دلم گرفته بود و با این حرکت رضا بدتر هم شدم ،بغضم سرباز کرد و اشک از چشمام بیرون اومد، اینقدر گریه کردم که مطمئن بودم چشمام قرمز شدن ،عصر که شد ماما اومد، توی دستش پر از وسیله بود و قابلمه غذا ،وقتی من رو دید متوجه شد که گریه کردم ولی به روی خودش نیاورد ،بهش گفتم مامان چرا چیز خریدی رضا می‌رفت می‌خرید، در حالیکه وسیله ها رو می برد توی آشپزخونه گفت ،مادر مگه فرقی هم داره حالا اشکالی نداره خودمون میخوایم بخوریم دیگه، وقتی وسیله ها رو گذاشت توی آشپزخونه، اومد روبروم نشست و شروع کرد با هام حرف زدن، با اینکه خودش هزار غم و غصه داشت ولی من رو دلداری میداد... مامان ۱۰ روز پیشم موندو از بچم و خودم مراقبت کرد، توی این ده روز فقط خودش خرج می کرد، همه چیز میخرید، یه شب زن داداش و آبجیم رو دعوت کرد و باز هم خودش خرج کرد، آخر شب که شد رضا اومد و شروع کرد به من چیز گفتن، که چرا خانواده خودتو دعوت کردی و خانواده منو دعوت نکردی.روز آخری مامان رو با چشم گریون فرستاد رفت، وقتی من داشتم با رضا حرف میزدم برگشت و بهم گفت خفه شو، منم گریه افتادم که مامان اومد به رضا گفت، من تو زندگیت دخالت نمی کنم ،ولی این رفتار درست نیست با دختر من داری ،رضا برگشت به مامان گفت حیف مهمونی وگرنه پرتت میکردم بیرون ،من و مامان با تعجب به هم نگاه میکردیم ،باورم نمیشد رضا یه همچین حرفی به مامان زده باشه ،مامان از جاش بلند شد و در حالی که چادرش رو سرش میکرد گفت، دستت درد نکنه آقا رضا خوب جوابم رو دادی و بدون حرف دیگه ای گذاشت و رفت، اون روز با رضا کلی دعوا کردم ولی حرف زدن با اون هیچ فایده ای نداشت، روزها میگذشت و پسر کم جواد بزرگ تر میشد ،رضا توی این مدت هر موقع که دوست داشت میرفت سرکار و به فکر من و بچه اش اصلاً نبود، اگر هم بهش میگفتم چرا نمیری کار میگفت به تو هیچ ربطی نداره، هر موقع دلم بخواد میرم، مامان این مدت خونمون نیومد، رضا هم نمیذاشت که من زیاد اونجا برم ،فقط گاهی خودش میبردم، غفار میخواست عروسی کنه و حسابی سرشون شلوغ بود ،گلنارو زهرا دائما اونجا بودن و فقط من بودم که باید از همه جا عقب میموندم ،خیلی دوست داشتم توی همه ی کارهای برادرم باشم، ولی حوصله بحث با رضا رو نداشتم ،غفار خونش رو اجاره داده بود و دوست داشت بره و پیش مادرم زندگی کنه ،مامان یکی از اتاق ها رو براشون خالی کرده بود و جهازشون رو توش چیدن، من حتی برای جهاز برون برادرم هم نبودم ، فقط خدا خدا میکردم که بزاره برای عروسی برم، از همونی هم که می ترسیدم به سرم اومد، یه روز قبل عروسی بهانه کرد و گفت حقی که بری عروسی برادرت نداری ،بهش گفتم من خواهر دامادم مگه میشه نرم ،هیچی که برام نخریدی حداقل بذار برم، اگر خواهر و مادر خودت هم بود این کارو میکردی، برگشت بهم گفت اونها فرق میکنن ،رفتم و زنگ زدم به مامان و بهش گفتم نمیزاره بیام ،مامان بیچاره ام غرورش رو به خاطر من زیر پا گذاشت و با غفار اومدن خونمون و به رضا گفتن که بیاین عروسی.