تبیین: بر اساس آیات مبارک قرآن، «الله» نور آسمان‌ها و زمین است. این نور بی‌انتها، اشراق نامحدود «الله» است. این اشراق (به جهت امتدادی که دارد) مراتب مختلفی از نور را نمودار می‌کند؛ مانند نور خورشید که هرچه از منبع دورتر می‌شود، شدت آن کاسته می‌گردد. اینجاست که نقایص و شرور پیدا می‌شوند؛ زیرا مرتبه ۹۰ فاقد شدت مرتبه ۱۰۰ است. برای ایمنی از این شرور (که از حدود مخلوقات بروز می‌کند) باید به «رب فلق» که منشا این اشراق است پناه برد. در اینجا پناه بردن، به معنای فنا و بازگشت حدود، به اصل وجود خواهد بود. #ر_س #نور #تشکیک_مظاهر @sooyesama

خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید: «مَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهاجِراً إِلَي اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِکْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَي اللَّهِ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحيما»ً (نساء: ۱۰۰). بیت انسان همان «من موهوم» اوست. همانی‌که خود را در برابر خدا می‌بیند و سرکشی می‌کند. آدم باید از این بیت بیرون رود و راه آن «مرگ» است. مرگ یعنی پذیرش فرامین الهی. اگر فرمان الهی را پذیرفتی، منِ موهوم خود را کشته‌ای و از آن بیرون آمده‌ای. اکنون که مرگ را پذیرفتی اجر و دیه تو چیست؟ دیه تو خود خداوند است. «الله» پاداش توست. از او بهره‌مند شدی و همین پاداش توست. همین‌که امر الهی در تو جاری است و تو را از خودِ موهومت رها کرده است، همین پاداش توست. همین بهشت توست. اینکه حضرت امیر (ع) فرمودند: «اللهم نور ظاهری بطاعتک» یعنی خود طاعت، نور است و آدم را نورانی می‌کند. نور از جای دیگر و زمان دیگری نمی‌آید. خود عبادت نور خداست. #استاد_محمود_امامی (باتصرف و تلخیص) #خروج_از_بیت #عبادت #نور @sooyesama

اگر به شما بگویند از کجا آمده‌اید، بگویید: "از نور آمده‌ایم؛ از جایی که نور به خود موجود شده، خود را اثبات می‌کند و در ضمیر ایشان ظاهر می‌شود". اگر به شما بگویند: آیا آن نور شمایید؟ بگویید: "ما فرزندان [نمودهای] آن نور هستیم". انجیل توما، ۱-۲: ۵۰ ... من نوری هستم بر فراز همه؛ من کُل هستم. کُل از من می‌آید و در من کُل می‌آید. چوبی را بشکنید؛ هستم! سنگ‌ها را بردارید و مرا آن‌جا خواهید یافت! انجیل توما، ۱- :۷۷ #نور #آفرینش @sooyesama