رضا هم بعد از کلی چشم غره رفتن به من قبول کرد و گفت باشه، ولی وقتی مامان اینا رفتن کلی به من فحش داد که به اونا چه ربطی داره که تو کارهای من دخالت می‌کنن، از بسکه داد و بیداد کرد شروع کردم به گریه کردن، وقتی دید اون جوری گریه می کنم و چیزی بهش نمیگم گفت، باشه برو ولی با چادر مشکی میری و برمیگردی، یعنی چادرت برداشته نمیشه، سرم رو بالا گرفتم و با چشمهای اشکی نگاهش کردم و گفتم ،مگه میشه، مگه مجلس ختم میخوام برم ،رضا انقدر منو اذیت نکن، کلی التماسش کردم تا بالاخره راضی شد و گفت باشه، ولی بلند نمیشی برقصی، منم قبول کردم، چون اگر حرفی می زدم میدونستم که نمیزاره برم،صبح که از خواب بیدار شدم وقتی رضا خواب بود لباس مجلسی پاتختیم رو برداشتم و گذاشتم توی ساک که اگر بیدار شد نبینه ،کم کم آماده شدم و رضا که بیدار شد من رو برد خونه خالم اینا ،گلنار و زهرا و دختر ها همشون رفته بودن آرایشگاه ،سفره عقد رو خونه خالم انداخته بودن و بعد از عقد قرار بود که برن سالن برای عروسی، تمام مدت فقط من یه گوشه نشسته بودم، ادامه ساعت ۱۶ عصر •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#آشپزی_روستایی #کوکو_سبزی مواد لازم : ✅ تره و جعفری و شوید ✅ چهار یا پنج عدد تخم مرغ ✅ گردو پنج عدد خورد شده ✅ زرشک هم نصف پیمانه ✅ آرد معمولی دو قاشق ✅ نمک و زردچوبه بریم که بسازیمش.😋 •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

کیابا #قصه_های_ظهرجمعه خاطره دارن😍😍 هرهفته جمعه به یاداونروزا یه قصه ی ظهرجمعه باهم بشنویم😍🎶 ( پسر باهوش ) گوینده:محمدرضا سرشار •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#سریال_ایرانی #ساختمان_پزشکان #قسمت_سیزدهم بخش اول •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#سریال_ایرانی #ساختمان_پزشکان #قسمت_سیزدهم بخش دوم •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

هر کی میرفت مشهد یدونه از اینا می آورد #نوستالژی •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#سرگذشت #برشی_از_یک_زندگی #نگار #قسمت_بیستونهم وقتی رفتیم سالن همه بزن و برقص میکردن و من جرعت نداشتم از جام تکون بخورم، همش میترسیدم که یکی به گوشه رضا برسونه و برام دردسر بشه،هنوز شام رو نداده بودن که یکی اومد و گفت آقا رضا دم در کارت داره ،بچه رو دادم به مامان و سریع رفتم توی رختکن و لباسم رو با مانتو‌شلوارم عوض کردم، چادرم رو روی سرم انداختم و رفتم دم در، رضا جلوی در ایستاده بود و با پاش روی زمین ضرب گرفته بود، نزدیکش شدم و گفتم: _ بله رضا چی شده؟ سرش رو بالا گرفته و نگاهم کرد : - جواد و بیار بریم با تعجب گفتم: - کجا بریم هنوز که تموم نشده جشن - میدونم تموم نشده ولی بپوش بریم - ولی آخه... یه قدم بهم نزدیک شد و از لابلای دندون هاش با حرص گفت: - آخه چی؟ وقتی میگم بریم یعنی بریم اشکام که روی گونه هام بود و با پشت دست پاک کردم و با ناراحتی برگشتم توی سالن ،مامان وقتی منو دید با ترس گفت -چی شده ؟ سری بالا انداختم و گفتم: - هیچی مامان رضا میگه بریم. در حالی که کیفم رو برمیداشتم گفتم - نمیدونم مامان، تا کسی حواسش به من نیست بیا بریم ،ساکمم توی رخت کنه بعد برش دار و ببرش خونه مامان با ناراحتی سری تکون داد و با هم رفتیم بیرون ،کسی حواسش به ما نبود ،همه مشغول رقصیدن بودن، مامان به رضا گفت -چرا میخواین برین آقا رضا؟خب بمونین شام بخورین اینجور که زشته رضا بچه رو از بغل مامان گرفت و گفت: - بریم دیگه ،سرم درد میکنه. با ناراحتی از مامان خداحافظی کردم و برگشتیم خونه، اینم از عروسی داداشم که کلی آرزو داشتم هیچی ازش نفهمیدم و فقط به خاطر رضا بود.. رضا روز به روز اخلاقش بدتر میشد، اینقدر که از دستش کلافه بودم و فقط به خاطر جواد باهاش زندگی می کردم، اون اصلا به فکر زندگی نبود، به فکر آینده جواد هم نبود خدا میدونست که من تا چقدر باید سختی و بدبختی میکشیدم، با صدای گریه جواد از فکر بیرون اومدم، از روی تشک برش داشتم و بغلش کردم ،از سر جام بلند شدم و شروع کردم دور اتاق راه رفتن و پشت کمرش دست کشیدن ،صدای در حیاط به گوشم خورد ،به سمت پنجره رفتم و لبه ی پرده رو بالا زدم، جواد اومد تو و با عجله رفت سمت انبار گوشه حیاط که وسایلم رو اونجا گذاشته بودم ،بعد از چند دقیقه با ظرفهای مسی که مامان بهم داده بود اومد بیرون و به سمت در حیاط رفت ،در باز بود و وانت باری جلوی در بود، رضا وسیله ها رو گذاشت عقب وانت، مرد قد بلندی با شکمی بزرگ اومد و جلوی رضا ایستاد ،دست کرد توی جیب شلوارش و دسته ای پول بیرون آورد و جلوی رضا گرفت ،رضا دسته پول رو گرفت و باهاش دست داد و اومد تو ،تموم مدت پشت پنجره خشکم زده بود، اون داشت چیکار میکرد، وسایل من رو میفروخت ،پرده رو ول کردم و از پنجره فاصله گرفتم که همون موقع رضا در‍ِ حال رو باز کرد و اومد تو ،بهش نزدیک شدم و با اخم گفتم: -داشتی چیکار میکردی؟ وسایلم رو به کی دادی؟ هلم داد و رفت سمت آشپزخونه - به تو ربطی نداره - یعنی چی به من ربطی نداره ؟میدونی مامان چقدر پول برای این مس ها داده ؟چرا فروختی شون رضا از آشپزخونه بیرون اومد و داد زد -مال خودم بود اختیارشون رو داشتم ،خفه شو دهنتو ببند وگرنه میزنم همینجا لهت میکنم نگار.خدایا من دست کی افتاده بودم ،یه روانی، اون داشت چیکار میکرد، کی بود ، چیکاره بود، غلام منو دست کی سپرد، دسته یه مشت آدم عوضی که معلوم نبود چی بودن، حتی مادرش هم به این کارها تشویقش می‌کرد، به اذیت کردن من تشویقش میکرد ،خدا من چیکار کنم ،چه جوری خودم رو نجات بدم ،اگر مامان بفهمه ....نه.... نباید بزارم اون بویی ببره، خیلی غصه میخوره... خیلی به رضا مشکوک شده بودم، گاهی نصف شب از خونه بیرون میزد و صبح میومد ،به سمت انبار می‌رفت و درش رو قفل می‌کرد ،نمی دونستم چرا این کارا رو می کنه، تا اینکه اون شب رفته بودم خونه مامان، ساعت ۱۰ شب بود و منتظر رضا که بیاد بریم خونه، وقتی صدای زنگ اومد رفتم در رو باز کردم که دیدم رضا جلوی در ایستاده و پشت سرش یه پیکانه، با تعجب گفتم، نمیای تو، این مال کیه ،رضا لبخندی زد و گفت، بپوش بریم یه دوری بزنیم و بریم خونه،بهش گفتم تا نگی این مال کیه من هیچ جایی نمیام، رضا هم زیر لب به درکی گفت و گذاشت و رفت.خیلی توی فکر بودم، رضا توی این سال ها اصلاً هیچ ماشینی نداشت، رفیقی هم که بهش قرض بده نداشت، وقتی اومدم تو مامان گفت پس شوهرت کو، موضوع رو براش گفتم، اونم تعجب کرد ،چشمام به ساعت سفید شد و رضا نیومد، ساعت ۲ شب بود که غفار رو صدا زدم و موضوع رو بهش گفتم، اونم لباساشو پوشید و از خونه بیرون رفت، مامان و زن غفار پا به پام بیدار موندن ،همش دلداریم میدادن، یک ساعتی طول کشید تا غفار برگشت ،خیلی ناراحت بود اینقدر ترسیده بودم که پاهام جونی نداشت بلند بشم، ادامه دارد... •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f